Σημείωση: Αυτό το κείμενο είχε ήδη συμφωνηθεί όταν συνέβησαν κι άλλα σοβαρά γεγονότα: η προφυλάκιση χωρίς δικαίωμα χρηματικής εγγύησης των Jordi Cuixart and Jordi Sànchez, ηγετών των δύο κυριότερων κινημάτων πολιτών υπέρ της ανεξαρτησίας και η επίθεση του Ισπανικού κράτους στην δημοκρατία της Καταλονίας με το εγχείρημα εφαρμογής του άρθρου 155 και φυσικά η ανακήρυξη της Καταλονίας. Τα γεγονότα αυτά απλώς επιβεβαιώνουν τη σημασία που έχει η διάδοση της αλληλεγγύης.
#ambCatalunya #conCataluña #withCatalonia #avecLeCatalogne
Η Καταλονία χρειάζεται την αλληλεγγύη σου
Την 1η Οκτωβρίου, ενώ εκατομμύρια Καταλανοί ψήφιζαμε για την αυτοδιάθεσή μας, η Ισπανική κυβέρνηση έστειλε χιλιάδες της παραστρατιωτικήςαστυνομίας να μας επιτεθούν βίαια. Η βία ενάντια στον κόσμο και, σε αντίθεση, η δημοκρατική αποφασιστικότητα με την οποία εκατοντάδες χιλιάδεςάνθρωποι υπερασπίζονταν ειρηνικά τα εκλογικά κέντρα, απεικονίζουν πλήρως τον χαρακτήρα αυτής της σύγκρουσης.
Το Καταλανικό κίνημα είναι ποικίλο και πολλαπλό. Έχει χτιστεί πάνω σε μια σθεναρή βάση από ενώσεις, οργανώσεις και πλατφόρμες με ισχυρά προοδευτικό περιεχόμενο, που έχουν προαγάγει πολιτικές για την πραγματική ισότητα γυναικών και ανδρών και ενάντια στη σεξουαλικήπαρενόχληση ενάντια στις εξώσεις και στην ενεργειακή φτώχεια ενάντια στις διαρρήξεις στα τέλη πυρηνικής ενέργειας για την απαγόρευση των ταυρομαχιών για την απαγόρευση των πλαστικών σφαιρών… (όλα αυτά τα μέτρα έχουν απορριφθεί από το Ισπανικό κράτος). Φέτος η Καταλονία είχε τη μεγαλύτερη σε όλη την Ευρώπη διαδήλωση υπέρ του καλωσορίσματος των προσφύγων. Η πορεία απάντησης στις τρομερές επιθέσεις στη Βαρκελώνη και τηνCabrils αυτόν τον Αύγουστο ήταν μια διαμαρτυρία για την ειρήνη, την εναντίωση στον ρατσισμό και τη συνύπαρξη. Ας μην τολμήσει κανένας να βαφτίσει αυτήν την κοινωνία στενά εθνικιστική ή οπισθοδρομική!
Μπορείτε να έχετε διαφορετικές απόψεις για την ανεξαρτησία, πρέπει όμως να σεβαστείτε το δικαίωμα του Καταλανικού λαού να αποφασίσει για το μέλλον του. Και παρά την αστυνομική βία που άφησε 900 τραυματίες στο πέρασμά της, την 1η Οκτωβρίου πήραμε μια ξεκάθαρε απόφαση.
Στο δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου περισσότεροι από δυο εκατομμύρια άνθρωποι, πάνω από το 90% αυτών που ψήφισαν, ψήφισαν για μια ανεξάρτητη Καταλανική Δημοκρατία. Η προσέλευση ήταν μεγαλύτερη απ’ ό,τι στις συμβουλευτικού χαρακτήρα ψηφοφορίες για το σημερινό καθεστώς αυτονομίας και για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και κανείς δεν αμφισβήτησε την εγκυρότητα αυτών των δημοψηφισμάτων. Η προσέλευση είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή αν συνυπολογίσουμε την καταστολή. Από τα 2.300 εκλογικά τμήματα, περίπου 400 κλείστηκαν από την αστυνομία ή από διοικητικές ενέργειες, εμποδίζοντας έτσι περίπου 770.000 ψηφοφόρους, το δικαίωμαψήφου των οποίων καταπατήθηκε.
