Η απεργία της Πρωτομαγιάς δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ μια τυπική αργία.
Εκατόν τριάντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον ξεσηκωμό των εργατών, ντόπιων και μεταναστών, στο Σικάγο και σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ για τη διεκδίκηση του οκταώρου. Από τότε, σταδιακά και χρόνο με το χρόνο, σε όλο τον πλανήτη, η Πρωτομαγιά έχει συνδεθεί με τους αγώνες της εργατικής τάξης, έχει βαφτεί κόκκινη από το αίμα δεκάδων αγωνιστών της τάξης μας που εκτελέστηκαν από τα εκάστοτε όργανα καταστολής των καπιταλιστών.
Η απεργία της Πρωτομαγιάς δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ μια τυπική αργία. Το έχουν προσπαθήσει πολλές φορές στο παρελθόν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις, και κάποιες από αυτές με τη σύμπραξη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, αλλά δεν το έχουν καταφέρει. Ειδικά στην Ελλάδα, και φέτος επιχειρείται κάτι αντίστοιχο. Η κυβέρνηση από την πλευρά της έχει πολύ σοβαρούς λόγους.
Γνωρίζοντας ότι η Πρωτομαγιά έπεφτε μαζί με την αργία του Πάσχα, τη μετέθεσε για τις 3 του Μάη. Σκοπός της, όπως αποδεικνύεται, να έχει τις λιγότερες κατά το δυνατό αντιδράσεις, καθώς εδώ και λίγες μέρες έχει καταθέσει στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής το αντιασφαλιστικό-φορολογικό νομοσχέδιο που ετοίμαζε. Και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία που έχει την ηγεσία στη ΓΣΕΕ έχει τους δικούς της λόγους.
Η σύμπραξη ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ στη ΓΣΕΕ, απέναντι σε αυτήν τη βάρβαρη επίθεση της κυβέρνησης ‒τις επόμενες ημέρες οι εργαζόμενοι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε εκτός από την αντιμεταρρύθμιση σε ασφαλιστικό και φορολογικό και τα μέτρα του Μνημονίου 4 για το 2018‒, έχει κηρύξει μια 48ωρη απεργία-φάντασμα. Μια απεργία που κανένας δεν ξέρει πότε ακριβώς θα γίνει. Δίνοντας έτσι χρόνο στην κυβέρνηση να διαπραγματεύεται ακόμη πιο σκληρά μέτρα και σκορπώντας απογοήτευση σε μεγάλες μάζες εργαζομένων. Η πλειονότητα των εργαζομένων, ενώ διαφωνεί με τα μνημονιακά μέτρα, δεν βλέπει καμιά στοιχειωδώς σοβαρή πρωτοβουλία για να οργανωθεί από τη συνομοσπονδία των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα η αντίσταση στα μέτρα αυτά.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία είχε αποφασίσει αρχικά να συμπεριληφθεί η απεργία της Πρωτομαγιάς στη 48ωρη-φάντασμα. Τελικά η ΠΑΣΚΕ, προσπαθώντας να διατηρήσει ένα «αντιστασιακό» προφίλ, άλλαξε απόφαση και βρήκε και νέους συμμάχους σε αυτό, εκτός από το ΠΑΜΕ. Την παράταξη του ΜΕΤΑ στη ΓΣΕΕ. Με τη σύμπραξή του αποφάσισαν να γίνει η απεργία της Πρωτομαγιάς την Κυριακή 8 Μάη, δηλαδή σε άλλη μέρα αργίας, προφασιζόμενοι τη στήριξη στην 24ωρη απεργία που έχουν την ίδια μέρα οι εμποροϋπάλληλοι ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Θα ήταν πραγματικά μια πολύ καλή απόφαση αν δεν είχε έρθει με πολλή καθυστέρηση. Δηλαδή με πραγματική στήριξη αυτού του αγώνα που δίνεται εδώ και τέσσερα χρόνια. Αλήθεια, πού ήταν τέσσερα χρόνια τώρα που δίνεται αυτός ο αγώνας η ηγεσία της ΓΣΕΕ; Γιατί ενώ πήρε αυτή την απόφαση τέσσερις μέρες πριν από την 24ωρη απεργία που είχαν οι εμποροϋπάλληλοι την Κυριακή 24 Απρίλη, δεν κάλεσαν και εκεί σε απεργία αλληλεγγύης; Η κατρακύλα τους έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Το ΠΑΜΕ ύστερα από αυτήν τη συμμαχία θυμήθηκε ότι πρέπει να διατηρήσει την ταξική του καθαρότητα και καλεί σε ξεχωριστό συλλαλητήριο από τη ΓΣΕΕ στο Σύνταγμα. Οι συνδικαλιστές της ριζοσπαστικής Αριστεράς (της ΛΑΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.ά.) θα μπορούσαν έγκαιρα να πάρουν πρωτοβουλία και να καλέσουν συνδικάτα και ομοσπονδίες να προκηρύξουν 24ωρη απεργία για την Πρωτομαγιά σε εργάσιμη ημέρα για όλους τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ως συνέχεια των κινητοποιήσεων που έχουν ξεκινήσει από τη Δευτέρα 25 Απρίλη ενάντια στη μνημονιακή λαίλαπα της κυβέρνησης Τσίπρα και εκφράζοντας την ταξική αλληλεγγύη στους πρόσφυγες που παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα.
Κατανοώντας ότι δεν υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος ώστε οι κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν με κατάληψη του Μετοχικού Ταμείου Πρόνοιας Υπαλλήλων και την απογευματινή συγκέντρωση από την ΑΔΕΔΥ, την ΠΟΠΟΚΠ και πρωτοβάθμια σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα τη Δευτέρα 25/4, οι καταλήψεις που έγιναν τις επόμενες ημέρες και αυτές που αποφάσισε η ΠΟΕ-ΟΤΑ για την Πέμπτη 5 Μάη στους ΧΥΤΑ όλης της χώρας, σε γκαράζ, δημαρχεία και δημοτικά κτίρια, ακόμη και η 48ωρη-φάντασμα, να ενωθούν και να έχουν άμεση συνέχεια σε μια 24ωρη πρωτομαγιάτικη απεργία, χρειάζεται να παρθεί πρωτοβουλία για μια κοινή συγκέντρωση την Κυριακή 8 Μάη. Έτσι ώστε να δείξουν σοβαρά εχέγγυα διάθεσης για οργάνωση των αγώνων στους εργαζόμενους και να βοηθήσουν να σπάσει η απογοήτευση που έχει κυριεύσει μεγάλο τμήμα τους.
Αθήνα: Προσυγκέντρωση της Λαϊκής Ενότητας 10.30 στα Χαυτεία.
