Πώς σερβίρεται η ανατροπή;

Βα­θύ­τα­τα πο­λι­τι­κό, απόρ­ροια της πο­λυ­ε­τούς εμπει­ρί­ας μιας οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης που βρί­σκε­ται εν εξε­λί­ξει, είναι το πρώτο με­γά­λο άλ­μπουμ του Νάσου Βα­σι­λα­κά­κη. Η «Μα­ριάν­να η Βρω­μό­στο­μη» (εκ­δό­σεις Πυγ­μα­λί­ων) πε­ρι­γρά­φει τη ζωή και τις αντι­δρά­σεις μιας σερ­βι­τό­ρας που έχει χι­λιά­δες λό­γους να είναι τσα­ντι­σμέ­νη και να επα­να­στα­τεί. Ο εμπνευ­στής της και η «πρω­τα­γω­νί­στριά» του εξη­γούν στην «Εφ.Συν.» κά­ποιους από αυ­τούς.

«Με­ρι­κοί άν­θρω­ποι είναι συ­νε­χώς τσα­ντι­σμέ­νοι… Κι έχουν τους λό­γους τους». Με αυτό το μότο στο εξώ­φυλ­λο ξε­κι­νάς το βι­βλίο σου. Είσαι ένας από αυ­τούς τους αν­θρώ­πους;

Οχι όσο θα έπρε­πε.

Εχει στοι­χεία από τον Νάσο Βα­σι­λα­κά­κη η Μα­ριάν­να;

Οταν έμπαι­να στο twitter και σε διά­φο­ρα fora και σχο­λί­α­ζα ως Μα­ριάν­να, δεν χρεια­ζό­ταν και ιδιαί­τε­ρη προ­σπά­θεια να υπο­δυ­θώ τον ρόλο.

Τι πο­σο­στό αυ­το­βιο­γρα­φί­ας κρύ­βε­ται στις ιστο­ρί­ες της και στα πε­ρι­στα­τι­κά με τα οποία έρ­χε­ται αντι­μέ­τω­πη;

Με­γά­λο. Απλώς εκεί εντάσ­σο­νται και πε­ρι­στα­τι­κά με τα οποία δεν ήρθα αντι­μέ­τω­πος μόνον εγώ προ­σω­πι­κά, αλλά και όλοι οι κά­τοι­κοι της χώρας. Γιατί όταν κά­ποιο δη­μό­σιο πρό­σω­πο σου ζη­τά­ει επί­μο­να να απο­δε­χθείς πως το μαύρο είναι άσπρο, δεν έχει και τόση δια­φο­ρά αν το λέει στην τη­λε­ό­ρα­ση ή αν σου κουνά επι­κρι­τι­κά το δά­χτυ­λο σαν πε­λά­της στην τα­βέρ­να όπου ερ­γά­ζε­σαι.

Μια σύ­ντο­μη εμ­φά­νι­ση, αρ­κε­τή να προ­κα­λέ­σει την οργή της Μα­ριάν­νας, κάνει και ο Θε­ό­δω­ρος –Μαζί τα Φά­γα­με– Πά­γκα­λος… | 

Τε­λι­κά η Μα­ριάν­να είναι αρι­στε­ρή, αναρ­χι­κή ή απλώς αγα­να­κτι­σμέ­νη;

Η Μα­ριάν­να είναι αρι­στε­ρή που έχει αρ­χί­σει να δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στο σω­μα­τείο της αλλά δεν έχει ακόμα εντα­χθεί κα­νο­νι­κά σε κά­ποια πο­λι­τι­κή συλ­λο­γι­κό­τη­τα. Φυ­σι­κά αλ­λη­λε­πι­δρά και επη­ρε­ά­ζε­ται από τους στε­νούς της φί­λους. Αυτοί είναι: ένας ευαί­σθη­τος νεο-χί­πης, μια στρα­τευ­μέ­νη αρι­στε­ρή, ένας αναρ­χι­κός, μια κομ­μου­νί­στρια και ένας αγα­να­κτι­σμέ­νος. Θα μπο­ρού­σαν να γί­νουν και ανέκ­δο­το αν έπε­φταν με το αε­ρο­πλά­νο στη ζού­γκλα με τους ιθα­γε­νείς.

Εχεις κα­τα­φέ­ρει να πε­ρι­λά­βεις σε 80 σε­λί­δες όλους τους «κα­κούς πε­λά­τες» ενός «εστια­το­ρί­ου». Οι χρυ­σαυ­γί­τες είναι οι χει­ρό­τε­ροι;

Ναι. Αλλά είναι φυ­σι­κή συ­νέ­χεια των προη­γού­με­νων. Γι' αυτό και εμ­φα­νί­ζο­νται προς το τέλος.

