Συμβολή στο σχέδιο απόφασης της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για την συγκρότηση του Τμήματος Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ

Το κεί­με­νο που ακο­λου­θεί κα­τα­τέ­θη­κε στην επι­τρο­πή σχε­δί­ου από­φα­σης στην πα­νελ­λα­δι­κή σύ­σκε­ψη για τη συ­γκρό­τη­ση του τμή­μα­τος υγεί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, με στόχο την απο­σα­φή­νι­ση ση­μα­ντι­κών πτυ­χών την πο­λι­τι­κής που προ­βά­λει και διεκ­δι­κεί σή­με­ρα ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, όπως τα ζη­τή­μα­τα της χρη­μα­το­δό­τη­σης, του με­τώ­που για την υγεία και της ανά­γκης για προ­στα­σία των ση­με­ρι­νών δομών υγεί­ας που κιν­δυ­νεύ­ουν να βά­λουν λου­κέ­το. Ταυ­τό­χρο­να, επι­χει­ρού­με να προ­βά­λου­με μια  δια­φο­ρε­τι­κή οπτι­κή σε κρί­σι­μα ζη­τή­μα­τα, όπως αυτό των σχέ­σε­ων Δη­μό­σιου - Ιδιω­τι­κού τομέα και της πο­λι­τι­κής στο φάρ­μα­κο. Όλα αυτά, εντάσ­σο­νται στη δια­μόρ­φω­ση πο­λι­τι­κών υγεί­ας που έχουν ορί­ζο­ντα τον σο­σια­λι­σμό.
Στο αρ­χι­κό κεί­με­νο, που γρά­φτη­κε κάτω από την πίεση του χρό­νου κατά τη διάρ­κεια της πα­νελ­λα­δι­κής συν­διά­σκε­ψης, απου­σί­α­ζε η απο­τύ­πω­ση της ση­με­ρι­νής κα­τά­στα­σης στο χώρο της υγεί­ας, (παρά το γε­γο­νός ότι είχε προ­βλε­φθεί σχε­τι­κό κε­φά­λαιο), η οποία συ­μπλη­ρώ­θη­κε στη συ­νέ­χεια. Στο κεί­με­νο που ακο­λου­θεί έχουν γίνει ελά­χι­στες διορ­θώ­σεις από το αρ­χι­κό, κυ­ρί­ως φρα­στι­κές.

ΣΥΜ­ΒΟ­ΛΗ ΣΤΟ ΣΧΕ­ΔΙΟ ΑΠΟ­ΦΑ­ΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑ­ΝΕΛ­ΛΑ­ΔΙ­ΚΗΣ ΣΥ­ΣΚΕ­ΨΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥ­ΓΚΡΟ­ΤΗ­ΣΗ ΤΟΥ ΤΜΗ­ΜΑ­ΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

Σή­με­ρα, με την εφαρ­μο­γή των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων και μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών,  βρι­σκό­μα­στε μπρο­στά στην πλήρη κα­τε­δά­φι­ση του δη­μό­σιου συ­στή­μα­τος Υγεί­ας που με τό­σους αγώ­νες είχε οι­κο­δο­μη­θεί τα τε­λευ­ταία τριά­ντα πέντε χρό­νια, παρά τα προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τώ­πι­ζε.

Η διά­λυ­ση των δομών στην υγεία δεν είναι απο­τέ­λε­σμα μόνο της έλ­λει­ψης δια­θέ­σι­μων πόρων, αλλά συ­νέ­πεια μιας πο­λι­τι­κής επι­λο­γής της κυ­ρί­αρ­χης τάξης και του πο­λι­τι­κού της προ­σω­πι­κού, στην προ­σπά­θειά τους να μειώ­σουν, στο μέ­γι­στο δυ­να­τό, το κό­στος της δια­τή­ρη­σης και της ανα­πα­ρα­γω­γής της ερ­γα­σί­ας.

