Η ευθανασία του ενυπόθηκου οφειλέτη

Γιάννης Κιμπουρόπουλος | 05.11.2015

Είναι γνωστή η -τολμηρή στην εποχή της (1923)- τοποθέτηση του Κέινς υπέρ της «ευθανασίας του ραντιέρη», ήτοι του εισοδηματία που ζει από τους τόκους των αποταμιεύσεών του. Ο Κέινς πρότεινε μια πολιτική χαμηλών επιτοκίων και υψηλού πληθωρισμού που θα καθιστούσαν όσο γίνεται πιο περιττούς τους εισοδηματίες του τόκου. Η κυβέρνηση βρίσκεται στον αντίποδα ακόμη κι αυτής της μετριοπαθούς «εισήγησης». Αντί της ευθανασίας του ραντιέρη, ανοίγει το δρόμο για την ευθανασία του ιδιοκτήτη πρώτης κατοικίας.