Δεν φαί­νε­ται να έχεις κα­λύ­τε­ρη γνώμη για τον Θέμο Ανα­στα­σιά­δη, ούτε για τον Θε­ό­δω­ρο Πά­γκα­λο. Τε­λι­κά ποιοι μας έφε­ραν εδώ που εί­μα­στε; Αυτοί που κυ­βέρ­νη­σαν και τα φε­ρέ­φω­νά τους ή αυτοί που δεν ζη­τού­σαν απο­δεί­ξεις για την τυ­ρό­πι­τα;

Μα φυ­σι­κά ο ασυ­νεί­δη­τος φο­ρο­λο­γού­με­νος που δεν κόβει απο­δεί­ξεις. Σε οποια­δή­πο­τε πο­λι­τι­σμέ­νη χώρα οι πο­λί­τες σέ­βο­νται τους νό­μους και δεν κλέ­βουν το κρά­τος. Εχω πάει σε όλες και ξέρω. Πώς εί­πα­τε; Αν θεωρώ πο­λι­τι­σμέ­νη χώρα τις ΗΠΑ όπου οι άστε­γοι ζουν και πε­θαί­νουν κατά μι­λιού­νια έξω, ενώ πα­ντού υπάρ­χουν άδεια σπί­τια; Αυτός είναι ο πο­λι­τι­σμός κύριε, και αν δεν σας αρέ­σει να πάτε στη Βό­ρεια Κορέα! Πέρα από την πλάκα τώρα, ούτε ο Πά­γκα­λος και ο Ανα­στα­σιά­δης είναι αυτοί που μας έφε­ραν εδώ. Βρε­θή­κα­με εδώ μέσω μιας πε­ρί­πλο­κης αλ­λη­λου­χί­ας γε­γο­νό­των που προ­κλή­θη­καν από τη δο­μι­κή κα­πι­τα­λι­στι­κή κρίση και κα­τέ­στη­σαν τη χώρα «αδύ­να­μο κρίκο». Αυτό βέ­βαια δεν ση­μαί­νει πως πρέ­πει να πο­λε­μά­με μόνο τον κα­πι­τα­λι­σμό, γε­νι­κά και αό­ρι­στα, αλλά όχι τους κυ­βερ­νώ­ντες και τα φε­ρέ­φω­νά τους. Αυτοί είναι συ­νει­δη­τά και άμεσα υπεύ­θυ­νοι για το γε­γο­νός ότι την κρίση την πλη­ρώ­νουν κυ­ρί­ως οι φτω­χοί. Επι­πλέ­ον, ο Πά­γκα­λος και ο Θέμος απο­τε­λούν ιδα­νι­κούς «κα­κούς» για κά­στινγκ, τόσο φυ­σιο­γνω­μι­κά όσο και εξαι­τί­ας του εσω­τε­ρι­κού τους κό­σμου. Θα ήταν αμαρ­τία να μην τους συ­μπε­ρι­λά­βω στο άλ­μπουμ.

…και μια ακόμη πιο σύ­ντο­μη ο Αν­δρέ­ας Λο­βέρ­δος | 

Δε χα­ρί­ζε­σαι, όμως, ούτε στους δυ­νη­τι­κά «τα­ξι­κούς συμ­μά­χους» της Μα­ριάν­νας, που εθε­λο­τυ­φλούν… Πόσο φταί­νε αυτοί;

Ο θύτης και το θύμα ποτέ δεν φταί­νε το ίδιο. Αλλά όταν τε­ντώ­νε­σαι στη δου­λειά, βιώ­νεις την ανι­σό­τη­τα στο πετσί σου και το πρό­βλη­μά σου είναι ο... Ρω­μα­νός, έχεις πρό­βλη­μα, ρε φίλε, πώς να το κά­νου­με. Πά­ντως δεν πι­στεύω πως άνερ­γοι και ερ­γα­τι­κή τάξη μπο­ρούν από τη μια στιγ­μή στην άλλη να πει­σθούν για έναν άλλο τρόπο ζωής που πα­ρα­πέ­μπει σε κομ­μου­νι­στι­κά ιδα­νι­κά κυ­ριαρ­χί­ας ερ­γα­ζό­με­νων-δη­μιουρ­γών του πλού­του στη ζωή και στα μέσα πα­ρα­γω­γής. Θέλει δου­λειά το πράγ­μα. Και ένα με­γά­λο μέρος των στρα­τευ­μέ­νων αγω­νι­στών κάνει αυτό ακρι­βώς το σφάλ­μα: θε­ω­ρεί ότι επει­δή θα τα πει ωραία και δί­καια, οποιοσ­δή­πο­τε -εν δυ­νά­μει- τα­ξι­κός του σύμ­μα­χος θα πει­στεί με­μιάς σαν να άκου­γε πε­φω­τι­σμέ­νο ηγέτη να βγά­ζει λόγο σε αμε­ρι­κα­νι­κή ται­νία και θα ρι­χτεί μαζί τους στη μάχη κατά του κα­πι­τα­λι­σμού. Οχι, υπάρ­χει και ο ερ­γα­ζό­με­νος που δεν θέλει «ψω­μί-παι­δεία-ελευ­θε­ρία» για όλους, αλλά να μπο­ρέ­σει κά­ποια μέρα να πάρει την τζι­πά­ρα που πάντα ονει­ρευό­ταν.