Οι δυ­νά­μεις που σή­με­ρα κα­τα­στρέ­φουν τις δομές της ασφά­λι­σης και της πε­ρί­θαλ­ψης  διε­ξά­γουν έναν ύπου­λο ιδε­ο­λο­γι­κό πό­λε­μο, επι­κα­λού­με­νες τη «χρη­στή δια­χεί­ρι­ση» και την «κα­τα­πο­λέ­μη­ση της σπα­τά­λης». Την ίδια ώρα, κα­τα­σπα­τα­λούν τους πό­ρους του δη­μο­σί­ου και των ασφα­λι­στι­κών φο­ρέ­ων, δί­νο­ντας υπερ­κέρ­δη στη φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νία και τον με­γά­λο ιδιω­τι­κό τομέα που επεν­δύ­ει στις δια­γνω­στι­κές εξε­τά­σεις.

Πρώτο κα­θή­κον της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς είναι να αγω­νι­στεί για την διά­σω­ση των δη­μό­σιων δομών υγεί­ας και σε πε­ρί­πτω­ση κυ­βερ­νη­τι­κής εξου­σί­ας να βρει τους πό­ρους για την ανα­σύ­ντα­ξη και ανα­διά­τα­ξη τους, καθώς και του ασφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος.

Η Αρι­στε­ρά θα πρέ­πει να δη­λώ­σει από τώρα ότι όλες οι υπη­ρε­σί­ες υγεί­ας θα είναι προ­σβά­σι­μες στους κα­τοί­κους της χώρας, ανε­ξάρ­τη­τα από το ερ­γα­σια­κό τους κα­θε­στώς, τη θρη­σκευ­τι­κή τους επι­λο­γή ή την κα­τα­γω­γή τους. Το ύψος των πόρων είναι τέ­τοιο που μόνο με την εφαρ­μο­γή των θέ­σε­ών μας για το χρέος, την ανα­δια­νο­μή του πλού­του και την πα­ρα­γω­γι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση της χώρας μπο­ρεί να βρε­θούν.

Από αυτή την άποψη, η δη­μιουρ­γία ενός με­τώ­που υπε­ρά­σπι­σης του δι­καιώ­μα­τος στην υγεί­ας για όλους, ενός με­τώ­που που πα­λεύ­ει για τη σω­τη­ρία των δη­μό­σιων δομών υγεί­ας απο­κτά σή­με­ρα βα­ρύ­νου­σα ση­μα­σία. Το μέ­τω­πο υγεί­ας πρέ­πει να αγκα­λιά­σει όλα τα λαϊκά στρώ­μα­τα, να ανα­πτυ­χθεί σε κάθε πε­ριο­χή, πόλη και γει­το­νιά και να προ­χω­ρή­σει σε ανοι­κτές πρω­το­βου­λί­ες δρά­σεις και κι­νη­το­ποι­ή­σεις.

Σε αυτή την προ­σπά­θεια πρέ­πει να πρω­το­στα­τή­σουν από κοι­νού οι δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς, αφού είναι οι μόνες που μπο­ρούν να φέ­ρουν σε πέρας αυτό το ιστο­ρι­κό κα­θή­κον.

ΤΟ ΔΗ­ΜΟ­ΣΙΟ ΣΥ­ΣΤΗ­ΜΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑ­ΤΑΡ­ΡΕ­ΕΙ, ΣΕ ΚΙΝ­ΔΥ­ΝΟ Η ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Η μνη­μο­νια­κή δια­χεί­ρι­ση και η πρω­το­φα­νής επί­θε­ση από τις δυ­νά­μεις του κε­φα­λαί­ου, που υλο­ποιού­νται από τις κυ­βερ­νή­σεις των προ­θύ­μων κατ’ εντο­λή  της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης και του ΔΝΤ, έχουν στο­χο­ποι­ή­σει το δι­καί­ω­μα στην υγεία. Η κα­τάρ­ρευ­ση του Δη­μό­σιου Συ­στή­μα­τος Υγεί­ας είναι προ των πυλών και θα ση­μά­νει μια αν­θρω­πι­στι­κή κρίση με τρα­γι­κές συ­νέ­πειες για την υγεία  του λαού μας.

