Πρόσωπα ηλιοκαμένα, κορμιά διψασμένα, πόδια φουσκαλιασμένα, μάτια οργισμένα, καρδιά αποφασισμένη και ψυχή …βαθιά !!!

Αυτά αντι­κρί­ζει κα­νείς όταν έρθει σε επαφή με τους Σχο­λι­κούς Φύ­λα­κες απ’ τη Μα­κε­δο­νία που επί 15 ημέ­ρες βρί­σκο­νται στην εθνι­κή οδό  Θεσ­σα­λο­νί­κης – Αθή­νας, δια­νύ­ο­ντας ήδη τα πρώτα 300 πε­ρί­που χι­λιό­με­τρα, πε­ζο­πό­ροι του Μα­ρα­θω­νί­ου «Πρω­το­γε­νούς πλε­ο­νά­σμα­τος»  Ανερ­γί­ας – Ανέ­χειας και Εξα­θλί­ω­σης.

Οι συ­νά­δελ­φοι σε  πεί­σμα των «και­ρών» και «κά­ποιων» που είχαν κα­τα­δι­κά­σει σε απο­τυ­χία εκ προ­οι­μί­ου τη δράση τους , είναι απο­φα­σι­σμέ­νοι να φτά­σουν στο τέλος και να δεί­ξουν ότι δεν τους πτο­ούν οι δυ­σκο­λί­ες της κο­πια­στι­κής δια­δρο­μής.

Σάβ­βα­το 12 Οκτώ­βρη 2013, Αλα­μά­να, 2.00 το με­ση­μέ­ρι. Συ­να­ντή­σα­με τον Μα­νώ­λη, την Μαρία, την Μα­ρί­να, το Βα­σί­λη, τον Δη­μή­τρη, τον Γιάν­νη , την Καίτη, τον Μήτσο, τον Χρή­στο, την Φρόσω, τον Κώ­στας, μαζί τους ο Τάκης σαν «λόχος υπο­στή­ρι­ξης» με το αυ­το­κί­νη­το που δια­θέ­τει να κου­βα­λά­ει τα απα­ραί­τη­τα, σκη­νές – Sleeping bag, πανό, νερό και άλλα χρή­σι­μα, επί­σης μαζί τους η Ελένη και η Μήνα, συ­να­δέλ­φισ­σες σχο­λι­κοί φύ­λα­κες από τη Λαμία, που τους συ­νο­δεύ­ουν στην πο­ρεία τους μέσα στο νομό Φθιώ­τι­δας και έχουν εξα­σφα­λί­σει το που θα φάνε και που θα ξε­κου­ρα­στούν.

Κοι­τά­ζο­ντας το μνη­μείο του Αθ. Διά­κου ανα­ρω­τή­θη­κα πόσο πιο ανε­λέ­η­τοι και απάν­θρω­ποι μπο­ρεί να είναι οι μνη­μο­νια­κοί υπη­ρέ­τες της Μέρ­κελ και του κε­φα­λαί­ου από τους «γε­νί­τσα­ρους» της τουρ­κο­κρα­τί­ας που αυτοί έστω και προ­σχη­μα­τι­κά έδι­ναν το δι­καί­ω­μα της «εναλ­λα­κτι­κής» λύσης πριν αφαι­ρέ­σουν τη ζωή από τους ήρωες του ‘21. Ενώ οι ση­με­ρι­νοί «κα­τα­πα­τη­τές» της ζωής μας,  με μια μο­νο­γρα­φή κα­τάρ­γη­σης - από­λυ­σης και χωρίς «πε­ρι­στρο­φές» και κα­νέ­να αί­σθη­μα ντρο­πής εξο­ντώ­νουν αν­θρώ­πι­νες ζωές, οδη­γώ­ντας σε αδιέ­ξο­δο χι­λιά­δες ερ­γα­ζό­με­νους μαζί με τις οι­κο­γέ­νειές τους. Πόσο;