Επι­λέ­γεις να κλεί­σεις το βι­βλίο με μια μα­χη­τι­κή δια­δή­λω­ση. Αυτός είναι ο τρό­πος αντί­δρα­σης για κάθε σύγ­χρο­νη «Μα­ριάν­να»;

Οχι απλώς μα­χη­τι­κή δια­δή­λω­ση, αλλά απο­κλει­σμός του μα­γα­ζιού, ο οποί­ος εμπο­δί­ζει το αφε­ντι­κό να την απο­λύ­σει και ταυ­τό­χρο­να ακυ­ρώ­νει την επι­θυ­μία των κυ­βερ­νώ­ντων να τσα­κι­στεί κάθε μα­χη­τι­κή φωνή που τους μπαί­νει στο μάτι. Γιατί, όσο καλά και να τα λέει η κάθε Μα­ριάν­να και ο κάθε Μα­ριάν­νος, δεν θα κα­τα­φέ­ρει τί­πο­τα σπου­δαίο αν δεν πε­ρά­σει στη συλ­λο­γι­κή δράση. Οχι πως δεν έχει νόημα η προ­σω­πι­κή στάση ζωής όλων μας· κάθε άλλο. Απλώς στο τέλος εί­μα­στε πολύ μι­κροί αν δεν έχου­με ο ένας τον άλλο.

Φυ­σι­κά και δεν είναι σα­τα­νι­κή η Μα­ριάν­να, αν και βρω­μό­στο­μη. Για τους εχθρούς της, όμως, χρυ­σαυ­γί­τες, αφε­ντι­κά, ΜΑ­Τα­τζή­δες κ.ά. είναι η εν­σάρ­κω­ση του Δια­βό­λου | 

Ποια γνώμη έχει η Μα­ριάν­να και ποια ο Νάσος Βα­σι­λα­κά­κης για τους ΜΑ­Τα­τζή­δες που θα κα­ταρ­γού­νταν αλλά ακόμα δέρ­νουν και για τους με­τα­νά­στες που πε­ρι­μέ­νουν πολλά (και βλέ­πουν λίγα) από τη νέα κυ­βέρ­νη­ση;

Νάσος: «Δεν ξέρω… τι λες εσύ, Μα­ριάν­να;»

Μα­ριάν­να: «Οποιος θέλει να μεί­νουν, να τους πάρει σπίτι του. Τους ΜΑ­Τα­τζή­δες».

Νάσος: « Εγώ δεν πε­ρι­μέ­νω και πολλά από τη νέα κυ­βέρ­νη­ση. Οσο και να υπάρ­χουν εκεί άν­θρω­ποι με καλές προ­θέ­σεις, δια­χει­ρί­στρια ενός εκ­με­ταλ­λευ­τι­κού συ­στή­μα­τος πα­ρα­μέ­νει. Αυτό το σύ­στη­μα για να ζήσει χρειά­ζε­ται και ΜΑ­Τα­τζή­δες και με­τα­νά­στες χωρίς δι­καιώ­μα­τα και ανέρ­γους. Επι­πλέ­ον, ακόμα και την πιο ρι­ζο­σπα­στι­κή κυ­βέρ­νη­ση του κό­σμου να εί­χα­με, δεν θα μπο­ρού­σε να κάνει τί­πο­τα σπου­δαίο όσο υπα­γό­μα­στε και παίρ­νου­με εντο­λές από αυτόν τον βα­θύ­τα­τα ολο­κλη­ρω­τι­κό μη­χα­νι­σμό που λέ­γε­ται Ε.Ε. Και αυτή, η Ε.Ε., δεν πρό­κει­ται ποτέ να γίνει Ευ­ρώ­πη των λαών».

Μα­ριάν­να: «Ωραία όλα αυτά, αλλά ακόμα και να βγού­με από την Ε.Ε., όσο η αστυ­νο­μία θα παί­ζει τον μπρά­βο τον αφε­ντι­κών και θα φα­κε­λώ­νει ερ­γα­ζό­με­νους που κά­νουν το έγκλη­μα να πάνε στην Επι­θε­ώ­ρη­ση Ερ­γα­σί­ας, όπως έκανε προ­χθές, εγώ δεν βλέπω λόγο να χα­ζο­χαί­ρο­μαι. Καμιά κυ­βέρ­νη­ση δεν θα μας δώσει κάτι· εμείς θα της το πά­ρου­με».