Ένα με­γά­λο τμήμα των πο­λι­τών, σύμ­φω­να με κά­ποιες εκτι­μή­σεις φτά­νει στο 30%, απο­στε­ρού­νται του δι­καιώ­μα­τος να έχουν πρό­σβα­ση στις υπη­ρε­σί­ες υγεί­ας. Οι άνερ­γοι, οι φτω­χοί, οι ανα­σφά­λι­στοι, ευ­πα­θείς ομά­δες και κοι­νω­νι­κά απο­κλει­σμέ­νοι αντι­με­τω­πί­ζουν πλέον σο­βα­ρά προ­βλή­μα­τα και αδυ­να­μία να προ­σεγ­γί­σουν τις υπη­ρε­σί­ες υγεί­ας. Ακόμα και αυτοί που έχουν ασφα­λι­στι­κή κά­λυ­ψη, λόγω της οι­κο­νο­μι­κής κα­τάρ­ρευ­σης του ΕΟΠΥΥ ανα­γκά­ζο­νται σε συν­θή­κες κρί­σης και δρα­μα­τι­κής μεί­ω­σης των ει­σο­δη­μά­των τους να πλη­ρώ­νουν από την τσέπη τους για να έχουν πα­ρο­χές υγεί­ας.

Ταυ­τό­χρο­να, η κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση μειώ­νε­ται δρα­μα­τι­κά και οι πε­ρι­κο­πές στις δα­πά­νες και στις πα­ρο­χές είναι τε­ρά­στιες. Ο νε­ο­σύ­στα­τος ΕΟΠΥΥ βρί­σκε­ται μπρο­στά στον κίν­δυ­νο της ολο­κλη­ρω­τι­κής κα­τάρ­ρευ­σης, γε­γο­νός που θα οδη­γή­σει αντι­κει­με­νι­κά στην απου­σία οποιασ­δή­πο­τε πα­ρο­χής σε υπη­ρε­σί­ες πρω­το­βάθ­μιας πε­ρί­θαλ­ψης. Οι υγειο­νο­μι­κές μο­νά­δες του ΕΟΠΥΥ βρί­σκο­νται μπρο­στά στη διά­λυ­ση ενώ, την ίδια ώρα, διο­χε­τεύ­ο­νται υπη­ρε­σί­ες δια­γνω­στι­κές και νο­σο­κο­μεια­κές πρω­τί­στως στο με­γά­λο χρη­μα­τι­στη­ρια­κό και επι­χει­ρη­μα­τι­κό κε­φά­λαιο στην υγεία, με στόχο την δια­τή­ρη­ση και αύ­ξη­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας του.

Ο σχε­δια­σμός των κυ­βερ­νή­σε­ων του μνη­μο­νί­ου και της τρόι­κα για κλεί­σι­μο δε­κά­δων Νο­σο­κο­μεί­ων βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη και θα απο­στε­ρή­σει από το ήδη απο­διαρ­θρω­μέ­νο σύ­στη­μα υπη­ρε­σί­ες και κρε­βά­τια που είναι από­λυ­τα ανα­γκαία.

Οι δομές και οι υπη­ρε­σί­ες προς άτομα με ανα­πη­ρία, ψυ­χι­κά πά­σχο­ντες, ηλι­κιω­μέ­νους και άλλες ευ­πα­θείς ομά­δες συρ­ρι­κνώ­νο­νται, κυ­ρί­ως εξαι­τί­ας της υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σης. Οι ομά­δες αυτές μέ­νουν χωρίς έστω και τις ελά­χι­στες πα­ρο­χές, σε συν­θή­κες πλή­ρους κοι­νω­νι­κού απο­κλει­σμού, φτώ­χειας και εξα­θλί­ω­σης.

