Αυτή είναι δυστυχώς η εικόνα του παραλιακού μετώπου της Αττικής, ένα βασίλειο του κίτς και της αυθαιρεσίας όπου οι πολεοδομικές παρανομίες ευδοκιμούν δίπλα στα οργανωμένα συμφέροντα και στις συμμορίες των νονών και των μπράβων της νύχτας που τρομοκρατούν οποιονδήποτε αμφισβητεί την εξουσία τους και όλα αυτά με τις επίσημες αρχές να κάνουν τα στραβά μάτια.
Είναι οξύμωρο το ότι συζητάμε για το πώς θα σώσουμε το παραλιακό μέτωπο του Σαρωνικού από τα νύχια των λεγόμενων επενδυτών, για το πώς θα σώσουμε την δημόσια γη και περιουσία από το ξεπούλημα στα μεγάλα οικονομικά, εργολαβικά και μεσιτικά συμφέροντα (τα λεγόμενα realestate)., ενώ ο λαός μας, η χώρα μας, οι καθημερινοί άνθρωποι της δουλειάς και του μόχθου να ζουν σε ανθρωπιστική και κοινωνική κρίση, που κάθε μέρα βαθαίνει και γίνεται πιο βάρβαρη και πιο απελπιστική.
Η χώρα μας ζει πλέον στην εποχή του Μνημονιακού παγετώνα, και Μεσαίωνα ,ζει την ποιο βαθειά καπιταλιστική κρίση Οι γδάρτες των ονείρων και της ζωής μας, θέλουν να τα εμπορευτούν και να τα πουλήσουν όλα. Τον αέρα που αναπνέουμε, το νερό που πίνουμε, τον ήλιο που χαιρόμαστε, τα βουνά, τις θάλασσες, τα ποτάμια, τις παραλίες, τους αρχαιολογικούς χώρους, ότι είναι δημόσιο ότι είναι κοινόχρηστο, ότι ανήκει σε όλους μας.
Ο κος Σαμαράς στις προγραμματικές δηλώσεις της Μνημονιακής συγκυβέρνησής του με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, νομίζοντας ότι το παραλιακό μέτωπο είναι ένα μεγάλο οικόπεδο προς αντιπαροχή που το έχει κληρονομήσει από τον παππού του, κάλεσε τους επενδυτές, ξένους και ντόπιους να έρθουν και να τζογάρουν πάνω στη δημόσια γη και περιουσία για να σώσουν δήθεν την Ελλάδα, αυτοί που τόσα χρόνια με τις πολιτικές τους είχαν στήσει πάρτυ πάνω στις ζωές μας σαν να μην συμβαίνει τίποτε, έρχονται σήμερα να ολοκληρώσουν τα εγκλήματά τους.
Στις προγραμματικές δηλώσεις του, λάνσαρε ένα «όχημα ειδικού σκοπού» (όπως είπε) που καβαλώντας το θα πραγματοποιήσουν την αξιοποίηση (βλέπε ξεπούλημα) της ακίνητης περιουσίας του ελληνικού λαού, από το Φάληρο εως το Σούνιο, ενώ ο υπουργός οικονομικών κος Στουρνάρας (γιός αντάρτη του ΕΛΑΣ και πρώην κνίτης ) τόνισε ότι η αξιοποίηση (βλέπε ξεπούλημα) του παραλιακού μετώπου, θα αυξήσει τις υπεραξίες «παντός είδους» και στον υπό εκποίηση χώρο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού.
Είναι αμετανόητοι, τόσα χρόνια η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ και τώρα η «υπεύθυνη αριστερά» η ΔΗΜΑΡ (ενώ εμείς όλοι οι άλλοι είμαστε ανεύθυνοι) παίζουν ζάρια τις σημερινές γενιές αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος. Πάνω από όλα το κέρδος, οι μπίζνες, οι αγορές, οι επενδύσεις, και η ανάπτυξη τους. Και οι άνθρωποι; Οι ζωές μας ,ρημάδια να γίνουν.
Δεν έχουν την παραμικρή ενοχή ότι οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια, τον τόπο μας στον όλεθρο και την καταστροφή.
Αυτή η υπόθεση βέβαια κρατάει πολλά χρόνια και θα πρέπει να πούμε στον ελληνικό λαό τις πραγματικές αλήθειες για το πώς φτάσανε τα πράγματα έως εδώ.
