Στο θολό μετεκλογικό τοπίο, είναι ανοιχτές σειρά εκδοχών για μνημονιακές συμμαχικές κυβερνήσεις, όσον αφορά τα κόμματα που δεσμεύονται να υλοποιήσουν το μνημόνιο. Δύο πράγματα έχουν ξεχωρίσει μόνο: Το ένα είναι πως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες έχουν ήδη προκριθεί ως «αυτονόητος» σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ. Το δεύτερο είναι ότι -σε συνθήκες «ντέρμπι» και δημιουργίας πόλωσης- ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίζεται πως δεν θα συγκυβερνήσει με τη ΝΔ, που είναι νεοφιλελεύθερη και συντηρητική, εκφράζει το «χθες» κ.λπ.

Η αλή­θεια είναι ότι οι θέ­σεις των ΑΝΕΛ δεν έχουν απα­σχο­λή­σει ιδιαί­τε­ρα την προ­ε­κλο­γι­κή πε­ρί­ο­δο. Εξη­γεί­ται από την -όπως όλα δεί­χνουν μέχρι τώρα- εκλο­γι­κή τους κα­θί­ζη­ση, αλλά και από το γε­γο­νός ότι στα «με­γά­λα επί­δι­κα» (δη­λα­δή το μνη­μό­νιο), ο Π. Καμ­μέ­νος απλώς επα­να­λαμ­βά­νει την ίδια αφή­γη­ση με αυτήν του Αλ. Τσί­πρα. Επι­πλέ­ον, δίχως το «αντι­μνη­μο­νια­κό» στίγ­μα, οι ΑΝΕΛ κυ­ρί­ως ανα­λώ­νο­νται στην κα­ταγ­γε­λία της «δια­φθο­ράς» και σε έναν δια­γκω­νι­σμό με τη Νέα Δη­μο­κρα­τία για το ποιος εκ­φρά­ζει την «πα­ρα­δο­σια­κή κε­ντρο­δε­ξιά».

 

Πάνος Καμ­μέ­νος χωρίς… αναι­σθη­τι­κό

 

Σε συ­νέ­ντευ­ξή του στην ΕΡΤ, ωστό­σο, ο Πάνος Κα­μέ­νος είχε το χρόνο να ανα­πτύ­ξει πε­ρισ­σό­τε­ρο κά­ποιες από τις θέ­σεις του κόμ­μα­τός του. Έχουν κά­ποια αξία, καθώς πρό­κει­ται για τον «προ­τι­μη­τέο» από την Κου­μουν­δού­ρου σύμ­μα­χο.

Δε θα στα­θού­με τόσο στις γνω­στές το­πο­θε­τή­σεις των ΑΝΕΛ στο πλαί­σιο της δε­ξιάς ιδε­ο­λο­γί­ας («στα εθνι­κά ζη­τή­μα­τα, στις ένο­πλες δυ­νά­μεις, στη σχέση της ορ­θο­δο­ξί­ας με τον ελ­λη­νι­σμό δεν κά­νου­με πίσω»), οι οποί­ες όμως με­τα­φρά­ζο­νται και σε συ­γκε­κρι­μέ­νες πο­λι­τι­κές επι­λο­γές - όπως η δή­λω­ση «να φο­ρο­λο­γη­θεί η εκ­κλη­σία δεν θα το επι­τρέ­ψω». (Οι οποί­ες επί­σης θα έπρε­πε να προ­κα­λούν του­λά­χι­στον δυ­σφο­ρία σε όσους ανέ­χτη­καν τους ΑΝΕΛ λόγω «έκτα­κτης ανά­γκης να συ­γκρο­τη­θεί κυ­βέρ­νη­ση», αλλά τώρα -που δεν συ­ντρέ­χουν τέ­τοιοι λό­γοι- οι ΑΝΕΛ έχουν ανα­δει­χθεί σε λί­γο-πο­λύ «στρα­τη­γι­κό» σύμ­μα­χο.)