Κα­θή­κον της Αρι­στε­ράς είναι να δρά­σει τώρα από κοι­νού, με στόχο να σώσει το λαό μας από μια αν­θρω­πι­στι­κή κα­τα­στρο­φή. Να βάλει σε κί­νη­ση τον λαϊκό πα­ρά­γο­ντα, να απο­τρέ­ψει το κλεί­σι­μο δομών και υπη­ρε­σιών, να ορ­γα­νώ­σει την αντί­στα­ση του λαού σε αυτή την πο­λι­τι­κή, με στόχο την ανα­τρο­πή της και το άνοιγ­μα του δρό­μου για μια άλλη αρι­στε­ρή πο­λι­τι­κή στην υγεία. Πο­λι­τι­κή που είναι και ανα­γκαία και εφι­κτή.

ΑΜΕ­ΣΟΙ ΣΤΟ­ΧΟΙ ΠΑΛΗΣ

ΚΑΙ ΠΡΟ­ΤΕ­ΡΑΙΟ­ΤΗ­ΤΕΣ ΕΝΟΣ ΚΥ­ΒΕΡ­ΝΗ­ΤΙ­ΚΟΥ ΠΡΟ­ΓΡΑΜ­ΜΑ­ΤΟΣ

• Κα­θο­λι­κή και δω­ρε­άν πρό­σβα­ση στα δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία και τις μο­νά­δες υγεί­ας όλων των πο­λι­τών,ανε­ξάρ­τη­τα από την ερ­γα­σια­κή ή ασφα­λι­στι­κή κα­τά­στα­σή τους – όχι στην επι­χει­ρη­μα­τι­κή και ει­σπρα­κτι­κή λο­γι­κή. Μεί­ω­ση της συμ­με­το­χής στο 10% με στόχο την πλήρη κα­τάρ­γη­ση. Κα­τάρ­γη­ση κάθε συμ­με­το­χής για από­ρους, ανέρ­γους, χα­μη­λο­συ­ντα­ξιού­χους, ανα­πή­ρους και παι­διά.
• Αύ­ξη­ση των δη­μό­σιων δα­πα­νών για την υγεία στο 6% του ΑΕΠ σε πρώτη φάση, με τε­λι­κό στόχο την πλήρη κά­λυ­ψη των ανα­γκών σε υπη­ρε­σί­ες υγεί­ας από το δη­μό­σιο. Ανα­κα­τεύ­θυν­ση πόρων και προ­τε­ραιο­τή­των, με αιχμή την πρό­λη­ψη και την πρω­το­βάθ­μια φρο­ντί­δα υγεί­ας. Άμεση χρη­μα­το­δό­τη­ση από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό των Νο­σο­κο­μεί­ων, των Κέ­ντρων Υγεί­ας και  του ΕΟΠΥΥ, με τους πό­ρους που είναι ανα­γκαί­οι για να στα­θούν στα πόδια τους. Χτύ­πη­μα της μαύ­ρης και ανα­σφά­λι­στης ερ­γα­σί­ας και ει­σφο­ρο­α­πο­φυ­γής, που στε­ρούν τε­ρά­στιους πό­ρους από το Δη­μό­σιο Σύ­στη­μα Υγεί­ας.