Ότι συνέβη στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Oτι συνέβη και σε όλη την Ελλάδα. Ότι κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου ,αλλά και έπειτα στα μετεμφυλιακά χρόνια με την βία και την βαρβαρότητα των νικητών του εμφυλίου, των κυβερνήσεων της Δεξιάς πραγματοποιήθηκαν μαζικές εκτοπίσεις και μετακινήσεις ολόκληρων πληθυσμών της υπαίθρου προς τα αστικά κέντρα για να μην στηρίζουν με τρόφιμα και εφόδια τους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας. Και στη συνέχεια με τη βίαιη εσωτερική μετανάστευση των κατοίκων της υπαίθρου για να βρουν δουλειά και ένα πιάτο φαγητό, αποτελώντας τα φτηνά εργατικά χέρια στο όνειρο της ανάπτυξης του τότε «εθνικού μας αναγεννητή» υπουργού Δημοσίων Έργων του Κωνσταντίνου Καραμανλή και ιδεολογικού πατέρα της αντιπαροχής. Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, τα πάντα στο σφυρί, τα πάντα ξεπουλιούνται.
Είναι ιδεολογικό και πολιτικό το πρόβλημα και έτσι πρέπει να το προσεγγίσουμε για να μπορέσουμε να το παλέψουμε. Από τις κυβερνήσεις των νικητών του εμφυλίου της δεξιάς και των μετέπειτα χρόνων της Ένωσης Κέντρου, της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και σήμερα της συγκυβέρνησης των Μνημονιακών Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη δεν περιμέναμε τίποτε άλλο.
Δεν υπήρξε ποτέ όλα αυτά τα χρόνια καμία επιστημονική ματιά και προσέγγιση. Κανένα επιστημονικό δεδομένο για την πολεοδομική και χωροταξική ανάπτυξη της χώρας. Οι επιστημονικός κόσμος, οι αρχιτέκτονες, οι πολεοδόμοι, , αγνοήθηκαν παντελώς, ταπεινώθηκαν στην ουσία.
Απλά κάποιοι εξαγοράστηκαν και εξυπηρέτησαν την εξουσία. Αρκεί να επισημάνω ότι στην σύγχρονη ιστορία της Αθήνας μόνο ένα πολεοδομικό εργαλείο υπήρξε. Το ρυθμιστικό σχέδιο του Τρίτση ,το οποίο και αυτό απαξιώθηκε και αυτοκαταργήθηκε.
Όσοι κυβέρνησαν αυτό το τόπο τόσα χρόνια δεν είχαν καμία ουσιαστική πολιτική για τη γη, για την κατοικία για την δημόσια περιουσία, γι’ αυτούς τα πάντα ήταν ανταλλάξιμο προϊόν.
Με αυτά τα δεδομένα κτίστηκε και η Αττική με μοναδικό κριτήριο τα κέρδη των εθνικών εργολάβων, τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα, την αντιπαροχή, και τα αυθαίρετα. Τα πάντα στην τύχη, τα πάντα ατάκτως ειρημένα. Και σ’ αυτή τη διαδικασία το ιδιωτικό κεφάλαιο, η νεοφιλελεύθερη λογική. Οι αγορές πάνω από την κοινωνία και τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους κυριάρχησαν και έπαιξαν ενώ νέα αστικά φιλέτα γης εντάσσονται στη λογική της άμεσης εκποίησης.
Σ’ αυτό λοιπόν το θλιβερό οικιστικό και πολιτικό τοπίο και το παράκτιο και παραλιακό μέτωπο του Σαρωνικού, αντιμετωπίστηκε από τις μεταδικτακτορικές κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Ένα μεγάλο οικόπεδο που θα εξασφαλίσουμε πλούτο σε βάρος του λαού μας. Όλα αυτά τα χρόνια της βάρβαρης καπιταλιστικής νεοφιλελεύθερης ευδαιμονίας και στις παραλίες της Αττικής, τα μεγάλα οικονομικά, εμπορικά «εργολαβικά» συμφέροντα ασέλγησαν και έκαναν μπίζνες εις βάρος του κοινού αγαθού της δημόσιας γης και της δημόσιας περιουσίας.
