Με τον ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές, στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές

Ανα­τρο­πή στην Ελ­λά­δα

Το νέο «με­σο­πρό­θε­σμο» πρό­γραμ­μα απο­δει­κνύ­ει ότι οι ντό­πιοι βιο­μή­χα­νοι και οι τρα­πε­ζί­τες μαζί με τους διε­θνείς συ­νερ­γά­τες τους, τους δα­νει­στές, έχουν συμ­φω­νή­σει για μια πο­λυ­ε­τή και βάρ­βα­ρη λι­τό­τη­τα.

Ενά­ντια σ’ αυτήν τη «μνη­μο­νια­κή» και βάρ­βα­ρη πο­λι­τι­κή λι­τό­τη­τας οι ερ­γα­ζό­με­νοι και οι λαϊ­κές δυ­νά­μεις πα­λεύ­ουν σκλη­ρά όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια της κρί­σης. Μέσα από αυτή την πείρα απο­δεί­χθη­κε ότι ο αγώ­νας για τους μι­σθούς και τις συ­ντά­ξεις, ο αγώ­νας για τα δη­μό­σια σχο­λεία και νο­σο­κο­μεία, ο αγώ­νας ενά­ντια στην ανερ­γία και την ελα­στι­κο­ποί­η­ση, είναι αγώ­νας πο­λι­τι­κός. Η υπε­ρά­σπι­ση των πιο βα­σι­κών ερ­γα­τι­κών και κοι­νω­νι­κών δι­καιω­μά­των περ­νά­ει υπο­χρε­ω­τι­κά μέσα από την ανα­τρο­πή της κυ­βέρ­νη­σης Σα­μα­ρά – Βε­νι­ζέ­λου, μέσα από την ακύ­ρω­ση των μνη­μο­νί­ων και όλων των συμ­φω­νιών με τους δα­νει­στές. 

Από το 2012 έχει γίνει κα­θα­ρό ότι αυτή η προ­ο­πτι­κή συ­νο­δεύ­ε­ται με το αί­τη­μα της κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς, με την από­θε­ση, μα­ζι­κά, των ελ­πί­δων των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο «στοί­χη­μα» του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Στις τρεις κάλ­πες του Μάη του 2014 αυτό είναι το δια­κύ­βευ­μα: να φύ­γουν τώρα, να γυ­ρί­σει απο­φα­σι­στι­κά ο συ­σχε­τι­σμός υπέρ της Αρι­στε­ράς, να αρ­χί­σει η δια­δι­κα­σία ανα­τρο­πής της μνη­μο­νια­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας…

Αυτή η προ­ο­πτι­κή, που είναι άμεσα συν­δε­δε­μέ­νη με την ασφυ­κτι­κή απο­μό­νω­ση των νε­ο­να­ζί δο­λο­φό­νων της Χρυ­σής Αυγής, αφορά κυ­ρί­ως την πο­λι­τι­κή και την ανα­γκαία ενό­τη­τα στη δράση των ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΚΚΕ – ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ, αλλά και του με­γά­λου τμή­μα­τος των «ανέ­ντα­χτων» αγω­νι­στών και αγω­νι­στριών του ερ­γα­τι­κού και κοι­νω­νι­κού κι­νή­μα­τος αντί­στα­σης, που απε­λευ­θέ­ρω­σε η δια­λυ­τι­κή κρίση της φι­λε­λεύ­θε­ρης σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας. Η προ­ο­πτι­κή της κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς θα κρι­θεί σε με­γά­λα μέ­τω­πα: στην ακύ­ρω­ση των μνη­μο­νί­ων, στη δια­γρα­φή του χρέ­ους και τη στάση πλη­ρω­μών προς τους το­κο­γλύ­φους, στην εθνι­κο­ποί­η­ση – κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών, στην αντι­στρο­φή των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, στη φο­ρο­λό­γη­ση του κε­φα­λαί­ου και του με­γά­λου πλού­του, στην απο­κα­τά­στα­ση και προ­στα­σία των δη­μο­κρα­τι­κών δι­καιω­μά­των, στην αλ­λη­λεγ­γύη στους με­τα­νά­στες…

