ιδέες
-
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
Πριν από δύο χρόνια περίπου σημείωνα σ’ ένα άρθρο μου με τίτλο «Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ», - ένα άρθρο που -προτείνω να (ξανά) διαβαστεί και με αφορμή την κρίση χρέους και την επίθεση που είχε ξεκινήσει για την «μετατροπή της χαρτούρας του χρέους σε εμπράγματες αξίες» έγραφα.
-
Η δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967: Αλήθειες και ψέματα
Η στρατιωτική δικτατορία (21/4/1967-23/7/1974) επιβλήθηκε με τον τρόμο των τανκς, των βασανιστηρίων και των εκτελέσεων. Δεν αποτέλεσε ιστορικό παράδοξο ούτε ιδιοτροπία παραφρόνων στρατιωτικών, αλλά επιλογή της άρχουσας τάξης και κλιμάκωση της μετεμφυλιακής κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, με την κάλυψη των ιμπεριαλιστικών κέντρων της τότε εποχής.
-
Η επίμονη μνήμη…της επανάστασης
Ενώ για τα προηγούμενα σοσιαλιστικά επαναστατικά εγχειρήματα, όπως της Παρισινής Κομμούνας του 1871 και της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917, τα πράγματα έχουν αναλυθεί κριτικά, σε έκταση και με επάρκεια, εντούτοις το εγχείρημα της δημοκρατικής σοσιαλιστικής μετάβασης της Χιλής και της αιματηρής της καταστολής, που οδήγησε στην εξόντωση της χιλιανής Αριστεράς για ολόκληρες δεκαετίες, στοιχειώνει τη σκέψη όσων αριστερών, κομμουνιστών, ριζοσπαστών επιχειρούν να βρουν απαντήσεις στη σημερινή ιστορική περίοδο για τα ερωτήματα που έθεσε αυτή η τελευταία ιστορική εμπειρία.
-
10 χρόνια από την εισβολή στο Ιράκ: Η αρχή της κρίσης του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού
Η περιπέτεια στο Ιράκ δεν είναι υπερβολή να χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού μετά τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Το πολιτικό της μήνυμα μπορεί να μην είχε την ίδια καθαρότητα λόγω των προβλημάτων της ιρακινής αντίστασης (σε αντίθεση με τη διεθνή «ταύτιση» με τους Βιετκόνγκ), αλλά το μέγεθος της ήττας και οι γεωπολιτικές της συνέπειες είναι ισάξιες, αν όχι μεγαλύτερες.
-
«Ζ» του Βασίλη Βασιλικού, σε Σκηνοθεσία της Εφης Θεοδώρου, από το Εθνικό Θέατρο
Η επιλογή της Εφης Θεοδώρου να μεταγράψει θεατρικά το θρυλικό πια μυθιστόρημα του Βασίλη Βασιλικού «Ζ»: Φανταστικό μυθιστόρημα ενός εγκλήματος» (1966), ήταν ομολογουμένως υψηλού ρίσκου, κυρίως από την άποψη ότι κινδύνευε να συγκριθεί με την ταινία του Κώστα Γαβρά που παρότι εμφανίσθηκε στις αίθουσες το 1969, έως σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς, ίσως περισσότερο και από το ίδιο το βιβλίο.
-
Αλεξάνδρα Κολοντάι: Διεθνής μέρα της γυναίκας
Το 1920, η Ρωσίδα επαναστάτρια Αλεξάνδρα Κολοντάι εξήγησε τις εργατικές, αντι-ιμπεριαλιστικές, επαναστατικές ρίζες της Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας.
-
Βιβλιοπαρουσίαση:«Κάιρο-Η πόλη μου, η Επανάστασή μας»
Στο «Κάιρο» κάθε δρόμος, κάθε γειτονιά, κάθε κτίριο και πλατεία, φέρει ένα ξεχωριστό φορτίο μνήμης. Μέσα από τις αναμνήσεις της συγγραφέως ξεδιπλώνεται η ιστορία της πόλης της, της οικογένειάς της και της πατρίδας της .
-
Ογδόντα χρόνια από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία
Ο Τρότσκι έγραψε ότι η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία ήταν η μεγαλύτερη ήττα της εργατικής τάξης στην ιστορία. Ήταν μια δήλωση απλή και ουσιαστική. Πώς έγινε όμως δυνατό να πέσει αμαχητί το δυνατότερο εργατικό κίνημα του μεσοπολέμου;
-
Με αφορμή μια ταινία: Ο Λίνκολν, ο Αμερικανικός Εμφύλιος και η απελευθέρωση των μαύρων σκλάβων
Για πρώτη φορά στην κινηματογραφική ιστορία των ΗΠΑ, η απελευθέρωση των σκλάβων αναγνωρίζεται ως κεντρικό ζήτημα του Εμφυλίου Πολέμου. Από αυτήν την άποψη, η ταινία «Λίνκολν» του Στίβεν Σπίλμπεργκ κάνει ένα μεγάλο βήμα μπρος. Όμως η επιλογή του σεναρίου αφήνει μια πικρή γεύση: Σπαταλά μια μεγάλη ευκαιρία να αποκατασταθεί (στη μεγάλη οθόνη και στο πλατύτερο δυνατό κοινό) η πραγματική ιστορία του Αμερικανικού Εμφυλίου.