Απο-σιωνιστικοποίηση του ισραηλινού Κράτους!

Η επίγεια κόλαση! Οι εβδομάδες και οι μήνες περνούν και το μαρτύριο των Παλαιστινίων στη Γάζα, αλλά και εκείνων στη Δυτική Όχθη, συνεχίζεται, ξεπερνώντας κάθε μέρα την προηγούμενη σε φρίκη! Και αυτό το μαρτύριο γίνεται ακόμα πιο τερατώδες και αφόρητο, επειδή η σφαγή γίνεται μπροστά στα μάτια όλων μας, σε ζωντανή μετάδοση στις οθόνες των τηλεοράσεών μας, μέρα και νύχτα, χωρίς διακοπή. Και κυρίως, με την ενεργό (Ηνωμένες Πολιτείες, ΕΕ) ή παθητική (Κίνα, Ρωσία, Ινδία) συνενοχή των "μεγάλων" αυτού του κόσμου, που αρκούνται να παριστάνουν τους θεατές, ενώ προφητεύουν πως τα χειρότερα είναι ακόμα μπροστά μας! Φρίκη ανάμεικτη με αβάσταχτη συγκίνηση, οργή, αλλά και απέραντη αηδία...

Αηδία για τους Δυτικούς ηγέτες μας, στους οποίους εξέχουσα θέση κατέχει ο "δικός μας" κ. Μητσοτάκης αλλά και ο εξίσου "φίλος του Ισραήλ" και του Νετανιάχου προκάτοχος του κ. Τσίπρας, που δεν φοβούνται την πιο μακάβρια γελοιοποίηση, όταν συνεχίζουν να καλούν το Ισραήλ... « να προστατεύσει τους Παλαιστίνιους », τη στιγμή που το Ισραήλ τους εξοντώνει μεθοδικά! Και αποκορύφωμα αυτής της μακάβριας γελοιοποίησης, η αμερικανική κυβέρνηση... συγχαίρει το Ισραήλ, διαπιστώνοντας τάχα ότι ο ισραηλινός στρατός συμμορφώνεται με την αμερικανική προτροπή να προστατεύσει τις ζωές των Παλαιστινίων αμάχων, ακριβώς την ώρα που συσσωρεύονται οι εκατόμβες αυτών των Παλαιστινίων αμάχων ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο!

Αηδία επίσης για - σχεδόν όλα - τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους τους που επιμένουν να μας μιλάνε για κάποιον "πόλεμο μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ", ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά ένας καλοσχεδιασμένος πόλεμος εξόντωσης που διεξάγει το Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό με πρόσχημα τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του που αποσκοπούν στην εξαφάνιση της Χαμάς, το έγκλημα της οποίας είναι ότι πρόσφερε στο Ισραήλ ακριβώς αυτό το πρόσχημα με τις τρομοκρατικές της επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου. Αυτά τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι τους που διακρίνονται για την εκκωφαντιή σιωπή με την οποία αντιμετωπίζουν το μαρτύριο των Παλαιστινίων, σε σημείο που να μην λένε τίποτα ακόμη και για τους ίδιους τους συναδέλφους τους, τους 72 δημοσιογράφους που στοχοποιήθηκαν κατά προτεραιότητα και σκοτώθηκαν στη Γάζα από τον ισραηλινό στρατό, σε αυτούς τους δύο τελευταίους μήνες. Αυτά τα μέσα ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι τους που δεν αισθάνονται καν την ανάγκη να διαμαρτυρηθούν, έστω και από επαγγελματική αλληλεγγύη, ενάντια στις ισραηλινές αρχές που απειλούν με αντίποινα που κυμαίνονται από την οικονομική ασφυξία μέχρι το κλείσιμο, τα λίγα μέσα ενημέρωσης που τολμούν να πληροφορούν για τα φρικτά γεγονότα και να φιλοξενούν τα λεγόμενα των θυμάτων της συνεχιζόμενης γενοκτονίας. Πρόκειται για τα μέσα ενημέρωσης που αισθανόμαστε την υποχρέωση να αναφέρουμε με το όνομα τους, την ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, και τα τηλεοπτικά κανάλια που τιμούν τη δημοσιογραφία, όπως το βρετανικό BBC, και ακόμη περισσότερο το αμερικανικό CNN, και πριν απ’όλα το αραβικό Al Jazeera, οι δημοσιογράφοι του οποίιυ πληρώνουν με τη ζωή και το αίμα τους, και με το αίμα των οικογενειών τους, το γεγονός ότι κάνουν αυτό που η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων τους στα δυτικά μέσα ενημέρωσης αρνούνται να κάνουν, δηλαδή να μεταδίδουν πιστά τα γεγονότα, δίνοντας το λόγο και στους μεν και στους δε, και στα θύματα αλλά ακόμα και στους δημίους τους.