Επιπλέον, δεν είναι δυνατόν να αγνοήσουμε όλους αυτούς (στους οποίους περιλαμβάνονται και μερικού από τους υπογράφοντες αυτό εδώ το κείμενο, οι οποίοι δεν μπορούσαν αν ψηφίσουν επειδή το δημοψήφισμα έγινε στη βάση του Ισπανικού εκλογικού νόμου, ο οποίος αρνείται την ψήφο για λόγους προέλευσης, ακόμη και σε άτομα που κατοικούν στη χώραγια μεγάλο διάστημα. Μολοντούτο, οι άνθρωποι αυτοί συμμετείχαν πολύ ενεργά στην υπεράσπιση του δικαιώματος του Καταλανικού λαού να αποφασίσει.
Τις τελευταίες βδομάδες και μήνες, πολλοί έχουν υποστεί ανακρίσεις, έχουν οδηγηθεί στα δικαστήρια, έχουν ακόμη και φυλακιστεί λόγω των ιδεών τους η Ισπανική παραστρατιωτική αστυνομία έχει εισβάλει σε Καταλανικά κυβερνητικά κτήρια και σε γραφεία μαζικών μέσων ενημέρωσης έχουν κλείσει γύρω στις 150 ιστοσελίδες… Η τρέχουσα κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που έχει επιβληθεί στην Καταλονία ανακαλεί μνήμες της δικτατορίας του Φράνκο. Είναι ένα ακόμα δείγμα των δημοκρατικών ελλειμμάτων από τα οποία πάσχει το Ισπανικό κράτος, ένα κράτος στο οποίο δεν έχει ακόμη αποδοθεί δικαιοσύνη για τους ανθρώπους που εξαφανίστηκαν υπό το καθεστώς της δικτατορίας και στο οποίο ο φασισμός χαίρει ανησυχητικής ατιμωρησίας.
Γνωρίζουμε ότι το δικαίωμα αυτοδιάθεσης υποστηρίζεται από το 83% του πληθυσμού, παρόλο που υπάρχει διαφορά απόψεων σχετικά με την ανεξαρτησία. Παραμένουμε ένας ενωμένοςλαός. Εργαζόμαστε και θέλουμε να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε από τα κάτω για να διατηρήσουμε αυτή την ενότητα απέναντι στις προσπάθειες να μας διαιρέσουν. Το έργο μας αυτό είναι εφικτό στο πλαίσιο μιας συντακτικής διαδικασίας, με μια υπομονετική δουλειά διαλόγου και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ικανής να επιφέρει την κοινωνική πρόοδο για όλους. Δεν θα ήταν εφικτό στο καθεστώς αναστολής των δημοκρατικών –ίσως και των κοινωνικών- δικαιωμάτων που θα επέλθει αν νικήσει η καταστολή.
Το Ισπανικό κράτος δεν θέλει να μας ακούσει, όπως ακριβώς δεν μας άκουγε όλα αυτά τα χρόνια, και για την ώρα τα υπόλοιπα κράτη το υποστηρίζουν. Είναι φανερό ότι ούτε αυτά θα ακούσουν τα δημοκρατικά μας αιτήματα αν δεν πιέσει δυνατά η κοινότητα των πολιτών.
