πολιτική
-
Ο λόγος στο κόμμα!
Τις τελευταίες μέρες εντείνεται η εντύπωση ενός αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές. Το καθεστώς της ίδιας της διαπραγμάτευσης, πέρα από διαρροές, σκοπιμότητες, δηλώσεις και μιντιακή διαχείριση, παραμένει στάσιμο ως προς τη μη εκταμίευση χρημάτων από την τρόικα προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι επείγουσες ανάγκες της ελληνικής κυβέρνησης για την πληρωμή μισθών, συντάξεων αλλά και των δανειστών. Η κυβέρνηση έχει υποχρεωθεί να στραγγίξει τα διαθέσιμα του Δημοσίου, φτάνοντας γι’ αυτό ακόμη και στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
-
Έντιμος συμβιβασμός, αλλά με ποιους;
Ποιος ακόμα πιστεύει πως οι «δανειστές» ζητάνε από την Ελλάδα μια έντιμη συμφωνία και όχι μια άτακτη και άνευ όρων παράδοση;
-
Ανάμεσα στο "κάτι" και στο "τίποτα"
Έτυχε μεγάλης αναπαραγωγής άρθρο του Mark Gilbert στο Bloomberg που, ξεκινώντας από ένα απόφθεγμα του Βιτγκενστάιν, υπογραμμίζει την αβεβαιότητα της διεθνούς ελίτ των αγορών απέναντι στην τελευταία φάση της ελληνικής κρίσης: «Η Ελλάδα δεν είναι κάτι, αλλά δεν είναι και τίποτα», είναι ο τίτλος που συμπυκνώνει το συμπέρασμά του. Ο ίδιος ο Βιτγκενστάιν έλεγε ότι «το να προσπαθήσεις να συζητήσεις για προσωπικά βιώματα όπως ο πόνος δεν είναι κάτι, αλλά ούτε και τίποτα».
-
Η κυβέρνηση σε δυσώδες ιμπεριαλιστικό έλος!
Στις 29/4 συνυπέγραψαν συμφωνία οι τρεις αρχηγοί κρατών, ο Α. Τσίπρας (Ελλάδα), Ν. Αναστασιάδης (Κύπρος) και στρατηγός Αλ Σίσι (Αίγυπτος). Στο πλαίσιο της συνάντησης η Αίγυπτος χαρακτηρίστηκε «πυλώνας ασφάλειας», όχι από τον δεξιό Αναστασιάδη, μα από τον Έλληνα πρωθυπουργό. Πυλώνας ασφάλειας! Πάντως όχι για τον αιγυπτιακό, τον παλαιστινιακό και τους άλλους λαούς της περιοχής...
-
Ρήξη και γιορτή, μόνο χαρτοπόλεμο και όχι άλλα χαρτάκια
Ας πούμε λοιπόν ότι θέλουμε να πάμε σε ρήξη ή ας πούμε ότι δεν θέλουμε αλλά πρέπει και το καταλαβαίνουν σχεδόν όλοι. Πώς γίνεται αυτό; Με εκλογές, με δημοψήφισμα, με τί είδους χαρτάκια σε τί είδους κάλπη, και πότε, και πώς; Σημειώνω επί τροχάδην μερικά πράγματα.
-
Η πιο μεγάλη ώρα;
Οι «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης βρίσκονται στο στόχαστρο των δανειστών και ήδη βλέπουν το φως της δημοσιότητας οι περαιτέρω «εκπτώσεις» που δεν αφήνουν σοβαρά περιθώρια να εμφανιστεί μια ενδεχόμενη συμφωνία ως «έντιμος» συμβιβασμός. Απέναντι σ’ αυτή την προοπτική στέκεται μόνο η επιλογή της ρήξης.
-
Το κεντρικό άρθρο της "Εργατικής Αριστεράς" που κυκλοφορεί
Η στάση των δανειστών –αξιοποιώντας την «παράδοση» της καταστροφικής συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, αλλά και τα μεγάλα λάθη της συμφωνίας της 20ής Φλεβάρη– οδηγεί την κυβέρνηση «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ» σε μια θανάσιμη παγίδα: Να οφείλει να πληρώνει «στο ακέραιο και εγκαίρως» κολοσσιαίες διαδοχικές δόσεις τοκοχρεολυσίων κρατικού χρέους, αλλά και τις υποχρεώσεις του Δημοσίου προς την κοινωνία, αποκλειστικά με «εσωτερικούς» πόρους και μάλιστα με δρακόντειους περιορισμούς στον εσωτερικό δανεισμό από το τραπεζικό σύστημα. Το τραπεζικό σύστημα που «ανακεφαλαιοποιήθηκε» με δεκάδες δισ. ευρώ που χρεώθηκαν στο δημόσιο χρέος, συμβάλλοντας έτσι τα μέγιστα στο στήσιμο της στραγγαλιστικής μηχανής που σήμερα μας απειλεί.
-
Κατάργηση μνημονίων - ανατροπή της λιτότητας: H πραγματική «κόκκινη γραμμή»
Το –ομολογημένο επισήμως πλέον– λάθος της κυβέρνησης να μη διασφαλίσει έστω χρηματοδότηση υπογράφοντας τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, αποδείχτηκε τρομερά αποτελεσματικό όπλο εκβιασμού στα χέρια των δανειστών.
-
TTIP: Απεργάζονται καπιταλιστικό ολοκληρωτισμό
Μυστικές οι διαπραγματεύσεις και στη Ν. Υόρκη.
-
Κάν’το όπως η Deutsche Bank
Έμπλεα πατριωτικής αλληλεγγύης και ενθουσιασμού, τα ελληνικά ΜΜΕ, στην πλειοψηφία τους, χαιρέτισαν την απόφαση της Τράπεζας Πειραιώς να προχωρήσει άμεσα σε πρόγραμμα διαγραφής ή προνομιακής ρύθμισης των οφειλών των οικονομικά αδύναμων πελατών της, «συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης». Συγκεκριμένα, η διοίκηση της τράπεζας ανακοίνωσε πως θα διαγράψει το 100% των χρεών κάτω των 20.000 ευρώ και να «παγώσει« τα Στεγαστικά Δάνεια και διαγράφει τους τόκους για όσο διάστημα οι δικαιούχοι υπάγονται στις διατάξεις του Νόμου 4320/2015 περί ανθρωπιστικής κρίσης.