Αηδία και αποστροφή λοιπόν για αυτά τα μέσα ενημέρωσης, που δίνουν όλο και πιο πολύ την εντύπωση ότι είναι σε διατεταγμένη αποστολή, και που κρύβουν κουτοπόνηρα πίσω από τάχα "ουδέτερες" φράσεις που κάνουν λόγο για ισραηλινά "πλήγματα", την καθημερινή πραγματικότητα που συνίσταται σε αυτό που δεν είναι παρά ασκήσεις σκοποβολής του ισραηλινού στρατού ενάντια σε ανυπεράσπιστους, τρομοκρατημένους, αιμόφυρτους, πεινασμένους, διψασμένους και ήδη αποδεκατισμένους Παλαιστίνιους αμάχους, που περιπλανιώνται με τα πόδια ή πάνω σε αραμπάδες και γαϊδούρια (! ), κάτω από καταιγισμό οβίδων, πυραύλων και βομβών των 900 κιλών, από το βορρά στο νότο και από το νότο στο βορρά αυτής της μικροσκοπικής Λωρίδας της Γάζας, ανάλογα με τον σαδισμό των πάνοπλων δημίων τους. Σαδισμό που δεν είναι καθόλου τυχαίος, αλλά αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ρατσιστικής αλαζονείας που χαρακτηρίζει όχι μόνο τους σημερινούς ηγέτες, αλλά και το κράτος τους, και -δυστυχώς- ακόμη και το μεγαλύτερο μέρος της ισραηλινής κοινωνίας!

Νάμαστε λοιπόν στην καρδιά της ατελείωτης παλαιστινιακής τραγωδίας: στη φύση ή μάλλον στον αποικιοκρατικό λόγο ύπαρξης του ισραηλινού κράτους, ο οποίος, ελλείψει συντάγματος για τη χώρα, δεν είναι άλλος από αυτόν που ορίζεται από το ιδρυτικό του σχέδιο, το σιωνιστικό σχέδιο. Ένα σιωνιστικό σχέδιο που ούτε υποστηρίζει ούτε αποδέχεται τη συμβίωση, πόσο μάλλον την ειρηνική συνύπαρξη, του εβραϊκού και του παλαιστινιακού λαού σε ένα κράτος που πρέπει να είναι αποκλειστικά εβραϊκό, το εβραϊκό κράτος. (1) Ιδωμένα μέσα από το πρίσμα αυτού του σιωνιστικού σχεδίου, τα πάντα γίνονται πιο σαφή και κατανοητά. Όπως, για παράδειγμα, η επίμονη άρνηση των ηγετών του Ισραήλ να λάβουν υπόψη τους τις προειδοποιήσεις των δυτικών συμμάχων τους ότι η υπερβολική σφαγή των Παλαιστινίων γεννά τους αυριανούς τρομοκράτες. Δεν πρόκειται για μια υποτιθέμενη ανικανότητα των ισραηλινών ηγετών να κατανοήσουν ποιο είναι το αληθινό συμφέρον τους. Στην πραγματικότητα, είναι ακριβώς επειδή οι Ισραηλινοί ηγέτες γνωρίζουν πολύ καλά τι τους συμφέρει, που κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να δημιουργούν συνειδητά και να συντηρούν συνεχώς την τρομοκρατική απειλή! Και το κάνουν αυτό ταπεινώνοντας, βασανίζοντας, φυλακίζοντας και σκοτώνοντας Παλαιστίνιους από μικρή ηλικία, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι όταν φέρεσαι σε κάποιον σαν ζώο, τον κάνεις να αντιδρά σαν ζώο! Επειδή χωρίς τον εχθρό και την ψύχωση της εξωτερικής απειλής που σπρώχνει τον φοβισμένο πληθυσμό να συσπειρώνεται πίσω από τους ηγέτες του, "ξεχνώντας" τις « αμαρτίες » τους και τα δικά του προβλήματα, θα ήταν, για παράδειγμα, αδύνατο στον Νετανιάχου να παραμείνει στην εξουσία καθώς είναι πασίγνωστο ότι, μόλις τερματιστούν οι σε εξέλιξη στρατιωτικές επιχειρήσεις, θα δικαστεί και θα καταδικαστεί για τη διαφθορά του και πιθανότατα θα τελειώσει τις μέρες του στη φυλακή. Όμως, προσοχή: δεν πρόκειται μόνο για τον Νετανιάχου, αλλά για το ίδιο το κράτος του Ισραήλ, το οποίο, περισσότερο από κάθε άλλο, έχει ζωτική ανάγκη τη μόνιμη εξωτερική απειλή προκειμένου να κρατήσει τον πληθυσμό του, καθώς και τη Διασπορά, ενωμένους γύρω από το σιωνιστικό του σχέδιο.