Συ­μπο­ρευ­τή­κα­με μαζί τους για τα επό­με­να χι­λιό­με­τρα της χθε­σι­νής ημέ­ρας μέχρι το ση­μείο όπου θα στα­μα­τού­σαν για δια­νυ­κτέ­ρευ­ση, τις Θερ­μο­πύ­λες. Στη δια­δρο­μή μας πε­ριέ­γρα­φαν με τον πόσο με­γά­λο εν­θου­σια­σμό τους υπο­δέ­χο­νταν οι συ­νά­δελ­φοι, οι συλ­λο­γι­κό­τη­τες  και η το­πι­κή κοι­νω­νία στα χωριά και τις πό­λεις απ’ όπου είχαν πε­ρά­σει μέχρι τώρα, ανα­γνω­ρί­ζο­ντας και συ­μπράτ­το­ντας με τον τρόπο τους στον αγώνα που δί­νουν. Ο εν­θου­σια­σμός αυτός και η αντι­με­τώ­πι­ση του κό­σμου είναι αυτό που τους πει­σμώ­νει και τους ατσα­λώ­νει για τη συ­νέ­χεια. Ενώ οι δυ­σκο­λί­ες και οι «τρι­κλο­πο­διές» αυτού του εγ­χει­ρή­μα­τος είτε από τον καιρό είτε από αν­θρώ­πι­νο πα­ρά­γο­ντα ήταν ένα καί­ριο ση­μείο ανα­φο­ράς στη συ­ζή­τη­ση μας.

Από την πο­λύ­ω­ρη συ­ζή­τη­ση που εί­χα­με μαζί τους και την ανταλ­λα­γή από­ψε­ων και ιδεών βγή­καν πολύ χρή­σι­μα συ­μπε­ρά­σμα­τα που θα προ­σπα­θή­σω να σας με­τα­φέ­ρω.

Οι Μα­ρα­θω­νο­δρό­μοι Σχο­λι­κοί Φύ­λα­κες προ­τί­μη­σαν να επι­χει­ρή­σουν αυτόν τον ηρω­ι­κό τρόπο αντί­στα­σης και αντί­δρα­σης και το δρόμο του αγώνα από το να κλά­ψουν την μοίρα που τους επέ­βα­λε βίαια η μνη­μο­νια­κή συ­γκυ­βέρ­νη­ση και να «τρώνε τα κόλ­λυ­βα του μνη­μο­σύ­νου τους, πάνω από επι­κοι­νω­νια­κά φέ­ρε­τρα». Το μή­νυ­μα που θέ­λουν να στεί­λουν δεν είναι ότι τε­λειώ­σα­με, αλλά εί­μα­στε ΖΩ­ΝΤΑ­ΝΟΙ και ΑΓΩ­ΝΙ­ΖΟ­ΜΑ­ΣΤΕ

Ο Μα­ρα­θώ­νιος «πρω­το­γε­νούς πλε­ο­νά­σμα­τος» Ανερ­γί­ας – Ανέ­χειας – Εξα­θλί­ω­σης δεν είναι κί­νη­ση απελ­πι­σί­ας ή επι­κοι­νω­νια­κό πυ­ρο­τέ­χνη­μα προ­σω­πι­κής προ­βο­λής. Είναι μια συ­νει­δη­το­ποι­η­μέ­νη από­φα­ση των σχο­λι­κών φυ­λά­κων αντί­στα­σης και αντί­δρα­σης απέ­να­ντι στην μνη­μο­νια­κή λαί­λα­πα που κα­τα­στρέ­φει αν­θρώ­πι­νες ζωές.

Δεν τρέ­φουν καμία αυ­τα­πά­τη ότι από μόνος του ο Μα­ρα­θώ­νιος «πρω­το­γε­νούς πλε­ο­νά­σμα­τος» ανερ­γί­ας – ανέ­χειας – εξα­θλί­ω­σης μπο­ρεί να ανα­τρέ­ψει και η κυ­βέρ­νη­ση να πάρει πίσω απο­σπα­σμα­τι­κά κά­ποιο μέτρο, όπως αυτό της δια­θε­σι­μό­τη­τας. Μπο­ρεί όμως να αφυ­πνί­σει τους ερ­γα­ζό­με­νους, τα συν­δι­κά­τα και την κοι­νω­νία, να δη­μιουρ­γή­σει προ­ϋ­πο­θέ­σεις και όρους ανα­τρο­πής της μνη­μο­νια­κής πο­λι­τι­κής και αυτών που την εφαρ­μό­ζουν, ανα­γεν­νώ­ντας την ελ­πί­δα και την αι­σιο­δο­ξία για την συ­νέ­χεια.

Πρω­το­στα­τούν με τη μορφή που έδω­σαν στον αγώνα κατά των δια­θε­σι­μο­τή­των – απο­λύ­σε­ων, πε­ρι­φρου­ρούν τον αγώνα που ξε­κί­νη­σαν από ακραί­ες συ­μπε­ρι­φο­ρές, «κα­πε­λώ­μα­τα» και  απο­προ­σα­να­το­λι­στι­κές «κραυ­γές», χωρίς όμως να τον «μο­νο­πω­λούν», το αντί­θε­το και το αυ­το­νό­η­το κα­λούν όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους και τα συν­δι­κά­τα να συ­μπο­ρευ­τούν μαζί τους και να δη­μιουρ­γη­θεί ένα πο­τά­μι οργής και απο­φα­σι­στι­κό­τη­τας για την ανα­τρο­πή των μνη­μο­νια­κών μέ­τρων.

