Η εκμετάλλευση, ο εμπαιγμός, η εξαθλίωση και ο εξευτελισμός των Προσφύγων

Το τί­μη­μα είναι βαρύ για τους εξα­θλιω­μέ­νους πρό­σφυ­γες με χι­λιά­δες νε­κρούς στα ερεί­πια των πό­λε­ων και των χω­ριών τους και στις θά­λασ­σες των ελ­λη­νι­κών νη­σιών.

Ταυ­τό­χρο­να ένα λαϊκό μα­ζι­κό κί­νη­μα αλ­λη­λεγ­γύ­ης του ελ­λη­νι­κού λαού έχει ορ­θώ­σει το ανά­στη­μά του απέ­να­ντι στην εξα­θλί­ω­ση κυ­ρί­ως Σύ­ρων-Αφ­γα­νών, στο κλεί­σι­μο των συ­νό­ρων, στις ακρο­δε­ξιές κυ­βερ­νή­σεις των χωρών που, ενώ ήταν και είναι οι κύ­ριοι υπαί­τιοι της κα­τα­στρο­φής και εκ­με­τάλ­λευ­σής τους, τώρα ασφα­λί­ζουν με φρά­χτες και τείχη τον πλού­το τους  στις εθνι­κές θυ­ρί­δες-γκέ­το αδια­φο­ρί­ας για τη μοίρα των ξε­ρι­ζω­μέ­νων. Η κα­ταγ­γε­λία της διε­θνούς ιμπε­ρια­λι­στι­κής μα­φί­ας Η.Π.Α-ΝΑ­ΤΟ-Ρω­σί­ας-Ε.Ε.-Τουρ­κί­ας, καθώς και η κρα­τι­κή πο­λι­τι­κή στο προ­σφυ­γι­κό και ο ρόλος της ως συ­νερ­γού στο έγκλη­μα αυτό, θεωρώ, πως πρέ­πει να απο­τε­λέ­σει βα­σι­κή αιχμή στη δράση και στην προς τα έξω επι­κοι­νω­νία της ομά­δας των αλ­λη­λέγ­γυων της Μα­λα­κά­σας.

Ο νόμος που ψη­φί­στη­κε χθες στη βουλή δη­μιουρ­γεί πε­ρισ­σό­τε­ρο τις συν­θή­κες εγκλει­σμού και απο­μό­νω­σης, χει­ρα­γω­γεί την ελεύ­θε­ρη βού­λη­ση, πε­ρι­στέλ­λει τα δι­καιώ­μα­τα των προ­σφύ­γων και απο­σεί­ει τις ευ­θύ­νες από τις ένο­χες πο­λι­τι­κές της Κυ­βέρ­νη­σης. Η αφαί­μα­ξη κάθε στα­γό­νας ελ­πί­δας για ζωή και ο πε­ριο­ρι­σμός τους με στενή αστυ­νό­μευ­ση σε Κέ­ντρα-Στρα­τό­πε­δα δη­μιουρ­γεί νέους σύγ­χρο­νους τό­πους εξο­ρί­ας για κοι­νω­νι­κά από­βλη­τα.

Τα Α.Κ.Φ.Π πρέ­πει πάση θυσία να αγω­νι­στού­με να ανοί­ξουν και για τους αλ­λη­λέγ­γυους αλλά και για τους πρό­σφυ­γες. Η πρό­σβα­ση σ’ αυτά πρέ­πει να είναι ελεύ­θε­ρη και η με­τα­κί­νη­ση των προ­σφύ­γων απρό­σκο­πτη, χωρίς την απει­λή ελέγ­χων και διώ­ξε­ων. Η εκά­στο­τε αυ­θαι­ρε­σία είτε της στρα­τιω­τι­κής διοί­κη­σης του στρα­το­πέ­δου Μα­λα­κά­σας είτε του ΓΕ­Ε­ΘΑ-Υπ. Άμυ­νας είτε της Αστυ­νο­μί­ας πρέ­πει να κα­ταγ­γέλ­λε­ται άμεσα και να κοι­νο­ποιεί­ται ως εί­δη­ση σε όλα τα δί­κτυα αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Ελ­λά­δα και στην Ευ­ρώ­πη, με τα οποία πρέ­πει να εί­μα­στε σε επαφή.