• Ανά­πτυ­ξη της Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας στις πό­λεις και στην πε­ρι­φέ­ρεια, με κύριο προ­σα­να­το­λι­σμό την πρό­λη­ψη. Ανά­πτυ­ξη προ­γραμ­μά­των πρό­λη­ψης στους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας και κα­τοι­κί­ας, στα σχο­λεία κλπ. Στε­λέ­χω­ση των Κέ­ντρων με προ­σω­πι­κό και λει­τουρ­γούς, μέσα από την διε­πι­στη­μο­νι­κή και δια­το­με­α­κή συ­νερ­γα­σία των μελών της ομά­δας υγεί­ας, όπου εντάσ­σε­ται και ο θε­σμός του οι­κο­γε­νεια­κού για­τρού. Ανά­πτυ­ξη νέων δη­μό­σιων ΚΥ ιδιαί­τε­ρα στα αστι­κά κέ­ντρα και αξιο­ποί­η­ση των ήδη υπαρ­χου­σών δομών του ΕΟΠΥΥ, που σή­με­ρα κιν­δυ­νεύ­ουν να βά­λουν λου­κέ­το.
• Αγώ­νας να μην κλεί­σει κα­νέ­να νο­σο­κο­μείο, κέ­ντρο υγεί­ας και μο­νά­δα του ΕΟΠΥΥ. Αντί­θε­τα να ανα­πτυ­χθούν δομές, ιδιαί­τε­ρα στην ΠΦΥ, να στη­ρι­χθούν και να στε­λε­χω­θούν οι ήδη υπάρ­χου­σες. Επα­να­κα­θο­ρι­σμός υπη­ρε­σιών και προ­τε­ραιο­τή­των μέσα από ένα σύγ­χρο­νο χάρτη υγεί­ας.
• Επα­να­φο­ρά σε κα­θε­στώς δη­μό­σιου όλων των υπη­ρε­σιών του ΕΣΥ και του ΙΚΑ-ΕΟ­ΠΥΥ που έχουν πε­ρά­σει σε ιδιω­τι­κά χέρια, μέσω ερ­γο­λα­βιών και ανα­θέ­σε­ων. Απε­μπλο­κή των υπο­στη­ρι­κτι­κών λει­τουρ­γιών των νο­σο­κο­μεί­ων, (σί­τι­ση, κα­θα­ριό­τη­τα, συ­ντή­ρη­ση, φύ­λα­ξη κλπ), από ιδιω­τι­κές ερ­γο­λα­βί­ες.
• Στα­δια­κός πε­ριο­ρι­σμός όλων των δια­γνω­στι­κών εξε­τά­σε­ων, με στόχο την πλήρη κά­λυ­ψη από το Δη­μό­σιο. Αυ­στη­ρός έλεγ­χος των ιδιω­τι­κών μο­νά­δων υγεί­ας για όσο είναι ανα­γκαί­ες.
• Δη­μο­σιο­ποί­η­ση με­γά­λων ιδιω­τι­κών νο­σο­κο­μεί­ων και δια­γνω­στι­κών ερ­γα­στη­ρί­ων, που κρί­νο­νται ανα­γκαία για την λει­τουρ­γία του Συ­στή­μα­τος.
• Επαρ­κής χρη­μα­το­δό­τη­ση όλων των προ­γραμ­μά­των πρό­λη­ψης – απε­ξάρ­τη­σης (στε­γνών και μη) και επα­νέ­ντα­ξης. Ίδρυ­ση νέων πα­ραρ­τη­μά­των σε όλη την επι­κρά­τεια, με στόχο την κά­λυ­ψη των σύγ­χρο­νων ανα­γκών.
• Ενί­σχυ­ση και­στή­ρι­ξη του ερ­γα­σια­κά και μι­σθο­λο­γι­κά εξο­ντω­μέ­νου αν­θρώ­πι­νου δυ­να­μι­κού.–
