Ξεσκονίζουμε το απαλλακτικό βούλευμα του Καζάκου για τη Βίλα Ζωγράφου

Δια­βά­σα­με και ξα­να­δια­βά­σα­με το βού­λευ­μα, κά­να­με το ρε­πορ­τάζ μας, δια­βου­λευ­τή­κα­με και πα­ρου­σιά­ζου­με τα κύρια ση­μεία που μας γέν­νη­σαν εύ­λο­γα ερω­τη­μα­τι­κά.

Αυτό που είναι φα­νε­ρό είναι πως οι δι­κα­στές υιο­θέ­τη­σαν τα επι­χει­ρή­μα­τα της οι­κο­γέ­νειας Ζω­γρά­φου και του πρώην δη­μάρ­χου. Αλ­λιώς δεν θα τον αθώ­ω­ναν.

Όπως όμως θα δούμε πα­ρα­κά­τω στο απαλ­λα­κτι­κό τους βού­λευ­μα δεν έχουν ανα­φο­ρά σε κα­νέ­να πρω­τό­τυ­πο έγ­γρα­φο της υπό­θε­σης.

Με λίγα λόγια δέ­χο­νται πως αφού το κρά­τος δεν ζη­μιώ­θη­κε από την συ­ναλ­λα­γή, η οποία δεν έγινε κατά πα­ρά­βα­ση της από­φα­σης του δη­μο­τι­κού συμ­βου­λί­ου του 2007 πολλώ μάλ­λον που το δη­μο­τι­κό συμ­βού­λιο προ­σφα­τα (2013) απο­δέ­χθη­κε και την «δωρεά» του υπο­λοί­που 50% του κτή­μα­τος, δεν υπάρ­χει θέμα.

Τρία είναι τα βα­σι­κά ση­μεία που μπά­ζουν νερά. Πάμε στο πρώτο.

Σύμ­φω­να με το σκε­πτι­κό των δι­κα­στών η δωρεά του υπο­λοί­που 50% του κτή­μα­τος Ζω­γρά­φου έχει ολο­κλη­ρω­θεί. Αρ­κού­νται στα στοι­χεία που τους προ­σκο­μί­ζει ο Κα­ζά­κος δη­λα­δή την από­φα­ση του ΔΣ του Δήμου περί απο­δο­χής της δω­ρε­άς και εξου­σιο­δό­τη­σης του Δη­μάρ­χου περί υπο­γρα­φής του συμ­βο­λαί­ου και ένα δελ­τίο τύπου του Καλ­λί­ρη ο οποί­ος πα­νη­γύ­ρι­ζε τον Ιού­λιο του 2013 –εκτι­μώ­ντας την υπο­γρα­φή του συμ­βο­λαί­ου ως τυ­πι­κή δια­δι­κα­σία – για μία δωρεά που όμως… ποτέ δεν έγινε.

Όπως είναι γνω­στό η ψευ­το­δω­ρεά του υπο­λοί­που 50% του κτή­μα­τος δεν έχει ολο­κλη­ρω­θεί, η οι­κο­γέ­νεια υπα­να­χώ­ρη­σε ελ­πί­ζο­ντας σε κα­λύ­τε­ρους συ­σχε­τι­σμούς στο επό­με­νο Δη­μο­τι­κό Συμ­βού­λιο και ίσως σε κά­ποιες άγνω­στες σε εμάς εξε­λί­ξεις.

Οι δι­κα­στές απαλ­λάσ­σουν όμως τον Κα­ζά­κο δε­χό­με­νοι ότι αυτή η δωρεά έχει γίνει. Αντί όμως να επι­κα­λε­στεί και να προ­σκο­μί­σει ο Κα­ζά­κος συμ­βό­λαιο της δω­ρε­άς και με αυτό να πε­σθούν οι δι­κα­στές (γιατί η δωρεά με συμ­βό­λαιο απο­δει­κνύ­ε­ται και κα­ταρ­τί­ζε­ται) επι­κα­λεί­ται την από­φα­ση του ΔΣ περί απο­δο­χής της δω­ρε­άς και της πα­ρο­χής εξου­σιο­δό­τη­σης στο Δή­μαρ­χο να υπο­γρά­ψει το συμ­βό­λαιο της δω­ρε­άς και το δελ­τίο τύπου που πρό­ω­ρα – όπως απο­δεί­χτη­κε – ανα­κοί­νω­νε τη λύση του θέ­μα­τος. Κι αυτό γιατί μέχρι τώρα συμ­βό­λαιο της δω­ρε­άς απλά…δεν υπάρ­χει!

Στο δεύ­τε­ρο ση­μείο που αξί­ζει να στα­θού­με είναι μία “λε­πτο­μέ­ρεια”. Γρά­φουν οι δι­κα­στές στο σκε­πτι­κό τους πως η συμ­φω­νία για εμπο­ρι­κό κέ­ντρο δεν επρό­κει­το για ένα «ανε­φάρ­μο­στο σχέ­διο» αλλά υπήρ­χε απα­γό­ρευ­ση εφαρ­μο­γής του υφ’ όρων. Όχι Γιάν­νης, γιαν­νά­κης.