Με τον ίδιο τρόπο, μόνον αν την εξετάσουμε από την οπτική γωνία του ιδρυτικού αποικιακού σχεδίου, μπορούμε να κατανοήσουμε το γιατί της σημερινής δολοφονικής και καταστροφικής μανίας του ισραηλινού στρατού στη Γάζα, αλλά και στη Δυτική Όχθη. Για άλλη μια φορά, δεν γινόμαστε μάρτυρες "λαθών" τεχνικής φύσης ή εκτίμησης από μέρους των Ισραηλινών ηγετών που τάχα τυφλώνονται από την εκδικητική τους μανία εναντίον της Χαμάς και των εγκλημάτων της. Στην πραγματικότητα, η μεθοδική σφαγή και η εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων, που ξεκίνησε με τον αφανισμό αυτού που όντως είναι το γκέτο της Γάζας, διεξάγεται συνειδητά και σχεδιασμένα, καθώς ανταποκρίνεται στους ιστορικούς στόχους του σιωνιστικού σχεδίου: τη δημιουργία, μέσω της εξόντωσης, της εκδίωξης και της υποταγής του ιθαγενούς λαού, ενός αποκλειστικά εβραϊκού κράτους σε όλα τα εδάφη του Μεγάλου Ισραήλ!

Το συμπέρασμα είναι προφανές: ένα τέτοιο κράτος είναι από τη φύση του τερατώδες, απάνθρωπο και... μη μεταρρυθμίσιμο. Τερατώδες όχι μόνο για τους ντόπιους που καταπιέζει και καταστρέφει, αλλά και για τους ίδιους τους Εβραίους πολίτες του, στους οποίους υποσχέθηκε την ασφάλεια που στερούνταν και... την οποία δεν βρήκαν ποτέ στο Ισραήλ. Και μη μεταρρυθμίσιμο, γιατί η εσωτερική του λογική έκανε έτσι ώστε οι αρχικές εξισωτικές και δημοκρατικές αυταπάτες του να αντικατασταθούν σταδιακά από διαδοχικές μετατοπίσεις προς μια ολοένα και πιο ρατσιστική και αντιδημοκρατική ακροδεξιά, με αποκορύφωμα και κατάληξη (;) τη σημερινή θρησκόληπτη, πογκρομιστική, σκοταδιστική και φασίζουσα, αν όχι φασιστική, ακροδεξιά, με τον παραληρηματικό και μεσσιανικό λόγο άλλων εποχών.

Έτσι, η λύση που επιβάλλεται βγάζει μάτια: αυτό το Ισραηλινό Κράτος πρέπει να αλλάξει συθέμελα, για να γίνει τουλάχιστον "κανονικό", "σαν τα άλλα". Με λίγα λόγια, πρέπει να απο-σιωνιστοκοποιηθεί. Αυτό θα άνοιγε το δρόμο για την οριστική υπέρβαση της απατηλής και ανέφικτης "λύσης των δύο κρατών" με τη δημιουργία ενός πολυεθνικού κράτους, όπου ο εβραϊκός και ο παλαιστινιακός πληθυσμός θα μπορούσαν να ζήσουν ειρηνικά μαζί, έχοντας τα ίδια δικαιώματα. Ωστόσο, η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου δεν είναι καθόλου εύκολη. Στο πρώτο από τα δύο μεγάλα ιστορικά προηγούμενα που μπορούν να χρησιμεύσουν σαν μπούσουλας, η αποναζιστικοποίηση της Γερμανίας στο τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, επιβλήθηκε από τις δυνάμεις που την νίκησαν στο πεδίο της μάχης. Στη δεύτερη περίπτωση, αυτή του νοτιοαφρικανικού απαρτχάιντ, η "κάθαρση" και η "ομαλοποίηση" του κράτους πραγματοποιήθηκε από τα μέσα, με πρωτοβουλία των δύο αντίπαλων πληθυσμών. Με βάση αυτά τα προηγούμενα, μπορούμε ήδη να αποκλείσουμε την εφαρμογή στο Ισραήλ του γερμανικού μοντέλου αποναζιστικοποίησης, επειδή θα προϋπόθετε την στρατιωτική ήττα του Ισραήλ, η οποία θα οδηγούσε όμως πιθανότατα σε ένα φοβερό λουτρό αίματος του εβραϊκού πληθυσμού του.

