πολιτική
-
Το σχέδιο πολιτικής διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ
Εισαγωγικό Σημείωμα της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ: Αγαπητές σ/σες, αγαπητοί σ/φοι. Το προσχέδιο διακήρυξης είναι κείμενο εργασίας. Διαμορφώθηκε μετά από συζητήσεις στην Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Έχει συμφωνηθεί πως το κείμενο είναι βάση για συζήτηση ωστόσο όπως είναι φυσικό και σ’ αυτό το κείμενο υπάρχουν επιμέρους διαφορετικές προσεγγίσεις και απόψεις. Ήδη έχουν κατατεθεί διαφορετικές εκδοχές σε μερικά σημεία του κειμένου οι οποίες κατατέθηκαν στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ τις οποίες διαβιβάζουμε για μια πληρέστερη και ισότιμη παρουσίαση τους μαζί με το κείμενο εργασίας . Επί όλων αυτών θα πραγματοποιηθεί δημόσιος διάλογος όπως επίσης θα υπάρξουν και δημόσιες συμβολές συνιστωσών, συλλογικοτήτων, ανοιχτών συνελεύσεων και προσώπων. Με βάση αυτές τις συμβολές θα διαμορφωθεί το τελικό σχέδιο διακήρυξης που θα προταθεί στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι τροπολογίες εκτυπώνονται μαζί με το κείμενο και δίδονται στους συντρόφους. Σχέδιο Διακήρυξης Τι είναι και τι θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ -Ποιοι είμαστε, τι επιδιώκουμε, τι προτείνουμε, τι ζητάμε-
-
Κείμενο «πρωτοβουλίας για έναν επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ»
Ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει στη συνδιάσκεψη που θα σηματοδοτήσει τη μετεξέλιξή του σε ενιαίο κόμμα, σε μια περίοδο κατά την οποία οι εργαζόμενοι τον ωθούν ταχύτατα στην εξουσία. Το σημαντικότερο καθήκον αυτής της συνδιάσκεψης είναι να αποφασίσει τις βασικές θέσεις του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές δεν θα πρέπει να εκπονηθούν από «ειδικούς» διορισμένων επιτροπών, αλλά να είναι καρπός της δημοκρατικής θέλησης των ίδιων των μελών του ΣΥΡΙΖΑ.
-
Τροπολογίες στη διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ από το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ και την Πρωτοβουλία για την Αριστερή Ανασύνθεση του ΣΥΝ
[ ΠΡΟΣΘΗΚΗ στη σελίδα 17 μετά την πρώτη παράγραφο] Η υπόθεση της κοινής δράσης, της συνεργασίας και της συμπαράταξης όλων των δυνάμεων της Αριστεράς και πρώτα απ’ όλα του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΥΣΥΑ, δεν είναι μια υπόθεση απλών εκφωνήσεων και επικοινωνιακών τεχνασμάτων αλλά κεντρικής πολιτικής από την οποία εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό η ίδια η υπόθεση της δυνατότητας μιας αποτελεσματικής, αξιόπιστης και νικηφόρας προοδευτικής διεξόδου από την κρίση.
-
Μετά τις συζητήσεις στη Βουλή: Η κρίση, το σύστημα και ο ΣΥΡΙΖΑ
Σ’ αυτές τις κρίσιμες συνεδριάσεις της Βουλής που όλη η Ελλάδα παρακολούθησε και σε συνθήκες όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά την πτώση της κυβέρνησης και εκλογές ήταν επιβεβλημένη η, κατά προτεραιότητα, αναφορά στο εργατικό – λαϊκό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, πλην όμως δεν έγινε ούτε νύξη γι αυτό.
-
ΣΥΡΙΖΑ: Ο υπαρκτός κίνδυνος ενός πολιτικού Βέρτιγκο
Βέρτιγκο στην αεροπορική ορολογία σημαίνει την απώλεια προσανατολισμού του πιλότου, που αντί να πάει προς τα πάνω χάνει τον έλεγχο και καρφώνεται στο έδαφος ή τη θάλασσα. Στην πολιτική ορολογία θα μπορούσε να σημαίνει απώλεια πολιτικού προσανατολισμού εξ’ αιτίας του ύψους στο οποίο μια πολιτική παράταξη βρίσκεται απότομα, και αν δεν χειριστεί σωστά τα πολιτικά βοηθήματα που διαθέτει είναι δυνατόν να πάρει το ίδιο απότομα πορεία προς τα κάτω.