Γι’ αυτόν τον λόγο, η διεθνής κοινότητα των πολιτών πρέπει να καταγγείλει την καταστολή και να υποστηρίξει το δικαίωμα του λαού της Καταλονίας να αποφασίσει για το μέλλον του. Απευθυνόμαστε σε μια ποικιλία ατόμων και οργανώσεων, ζητώντας τους να δράσουν, να συγκροτήσουν κινήματα αλληλέγγυα στα δημοκρατικά δικαιώματα της Καταλωνίας και αντιτιθέμενα στην καταστολή. Ο αγώνας του Καταλανικού λαού δείχνει ότι η δύναμή μας έγκειται στη λαϊκή συμμετοχή. Για τούτο, σας προτρέπουμε:
- να δημιουργήσετε ενωτικά σχήματα για κινητοποίηση και πίεση, που να περιλαμβάνουν όλες τις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις που θέλουν να είναι «#ΓιατηνΚαταλονία»
- να διοργανώσετε δημόσια γεγονότα, στήσιμο περιπτέρων και άλλες δραστηριότητες, προκειμένου να διαδοθεί η αλήθεια για αυτό που συμβαίνει στην Καταλωνία και να διαψευσθούν οι διαστρεβλωμένες εκδοχές που διαδίδονται από τα πιο οπισθοδρομικά στοιχεία του Ισπανικού κράτους και τους συμμάχους τους
- να καλέσετε σε διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις: ως μέρος του δικού σας προγραμματισμού ως κομμάτι διεθνών καλεσμάτων ή ως επείγουσα απαντήση σε όποια νέα κλιμάκωση της καταστολής στην Καταλονία
- να αφήσετε ελεύθερη τη φαντασία και τον αυθορμητισμό σας!... σκεφτείτε άλλες μορφές δράσης κι αν δουλέψουν, ειδοποιείστε μας, ώστε να μαθευτούν ευρύτερα και να γενικευθούν
- κοιτάξτε να στείλετε αντιπροσωπείες στην Καταλονία για να γνωρίσουν και να συντροφέψουν τον αγώνα μας εξετάζουμε την ιδέα να συγκαλέσουμε μια διεθνή συνάντηση στη Βαρκελώνη.
Είναι ανάγκη να κατανοηθεί σε κάθε πόλη και σε κάθε χώρααυτό που διακυβεύεται εδώ. Αν σήμερα επιτρέψουμε την καταστολή του δικαιώματος να αποφασίσουμε, τότε θα μπορούν αύριο να καταπατηθούν άλλα θεμελιώδη δικαιώματα σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.
Ο αγώνας της Καταλονίας είναι μέρος του αγώνα για δημοκρατία και δικαιοσύνη της πλειοψηφίας του κόσμου στον πλανήτη. Για τούτο, σας παρακαλούμε, οικοδομείστε την αλληλεγγύη στην Καταλονία. Για μας, αλλά και για σας.
Υπογράφουν υπό προσωπική ιδιότητα οι:
Adriano Galante, presidente del Sindicato de Músicos Activistas de Cataluña
Albano Dante Fachin, Secretario General de Podem Cataluña
Alex Rosa, concejal, Tiana
Alfons Pérez, miembro del Observatorio de la Deuda en la Globalización
Anna Palou Solé, periodista y activista de Stop Mare Mortum
Antoni Trobat, periodista y trabajador del tercer sector
Aritz Garcia, presidente de Sodepau
Arnau Galí Montiel, educador social
Arnau Pons, traductor
Bárbara Ramajo, miembro de Bollos en Teoría
Bel Busquets, diputada y portavoz de Más por Mallorca en el Parlamento de las Illes Balears
Bel Olid, escritora
Betlem C. Bel, activista feminista
Blanca Llum Vidal, poeta
Carles Rebassa, escritor
Carme Abril Ferrer, profesora de lengua y literatura catalana
Carme Puig Antich, hermana de Salvador Puig Antich y luchadora contra el franquismo
Carme Sansa, actriz, Teatro con el Referéndum
Clara Camps, profesora
Consol Barberà, miembro de la junta de Escola Valenciana
Cristina Mas, miembro del Comité de Solidaridad con el Pueblo Sirio y de Lucha Internacionalista
David Caño, poeta
David Companyon, ex miembro de la Mesa del Parlamento
David Fernández, periodista
David Karvala, activista social y de Marx21
David Minoves, presidente del CIEMEN
Diego Rejón, trabajador y miembro del Comité de empresa de Seat-VW en Martorell
Eugeni Rodríguez, activista LGBTI e impulsor de la lucha contra la LGBTIfobia
Eulàlia Reguant, ex diputada y técnica del tercer sector