Θέ­λου­με κυ­ρί­ως να στα­θού­με στις ιδέες που εξέ­θε­σε ο Π. Καμ­μέ­νος για το πώς θα έρθει η ανά­πτυ­ξη. Στό­χος της «συμ­φω­νί­ας» ήταν, λέει, να απο­κα­τα­στα­θεί η στα­θε­ρό­τη­τα. Όταν αυτή απο­κα­τα­στα­θεί, θα ερ­γα­στεί η νέα κυ­βέρ­νη­ση για να φέρει την ανά­πτυ­ξη. Το αφή­γη­μα μοιά­ζει ιδιαί­τε­ρα με του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (και όλων των προη­γού­με­νων μνη­μο­νια­κών κυ­βερ­νή­σε­ων), αλλά ο Π. Κα­μέ­νος έγινε λίγο πιο συ­γκε­κρι­μέ­νος ως προς τις ιδέες που μπο­ρούν να φέ­ρουν αυτήν την ανά­πτυ­ξη:

  • Να γί­νουν τα νησιά duty free του­ρι­στι­κή ζώνη, «όπως είναι η Κα­ραϊ­βι­κή για τις ΗΠΑ».

  • Να γίνει η Κρήτη (με την «αξιο­ποί­η­ση» του αε­ρο­δρο­μί­ου ως «κόμβο» για με­γά­λα τα­ξί­δια) το «νέο Ντου­μπάι».

  • Να «φέ­ρου­με προς τα εδώ την κρουα­ζιέ­ρα».

Πρό­κει­ται για μο­ντέ­λα που συ­νή­θως δια­μορ­φώ­νουν «Ντίζ­νεϊ­λαντ των πλου­σί­ων», μην αφή­νο­ντας το πα­ρα­μι­κρό όφε­λος στους ντό­πιους φτω­χούς (ή τα κρα­τι­κά έσοδα).

  • Μια άλλη πρό­τα­ση ήταν τα 160 δισ., που εκτι­μά πως βρί­σκο­νται στο εξω­τε­ρι­κό, να βρουν το κί­νη­τρο να επι­στρέ­ψουν με φο­ρο­λό­γη­ση… 5% και μια κά­ποια συμ­φω­νία «να ρί­ξουν κι ένα 10% στην οι­κο­δο­μή να πάρει μπρος».

  • Και το δια­μά­ντι του στέμ­μα­τος, η προ­ο­πτι­κή να δη­μιουρ­γη­θούν στην Ελ­λά­δα Βιο­μη­χα­νι­κές Ζώνες Χα­μη­λής Φο­ρο­λό­γη­σης, αυτοί οι «πα­ρά­δει­σοι για τα αφε­ντι­κά» που αν­θί­ζουν σε διά­φο­ρες ρη­μαγ­μέ­νες χώρες όπου έχει υπο­στεί βα­ριές ήττες το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα.

Οι ιδέες αυτές είναι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες. Αλλά είναι λο­γι­κό. Ο ίδιος ο Π. Κα­μέ­νος δη­λώ­νει πως είναι υπέρ των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων και της χα­μη­λής φο­ρο­λο­γί­ας στις επι­χει­ρή­σεις.

«Αυτά τα γρά­φεις με το δεξί», όπως διευ­κρί­νι­σε σχε­τι­κά με το δια­βό­η­το προ­ε­κλο­γι­κό σποτ.

Το ερώ­τη­μα είναι αυτές τις ιδέες τις συμ­με­ρί­ζε­ται και η Κου­μουν­δού­ρου όταν μι­λά­ει γε­νι­κό­λο­γα (και συχνά με την κυ­ρί­αρ­χη νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη φρα­σε­ο­λο­γία για «προ­σέλ­κυ­ση επεν­δύ­σε­ων» κ.λπ.) για «ανά­πτυ­ξη»;

Κι ένα δεύ­τε­ρο ερώ­τη­μα είναι εφό­σον ο Αλ. Τσί­πρας απο­δέ­χε­ται το μνη­μό­νιο ως δέ­σμευ­ση και είναι πρό­θυ­μος να συμ­μα­χή­σει με ένα νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο, συ­ντη­ρη­τι­κό κόμμα (όπως προ­κύ­πτει από τις από­ψεις του), τι θα τον εμπο­δί­σει αύριο με­θαύ­ριο να συ­γκυ­βερ­νή­σει και με τη ΝΔ; Ή έστω με το «υγιές τμήμα της», το οποίο και ο Π. Κα­μέ­νος προ­έ­κρι­νε ως συ­νο­μι­λη­τή; 

Ετικέτες