-
Παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ στα ασφαλίτικα μπλόκα
Φοράει μαύρα ρούχα, έχει μούσια και μαλλιά, σκουλαρίκι στο αυτί του, μαντήλια, παπούτσια "μάχης". Μην είναι σύντροφος, μην είναι συναγωνιστής; Όχι, είναι η Ελληνική Αστυνομία στο πλευρό του διαδηλωτή. Γιατί και ο διαδηλωτής, πολίτης είναι.
-
Τεράστια συγκέντρωση στο Σύνταγμα-μόνο στήριγμα της τρόικας εσωτερικού τα ΜΑΤ
Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στο Σύνταγμα και απόψε διαδηλώνει δυναμικά ενάντια στην ισοπέδωση των ζωών μας, που επιχειρούν αυτή την ώρα στη βουλή κυβέρνηση και τρόικα. Μεγάλες ποσότητες χημικών και αύρες από την αστυνομία για να διαλύσει την τεράστια συγκέντρωση εργαζομένων και νεολαίας.
-
Υπάρχει διέξοδος από την κρίση;
Οι ανιστόρητοι, οι ανυπόμονοι (αλλά και οι εθελόδουλοι) αναρωτιούνται (ή υποβάλλουν): πού πήγε το κλίμα της αγανάκτησης που γέμιζε τις πλατείες το καλοκαίρι του 2011; Μήπως ξοδεύτηκε η ορμή των μαζικών κινητοποιήσεων της διετίας με την εκτόνωση των διπλών εκλογών; Και, σε κάθε περίπτωση, υπάρχει ελπίδα, ή μήπως είναι πράγματι μονόδρομος ο δρόμος των μνημονίων, όπως προσπαθούν εδώ και πάνω από δύο χρόνια να μας πείσουν τα φερέφωνα του νεοφιλελευθερισμού;
-
Ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς και δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς και πρέπει να κυβερνήσει.
Από αυτή την άποψη δεν υπήρχε τίποτα καινοφανές στην αποστροφή Λαφαζάνη, άσχετα αν την πήρε πίσω μιλώντας για διαστρέβλωση και αποκοπή μιας φράσης που δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα της δήλωσης. Μιλώντας σοβαρά, ειδικά από τη σκοπιά της αριστεράς, ποτέ δεν υπήρξε εν αναμονή αριστερή κυβέρνηση που ήταν έτοιμη. Ούτε οι μπολσεβίκοι, ούτε ο Αλιέντε, ούτε ο Τσάβες. Ειδικά οι πρώτοι δεν ήταν καν εν αναμονή. Αρπάξαν την ευκαιρία, μπουκάραν σε κάτι ανάκτορα, σπάσανε και κάποια τζάμια. Το ότι ουδείς ήταν έτοιμος, δεν φάνηκε πριν, αλλά μετά: Από τις πάρα πολλές προσαρμογές (θετικές ή αρνητικές) στα νέα δεδομένα, που αναγκαστικά ήταν νέα, στο βαθμό που η νέα εξουσία ήταν διαφορετική από τις προηγούμενες.
-
Να συντρίψουμε την πολιτική του φόβου. Να επιτεθούμε στον πλούτο
Ο θάνατος μας, η ζωή τους. Η εσωτερική υποτίμηση, ως στρατηγική του ελληνικού και διεθνούς καπιταλισμού έχει φτάσει σε ένα κόμβο. Έχοντας πετύχει τους στόχους της στο επίπεδο της συρρίκνωσης μισθών/εργατικού κόστους/κοινωνικού κράτους, το σχέδιο του ανταγωνιστικού αποπληθωρισμού (απομείωση αξιών προς ένα νέο, “ανταγωνιστικότερο” σημείο ισορροπίας) πιέζει προς την πλήρη επικράτηση του, εκεί που πραγματικά επιδιώκει: στην ανίχνευση του κατώτερου ορίου του κόστος αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης και επομένως στο ανώτερο δυνατό ποσοστό υπεραξίας. Γι αυτό, αρνείται πεισματικά να αναμετρηθεί με το φαινόμενο της αύξησης του πληθωρισμού, που μαζί με τους έμμεσους φόρους, αποτελούν το πιο παλιό κόλπο κάθε συνεπούς ταξικής πολιτικής.