• Δη­μιουρ­γία Εθνι­κής Φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νί­ας, που θα κα­λύ­ψει, σε πρώτο στά­διο, ένα με­γά­λο μέρος των ανα­γκών σε φάρ­μα­κο.  Στή­ρι­ξη της έρευ­νας και απο­σύν­δε­σή της από τις σχέ­σεις με τα πο­λυ­ε­θνι­κά μο­νο­πώ­λια στο χώρο του φαρ­μά­κου. Ανά­πτυ­ξη της Εθνι­κής Φαρ­μα­κα­πο­θή­κης– Απο­θή­κης Υγειο­νο­μι­κού Υλι­κού και Ανα­λω­σί­μων. Πρό­βλε­ψη απο­θε­μά­των σε φάρ­μα­κα, αντι­δρα­στή­ρια και υγειο­νο­μι­κό υλικό, καθώς και απο­θε­μα­τι­κού σε πε­ρί­πτω­ση απρό­βλε­πτων εξε­λί­ξε­ων.
• Λει­τουρ­γι­κή δια­σύν­δε­ση των δη­μό­σιων δομών υγεί­ας-πρό­νοιας με τις πρω­το­βου­λί­ες κοι­νω­νι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης (κοι­νω­νι­κά ια­τρεία-φαρ­μα­κεία).
• Κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση και αξιο­ποί­η­ση κοι­νο­τι­κών πόρων για τη συ­νέ­χι­ση των προ­γραμ­μά­των «βο­ή­θειας στο σπίτι», καθώς και των προ­γραμ­μά­των απο­α­συ­λο­ποί­η­σης των χρο­νί­ως ψυ­χι­κά πα­σχό­ντων. Δη­μο­σιο­ποί­η­ση των δομών απο­α­συ­λο­ποί­η­σης. Ανά­πτυ­ξη των Ψυ­χια­τρι­κών το­μέ­ων στα δη­μό­σια Νο­σο­κο­μεία, υπα­γω­γή σε αυ­τούς των ανοι­κτών προ­γραμ­μά­των που λει­τουρ­γούν στην κοι­νό­τη­τα. Λει­τουρ­γι­κή ενο­ποί­η­ση των προ­γραμ­μά­των «βο­ή­θεια στο σπίτι» με τις μο­νά­δες ΠΦΥ του ΕΣΥ, δη­λα­δή τα ΚΥ και τα πε­ρι­φε­ρι­κά ια­τρεία, και έντα­ξη των ερ­γα­ζο­μέ­νων στους μο­νί­μους υπαλ­λή­λους του  Υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας.
• Σύ­γκρου­ση με τα ιδιω­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα που λυ­μαί­νο­νται τους δη­μό­σιους πό­ρους και δια­πλέ­κο­νται με ομά­δες και πρό­σω­πα στο χώρο της υγεί­ας. Αυ­στη­ρό­τα­τες ποι­νές για πε­ρι­πτώ­σεις χρη­μα­τι­σμού στο χώρο της υγεί­ας.

