Ανοίγοντας το κουτί της ακροδεξιάς Πανδώρας

Από την πε­ρα­σμέ­νη Πα­ρα­σκευή και τη νυ­χτε­ρι­νή, κοινή ανα­κοί­νω­ση του συμ­βου­λί­ου των πο­λι­τι­κών αρ­χη­γών είχε κα­τα­στεί σαφής ο προσ­διο­ρι­σμός της θέσης της Ελ­λά­δας σε σχέση με τους πρό­σφυ­γες, ακο­λου­θώ­ντας τις πιο συ­ντη­ρη­τι­κές, ξε­νο­φο­βι­κές και αντι­προ­σφυ­γι­κές κραυ­γές και επι­τα­γές της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης. Η συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛ ανα­λαμ­βά­νει να ανα­χαι­τί­σει την προ­σφυ­γιά τόσο στα «εξω­τε­ρι­κά» όσο και τα «εσω­τε­ρι­κά» σύ­νο­ρα της ΕΕ, να την κλεί­σει σε στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης, να την επα­να­προ­ω­θή­σει βίαια και πα­ρά­νο­μα σε τουρ­κι­κά ύδατα, να διευ­κο­λύ­νει τη στρα­τιω­τι­κή πα­ρου­σία του να­τοϊ­κού στό­λου απο­τρο­πής και αν­θρω­πο­κυ­νη­γη­τού, να κάνει τον βίο, αβί­ω­το στις κα­τη­γο­ρί­ες εκεί­νες που κατά τον Κυ­ριά­κο Μη­τσο­τά­κη και τους ομο­λό­γους του στο Ευ­ρω­παϊ­κό Λαϊκό Κόμμα, ανή­κουν στους πα­ρά­τυ­πους, αθέ­μι­τους και ανε­πι­θύ­μη­τους οι­κο­νο­μι­κούς με­τα­νά­στες, πα­ρα­βιά­ζο­ντας (ο Μη­τσο­τά­κης, το Ευ­ρω­παϊ­κό Λαϊκό Κόμμα και όσοι τους υπο­στη­ρί­ζουν στην υλο­ποί­η­ση της ατζέ­ντας) πολλά, ευ­ρω­παϊ­κά και διε­θνή κρα­τού­ντα και κε­κτη­μέ­να, συν­θή­κες και πρω­τό­κολ­λα – ψιλά γράμ­μα­τα για τον κύκλο των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων πο­λι­τι­κών και οι­κο­νο­μι­κών πα­ρα­γό­ντων, όταν πρό­κει­ται να στε­ρή­σουν αν­θρώ­πους από δι­καιώ­μα­τα και δια­σφα­λί­σεις.

Μέσα σε αυτήν την ανα­μπου­μπού­λα, ο λύκος είπε να κάνει πιο αι­σθη­τή την πα­ρου­σία του. Η Χρυσή Αυγή είδε να ιδρύ­ο­νται στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης, να στρα­τιω­τι­κο­ποιεί­ται η δια­χεί­ρι­ση, η εγκα­τά­στα­ση, η κα­τα­γρα­φή και η φύ­λα­ξη των προ­σφύ­γων, να εξευ­τε­λί­ζο­νται άν­θρω­ποι σε άθλιες συν­θή­κες δια­βί­ω­σης, και προ­χώ­ρη­σε ένα βήμα πα­ρα­πά­νω. Ένα βήμα, που ση­μειω­τέ­ον, έχει κάνει ήδη η γει­το­νι­κή Τουρ­κία, την οποία η Ελ­λά­δα φαί­νε­ται ότι αντι­γρά­φει πιστά και... πει­στι­κά, ένα βήμα, που για τη Χρυσή Αυγή και τους ακρο­δε­ξιούς όλου του ευ­ρω­παϊ­κού, φαιού φά­σμα­τος, είναι βγαλ­μέ­νο κα­τευ­θεί­αν από τις σκο­τει­νές επο­χές του να­ζι­σμού. Οι εγ­χώ­ριοι να­ζι­στές λοι­πόν προ­α­νήγ­γει­λαν την κα­τά­θε­ση πρό­τα­σης νόμου, στην οποία, με­τα­ξύ άλλων, θα ποι­νι­κο­ποιεί­ται η εί­σο­δος στη χώρα από τα θα­λάσ­σια και χερ­σαία σύ­νο­ρα και θα απο­τε­λεί ιδιώ­νυ­μο έγκλη­μα κατά του κρά­τους, ενώ θα επι­βάλ­λε­ται η κα­τα­να­γκα­στι­κή ερ­γα­σία στους πρό­σφυ­γες που θα δια­βιούν στα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης ή τις φυ­λα­κές.