Τα παι­διά των προ­σφύ­γων πρέ­πει να εγ­γρα­φούν το Σε­πτέμ­βριο στα ελ­λη­νι­κά σχο­λεία και να τύ­χουν της εκ­παί­δευ­σης των συ­νο­μι­λή­κων Ελ­λη­νό­παι­δων, ενώ πα­ράλ­λη­λα να δι­δά­σκο­νται και τη μη­τρι­κή τους γλώσ­σα. Η δη­μιουρ­γία δομών εκ­παί­δευ­σης στο Α.Κ.Φ.Π. Μα­λα­κά­σας πρέ­πει να διεκ­δι­κή­σου­με να απευ­θύ­νε­ται στα παι­διά μόνο προ­σω­ρι­νά, έτσι ώστε με τη νέα σχολ. χρο­νιά να εντα­χθούν στο ελλ. εκπ. Σύ­στη­μα. Η δη­μιουρ­γία σχο­λεί­ου στο Α.Κ.Φ.Π. πρέ­πει να απευ­θύ­νε­ται κυ­ρί­ως σε ενή­λι­κες πα­ρέ­χο­ντας εκ­παί­δευ­ση στην ελ­λη­νι­κή, αγ­γλι­κή  ή σε όποια άλλη γλώσ­σα επι­θυ­μούν, καθώς και μη­τρι­κής γλώσ­σας για τα παι­διά (απο­γεύ­μα­τα). Η δη­μιουρ­γία σχο­λεί­ου στη Μα­λα­κά­σα δεν πρέ­πει σε καμιά πε­ρί­πτω­ση να απο­τε­λέ­σει ερ­γα­λείο πα­γί­ω­σης της άθλιας κα­τά­στα­σης στο Κέ­ντρο με τους σκη­νί­τες και να εμπο­δί­σει ή κα­θυ­στε­ρή­σει την επι­δί­ω­ξη όλων των προ­σφύ­γων για άμεσο άνοιγ­μα των συ­νό­ρων και την ελεύ­θε­ρη με­τα­κί­νη­σή τους στις χώρες που επι­θυ­μούν.

Η προ­ο­πτι­κή μα­κρο­χρό­νιας πα­ρα­μο­νής των προ­σφύ­γων στο Α.Κ.Φ.Π. Μα­λα­κά­σας φαί­νε­ται να δη­μιουρ­γεί στο άμεσο μέλ­λον τις συν­θή­κες ει­δι­κής οι­κο­νο­μι­κής ζώνης, (γιατί όσα χρή­μα­τα τους απέ­μει­ναν θα τε­λειώ­σουν) με πάμ­φθη­να ερ­γα­τι­κά χέρια, ερ­γά­τες-δού­λους δη­λα­δή, (θυ­μό­μα­στε τι έγινε με τους Αλ­βα­νούς-Πα­κι­στα­νούς-Ιν­δούς και Μα­νω­λά­δες), γιατί Μα­λα­κά­σα και Ρι­τσώ­να βρί­σκο­νται στο κέ­ντρο της βιο­μη­χα­νι­κής-αγρο­τι­κής ζώνης Οι­νο­φύ­των-Σχη­μα­τα­ρί­ου-Αγί­ου Στε­φά­νου-Χαλ­κί­δας. Οι βιο­μή­χα­νοι μπο­ρεί να τρί­βουν τα χέρια τους γιατί νέα βέλη εκ­με­τάλ­λευ­σης και κα­τα­πί­ε­σης προς τους ερ­γά­τες και τα δι­καιώ­μα­τά τους προ­στί­θε­νται στη φα­ρέ­τρα τους. Κάτι τέ­τοιο πρέ­πει να απο­τρα­πεί και ο ρόλος των αλ­λη­λέγ­γυων πρέ­πει να είναι σ’ αυτό κα­τα­λυ­τι­κός.

