Στις εκλογές στην ΕΣΗΕΑ σχηματίστηκε ένα μπλοκ πιστό αντίγραφο της τρικομματικής (μέχρι εκείνη τη στιγμή) κυβέρνησης: ΝΔ- ΔΗΜΑΡ- ΠΑΣΟΚ, έχοντας προεκλογικά το «χρίσμα» από τη ΝΔ και μετεκλογικά τα συγχαρητήρια του επικεφαλής της «ομάδας αληθείας».

Το ψη­φο­δέλ­τιο αυτό («Ενω­μέ­νοι Δη­μο­σιο­γρά­φοι») συ­σπεί­ρω­σε όλο το συ­ντη­ρη­τι­κό τμήμα που το προη­γού­με­νο διά­στη­μα είχε τα­χθεί ενά­ντια στις απερ­γί­ες. Γι’ αυτό και είχε τη στή­ρι­ξη και των ιδιω­τών ερ­γο­δο­τών. Φαι­νο­με­νι­κά πήγε καλά, καθώς ήρθε πρώτη σε ψή­φους (3 έδρες), ωστό­σο, αν λά­βου­με υπόψη μας την τρι­κομ­μα­τι­κή συ­μπα­ρά­τα­ξη, την ευ­θεία στή­ρι­ξη από την κυ­βέρ­νη­ση, τη μα­ζι­κή υπο­στή­ρι­ξη από τους ερ­γο­δό­τες, αλλά και τη με­γά­λη αποχή (όπως λένε) από την ΕΡΤ (η οποία φυ­σι­κά θα κα­τα­ψή­φι­ζε), τότε συ­μπε­ραί­νου­με ότι δεν πήγαν και τόσο καλά.

Η επι­τυ­χία της «Συ­σπεί­ρω­σης Δη­μο­σιο­γρά­φων-Δού­ρειος Τύπος» (3 έδρες), είναι εντυ­πω­σια­κή και πι­θα­νά, αν υπήρ­χε λίγο με­γα­λύ­τε­ρη συμ­με­το­χή, να ήταν πρώτη δύ­να­μη (είχε 67 ψή­φους δια­φο­ρά από τους «Ενω­μέ­νους»). Αν λά­βου­με υπόψη τη στο­χο­ποί­η­ση του Δ. Τρίμη από κυ­βέρ­νη­ση και ερ­γο­δό­τες, τη φυ­σιο­λο­γι­κή φθορά, αφού στη Συ­σπεί­ρω­ση έλαχε να δια­χει­ρι­στεί την πιο άγρια επί­θε­ση στον κλάδο, τον πό­λε­μο που δε­χό­ταν και από τα αρι­στε­ρά, το απο­τέ­λε­σμα (αύ­ξη­ση ψήφων, πο­σο­στού και εδρών) απο­τε­λεί ιδιαί­τε­ρη επι­τυ­χία.

Οι «Σο­μπο­λι­κοί» και οι «Μα­χό­με­νοι» κρά­τη­σαν τις έδρες που είχαν, 2 και 1 αντί­στοι­χα. Ο Τσα­λα­πά­της (τμήμα ΠΑΣΟΚ) έχασε ψή­φους και πο­σο­στά και απώ­λε­σε τη μία από τις δύο έδρες. Η Πρω­το­βου­λία για την Ανα­τρο­πή (ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ) έχασε 15% των ψήφων και τη μία έδρα που είχε, ενώ η πα­ρά­τα­ξη που πρό­σκει­ται στο ΚΚΕ («Δη­μο­σιο­γρα­φι­κή Συ­νερ­γα­σία») υπέ­στη συ­ντρι­βή. Απώ­λε­σε πάνω από 40% των ψήφων και τη μία από τις 2 έδρες της.

Οι συν­δι­κα­λι­στές της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ δεν ει­σά­κου­σαν ούτε αυτή τη φορά το κά­λε­σμα της Συ­σπεί­ρω­σης, που ήταν αί­τη­μα των συ­να­δέλ­φων ενά­ντια στην ένωση των δυ­νά­με­ων του μνη­μο­νί­ου, για κοινό κα­τέ­βα­σμα και φυ­σιο­λο­γι­κά ένα με­γά­λο μέρος του κό­σμου επέ­λε­ξε τη Συ­σπεί­ρω­ση, καθώς έβλε­πε εκεί ένα σο­βα­ρό αντί­βα­ρο στους «Ενω­μέ­νους».

Για το ΚΚΕ οι λόγοι της κα­τάρ­ρευ­σης είναι κυ­ρί­ως άλλοι. Η δια­σπα­στι­κή στάση πέ­ρυ­σι στο δη­μο­ψή­φι­σμα για την απερ­γία διαρ­κεί­ας το οποίο κό­στι­σε στον κλάδο, καθώς άφησε χωρίς συ­νο­λι­κή απά­ντη­ση τις διαρ­κείς βάρ­βα­ρες επι­θέ­σεις των ερ­γο­δο­τών. Και επί­σης το γε­γο­νός, ο τρό­πος από­λυ­σης και δια­πό­μπευ­σης των ερ­γα­ζο­μέ­νων στον «Ρι­ζο­σπά­στη».

* Για τα ανα­λυ­τι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα: syspeirosi.​wordpress.​com