Πριν μερικές ημέρες το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης 18 μηνών με τριετή αναστολή έναν δημοσιογράφο του «Έθνους», καθώς και τον διευθυντή και τον εκδότη της εφημερίδας για συκοφαντική δυσφήμιση με δόλο.
Η κατηγορία αφορούσε άρθρο με καταγγελίες κατά τριών γιατρών που εργάζονταν στο Παιδοκαρδιοχειρουργικό Κέντρο του νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία», και οι οποίοι μετά τη δημοσίευση «απομακρύνθηκαν» από το νοσοκομείο, με αποτέλεσμα η ήδη λόγω περικοπών υποστελεχωμένη κλινική να κλείσει και τα περιστατικά να διοχετεύονται στο «Ωνάσειο».
Το «ρεπορτάζ», που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα, στις 29-30/10/2011, «ξεσκέπαζε» «φάμπρικα εξαγωγής καρδιοπαθών παιδιών στο εξωτερικό» που είχαν στήσει οι «καβγατζήδες επίορκοι παιδοκαρδιοχειρουργοί», ενώ ανέφερε ότι οι γιατροί «καβγάδιζαν στο προσκέφαλο ναρκωμένου παιδιού με πρόβλημα συγγενούς καρδιοπάθειας» κι ότι «ο καβγάς των τριών γιατρών συνεχιζόταν ακόμη και όταν το παιδί άρχισε να συνέρχεται από τη νάρκωση, με αποτέλεσμα να μην χειρουργηθεί».
Η «έρευνα» του συντάκτη, σύμφωνα με την απολογία του στο δικαστήριο περιορίστηκε στην «προφορική ενημέρωση» από πηγές του υπουργείου, τον τότε διοικητή της 1ης ΥΠΕ κ. Μουσιώνη και τον τότε και νυν διοικητή του «Αγία Σοφία» κ. Παπασάββα. Πηγές που όπως φαίνεται θεωρεί απολύτως αξιόπιστες, αφού δεν φρόντισε να διασταυρώσει πριν την δημοσίευση. Αλλά ούτε και στη συνέχεια, παρόλο που τόσο ο σύλλογος εργαζομένων στο νοσοκομείο όσο και οι γονείς καρδιοπαθών παιδιών, μέσω του συλλόγου τους (Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων Παιδιών με Συγγενή Καρδιοπάθεια «Αγία Σοφία») στήριξαν εξαρχής τους τρεις διασυρθέντες παιδοκαρδιοχειρουργούς. Ο σύλλογος των γονέων, μάλιστα, είχε εξαρχής καταγγείλει ότι «το κλείσιμο του μοναδικού δημόσιου Παιδοκαρδιοχειρουργικού Κέντρου της Ελλάδας, του Ειδικού Κέντρου Αντιμετώπισης Συγγενών Καρδιοπαθειών στα Παιδιά (ΕΚΑΣΚΑΠ), από την τότε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, με σκοπό την ενίσχυση των ιδιωτικών κέντρων, ήταν προαποφασισμένο και έπρεπε κάπως να δικαιολογηθεί», σημειώνοντας ότι από τον Νοέμβρη του 2011, η ηγεσία του υπουργείου Υγείας (Λοβέρδος), έλεγε ότι ήταν πολλά τα 3 παιδοκαρδιοχειρουργικά κέντρα στην Ελλάδα (τα άλλα δύο είναι τα ιδιωτικά κέντρα του «Ωνασείου» και του «Μητέρα»), στρώνοντας έτσι τον δρόμο για να κλείσει το μόνο δημόσιο παιδοκαρδιοχειρουργικό κέντρο της χώρας.
Μετά από κινητοποιήσεις γονέων, εργαζομένων στο νοσοκομείο, οργανισμών υγείας, συνδικάτων και επιτροπών πολιτών, την άνοιξη η διοίκηση ανακοίνωσε ότι προτίθεται να ξαναλειτουργήσει το Κέντρο.
Ωστόσο στα 2,5 χρόνια που το Κέντρο έμεινε κλειστό, «ανέβηκε απότομα η θνησιμότητα των παιδιών με συγγενή καρδιοπάθεια», καθώς έπαψε να υπάρχει η δυνατότητα για άμεση καρδιοχειρουργική εκτίμηση και παρέμβαση, γεγονός που στοίχισε τη ζωή αθώων παιδιών (χαρακτηριστική η περίπτωση του μικρού Ηλία Αλεξάνδρου, τον περασμένο Φεβρουάριο, καθώς «τόσο η αξιολόγηση ότι χρειάζεται χειρουργείο, όσο και "τα απαραίτητα δικαιολογητικά" από το "Ωνάσειο", ώστε να μεταβεί το παιδί στο εξωτερικό, φαίνεται ότι άργησαν ανεπανόρθωτα»), ενώ στο "Ωνάσειο" για κάθε εξέταση, εκτός νοσηλείας, οι γονείς πληρώνουν τουλάχιστον 60-100 ευρώ.
Εξάλλου, ενόψει της μερικής επαναλειτουργίας του, που είχε προγραμματιστεί για τις 3 Ιουνίου, η ΕΙΑΠ είχε κάνει λόγο για υποτυπώδη επαναλειτουργία, που θα καλύπτει το 41% των δυνατοτήτων που είχε το Κέντρο, καθώς για την πλήρη λειτουργία του «χρειάζονται συνολικά -εκτός από το ήδη υπάρχον προσωπικό- 3 μόνιμοι καρδιοχειρουργεοί, 7 παιδοκαρδιολόγοι, 4 καρδιοαναισθησιολόγοι και 25 μόνιμοι νοσηλευτές», και τονίζει πως «αντί για 40 σχεδόν μόνιμα υγειονομικά στελέχη, το υπουργείο Υγείας προσπαθεί να μπαλώσει την κατάσταση με 5 επικουρικούς».
Και αυτά, πριν την απόφαση του νυν υπουργού για διαθεσιμότητα και κινητικότητα στα νοσοκομεία κι πριν αρχίσει να κλείνει νοσοκομεία.