Έτσι, απομένει η νοτιοαφρικανική παραλλαγή, που υποθέτει ότι η απο-σιωνιστικοποίηση του Ισραήλ θα έρθει από τα μέσα, με πρωτοβουλία των ίδιων των πολιτών του. Αυτή η προοπτική δεν είναι μόνο πιο εφικτή. Είναι επίσης και πολύ πιο ρεαλιστική και αποτελεσματική, επειδή θα πραγματοποιηθεί χωρίς εξωτερικό καταναγκασμό και θα έχει επομένως όλες τις πιθανότητες να ριζώσει και να διαρκέσει στη συνείδηση των κύριων ενδιαφερομένων, των ίδιων των πολιτών του. Τούτου λεχθέντος, η σημερινή κατάσταση της φοβικής ισραηλινής κοινωνίας, που είναι συσπειρωμένη γύρω από τους ηγέτες και τον στρατό της και που αρνιέται έστω και να ενδιαφερθεί για την τύχη των Παλαιστινίων, δεν σημαίνει καθόλου ότι δεν υπάρχουν Εβραίοι που έχουν ήδη αποφασίσει να αναλάβουν το ιστορικής σημασίας και γεμάτο συνέπειες έργο της απο-σιωνιστικοποίησης της χώρας τους. Υπάρχουν, στη Διασπορά αλλά και στο ίδιο το Ισραήλ, προς μεγάλη μάλιστα απογοήτευση τόσο των σιωνιστών όσο και των αντισημιτών που παραμερίζουν τις διαφορές τους όταν αρνούνται -και οι δυο τους- να δεχτούν πως μπορεί να υπάρχουν Εβραίοι που δεν είναι σιωνιστές. Αυτοί υπάρχουν και παραϋπάρχουν, και ο ανθρωπιστικός και διεθνιστικός αγώνας τους αποδίδει ήδη καρπούς στο Ισραήλ και σε όλο τον κόσμο. Είναι αυτοί οι θαυμαστοί νέοι Εβραίοι και νέες Εβραίες των αντισιωνιστικών και ειρηνιστικών κινημάτων όπως το If Not Now ή το Jewish Voice for Peace, που, μέσα σε λίγα χρόνια, κατόρθωσαν να πληθύνουν τα μέλη τους και να πολλαπλασιάσουν την επιρροή τους πέρα από κάθε πρόβλεψη, σε τέτοιο βαθμό που κατάφεραν τους τελευταίους δύο μήνες να κινητοποιήσουν χιλιάδες άλλους Εβραίους σε διαδηλώσεις και άλλες σχεδόν καθημερινές και εξαιρετικά θεαματικές και τολμηρές δράσεις αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους της Γάζας, στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού. Είναι επίσης οι ηρωικοί Ισραηλινοί πολίτες, όπως ο Sasha Povolotsky και οι σύντροφοί του, που ζουν μέρα και νύχτα μαζί με τους Παλαιστίνιους αγρότες του χωριού Al Farisiya για να τους προστατέψουν από τις συμμορίες των Ισραηλινών εποίκων, και που δεν διστάζουν να πολεμήσουν εναντίον αυτών των φασιστικών κομάντος και να χύσουν το αίμα τους μαζί με τους Παλαιστίνιους αδελφούς τους, όπως έκαναν μόλις πριν λίγες μέρες, στις 4 Δεκεμβρίου 2023!(2)

Ναι, αναμφίβολα θα ήταν καλύτερα να υπήρχαν σήμερα περισσότεροι σαν κι αυτούς, αλλά πρέπει να θυμηθούμε ότι οι Νοτιοαφρικανοί αγωνιστές ήταν ίσως ακόμα λιγότεροι όταν άρχισαν να παλεύουν κατά του απαρτχάιντ, με την επιτυχία που όλοι γνωρίζουμε. Ναι, θα θέλαμε να είναι περισσότεροι, αλλά αυτός είναι... ένας λόγος παραπάνω για να τους βοηθήσουμε τώρα με όλες μας τις δυνάμεις, για να διαδώσουμε τον αγώνα και τις ιδέες τους, για να δημιουργήσουμε κινήματα αλληλεγγύης μαζί τους και μαζί με τους Παλαιστίνιους που δίνουν την ίδια μάχη σε ακόμα πιο δύσκολες συνθήκες. Εξάλλου, όπως τόσο σωστά το λέει και το όνομα που έχουν επιλέξει να δώσουν στο κίνημά τους If Not Now,... αν όχι τώρα, πότε;

Σημειώσεις

1. Βλέπε το εξαιρετικά σημαντικό κείμενο του Gilbert Achcar "Η δυαδικότητα του σιωνιστικού σχεδίου": https://www.contra-xreos.gr/arthra/3166-i-dittotita-tou-sionistikou-sxediou

2. Haaretz, Left-wing Israeli Activists Attacked While Protecting Settler-targeted West Bank Village: https://www.haaretz.com/israel-news/2023-12-04/ty-article/.premium/left-wing-israeli-activists-attacked-while-protecting-settler-targeted-west-bank-village/0000018c-35c4-d5f2-a5cc-77d471c10000