Eva Fernández, activista feminista, ex-presidenta FAVB
Fatiha El Mouali, activista social
Fatou Secka, activista contra la mutilación genital femenina
Fina Rubio, Huacal: ONG de solidaridad con El Salvador
Francesc Serra, Coordinador Plataforma Pro Seleccions Esportives Catalanes
Francesc Tubau, activista de la Plataforma Aturem la Guerra
Ghassan Saliba, sindicalista de CCOO de Cataluña
Guifré Bombilà, cocinero
Ibai Arabide, periodista y abogado
Imma Puig Antich, hermana de Salvador Puig Antich y luchadora contra el franquismo
Iolanda Fresnillo, socióloga
Iolanda Maurici, miembro de UM9 y de Entitat Ger
Irene Escorihuela, directora del Observatorio DESC
Isa Chacon, militante de la CUP
Jaume Botey, activista social y político de Hospitalet de Llobregat
Jaume Mateu, presidente de la Obra Cultural Balear
Joan Tardà, diputado en el Congreso español
Jordi Martí Font, concejal, Tarragona
Jordi Muñoz i Burzon, maestro y miembro del movimiento antimilitarista
Jordi Sebastià, eurodiputado
Josep Bel, sindicalista y miembro de Proceso Constituyente
Josep Giralt, activista por los derechos de las personas con discapacidades
Josep Maria Terricabras, eurodiputado
Juan Manuel Ávila, Observatorio por la autonomía y derechos de los pueblos indígenas en Colombia
Lídia Pujol, intérprete y cantante
Luis Blanco Maldonado, miembro de la Intersindical Alternativa de Catalunya (IAC)
Maria Gabriela Serra, maestra
Marc Casanovas, Redacción de Viento Sur
Marco Aparicio, profesor, Universidad de Girona
Margalida Ramis, activista ecologista y portavoz del GOB (Mallorca)
Maria Dantas, activista de Unitat Contra el Feixisme i el Racisme
Maria Rodó de Zárate, investigadora y miembro de Gatamaula Feminista
Marina G. Morante, activista del Comitè de Defensa de la República, Nou Barris
Marta Jorba, investigadora y activista feminista
Martí Sales, escritor
Mercè Otero Vidal, activista de Ca La Dona
Merçona Puig Antich, hermana de Salvador Puig Antich y luchadora contra el franquismo
Mireia Herrera Prats , miembro de la Marcha de la dignidad
Mònica Álvaro, diputada y portavoz de Compromís en las Cortes Valencianas
Montserrat Higueras, feminista e integrante de Dones pel Sí
Mostafà Shaimi, activista de Salt Antirracista
Mouafak Assad, Asociación Sirio-Catalana por la Libertad y la Democracia
Núria Comerma i Cortada, antropóloga
Núria Vidal de Llobatera i Pomar, miembro de Ecologistas en Acción, activista por la justicia social y ambiental
Omaira Beltrán, coordinadora de Llatins per Catalunya
Pau Alabajos, cantante
Pau Urenya Micó, profesor de Filosofía
Pep Cruanyes, Comissió de la Dignitat
Pilar Àngels Pujol, activista feminista
Pilar Massana, trabajadora social, miembro de Cristianos del siglo XXI
Pilar Rebaque, activista del movimiento feminista
Ramon Font, miembro de la USTEC · STEs
Rocío Varela, miembro de la Federació d’Altres Activitats (IAC)
Rolando d’Alessandro, Libera Associazione Italo Catalana Antifascista
Roser Pineda i Casademont, ilustradora y feministes per la independència
Roser Veciana, ex-concejala, Ayuntamiento de Barcelona
Ruben Wagensberg, impulsor de Casa Nostra Casa Vostra
Teresa Forcades i Vila, médica, teóloga y monja benedictina
Txell Bragulat, directora, Mostra de Cinema Àrab
Vidal Aragonés, abogado y profesor de Derecho
Xavier Antich, filósofo
Xavier Artigas, Metromuster
Yacine Belahcen, cantante
Sara Tuñí, economista
Jordi Rubio, economista
Alex Guillamon, psicólogo
Montserrat Higueras, coordinadora de la sectorial de mujeres de la ANC
Angels Pujol, activista de Dones Pel Sí