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΕΧΕΙ ΟΡΙ­ΖΟ­ΝΤΑ ΤΟΝ ΣΟ­ΣΙΑ­ΛΙ­ΣΜΟ

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Ενω­τι­κό Κοι­νω­νι­κό Μέ­τω­πο ορα­μα­τί­ζε­ται και προ­τεί­νει ένα νέο ανα­βαθ­μι­σμέ­νο, καλά στε­λε­χω­μέ­νο, δω­ρε­άν και κα­θο­λι­κό σύ­στη­μα υγεί­ας, στο οποίο θα έχει πρό­σβα­ση κάθε άν­θρω­πος που το έχει ανά­γκη, ανε­ξάρ­τη­τα από την οι­κο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή του κα­τά­στα­ση ή την εθνι­κό­τη­τά του. Η ανά­πτυ­ξη ενός ολο­κλη­ρω­μέ­νου συ­στή­μα­τος Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας με έμ­φα­ση στην πρό­λη­ψη και τη με­τα­νο­σο­κο­μεια­κή φρο­ντί­δα, κοντά στον τόπο κα­τοι­κί­ας και ερ­γα­σί­α­ςν απο­τε­λούν προ­τε­ραιό­τη­τά μας.

Ο    ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ/ΕΚΜ θε­ω­ρεί ότι, από τη στιγ­μή που η υγεία είναι ένα κοι­νω­νι­κό δι­καί­ω­μα, δεν είναι δυ­να­τόν να συ­νε­χι­στεί η εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση των υπη­ρε­σιών υγεί­ας και πρό­νοιας και πα­λεύ­ει  για την ανα­τρο­πή αυτής της κα­τά­στα­σης. Θέτει σαν στρα­τη­γι­κό στόχο τη ρι­ζι­κή ανα­μόρ­φω­ση των υπη­ρε­σιών υγεί­ας, ώστε αυτές να πα­ρέ­χουν ενιαία, δη­μό­σια και  δω­ρε­άν φρο­ντί­δα σε όλον τον πλη­θυ­σμό, με βάση τις ανά­γκες του και στόχο την εφαρ­μο­γή της συ­νέ­χειας στη φρο­ντί­δα, δη­λα­δή την προ­α­γω­γή της υγεί­ας, την πρό­λη­ψη της αρ­ρώ­στιας, την πε­ρί­θαλ­ψη, τη λει­τουρ­γι­κή απο­κα­τά­στα­ση και την κοι­νω­νι­κή επα­νέ­ντα­ξη των αρ­ρώ­στων.  Ο δη­μό­σιος το­μέ­ας που ορα­μα­τι­ζό­μα­στε, δεν έχει σχέση με το ση­με­ρι­νό υπο­βαθ­μι­σμέ­νο και ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κό δη­μό­σιο τομέα, που χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται από φαι­νό­με­να ανα­ξιο­κρα­τί­ας και δια­φθο­ράς. Αγω­νι­ζό­μα­στε για δη­μό­σιο τομέα απο­τε­λε­σμα­τι­κό, ποιο­τι­κό, φι­λι­κό στους πο­λί­τες, που επι­τε­λεί το ρόλο του σε συν­θή­κες κοι­νω­νι­κού και δη­μο­κρα­τι­κού ελέγ­χου.

Η υλο­ποί­η­ση των στρα­τη­γι­κών στό­χων απαι­τεί ένα άλλο πο­λι­τι­κό πε­ρι­βάλ­λον, έναν άλλο συ­σχε­τι­σμό δύ­να­μης στην κοι­νω­νία και την πο­λι­τι­κή, με πρω­τα­γω­νι­στή τις δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς. Προ­ϋ­πο­θέ­τει την κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς και έχει ως τε­λι­κό ορί­ζο­ντα το σο­σια­λι­στι­κό με­τα­σχη­μα­τι­σμό της κοι­νω­νί­ας.

Βα­σι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά της πο­λι­τι­κής μας είναι:

1. Η πλή­ρης χρη­μα­το­δό­τη­ση της Υγεί­ας από το Κρά­τος, που έχει την ευ­θύ­νη για την πο­λι­τι­κή υγεί­ας.
2. Η συ­γκρό­τη­ση ολο­κλη­ρω­μέ­νου δι­κτύ­ου Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας και με­τα­νο­ση­λευ­τι­κής απο­κα­τά­στα­σης, ως βα­σι­κού πυ­λώ­να του νέου πραγ­μα­τι­κά δη­μό­σιου συ­στή­μα­τος υγεί­ας
3. Η ανα­βάθ­μι­ση της νο­σο­κο­μεια­κής πε­ρί­θαλ­ψης και η άρση των απο­κλει­σμών.
4. Ο κοι­νω­νι­κός έλεγ­χος μέσω της δη­μο­κρα­τι­κής συμ­με­το­χής, στη λήψη των απο­φά­σε­ων, των ερ­γα­ζο­μέ­νων και των απο­δε­κτών των υπη­ρε­σιών υγεί­ας.

Ει­δι­κό­τε­ρα, αγω­νι­ζό­μα­στε για:

-Κα­θο­λι­κή Δη­μό­σια Δω­ρε­άν Υγεία για όλους, χωρίς επι­βα­ρύν­σεις, «συμ­με­το­χές» και χα­ρά­τσια.

-Την πλήρη χρη­μα­το­δό­τη­ση από την κα­θο­λι­κή φο­ρο­λο­γία όλων των υπη­ρε­σιών του Δη­μό­σιου Συ­στή­μα­τος Υγεί­ας. Κα­τάρ­γη­ση του ΕΟΠΥΥ και των κλά­δων υγεί­ας και με­τα­βί­βα­ση των όποιων απο­θε­μα­τι­κών στους κλά­δους σύ­ντα­ξης.