Νάσος: «Πι­στεύω πως ο Τσί­πρας έσφα­λε όταν δια­τυ­μπά­νι­ζε πως θα κάνει αντι­μνη­μο­νια­κή δια­πραγ­μά­τευ­ση εκ­βιά­ζο­ντας διε­θνείς το­κο­γλύ­φους μέσα στο ίδιο τους το γή­πε­δο. Οταν, π.χ., δή­λω­σε πως «το μνη­μό­νιο κα­τα­στρέ­φει το ευρώ».

Μα­ριάν­να: «Ναι, και το κά­πνι­σμα βλά­πτει σο­βα­ρά το τσι­γά­ρο».

Η Μα­ριάν­να η Βρω­μό­στο­μη «ζούσε» τις πε­ρι­πέ­τειές της από το 2012 στο δια­δί­κτυο (bigmouthmarianna.​blogspot.​gr). Η έντυ­πη έκ­δο­ση που μόλις κυ­κλο­φό­ρη­σε από τις εκ­δό­σεις Πυγ­μα­λί­ων πε­ριέ­χει πρό­σθε­το υλικό. | 

Με τη Μα­ριάν­να δη­μιούρ­γη­σες ένα βα­θύ­τα­τα πο­λι­τι­κό και επί­και­ρο έργο. Τα ελ­λη­νι­κά κό­μικς φαί­νε­ται να απο­φεύ­γουν σή­με­ρα, σε με­γά­λο βαθμό, να κα­τα­πια­στούν με την τρέ­χου­σα πο­λι­τι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Είναι έτσι;

Κα­νείς δεν είναι υπο­χρε­ω­μέ­νος να κάνει στρα­τευ­μέ­νη τέχνη, και η τέχνη δεν χρειά­ζε­ται να είναι στρα­τευ­μέ­νη για να είναι καλή. Οποιος όμως θέλει να λέει ωραί­ες ιστο­ρί­ες, καλό είναι να έχει και μια άλφα γνώση της κοι­νω­νί­ας, όχι μόνο των αγα­πη­μέ­νων του κό­μικς ή σει­ρών.

Θα δούμε στο μέλ­λον sequel της Μα­ριάν­νας; Ποια είναι τα επό­με­να σχέ­διά σου;

Ισως και να δούμε. Για την ώρα, ξα­να­πιά­νω ένα κό­μικς που είχα αφή­σει στη μέση. Πρό­κει­ται για τον Νίπερ, έναν λού­μπεν αντι­ή­ρωα που είναι κο­ντός, άσχη­μος και ψω­νά­ρα, και τα­ξι­δεύ­ει σαν γκραν γκι­νιόλ εκ­δο­χή του Κόρτο Μαλ­τέ­ζε στην υδρό­γειο, συ­να­ντά­ει τους πιο πα­ρά­ξε­νους εχθρούς και σκορ­πά­ει χάος, ανα­τρο­πή, αλλά και δίψα για ζωή και ελευ­θε­ρία.

Ο δη­μιουρ­γός

Ο Νάσος Βα­σι­λα­κά­κης γεν­νή­θη­κε το 1978 και σπού­δα­σε γρα­φι­στι­κή. Κό­μικς του έχουν δη­μο­σιευ­θεί στo «Γκραν Γκι­νιόλ», στο «Παρά Πέντε» και στο έν­θε­το «9» της «Ελευ­θε­ρο­τυ­πί­ας». Εχει ει­κο­νο­γρα­φή­σει το εφη­βι­κό μυ­θι­στό­ρη­μα «Η Αγάπη Δι­δά­σκει» του Βα­σί­λη Μπου­ντού­ρη που κυ­κλο­φό­ρη­σε από τις εκ­δό­σεις Κέ­δρος. Δια­κρί­θη­κε στον πα­νελ­λή­νιο δια­γω­νι­σμό κό­μικς 2004 του πε­ριο­δι­κού «9» και στον 2ο δια­γω­νι­σμό κό­μικς (2007) που διορ­γά­νω­σαν οι plakton, η ΔΕΠΑΠ και το millennium στην Πάτρα. Συμ­με­τεί­χε στον δια­γω­νι­σμό «Hellboy» που διορ­γά­νω­σαν οι εκ­δό­σεις Jemma με θέμα την απει­κό­νι­ση του ομώ­νυ­μου ήρωα και η συμ­με­το­χή του δια­κρί­θη­κε ανά­με­σα στις 6 κα­λύ­τε­ρες από τον δη­μιουρ­γό Mike Mignola.

comics@​efsyn.​gr