πολιτική
-
Ο πιο καλός ο μαθητής του Μνημονίου
Λέγεται ότι στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ένας δημοσιογράφος είχε ρωτήσει την Μάργκαρετ Θάτσερ ποιο θεωρεί το μεγαλύτερο επίτευγμα της πολιτικής της καριέρας. Η γηραιά Σιδηρά Κυρία του νεοφιλελευθερισμού είχε χαμογελάσει αχνά και είχε απαντήσει χωρίς περιστροφές: «Ο Τόνι Μπλερ». Θεωρώ ότι μετά και από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ όπως αυτές αναπτύχθηκαν από τον Αλέξη Τσίπρα στην εμφάνισή του στη Βουλή, παρόμοια απάντηση θα μπορούσαν να δώσουν δύο τουλάχιστον πρόσωπα, η Ανγκελα Μέρκελ και ο Γιώργος Παπανδρέου, αναφερόμενα, με τη σειρά τους στον πρωθυπουργό.
-
Η άποψη του Κ. Λαπαβίτσα για τη «μετάβαση σε εθνικό νόμισμα»
Μέσα σε ένα σαφές μεταβατικό πρόγραμμα, που μόνο μια μαζική δύναμη της ριζοσπαστικής Αριστεράς μπορεί να αναλάβει, η έξοδος από το ευρώ παραμένει αναγκαία συνθήκη. Αλλά όχι ικανή. Γιατί αν ο στόχος αυτός αποσπαστεί από το πλαίσιό του, αφήνει περιθώρια επικίνδυνων αυταπατών για έναν κάποιο απελευθερωτικό ρόλο του νομίσματος.
-
Περιμένοντας τις προγραμματικές δηλώσεις
Τον περασμένο Φεβρουάριο, μερικές μέρες μετά την εκλογική νίκη της 25ης Ιανουαρίου, έγραφα, σε αυτήν εδώ την στήλη, τα εξής: «Λίγες ώρες πριν από την ανακοίνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης από τον Αλέξη Τσίπρα ελάχιστες, νομίζω, μπορούν να είναι οι εκπλήξεις.
-
Για το συσχετισμό δύναμης (ταξικό ισοζύγιο)
"…το μνημονιακό καθεστώς δεν έχει σταθεροποιηθεί και δεν εύκολο να σταθεροποιηθεί στο άμεσο μέλλον". (Πολιτικό Συμβούλιο Λαϊκής Ενότητας)
-
Ο σκληρός Οκτώβρης του 2015
Τα 127 μνημονιακά μέτρα της πρώτης αξιολόγησης κόβουν τον μετεκλογικό αέρα αυτοπεποίθησης της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
-
13 σημεία - συμβολή στην μετεκλογική συζήτηση
Οι εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη 2015 πέρασαν στην Ιστορία ως ένα ορόσημο που κλείνει έναν πολιτικό κύκλο και ανοίγει έναν καινούργιο. Επισφράγισαν την μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την «επιτυχία» του να εγκλωβίσει εκλογικά την κοινωνία εντός του «μνημονιακού κάδρου». Νίκησε η «μνημονιακή Αριστερά» την «μνημονιακή Δεξιά» σε μια προεκλογική περίοδο όπου η πολιτική συζήτηση αφορούσε σε οτιδήποτε εκτός του ….μνημονίου.
-
Η περίπτωση της Επιτροπής Αλήθειας για το Χρέος
Όταν ο εκμαυλισμός της ενημέρωσης, καταρρίπτει και τα όρια εξαχρείωσης.
-
Για το εκλογικό αποτέλεσμα
Η αποτυχία της Λαϊκής Ενότητας να μπει στη βουλή έχει δημιουργήσει έντονο προβληματισμό στα μέλη, τα στελέχη και τους οπαδούς της. Είναι πράγματι ένα σοβαρό γεγονός το οποίο χρήζει ερμηνείας με νηφάλια και ψύχραιμη σκέψη αλλά πάνω απ’ όλα με αίσθηση ισορροπίας, κοιτώντας μπροστά. Ούτως ώστε να βγάλουμε τα χρήσιμα εκείνα συμπεράσματα που στη βάση των οποίων θα χαράξουμε τη τακτική μας, τα συνθήματα, και το πρόγραμμά μας σε βάθος χρόνου για να παίξουμε το ρόλο που μας ανάθεσε η ιστορία στις επερχόμενες μάχες του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
-
Ας κουβεντιάσουμε, λοιπόν, για το μέτωπο…
[Το παρακάτω κείμενο αποτελεί εισήγηση μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την «Ενωτική Πρωτοβουλία Παρέμβασης και Διαλόγου» στην ανοιχτή συζήτηση που καλείται την Παρασκευή 25/9 στα γραφεία της Ταξικής Κίνησης (Σολωμού 13, Εξάρχεια, 4ος όροφος) στις 7μμ. Κατατίθεται για να συζητηθεί εν όψει της 3ης Συνδιάσκεψης. Προτείνεται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να συζητηθεί και να υιοθετηθεί –αυτό ή παραλλαγές του- στο πλαίσιο της μετωπικής λογικής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν πρόκειται για πρόταση διάλυσης, αλλά μια μεθοδολογία για να χτιστεί το «πλατύ μέτωπο ανατροπής», που προτείνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εντός του οποίου και η ίδια θα μπορεί να παρεμβαίνει με αναβαθμισμένο ρόλο και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Πιστεύουμε ότι εντός ενός τέτοιου μετώπου, το αντικαπιταλιστικό μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να πρωτοστατήσει και εντός αυτής της διαδικασίας να ενισχυθεί (χωρίς αυτό να έρχεται σε αντιπαράθεση με τη συζήτηση για το μετασχηματισμό της ίδιας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ώστε να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες, στην οποία επίσης θέλουμε να συμβάλλουμε εν όψει της Συνδιάσκεψης). Επιδιώκουμε τη δημόσια συζήτηση γύρω από μια τέτοια κατεύθυνση πρώτα στις Τοπικές και Κλαδικές Επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Επιδιώκουμε όμως και το διάλογο με όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της αριστεράς και του κινήματος γύρω από μια τέτοια κατεύθυνση. Άλλωστε, η συζήτηση αυτή έχει ανοίξει ήδη και σε αυτήν θα θέλαμε να συμβάλλουμε με τη δημοσιοποίηση αυτού του κειμένου]
-
Τι να μη κάνουμε και κυρίως τι να κάνουμε μετά από μια εκλογική ήττα
Το παρόν άρθρο είναι το τελευταίο, ελπίζω, μιας σειράς άρθρων με επίκεντρο την βίαιη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα αστικού τύπου με επίκεντρο πλέον το Μέγαρο Μαξίμου. Ουσιαστικά, είναι ένα redux του κειμένου Τι κάνουμε και κυρίως τι να μη κάνουμε, καθώς έτσι και αλλιώς ο δρόμος προς τις εκλογές καθορίζει εν πολλοίς και το δρόμο που θα ακολουθήσουμε και μετά.