Διάσκεψη του Παρισιού: οι "πυρομανείς πυροσβέστες" που ξεκινούν τον τρίτο πόλεμο στο Ιράκ!

Οι Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες κατ' αρχήν, υπήρ­ξαν επι­κε­φα­λής της στρα­τιω­τι­κής συμ­μα­χί­ας στο Ιράκ το 1991 και το 2003, για να επι­βά­λουν μια στρα­τιω­τι­κή κα­το­χή. Διαι­ρώ­ντας τον ιρα­κι­νό λαό, αυτός έχασε τον έλεγ­χο των αγώ­νων του και του πε­πρω­μέ­νου του, και η αδιά­κρι­τη βία του πο­λέ­μου και των εκτε­τα­μέ­νων βα­σα­νι­στη­ρί­ων νο­μι­μο­ποι­ή­θη­κε. Με τους Βρε­τα­νούς, Γάλ­λους και άλ­λους Ευ­ρω­παί­ους συμ­μά­χους, οι Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες απα­ξί­ω­σαν, στο σύ­νο­λο της πε­ριο­χής, τις αρχές της δη­μο­κρα­τί­ας και της εθνι­κής κυ­ριαρ­χί­ας, υπο­στη­ρί­ζο­ντας την ακραία σιω­νι­στι­κή πο­λι­τι­κή του κρά­τους του Ισ­ρα­ήλ. Η Ρωσία του Πού­τιν, συν­θλί­βο­ντας την Τσε­τσε­νία πριν από 20 χρό­νια και βοη­θώ­ντας για 3 χρό­νια το συ­ρια­κό κα­θε­στώς στα εγκλή­μα­τά του, έσπρω­ξε, όπως και το Ιράν, στην αγκα­λιά των δια­φό­ρων ρευ­μά­των των Τζι­χα­ντι­στών πολ­λούς αντι­στα­σια­κούς. Όσον αφορά τις μο­ναρ­χι­κές χώρες του Κόλ­που, έχουν χρη­μα­το­δο­τή­σει σε με­γά­λο βαθμό τις πιο σκο­τα­δι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις.

Η Ευ­θύ­νη των το­πι­κών κα­θε­στώ­των είναι συ­ντρι­πτι­κή: του κα­θε­στώ­τος του Bashar Al-Assad στη Συρία, φυ­σι­κά, αλλά και του Αλ-Μα­λί­κι στο Ιράκ, ο οποί­ος μέσα από τη σε­κτα­ρι­στι­κή μι­σαλ­λο­δο­ξία του διευ­κό­λυ­νε κατά πολύ τη ση­με­ρι­νή επιρ­ροή του ισλα­μι­κού κρά­τους. Μαζί, εγκα­τέ­λει­ψαν το λαό της Συ­ρί­ας στους βα­σα­νι­στές του εδώ και τρία χρό­νια, και τις χρι­στια­νι­κές μειο­νό­τη­τες και τους Γε­ζί­ντι, για εβδο­μά­δες, στη φυγή ή την εξό­ντω­ση. Μόνο όταν το IΚ απεί­λη­σε την καρ­διά της κουρ­δι­κής πε­ριο­χής του Ιράκ, από τη μια πλευ­ρά, και τη Βα­γδά­τη, από την άλλη, ο "αντι­τρο­μο­κρα­τι­κός συ­να­σπι­σμός" άρ­χι­σε να παίρ­νει σάρκα και οστά.

Ωστό­σο, δεν πρό­κει­ται ένας νέος ιμπε­ρια­λι­στι­κός πό­λε­μος στην πε­ριο­χή να βελ­τιώ­σει την κα­τά­στα­ση των αν­θρώ­πων όσον αφορά τη δι­καιο­σύ­νη και τη δη­μο­κρα­τία. Το NPA εκ­φρά­ζει την αλ­λη­λεγ­γύη του με όλες τις δη­μο­κρα­τι­κές δυ­νά­μεις στη Συρία και το Ιράκ και τους Κούρ­δους που αντι­στέ­κο­νται σ' αυτή την τρο­μο­κρα­τία. Στις το­πι­κές δυ­νά­μεις που μά­χο­νται ενα­ντί­ον του ΙΚ και του θρη­σκευ­τι­κού φα­να­τι­σμού είναι που πρέ­πει να δώ­σου­με τα όπλα. Αλλά αυτό απο­κλεί­ε­ται για το συ­να­σπι­σμό που δεν έχει άλλο σκοπό από το να δια­τη­ρή­σει την κυ­ριαρ­χία των Ηνω­μέ­νων Πο­λι­τειών και των συμ­μά­χων τους στην πε­ριο­χή. Απο­δει­κνύ­ε­ται από το γε­γο­νός ότι η Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση, οι Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες και άλλες δυ­τι­κές χώρες συ­νε­χί­ζουν να συ­μπε­ρι­λαμ­βά­νουν το PKK (Κουρ­δι­κό Ερ­γα­τι­κό Κόμμα) στους κα­τα­λό­γους των "τρο­μο­κρα­τι­κών" ορ­γα­νώ­σε­ων, πα­ρό­λο που οι πο­λε­μι­στές του, μαζί με άλλες κουρ­δι­κές δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς, είναι αυτοί που μπλο­κά­ρουν τη θα­νά­σι­μη προ­έ­λα­ση των στρα­τευ­μά­των του IΚ.

Η από­φα­ση για τη νέα ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση θα πρέ­πει να αρθεί αμέ­σως. Αντί να ξε­κι­νή­σουν μια νέα ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση, η Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και η Γαλ­λία θα έπρε­πε να βοη­θή­σουν τα δύο εκα­τομ­μύ­ρια εκτο­πι­σμέ­νων αν­θρώ­πων που εγκα­τα­λεί­πουν τις σφα­γές και ανα­ζη­τούν κα­τα­φύ­γιο και προ­στα­σία, με το άνοιγ­μα των συ­νό­ρων τους. Το NPA απαι­τεί την από­συρ­ση των γαλ­λι­κών στρα­τευ­μά­των από την πε­ριο­χή, ιδιαί­τε­ρα των 900 στρα­τιω­τών και των αε­ρο­πλά­νων που βρί­σκο­νται εκεί.

Από την εφη­με­ρί­δα του γαλ­λι­κού Νέου Αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος, 16 Σε­πτεμ­βρί­ου 2014

Με­τά­φρα­ση: Άννα Χρι­στο­πού­λου