Σκλάβοι των Ευρωπαίων, κοπέλια των Νεοελλήνων

Πάλι κάποιοι έπεσαν από τα σύννεφα. Κυρίως... αριστεροί (!) τρομάρα τους. Πάλι συνέβη το... αδιανόητο και το απίστευτο : Όποιος ξεφεύγει από τις καταθλιπτικές, συντηρητικές και οπισθοδρομικές νόρμες της αγίας ελληνικής οικογένειας και επομένως της αγίας ελληνικής κοινωνίας, αυτές τις ξεχαρβαλωμένες ντουλάπες με τους εκατοντάδες σκελετούς βίας, αιμομειξίας, προσβολών, αθλιότητας και μιζέριας στο εσωτερικό τους, είναι υποψήφιος νεκρός και ένοχο θύμα.

Οι αστυνομικοί που επιτίθενται, ξυλοκοπούν και ποδοπατούν τον Ζακ Κωστόπουλο «έκαναν την δουλειά τους». Και ναι, αυτή είναι η δουλειά τους. Η δουλίτσα τους. Αυτήν χειροκροτά και επιδοκιμάζει η αγία ελληνική οικογένεια και η αγία ελληνική κοινωνία των εκατοντάδων σκελετών στην ντουλάπα. Αυτήν ονειρεύεται για το παιδάκι της. Θυμηθείτε, για μια ολόκληρη δεκαετία, την περασμένη, την ίδια που πλημμύρισε ο τόπος εύκολα δάνεια, χυδαίο πλουτισμό, ασυγκράτητη φρενίτιδα κατανάλωσης και θεσμισμένη διαφθορά και σήψη, το... όνειρο της αγίας, ελληνικής οικογένειας ήταν τα παιδάκια της να γίνουν μπάτσοι ή στραταίοι - πρώτες ήταν οι σχολές αυτές στις προτιμήσεις των διαγωνιζόμενων στις πανελλήνιες εξετάσεις.

Για να υπάρχει ο σίγουρος κρατικός μισθός. Για να υπάρχει το σίγουρο, κρατικό βόλεμα. Για να υπάρχει τάξις, ασφάλεια και ησυχία. Να κοιμούνται όλοι οι καλοί και χρηστοί νεοέλληνες, γονείς και παιδάκια, χωρίς έγνοιες στα κρεβατάκια τους και έχοντας φυλάξει καλά, στο βάθος της οικογενειακής και κοινωνικής ντουλάπας, τα συλλογικά τους κόμπλεξ και τις ατομικές τους μικρότητες. Τα καθημερινά τους εγκλήματα και τον κρυπτοφασισμό τους. Ο μισθός έπεφτε και τα δάνεια, για τις χάι σοσάιτυ διακοπές ή το τελευταίο μοντέλο άχρηστου κινητού, αναχρηματοδούνταν κανονικότατα και από το πρώτο έτος σπουδών. Για την θρησκεία, την πατρίδα, την οικογένεια, και το λάιφ-στάιλ των ριάλιτυ ρε γαμώτο!

Στη λούμπα έπεσε και σημαντική μερίδα των «αριστερών» της μεταπολίτευσης. Των ίδιων που θεωρούν ότι επειδή ο Κιούπκιοϊ-άρχης των Σερρών τους...αναγνώρισε και τους...νομιμοποίησε (!), χρωστούν αιώνια ευγνωμοσύνη και αιώνια αφοσίωση στο νεοελληνικό (παρα)κράτος και τους θεσμούς του. Στην πολιτική αντικανονικότητα και την κοινοβουλευτική αταξία του μη χείρον, βέλτιστον. Των συστημικών υποχωρήσεων και των άτακτων συμβιβασμών. Της συλλογής υπογραφών επί 114 για τον ΕΝΦΙΑ και όχι για την ανεργία, την εργοδοτική εκμετάλλευση και τρομοκρατία ή την καταναγκαστική υπερορία τόσων νέων από το έκτακτο μνημονιοδικείο της Ελλάδας του βολέματος και της αρπαχτής, του θεσμισμένου (παρα)κράτους και της σάπιας τραπεζοκρατίας. Των Φολί-φολήδων και των μαρινόπουλων, των οφσορούχων και των γηπεδοκρατών. Των καπάτσων και των καταφερτζήδων, των έχουμε-τον-τρόπο-μας.

Οι αστυνομικοί που επιτίθενται, ξυλοκοπούν και ποδοπατούν τον Ζακ Κωστόπουλο «έκαναν την δουλειά τους». Το ίδιο και οι νοικοκυραίοι, νωρίτερα.