Η πρό­τα­ση της Χρυ­σής Αυγής είναι πα­νο­μοιό­τυ­πη με τα πρώτα μέτρα του να­ζι­στι­κού κα­θε­στώ­τος μετά τον εμπρη­σμό στο Ράιχ­σταγκ, το 1933. Οι γερ­μα­νοί ναζί έβα­λαν τότε στο στό­χα­στρο πρώτα τους κομ­μου­νι­στές, στους οποί­ους χρέ­ω­σαν τον εμπρη­σμό, και έπει­τα κάθε αντι­φρο­νού­ντα, προ­χω­ρώ­ντας σε αθρό­ες συλ­λή­ψεις, σε με­τα­γω­γές σε στρα­τό­πε­δα – φυ­λα­κές, σε εκτε­τα­μέ­νη τρο­μο­κρα­τία και άγρια βα­σα­νι­στή­ρια και στην ίδρυ­ση αρ­χι­κώς του Ντα­χά­ου και έπει­τα και άλλων  στρα­το­πέ­δων σε όλη σχε­δόν τη Γερ­μα­νία. Η κα­τα­να­γκα­στι­κή ερ­γα­σία επι­βαλ­λό­ταν ως 

δήθεν έμπρα­κτη ανα­μόρ­φω­ση του πα­ρα­βά­τη, ο οποί­ος είχε τεθεί εκτός του πο­λι­τι­κού και κοι­νω­νι­κού σώ­μα­τος του Φολκ, το ση­μείο δη­λα­δή όπου το άτομο απο­γυ­μνω­νό­ταν από κάθε υπό­στα­ση και δι­καί­ω­μα και υπο­τασ­σό­ταν στη βού­λη­ση του κρά­τους, προ­κει­μέ­νου να επα­νέλ­θει απο­κα­θαρ­μέ­νο στη με­γά­λη, εθνι­κή κοι­νό­τη­τα. Όπως είναι γνω­στό, η κα­τα­να­γκα­στι­κή ερ­γα­σία υπήρ­ξε πυ­λώ­νας του «οι­κο­νο­μι­κού θαύ­μα­τος» των ναζί, ενώ οι άθλιες συν­θή­κες στέ­γα­σης, σί­τι­σης, δια­βί­ω­σης και ερ­γα­σί­ας οδη­γού­σαν σε μα­ζι­κή θα­νά­τω­ση και εξό­ντω­ση χι­λιά­δες κρα­τού­με­νους.

Η Χρυσή Αυγή επο­μέ­νως άνοι­ξε το εγ­χει­ρί­διο χι­τλε­ρι­κού ποι­νι­κού κο­λα­σμού στις σε­λί­δες για τους κάθε λογής «από­βλη­τους» της να­ζι­στι­κής τάξης πραγ­μά­των. Το 2012, η ίδια συμ­μο­ρία και ενώ ακόμη δεν είχαν γίνει οι εκλο­γές του κα­λο­και­ριού που τις εξα­σφά­λι­σαν την κοι­νο­βου­λευ­τι­κή εκ­προ­σώ­πη­ση, είχε προ­τεί­νει ακρι­βώς τα ίδια, με μια αξιο­ση­μεί­ω­τη προ­σθή­κη: Τη ναρ­κο­θέ­τη­ση και την επέ­κτα­ση όσων ναρ­κο­πε­δί­ων υπάρ­χουν ακόμη σε όλη τη γραμ­μή των χερ­σαί­ων συ­νό­ρων, με αφε­τη­ρία τον Έβρο, προ­κει­μέ­νου να ανα­τι­νά­ζο­νται οι απελ­πι­σμέ­νοι οδοι­πό­ροι της προ­σφυ­γιάς. Η τότε «δέσμη μέ­τρων» της να­ζι­στι­κής ορ­γά­νω­σης είχε έρθει στην επι­φά­νεια, με αφορ­μή τις εξαγ­γε­λί­ες του υπουρ­γού Δη­μό­σιας Τάξης και Προ­στα­σί­ας του Πο­λί­τη, Μι­χά­λη Χρυ­σο­χοϊ­δη, ο οποί­ος είχε υπάρ­ξει εξαι­ρε­τι­κά «προ­φη­τι­κός» στον τρόπο που θα αντι­με­τώ­πι­ζε η ελ­λη­νι­κή πο­λι­τεία τα προ­σφυ­γι­κά ρεύ­μα­τα : Φρά­κτης στον Έβρο, στρα­τό­πε­δα κρά­τη­σης, βί­αιες επα­να­προ­ω­θή­σεις...

