ιδέες
-
Το ΚΚΕ για τον Πόλεμο, το γράμμα του Ζαχαριάδη και τις αποφάσεις της Κομιντέρν
Οι επεξεργασίες του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, που δημοσιεύτηκαν στον τόμο «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο», προκαλούν σημαντικές ανατροπές στον ιδεολογικοπολιτικό πυρήνα που διαμόρφωσε τόσο τις μεταπολεμικές όσο και τις μεταπολιτευτικές «γενιές» των μελών και στελεχών ενός μεγάλου τμήματος του κομουνιστικού κινήματος: του ΚΚΕ (της εποχής του λεγόμενου «σοβιετικού μαρξισμού»), αλλά και του ευρωκομουνισμού ή του «σταλινογενούς» μαοϊσμού...
-
ΜΑΗΣ του ’36: Μια χαμένη ιστορική ευκαιρία
Έχουν περάσει 80 χρόνια από το εργατικό κίνημα του Μαΐου του 1936. Μαζί με την εξέγερση του 1943-49 και το Πολυτεχνείο του 1973 είναι οι πιο σημαντικοί σταθμοί του προηγούμενου αιώνα για το εργατικό κίνημα. Το Μάιο του 1936 γράφτηκε μία από τις πιο χρυσές σελίδες του απεργιακού κινήματος στην Ελλάδα. Για να μπορέσουμε έστω και αμυδρά να καταλάβουμε τι συνέβη θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να κάνουμε μια αναδρομή στα προηγούμενα έτη.
-
Μια κριτική στην ομιλία του Λινέρα: «Κράτος, Επανάσταση και οικοδόμηση της Ηγεμονίας»
Τους τελευταίους μήνες έχει υπάρξει μια πληθώρα άρθρων, εκδηλώσεων και παρουσιάσεων των απόψεων του Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα, αντιπροέδρου της Βολιβίας. Ο Λινέρα πατώντας πάνω στην εμπειρία των πολιτικών «πειραμάτων» της Λατινικής Αμερικής καταπιάνεται με τα ζητήματα του κράτους, της επανάστασης, της ταξικής πάλης, από τη θέση της «κυβερνώσας αριστεράς» δίνοντας τους ένα «νέο» περιεχόμενο που, κατά τη γνώμη μας, σε αρκετές περιπτώσεις έρχεται σε αντίθεση με τις επαναστατικές κατευθύνσεις του μαρξισμού. Σε κάθε περίπτωση η συζήτηση που διεξάγεται στους κόλπους της παγκόσμιας αριστεράς με αφορμή τους νέους δρόμους που έχουν ανοιχτεί ή ανοίγονται στη Λατινική Αμερική, την Ισπανία και την Ελλάδα είναι πολύ χρήσιμη και αξίζει την προσοχή μας.
-
Ο Λένιν και οι "θέσεις του Απρίλη"
«Γκρίζα η κάθε θεωρία, πράσινο όμως το δέντρο της ζωής»: Β.Ι. Λένιν.
-
Η παρουσίαση του βιβλίου του Π. Πουλιόπουλου στη Θεσσαλονίκη
«Κάποτε ο οδηγός με τον θερμαστή της ατμομηχανής κατεβάζουν το μοχλό της ταχύτητας και ετοιμάζουν τις φωτιές τους. Αυτό δεν θα εμποδίσει τη μηχανή να φτάσει. Ίσα-ίσα, το αντίθετο» Παντελής Πουλιόπουλος, Πρόλογος στο έργο «Προδομένη Επανάσταση» του Λ. Τρότσκι.
-
Ο Σάκης ο Ρουβάς, το Άξιον εστί «κι η άνοιξη ακριβή»
Νυν το περίβλημα της Γης και η Εξουσία Αιέν η βρωση της Ψυχής και η Πεμπτουσία Άξιον Εστί -Δοξαστικόν
-
Το Ίδρυμα Ford και η CIA: Μια πιστοποιημένη ιστορία φιλανθρωπικής συνεργασίας
Στην παρούσα φάση μείζονος στρατιωτικής και πολιτικής επίθεσης των ΗΠΑ, η Ουάσινγκτον έχει θέσει το ζήτημα ως ζήτημα «τρομοκρατίας ή δημοκρατίας», όπως και στον Ψυχρό Πόλεμο το έθετε ως ζήτημα «Κομμουνισμού ή Δημοκρατίας.» Και στις δύο περιπτώσεις, η αυτοκρατορία στρατολόγησε και χρηματοδότησε οργανώσεις-βιτρίνες, διανοούμενους και δημοσιογράφους, για να επιτεθεί στους αντι-ιμπεριαλιστές αντιπάλους της και να εξουδτερώσει τους δημοκρατικούς επικριτές της. Το Ίδρυμα Ford έχει την κατάλληλη θέση ώστε να ξαναπαίξει τον ρόλο του ως συνεργού για την απόκρυψη του Νέου Πολιτισμικού Ψυχρού Πολέμου.
-
Ο όρος «βία» αποδίδεται με ιδιαίτερη ελαφρότητα ως μομφή στην Αριστερά
Συνέντευξη του Θωμά Νουτσόπουλου, επίκουρου καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης
-
Μπορούσε η Αριστερά να αποτρέψει το "γύψο" του '67;
Η δικτατορία του ’67 δεν ήταν ένα «ατύχημα», μια παρένθεση στη δημοκρατική ομαλότητα που δήθεν συνεχίζονταν απρόσκοπτα. Αντίθετα, ήταν μια κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» μπροστά σε μια γενικευμένη πολιτική κρίση. Η χούντα ήταν απαραίτητη για να κλείσει το καπάκι της αμφισβήτησης και της δράσης των εργατικών μαζών, που γνώρισαν την κορύφωσή τους στα Ιουλιανά του ’65.
-
Η χούντα ως προοικονομία της τρόικας
Ο Δ.Ε. μας θυμίζει στο βιβλίο του ότι η χουντική επταετία ήταν μια σκανδαλώδης, βίαιη, ταξική παρέμβαση υπέρ του κέρδους και μιας ολιγάριθμης επιχειρηματικής ελίτ. Και μάλιστα με καταστροφική έκβαση κατά την κορύφωση της διεθνούς κρίσης 1973-1974.