ιδέες
-
Ο Γκράμσι και η Ρώσικη Επανάσταση
Τι σκεφτόταν ο νεαρός Αντόνιο Γκράμσι για τη Ρώσικη Επανάσταση; Ο Alvaro Bianchi είναι καθηγητής στο τμήμα πολιτικών επιστημών του Κρατικού Πανεπιστημίου της Καμπίνας (Unicamp). Είναι, επίσης, συγγραφέας του O Laboratório De Gramsci (Almeda, 2008) και συντάκτης του Blog Junho. Η Daniela Mussi είναι μετα-διδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο και μέλος της συντακτικής επιτροπής του Outubro.
-
«FRIDA»
«Frida» είναι ο τίτλος της παράστασης, η οποία ανέβηκε στο Θέατρο «Επί Κολωνώ» (2 και 3 Ιούνη). Μια παράσταση βασισμένη στη ζωή της διάσημης μεξικανής ζωγράφου Frida Kahlo (Φρίντα Κάλο), με μόνη ερμηνεύτρια την Έλλη Χρονιάρη.
-
«Το μήκος της νύχτας. Μακρόνησος ’48-’50. Χρονικό – Μαρτυρία»
(26 Μαϊου 1947: 70 χρόνια από το άνοιγμα του κολαστηρίου της Μακρονήσου)
-
Η Κομμούνα του Παρισιού 18 Μάρτη-28 Μάη 1871
«Η υπόθεση της Κομμούνας είναι υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης, υπόθεση της ολοκληρωτικής πολιτικής και οικονομικής απελευθέρωσης των εργαζομένων, είναι υπόθεση του παγκόσμιου προλεταριάτου. Και με την έννοια αυτή το έργο της Κομμούνας είναι αθάνατο». (Λένιν, Άπαντα, τόμος, 20 σελ. 229 «Σύγχρονη Εποχή»)
-
ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗ και ΤΕΧΝΗ
Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της Έκθεσης Ζωγραφικής της Αθηνάς Βαλατσού, στο Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου (7 έως 21 Μαϊου 2017). Η θεματική της Έκθεσης είναι τα Μεταλλεία του Λαυρίου, με 22 πίνακες και 24 σκίτσα, τα οποία αναπαριστούν κυρίως τους χώρους εργασίας, ενώ η ανθρώπινη φιγούρα, όπου αυτή υπάρχει, γίνεται για να αναδείξει το δράμα των εργατών που δούλευαν σε άθλιες συνθήκες καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
-
Θεσσαλονίκη 1936: η επαναστατική κατάσταση που προδόθηκε – μια απάντηση στο ΚΚΕ (μέρος α΄-΄β-΄γ)
Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό αν χαρακτηρίζαμε τα επαναστατικά γεγονότα του Μάη του 1936 σαν την κορυφαία δράση του εργατικού και λαϊκού κινήματος στην ιστορία του μετά από αυτή του έπους της αντίστασης. Ο Μάης της Θεσσαλονίκης ήρθε πάνω σ' ένα επαναστατικό κύμα που στα μέσα της δεκαετίας του '30 διαπέρασε και την Ισπανία (εμφύλιος πόλεμος) και τη Γαλλία (άνοδος του Λαϊκού Μετώπου που συνοδεύτηκε από μεγαλειώδεις αγώνες με καταλήψεις εργοστασίων όπου οι εργάτες πραγματοποίησαν κατακτήσεις πρωτοποριακές για την εποχή τους όπως το 40ωρο,το πενθήμερο, τη μηνιάτικη μετ' αποδοχών άδεια κλπ) επιβεβαιώνοντας, για μια ακόμη φορά, την διεθνιστική εξάπλωση όλων των μεγάλων αγώνων στην εποχή του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Είναι πολύ σημαντικό ακόμα να σημειώσουμε ότι το επαναστατικό αυτό κύμα ξέσπασε τρία χρόνια μετά την συντριπτική ήττα του Γερμανικού προλεταριάτου και το προσωρινό τέλος της βαθιάς κρίσης του συστήματος (1929-1933) που γονάτισε από την ανεργία το εργατικό κίνημα.
-
Η συζήτηση για τα 50 χρόνια από τη δικτατορία της 21ης Απρίλη του 1967
Τα ΜΜΕ «ξεπέταξαν» το γεγονός, αναπαράγοντας τους ισχυρισμούς της «δημοκρατικής αφήγησης» τόσο σχετικά με την επικράτηση της δικτατορίας, όσο και σχετικά με την τελική ανατροπή της.
-
Η κληρονομιά του 1917
Πριν από 100 χρόνια, η ορμητική εξέγερση των εργατών, των φτωχών αγροτών, αλλά και των στρατιωτών, που με το όπλο στο χέρι απεικόνιζαν την ισχύ της εργατο-αγροτικής συμμαχίας, ανέτρεπε το καθεστώς του Τσάρου, εκπληρώνοντας ένα καθήκον που οι περισσότεροι, μέχρι τότε, θεωρούσαν σχεδόν ακατόρθωτο.
-
80 χρόνια από το Μάη της Βαρκελώνης
Η Ισπανία μετά την επανάσταση ενάντια στο πραξικόπημα του στρατηγού Φράνκο τον Ιούλιο του 1936 δεν ήταν μια απλή χώρα.
-
Η Φινλανδική Επανάσταση του 1917
Κατά τον περασμένο αιώνα, οι ιστορίες για το 1917 συνήθως στηρίζονταν στους σοσιαλιστές στην Πετρούπολη και στη Ρωσία. Όμως η Ρωσική αυτοκρατορία αποτελείτο κυρίως από μη Ρώσους και οι εξεγέρσεις στην περιφέρεια της αυτοκρατορίας ήταν σχεδόν εξίσου εκρηκτικές με εκείνες του κέντρου. Η ανατροπή του Τσάρου τον Φλεβάρη του 1917 απελευθέρωσε ένα επαναστατικό κύμα που άμεσα κατέκλυσε ολόκληρη την Ρωσία. Ίσως η πιο ξεχωριστή από τις εξεγέρσεις αυτές ήταν η Φινλανδική Επανάσταση, την οποία ένας ακαδημαϊκός χαρακτήρισε τον «πιο ξεκάθαρα ταξικό πόλεμο της Ευρώπης στον 20ο αιώνα.»