Οι συν­θή­κες δια­βί­ω­σης των προ­σφύ­γων στο συ­γκε­κρι­μέ­νο χώρο είναι από άθλια έως απα­ρά­δε­κτη. Άν­θρω­ποι και σκου­πί­δια είναι ένα και το αυτό. Πρέ­πει να κα­ταγ­γεί­λου­με τη δομή και τη λει­τουρ­γία της και να διεκ­δι­κή­σου­με κα­λύ­τε­ρες συν­θή­κες (κα­τα­σκη­νώ­σεις ΠΕ­ΧΩ­ΔΕ, μο­να­στή­ρια, που είναι 5-6 στην πε­ριο­χή ή ξε­νο­δο­χεία στον Ωρωπό κλπ.) Πρέ­πει να ασκού­με κα­θη­με­ρι­νό έλεγ­χο στο φα­γη­τό και στον τρόπο δια­νο­μής του (οι 2 ταυ­τό­χρο­νες δια­νο­μές πρέ­πει να γί­νουν 4 για να μην στή­νε­ται τόσος κό­σμος στην ουρά). Πρέ­πει να απαι­τή­σου­με άμεσα την επι­στρο­φή όλων των τρο­φί­μων-προ­σφο­ρών όλων των αλ­λη­λέγ­γυων στο κτί­ριο 2 για να μοι­ρά­ζο­νται από τους Αφ­γα­νούς πρό­σφυ­γες.

Η δομή υγεί­ας πρέ­πει να ανα­βαθ­μι­στεί με προ­σω­πι­κό και ια­τρι­κό εξο­πλι­σμό. Η εθε­λο­ντι­κή προ­σφο­ρά αλ­λη­λέγ­γυων δεν πρέ­πει να πα­ρε­μπο­δί­ζε­ται από κα­νέ­ναν (τυχόν πα­ρό­μοια φαι­νό­με­να, όπως η απα­γό­ρευ­ση της εθε­λο­ντι­κής προ­σφο­ράς ερ­γα­σί­ας της Γερ­μα­νί­δας μαίας στις 35 εγκύ­ους του Κέ­ντρου πριν λίγες μέρες, πρέ­πει να κα­ταγ­γέλ­λο­νται την ίδια στιγ­μή) αλλά να εν­θαρ­ρύ­νε­ται ώστε να ασκεί­ται έμ­με­σα και κά­ποιος έλεγ­χος  για τον τρόπο λει­τουρ­γί­ας της και αντι­με­τώ­πι­σης των πε­ρι­στα­τι­κών (ελ­λεί­ψεις φαρ­μά­κων, ια­τρι­κού υλι­κού κλπ.). Πρέ­πει να μας γνω­στο­ποι­ή­σουν το υπεύ­θυ­νο πρό­σω­πο ή φορέα για την ορ­γά­νω­ση του Κέ­ντρου, τις δομές υγιει­νής, τις δομές δια­μο­νής, της σί­τι­σης, της δια­χεί­ρι­σης των υλι­κών τρο­φο­δο­σί­ας.

Πρέ­πει να ζη­τή­σου­με επί­σκε­ψη από το ΚΕ­ΕΛ­ΠΝΟ για επι­θε­ώ­ρη­ση στους χώ­ρους υγιει­νής, και να κα­λέ­σου­με όλους τους πα­ρα­πά­νω για συ­ζή­τη­ση και ενη­μέ­ρω­ση σχε­τι­κά με τις συν­θή­κες δια­βί­ω­σης. Αυτό το απρό­σω­πο σύ­στη­μα ανευ­θυ­νο­ϋ­πεύ­θυ­νων στρα­τιω­τι­κών, αστυ­νο­μι­κών, υπουρ­γεί­ων, πε­ρι­φέ­ρειας, δήμων, αρ­μο­δί­ων εντός του στρα­το­πέ­δου δεν μπο­ρεί να συ­νε­χι­στεί. Θα πρέ­πει, εκτός από την κα­ταγ­γε­λία της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής, να αρ­χί­σουν να ανα­ζη­τού­νται και ευ­θύ­νες με ονο­μα­τε­πώ­νυ­μο.

Θα πρέ­πει να ζη­τή­σου­με να κα­θα­ρι­στεί και να ελεγ­χθεί ο υπό­λοι­πος χώρος του στρα­το­πέ­δου, ώστε να μπο­ρούν οι πρό­σφυ­γες, για όσο διά­στη­μα πα­ρα­μεί­νουν εκεί, να ανα­πνεύ­σουν, να καλ­λιερ­γή­σουν τη γη, να κά­νουν δρα­στη­ριό­τη­τες ,να απο­κτή­σουν πρό­σβα­ση σε χώ­ρους εκτός φυ­λα­κής.