Είναι ακρι­βώς η ατζέ­ντα  που υλο­ποιεί­ται και από τη συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛ. Είναι και η ατζέ­ντα που προ­φα­νώς έκανε και τον επι­κε­φα­λής του Πο­τα­μιού, Σταύ­ρο Θε­ο­δω­ρά­κη, να νο­σταλ­γή­σει τον Χρυ­σο­χοϊ­δη και να τον προ­τεί­νει δη­μό­σια ως «οι­κου­με­νι­κό» υπε­ρυ­πουρ­γό Με­τα­νά­στευ­σης. Πα­ρέν­θε­ση: Δυ­στυ­χώς για τον Σταύ­ρο και τους θαυ­μα­στές του «αντι­τρο­μο­κρα­τι­κού» Μι­χά­λη, τους πρό­λα­βε ο ανα­πλη­ρω­τής υπουρ­γός Άμυ­νας, Δη­μή­τρης Βί­τσας, ο οποί­ος έχει συ­γκε­ντρώ­σει στα χέρια του, με εντο­λή... Τσί­πρα, όλο το χαρ­το­φυ­λά­κιο των συ­ναρ­μό­διων και ανευ­θυ­νο-υπεύ­θυ­νων αρχών και διευ­θύν­σε­ων για τους πρό­σφυ­γες.

Τα πρό­τυ­πα όμως της Χρυ­σής Αυγής δεν ανα­τρέ­χουν μόνο στο να­ζι­στι­κό πα­ρελ­θόν. Εκ­κι­νούν, διό­λου πα­ρά­δο­ξα, και από τις πρα­κτι­κές των επί­ση­μων, κρα­τι­κών και ημι­κρα­τι­κών αρχών της γεί­το­νος σε ενε­στώ­τα χρόνο. Η κυ­βέρ­νη­ση Ντα­βού­το­γλου έχει στρώ­σει χαλί άγριας εκ­με­τάλ­λευ­σης των προ­σφύ­γων που δια­βιούν στο έδα­φος της, από τους κάθε λογής επι­χει­ρη­μα­τί­ες και ερ­γο­λά­βους, ει­δι­κά του κα­τα­σκευα­στι­κού κλά­δου, οι οποί­οι έχουν απο­δυ­θεί σε ένα όργιο φθη­νής, ανα­σφά­λι­στης, κάτω από απα­ρά­δε­κτες συν­θή­κες, ερ­γα­σί­ας – ση­μειω­τέ­ον ότι αυτά συ­ντε­λού­νται στην υπο­τι­θέ­με­νη «ασφα­λή χώρα για τους πρό­σφυ­γες», η οποία κατά τα άλλα δεν έχει επι­κυ­ρώ­σει ακόμη τη Διε­θνή Σύμ­βα­ση της Γε­νεύ­ης για αυ­τούς τους πλη­θυ­σμούς.

Με αυτά τα δε­δο­μέ­να, η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛ διο­λι­σθαί­νει στον ρόλο ενός επι­πλέ­ον χω­ρο­φύ­λα­κα και δε­σμο­φύ­λα­κα των προ­σφύ­γων, συ­να­παρ­τί­ζο­ντας με την Τουρ­κία ένα δί­πο­λο τεί­χος ενα­ντί­ον της προ­σφυ­γιάς. Αν μά­λι­στα υιο­θε­τη­θούν ανοι­κτά ή συ­γκα­λυμ­μέ­να στοι­χεία ερ­γα­σια­κής εκ­με­τάλ­λευ­σης, δίπλα στο κα­θε­στώς απο­μό­νω­σης, πε­ρι­θω­ριο­ποί­η­σης και εγκλει­σμού στα στρα­τό­πε­δα και εν είδει άτυ­πης τι­μω­ρί­ας και ποι­νής για όσους κα­τά­φε­ραν να γλι­τώ­σουν από τις βόμ­βες, την πείνα και τον θά­να­το, τότε δεν θα χρειά­ζε­ται κα­νέ­να να­ζι­στι­κό πα­ρα­λή­ρη­μα από βή­μα­τος της Βου­λής για να επι­κυ­ρώ­σει τον αν­θρω­πι­στι­κό κα­τή­φο­ρο της επί­ση­μης Ελ­λά­δας.