Η πο­ρεία των Σχο­λι­κών Φυ­λά­κων πρέ­πει να γίνει κε­ντρι­κό ση­μείο ανα­φο­ράς και όλες οι επι­μέ­ρους με­μο­νω­μέ­νες και απο­σπα­σμα­τι­κές δρά­σεις, αν δεν θέ­λουν να χα­ρα­κτη­ρι­στούν απο­προ­σα­να­το­λι­στι­κές ή ακόμα και δια­σπα­στι­κές,  να εν­σω­μα­τω­θούν στον Μα­ρα­θώ­νιο «πρω­το­γε­νούς πλε­ο­νά­σμα­τος, ανερ­γί­ας – ανέ­χειας και εξα­θλί­ω­σης».

Οι πο­ρεία των σχο­λι­κών φυ­λά­κων από τη Θεσ/νίκη στην Αθήνα και το κέ­ντρο ενός διαρ­κούς αγώνα που δη­μιουρ­γεί­ται στα Προ­πύ­λαια του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Αθη­νών, να γίνει η θρυαλ­λί­δα για την ανά­πτυ­ξη ενός κι­νή­μα­τος για την ανα­τρο­πή τους.  

Η ΑΔΕΔΥ, η ΠΟΕ-ΟΤΑ  οι Ομο­σπον­δί­ες του Δη­μο­σί­ου και οι ερ­γα­ζό­με­νοι να προ­ε­τοι­μά­σου­με αγω­νι­στι­κή υπο­δο­χή των πε­ζο­πό­ρων όταν θα μπαί­νουν στην Ατ­τι­κή και στο κέ­ντρο της Αθή­νας.    

Λένε ότι μια ει­κό­να αντι­στοι­χεί σε χί­λιες λέ­ξεις εδώ όμως συμ­βαί­νει το αντί­θε­το, μια λέξη αντι­στοι­χεί σε πολ­λές ει­κό­νες από το πέ­ρα­σμα τους και σε πολλά συ­ναι­σθή­μα­τα, με κύριο αυτό της απο­φα­σι­στι­κό­τη­τας, που δη­μιουρ­γεί το  «ΕΡ­ΧΟ­ΜΑ­ΣΤΕ !!!» που  άκου­σα τη ψυχή της ομά­δας Μα­νώ­λη (προ­χω­ρά­ει με ένα πνεύ­μο­να...λι­γό­τε­ρο) να λέει σή­με­ρα το πρωί σε σύν­δε­ση που έκανε ο ρα­διο­φω­νι­κός σταθ­μός «105,5 στο ΚΟΚ­ΚΙ­ΝΟ» με του Μα­ρα­θω­νο­δρό­μους Σχο­λι­κούς Φύ­λα­κες.

ΕΡ­ΧΟ­ΝΤΑΙ !!! δια­μη­νύ­ουν σε όλους τους τό­νους απο­φα­σι­σμέ­νοι για την μάχη και δεν πρέ­πει να τους αφή­σου­με ΜΟ­ΝΟΥΣ τους!!!

Αν μη τι άλλο οι πε­ζο­πό­ροι Σχο­λι­κοί Φύ­λα­κες όταν θα τους ρω­τή­σουν τα παι­διά και τα εγ­γό­νια τους «εσύ τι έκα­νες;» θα έχουν να τους απα­ντή­σουν!!!

Υ.Γ. συ­μπο­ρευ­τή­κα­με χθες μαζί με τους Σχο­λι­κούς Φύ­λα­κες, οι Γιώρ­γος Χα­ρί­σης και Μά­ριος Κρη­τι­κός από την ΑΔΕΔΥ και Θωμάς Μπι­ζάς και Βα­σί­λης Γκι­τά­κος από την ΠΟΕ-ΟΤΑ, η συ­γκί­νη­ση ήταν πραγ­μα­τι­κά με­γά­λη.

*Ο Βα­σί­λης Γκι­τά­κος είναι μέλος του Γεν. Συμ­βου­λί­ου της ΠΟΕ-ΟΤΑ και μέλος της γραμ­μα­τεί­ας της ΑΣΚ – ΟΤΑ.