Στα 60 χιλιόμετρα ακτογραμμών στην Αττική από τον Πειραιά έως το Σούνιο συμβαίνουν τα πάντα εκτός από αυτά που συνάδουν με το δημόσιο κοινόχρηστο θαλάσσιο χαρακτήρα των ακτών της Αττικής.
Ιδιωτικά συμφέροντα, εμπορικές χρήσεις, καγκελόφραχτες ακτές, αμμουδιές παραδομένες στο πλαστικό και στις θαλάσσιες ομπρέλες, πλάζ με εισιτήρια, άπιαστα για την μέση πλέον οικογένεια, αυθαίρετα τσιμεντένια μεγαθήρια, που στεγάζουν τα πιο γνωστά ξενυχτάδικα μπάρ πάνω στο κύμα, μαρίνες πολυτελών σκαφών, Μall, ολυμπιακές εγκαταστάσεις, αναψυκτήρια, ταβέρνες. Από το ΣΕΦ και τις εμπορικές χρήσεις του, τα village, , τις ιδιωτικές ριβιέρες του Φαλήρου, τις ιδιωτικές πλάζ του Αλίμου, της Γλυφάδας, της Βουλιαγμένης και της Βάρκιζας, τα σιδερόφρακτα Αστέρια της Γλυφάδας και τόση άλλη πολεοδομική βαρβαρότητα μέχρι το Σούνιο, Λούνα Πάρκ, μπαζώματα κτλ. Συνθέτουν ένα εφιαλτικό τοπίο, ένα απαξιωμένο περιβάλλον που θα έρθουν οι εθνικοί μας σωτήρες αν επενδύσουν και να αξιοποιήσουν .
Αυτή είναι δυστυχώς η εικόνα του παραλιακού μετώπου της Αττικής, ένα βασίλειο του κίτς και της αυθαιρεσίας όπου οι πολεοδομικές παρανομίες ευδοκιμούν δίπλα στα οργανωμένα συμφέροντα και στις συμμορίες των νονών και των μπράβων της νύχτας που τρομοκρατούν οποιονδήποτε αμφισβητεί την εξουσία τους και όλα αυτά με τις επίσημες αρχές να κάνουν τα στραβά μάτια.
Γιατί η Αθήνα είναι μια παραλιακή πόλη χωρίς παραλία.
Μόνη όμως ελπίδα η εξέγερση των πολιτών, όπως φάνηκε και στην περίπτωση της παραλίας του Ελληνικού.
Όλα αυτά τα χρόνια βέβαια είχαν μια πλούσια (δεν τους κόστισε τίποτα) παραγωγή νομοθεσίας για την νομοθετική δήθεν προστασία των ακτών. Προεδρικά διατάγματα προστασίας, νομοθετικές προτάσεις, προτεραιότητες στο νέο ρυθμιστικό σχέδιο που λένε ότι θα φέρουν διατάγματα, εγκύκλιοι.
Στην πραγματικότητα όμως κάνανε μια τρύπα στο νερό. Είναι πολιτική τους επιλογή να τα ρημάξουν όλα αρκεί να φέρει πλούτο και κέρδη και απαξιωμένα είναι πιο εύκολα να πουληθούν.
Την ίδια αντίληψη έχουν για τα πάντα για τους ορεινούς όγκους της Αττικής για τον Υμηττό, για τον χώρο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού για όλους τους ελεύθερους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους.
Αυτή είναι η τραγική κατάσταση που πλέον έχει δημιουργηθεί, εδώ και χρόνια στις παραλίες της Αττικής.
Όμως τα τοπικά κινήματα, οι φορείς, οι διάφορες συλλογικότητες για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος για την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας και γης χρόνια παλεύουμε για να αλλάξουμε τα πράγματα για να αλλάξουμε την ζωή και την κοινωνία, αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε με οποιοδήποτε τρόπο αλλιώς θα είμαστε υπόλογοι απέναντι στις επόμενες γενιές που έρχονται.
ΓΛΥΦΑΔΑ 15-10-2012
*Ο Τάσος Ταστάνης είναι Αρχιτέκτονας, Δημοτικός Σύμβουλος με την Αριστερή Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Γλυφάδας. Παλιό μέλος της παλιάς Συντονιστικής επιτροπής για την Διάσωση της παραλίας του Σαρωνικού.