Όπως τη δουλίτσα της έκανε, η ΠΑΣΟΚική οχλοκρατία που αποδοκίμαζε τον Σάκη Καράγιωργα, λοιδορώντας τόν «κουλοχέρη», γιατί αυτός ήταν δημοκρατικός και αυθεντικός αντιστασιακός και εκείνοι κρυπτοχουνταίοι βολεψιματίες, κάλπικοι «αντιστασιακοί» του μετά-τον-Ιούλη του ‘74. Όπως την δουλίτσα τους έκαναν οι αστυνομικοί που σκότωσαν τον Κουμή και την Κανελλοπούλου. Όπως την δουλίτσα του έκανε ο Μελίστας, πυροβολώντας τον Καλτεζά. Όπως την δουλίτσα τους έκαναν οι τραμπούκοι της ΝΔ που δολοφόνησαν τον Νίκο Τεμπονέρα. Όπως την δουλίτσα του έκανε και ο Κορκονέας, δολοφονώντας τον Γρηγορόπουλο. Όπως την δουλίτσα τους έκαναν οι αστυνομικοί που αθωώθηκαν φέτος το καλοκαίρι για το όργιο βίας και χημικών στις πλατείες τον Ιούνιο του 2011. Όπως την δουλίτσα τους έκαναν οι αστυνομικοί που έστειλαν τον εποχούμενο κόσμο να περάσει από το Μάτι για να καούν σαν τα ποντίκια. Όπως την δουλίτσα τους έκαναν όσοι απαθείς και μοιραίοι έβλεπαν το ξύλο στον Κωστόπουλο και παρακολουθούσαν λες και έβλεπαν τηλεόραση-μόνο τα ποπ κορν τους έλειπαν, γαμώ το φελέκι μου! Αυτοί δεν έκαναν, κοίταζαν την δουλίτσα τους κατά το νεοελληνικό επιμύθιο της αγίας, ελληνικής οικογένειας των εκατοντάδων σκελετών στην ντουλάπα. Να κοιτάς τη δουλίτσα σου, αγόρι μου ή κορίτσι μου. Όλοι αυτοί, την δουλίτσα τους έκαναν και κοίταζαν...

Ένας μόνο βρέθηκε να υψώσει ανάστημα. Ένας! Ένας είναι η άλλη Ελλάδα, η δική μας Ελλάδα, που προσπάθησε να σταματήσει το κακό. Οι άλλοι, έκαναν και κοίταζαν τη δουλίτσα τους.

Τη δουλίτσα του δολοφόνου, του νεκροθάφτη και του άβουλου παρατηρητή του δεν παίρνω θέση και δεν έχω μυαλό να σκεφτώ ανθρώπινα και αλληλέγγυα, σε ένα θανατόφιλο (παρα)κράτος.

Από κοντά και τα... αδειοδοτημένα πλέον ΜΜΕ, τα...παππικά κανάλια προπαγάνδας και φεηκνιουζγραφίας. Και πάλι κάποιοι έπεσαν από τα σύννεφα. Ξέχασαν όταν το Μέγκα «εμπλούτιζε δημιουργικά» με σπασίματα και βρισίδια, το βίντεο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου για να τεκμηριώσει, λέει, την... απρόκλητη επίθεση εναντίον των αστυνομικών και την... δικαιολογημένη αστυνομική αντίδραση! Τώρα, μας φταίνε οι δημοσκοπήσεις του 090, πληρώστε για να μας δείξετε πόσο καλοί, χρηστοί και άγιοι οικογενειάρχες είστε, κορόιδα νοικοκυραίοι Νεοέλληνες, που καταδικάζετε την τοξικοεξάρτηση, την ομοφυλοφιλία, την προσφυγιά, το AIDS, τις οροθετικές εκδιδόμενες χθες, τον Σύρο πρόσφυγα σήμερα, αύριο, τον Γιάννη τον Αντετονκούμπο, που έγινε καρφί στα μάτια των μίζερων και κομπλεξικών Νεοελλήνων, που τον είχαν κατατάξει μικροπωλητή στους δρόμους και όχι αθλητή πρώτης γραμμής και διεθνούς φήμης. Για την πατρίδα, τη θρησκεία, την οικογένεια και τα ριάλιτυ του ξεπεσμένου λάιφ-στάιλ, ρε γαμώτο!

Όποιος έπεσε από τα σύννεφα από όλα τα παραπάνω, να αλλάξει πλευρό, γιατί ροχαλίζει και μας ενοχλεί. Γιατί μάλλον είναι και αυτός νοικοκυραίος και έχει σκελετούς στην ντουλάπα του και τότε μας ενοχλεί δέκα φορές παραπάνω. Γιατί είναι μέρος του προβλήματος, και όχι μέρος της λύσης. Γιατί μοιάζει στο τέρας και όχι στο δόρυ που θα το σκοτώσει.

Και το δόρυ εκτοξεύεται από τα βάθη της ανταρτικής παράδοσης και της αδούλωτης κλεφτουριάς-και συγγνώμη από τους συντρόφους για την ελαφρώς παρεκκλίνουσα από την ταξική «ορθότητα» παραδειγματολογία. Για τον κλέφτη του ΄21 και τον αντάρτη του΄41, το να ΄ναι κανείς νοικοκυραίος ήταν όνειδος και αισχύνη, γιατί είχε πολύ συγκεκριμένες συνέπειες.

«Εγώ μάνα δεν κάθομαι να γίνω νοικοκύρης, να γίνω σκλάβος των Τουρκών, κοπέλι των γερόντων», λέει ο δημοτικός ποιητής βάζοντας τα λόγια αυτά στα χείλη του κλέφτη Κατσαντώνη, προτού πάρει τον δρόμο για τα ανταρτοβούνια των Αγράφων, της Ρούμελης και της Πίνδου.

Σήμερα, ο Τσίπρας και η Γεροβασίλη δηλώνουν και αυτοί περήφανοι νοικοκυραίοι. Για να κάνουν και αυτοί την δουλίτσα τους-πρωθυπουργική και υπουργική. Για να έχουν ήσυχο το κεφαλάκι τους όταν ξαπλώνουν στα κρεβατάκια τους. Για να διαιωνίζονται η πατρίδα, η θρησκεία, η οικογένεια και το λάιφ-στάιλ των ξεπεσμένων και των κομπλεξικών, των κοινωνικά αμόρφωτων και των πολιτισμικά απαίδευτων. Για τους σκλάβους των Ευρωπαίων και των Αμερικανών και τα κοπέλια των Νεοελλήνων.

Για να κοιτάμε την δουλίτσα μας, ρε γαμώτο!