-Την πλήρη ανά­πτυ­ξη των δομών και υπη­ρε­σιών της Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας, υπό τον έλεγ­χο και σχε­δια­σμό του κρά­τους. Την κα­θο­λι­κή κά­λυ­ψη των ανα­γκών σε υπη­ρε­σί­ες πρω­το­βάθ­μιας φρο­ντί­δας και πρό­λη­ψης μέσα από τα κέ­ντρα υγεί­ας, την ομάδα υγεί­ας και τον οι­κο­γε­νεια­κό για­τρό. Την πλήρη απο­σύν­δε­ση του δη­μό­σιου συ­στή­μα­τος υγεί­ας από την επι­χει­ρη­μα­τι­κή και εμπο­ρευ­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα.

-Την απα­γό­ρευ­ση ίδρυ­σης και λει­τουρ­γί­ας επι­χει­ρή­σε­ων στο χώρο της υγεί­ας που ασκούν κερ­δο­σκο­πι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα, με εξαί­ρε­ση τους αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νους που εντάσ­σο­νται στο σύ­στη­μα.

-Πο­λι­τι­κές που θα προ­ω­θούν την πρό­λη­ψη και πε­ριο­ρι­σμό της ασθέ­νειας, που θα αγκα­λιά­ζουν όλο το φάσμα των δρα­στη­ριο­τή­των των πο­λι­τών και θα επι­χει­ρούν να πα­ρέμ­βουν σε το­μείς όπως το πε­ρι­βάλ­λον, η ερ­γα­σία, η δια­τρο­φή, η άθλη­ση, που απο­τε­λούν πα­ρά­γο­ντες που επη­ρε­ά­ζουν το επί­πε­δο της υγεί­ας και της ζωής των πο­λι­τών.

-Kά­λυ­ψη στο μέ­γι­στο βαθμό των ανα­γκών της χώρας σε φάρ­μα­κα. Υγειο­νο­μι­κό και άλλο υλικό μέσα από την ανά­πτυ­ξη της κρα­τι­κής φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νί­ας. Εθνι­κο­ποί­η­ση και πέ­ρα­σμα στο κρά­τος των φαρ­μα­κευ­τι­κών επι­χει­ρή­σε­ων που είναι ανα­γκαί­ες για την ύπαρ­ξη κρα­τι­κής φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νί­ας. «Ανυ­πα­κοή» στην πα­τέ­ντα, αν οι πο­λυ­ε­θνι­κές επι­χει­ρή­σεις αρ­νη­θούν να πα­ρέ­χουν φάρ­μα­κα που θε­ω­ρού­νται ανα­γκαία και δεν πα­ρά­γο­νται στη χώρα.

-Ενί­σχυ­ση της Έρευ­νας μέσα από το Δη­μό­σιο Πα­νε­πι­στή­μιο και τους ερευ­νη­τι­κούς ορ­γα­νι­σμούς, δια­σύν­δε­σή τους με τα Δη­μό­σια Νο­σο­κο­μεία, απο­κλει­σμός κάθε δυ­να­τό­τη­τας συ­νερ­γα­σί­ας με τα ιδιω­τι­κές πο­λυ­ε­θνι­κές εται­ρί­ες του φαρ­μά­κου και του ια­τρο­τε­χνο­λο­γι­κού εξο­πλι­σμού.

-Ανά­πτυ­ξη δομών και κά­λυ­ψη όλων των ανα­γκών για ει­δι­κές κα­τη­γο­ρί­ες, όπως τα άτομα με ανα­πη­ρία, οι ψυ­χι­κά πά­σχο­ντες κλπ. Εφαρ­μο­γή των ανα­γκαί­ων πο­λι­τι­κών για την ερ­γα­σια­κή και κοι­νω­νι­κή επα­νέ­ντα­ξή τους.

-Στα­θε­ρές ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις για τους ερ­γα­ζό­με­νους στο Δη­μό­σιο Σύ­στη­μα Υγεί­ας, με αξιο­πρε­πείς αμοι­βές και δυ­να­τό­τη­τα για επι­στη­μο­νι­κή και επαγ­γελ­μα­τι­κή εξέ­λι­ξη, χωρίς επι­βα­ρύν­σεις.