Η δωρεά σε είδος όλων των αλ­λη­λέγ­γυων μπο­ρεί να απα­λύ­νει τον πόνο αλλά δεν λύνει το πρό­βλη­μα. Η φι­λαν­θρω­πία αφορά τη Βαρ­δι­νο­γιάν­νη­δες και Ρου­βά­δες. Ο βομ­βαρ­δι­σμέ­νος, ο ξε­κλη­ρι­σμέ­νος, ο διωγ­μέ­νος, ο εξα­πα­τη­μέ­νος, δεν επαι­τεί. Διεκ­δι­κεί αυτό που του ανή­κει και του το πήραν. Οι νέες ΜΚΟ του Μπό­μπο­λα και του Συλ­λό­γου Ελ­πί­δα δεν πρέ­πει επι­τρέ­ψου­με να δια­χει­ρι­στούν τη νέα εξα­θλί­ω­ση. Ο νόμος για το προ­σφυ­γι­κό που ψη­φί­στη­κε στη Βουλή πρέ­πει να πέσει από τη λαϊκή οργή. Οι αλ­λη­λέγ­γυοι πρέ­πει να είναι πα­ρό­ντες σε κάθε μορφή εκ­με­τάλ­λευ­σης για να την απο­τρέ­ψουν. Πρέ­πει να συμ­βάλ­λουν στην κι­νη­το­ποί­η­ση της κοι­νω­νί­ας έστω και αφυ­πνί­ζο­ντας τα αν­θρω­πι­στι­κά αντα­να­κλα­στι­κά της. Πρέ­πει να ενη­με­ρώ­νουν, να προ­σφέ­ρουν, να κα­ταγ­γέλ­λουν, να επα­γρυ­πνούν.

Είναι απα­ραί­τη­το σύ­ντο­μα να γίνει γε­νι­κή συ­νέ­λευ­ση όλων των αλ­λη­λέγ­γυων για να απο­φα­σί­σουν το επό­με­νο βήμα. Αρ­γο­πο­ρί­ες, κω­λυ­σιερ­γί­ες στη δια­δι­κα­σία δί­νουν φυ­σι­κό και πο­λι­τι­κό χρόνο σ’ όσους θε­ω­ρούν ότι η πλή­ρης χει­ρα­γώ­γη­ση του κο­πα­διού μέσω του εγκλει­σμού- ιδρυ­μα­τι­σμού είναι υπό­θε­ση λίγων εβδο­μά­δων.

Οι δη­μο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες και τα κοι­νω­νι­κά και πο­λι­τι­κά δι­καιώ­μα­τα όχι μόνο των προ­σφύ­γων, αλλά όλων των κα­τα­πιε­σμέ­νων είναι το γε­νι­κό­τε­ρο ζη­τού­με­νο, τη στιγ­μή μά­λι­στα που η τρο­μο­λα­γνεία ισχυ­ρο­ποιεί τη δια­δι­κα­σία πε­ρι­στο­λής των ατο­μι­κών ελευ­θε­ριών και η κοινή γνώμη απο­σβο­λω­μέ­νη, ανή­μπο­ρη να αντι­δρά­σει, πα­ρα­κο­λου­θεί είτε σιω­πη­λά είτε επι­κρο­τώ­ντας τις χώρες να θω­ρα­κί­ζο­νται με τείχη, τις πό­λεις να αστυ­νο­μο­κρα­τού­νται, τις κοι­νω­νί­ες να εκ­φα­σί­ζο­νται. Με αιχμή και το προ­σφυ­γι­κό πρέ­πει να γεν­νη­θεί ένα κί­νη­μα απο­φα­σι­σμέ­νης κοι­νω­νι­κής διεκ­δί­κη­σης που να μπο­ρεί να απα­ντή­σει στο ζη­τού­με­νο αυτό.

*αλ­λη­λέγ­γυος στους πρό­σφυ­γες της Μα­λα­κά­σας