Και πως εν πάσει πε­ρι­πτώ­σει αφού οι Ζω­γρα­φαί­οι δεν μπο­ρούν να κτί­σουν το εμπο­ρι­κό τους κέ­ντρο τόσο το χει­ρό­τε­ρο γι’ αυ­τούς αφού ο Δή­μαρ­χος λίγο πολύ… τους την έφερε! Τόσο αφε­λής δη­λα­δή η οι­κο­γέ­νεια που δε ξέρει να προ­α­σπί­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα της με τους νο­μι­κούς και οι­κο­νο­μι­κούς της συμ­βού­λους. Και τόσο γεν­ναιό­δω­ρη που ου­δέ­πο­τε στρά­φη­κε κατά του Δη­μάρ­χου ή του Δήμου για να υπε­ρα­σπι­στεί τα συμ­φέ­ρο­ντά της.

Ο πρώην δή­μαρ­χος έδωσε 20 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ για να αγο­ρά­σει την τα­ρά­τσα ενός εμπο­ρι­κού κέ­ντρου, που δεν μπο­ρού­σε να χτι­στεί αλλά αυτό δεν είναι πρό­βλη­μα για το Δήμο. Μόνο για τους πω­λη­τές!

Στην τέχνη της νο­μι­κής μπο­ρεί ο κα­θέ­νας να πα­ρου­σιά­ζει το άσπρο μαύρο. Ερ­χό­μα­στε έτσι στο τρίτο ση­μείο.

Ένας ει­σαγ­γε­λέ­ας και το νο­μι­κό συμ­βού­λιο του κρά­τους, κα­τη­γο­ρούν έναν δή­μαρ­χο ότι με τις πρά­ξεις του, καθ’ υπέρ­βα­ση εντο­λής του δη­μο­τι­κού συμ­βου­λί­ου, έβλα­ψε τα συμ­φέ­ρο­ντα του δη­μο­σί­ου. Ένα δι­κα­στι­κό συμ­βού­λιο εξε­τά­ζει το βά­σι­μο των κα­τη­γο­ριών. Δη­λα­δή το κρά­τος, μέσω της δι­καιο­σύ­νης εξε­τά­ζει, αν ένας λει­τουρ­γός του έβλα­ψε τα συμ­φέ­ρο­ντά του.

Και απο­φαί­νε­ται ότι αφού οι πο­λί­τες που κα­τα­θέ­τουν ως μάρ­τυ­ρες δε μπο­ρούν να απο­δεί­ξουν αν υπάρ­χει η βλάβη του δη­μο­σί­ου και πόση είναι αυτή, τότε βλάβη δεν υφί­στα­ται! Δηλ δεν εξε­τά­ζει το ίδιο το κρά­τος αν βλά­φτη­καν τα συμ­φέ­ρο­ντά του, αλλά πε­ρι­μέ­νει από απλούς πο­λί­τες να την απο­δεί­ξουν (πως άραγε;). Και αφού αυτοί δεν τα κα­τα­φέρ­νουν τότε δεν υπάρ­χει βλάβη. Αυτή στη νο­μι­κή τέχνη, στέ­κει. Στην κοινή λο­γι­κή όμως;

Και είναι εδώ ακρι­βώς που φαί­νο­νται οι όποιες ευ­θύ­νες της διοί­κη­σης Καλ­λί­ρη και η στε­νο­μυα­λιά της πλειο­ψη­φί­ας της αντι­πο­λί­τευ­σης που δεν ζή­τη­σαν και δεν έκα­ναν ποτέ έλεγ­χο για το αν αυτή η «δωρεά» συμ­φέ­ρει το δήμο, για το αν υπήρ­χε υπερ­κο­στο­λό­γη­ση κοκ όπως επί­μο­να ζη­τού­σε η επι­τρο­πή κα­τοί­κων.

Εν κα­τα­κλεί­δι

Ο Κα­ζά­κος λο­γι­κά ενερ­γώ­ντας πα­ρου­σί­α­σε το απαλ­λα­κτι­κό βού­λευ­μα αφό­του είχε πα­ρέλ­θει η ημε­ρο­μη­νία αναι­ρε­σής του. Με την απαλ­λα­γή από αυτές τις κα­τη­γο­ρί­ες ανεί­γει πι­θα­νά ο δρό­μος για την παύση ορι­στι­κά οποια­δή­πο­τε μελ­λο­ντι­κής δί­ω­ξής του για τη Βίλα Ζω­γρά­φου. Τον ύπνο τους όμως δε πρό­κει­ται να χά­σουν ούτε όσοι υπέ­γρα­ψαν ή / και δεν αντέ­δρα­σαν στα όσα έκανε.

Το βού­λευ­μα όμως είναι απο­συν­δε­δε­μέ­νο από τη γνω­μο­δό­τη­ση του Νο­μι­κού Συμ­βου­λί­ου του Κρά­τους από την οποία εξα­κο­λου­θεί να δε­σμεύ­ε­ται ο Δήμος στις με­τέ­πει­τα ενέρ­γειές του.

Ένα είναι το σί­γου­ρο. Το σί­ριαλ θα κρα­τή­σει κά­ποια χρό­νια ακόμα.