Σε όλα αυτά τα μέ­τω­πα θα χρεια­στούν με­γά­λοι κοι­νω­νι­κοί αγώ­νες. Ο πόλος της δρά­σης του κό­σμου από τα κάτω, είναι απλά ανα­ντι­κα­τά­στα­τος. Στην ώρα των εκλο­γών αυτή η προ­ο­πτι­κή υπη­ρε­τεί­ται με τον κα­λύ­τε­ρο τρόπο με τη μα­ζι­κή ψήφο στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, τη μα­ζι­κή ψήφο στην Αρι­στε­ρά. Η λύσσα και ο πα­νι­κός των πα­πα­γά­λων του συ­στή­μα­τος στα ΜΜΕ, υπο­δει­κνύ­ει με σα­φή­νεια στους ερ­γα­ζό­με­νους κα τις λαϊ­κές δυ­νά­μεις την απά­ντη­ση που πρέ­πει να δώ­σουν στις τρι­πλές κάλ­πες του Μάη. Άν­θρω­πο τον άν­θρω­πο, πόρτα την πόρτα, πρέ­πει να χτι­στεί το πιο μα­ζι­κό «μή­νυ­μα» ανα­τρο­πής. 

Και αυτό το «μή­νυ­μα» οι­κο­δο­μεί τις κα­λύ­τε­ρες συν­θή­κες για την υπε­ρά­σπι­ση της ανα­γκαί­ας αρι­στε­ρής ρι­ζο­σπα­στι­κής πο­λι­τι­κής την επό­με­νη των εκλο­γών. Γιατί μια κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς  δεν θα είναι το τέλος της μάχης, αλλά ένας ανα­γκαί­ος «με­τα­βα­τι­κός»  σταθ­μός, μία νέα αφε­τη­ρία για τη διεκ­δί­κη­ση της συ­νο­λι­κό­τε­ρης, της σο­σια­λι­στι­κής, απε­λευ­θέ­ρω­σης της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας από τα δεσμά της εκ­με­τάλ­λευ­σης και της κα­τα­πί­ε­σης.

• Να πέσει το τα­χύ­τε­ρο η κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά – Βε­νι­ζέ­λου
• Να ανα­τρα­πούν τα μνη­μό­νια και οι συμ­φω­νί­ες με τους δα­νει­στές
• Κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς και ενό­τη­τα στη δράση  ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΚΚΕ – ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ, για να πλη­ρώ­σουν την κρίση αυτοί που την δη­μιούρ­γη­σαν

Ανα­τρο­πή στην Ευ­ρώ­πη

Η υπαρ­κτή Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση έχει απο­δει­χθεί φυ­λα­κή λι­τό­τη­τας για τους ερ­γα­ζό­με­νους και τους λαούς των χωρών – μελών της. 

Οι συμ­φω­νί­ες και οι συν­θή­κες της, πε­ρι­γρά­φουν ένα ευ­ρω­παϊ­κό «υπερ-μνη­μό­νιο» που αν δεν ανα­τρα­πεί, οδη­γεί στην πλήρη κα­τε­δά­φι­ση όλων των ερ­γα­τι­κών και κοι­νω­νι­κών κα­τα­κτή­σε­ων του 20ου αιώνα. 

Αυτή η βάρ­βα­ρη φι­λε­λεύ­θε­ρη πο­λι­τι­κή δεν είναι δυ­να­τόν να επι­βλη­θεί με συ­ναι­νέ­σεις και δη­μο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες. Γι’ αυτό σε όλους τους θε­σμούς και τα όρ­γα­να της ΕΕ κυ­ριαρ­χεί ένας άνε­μος αντι-δη­μο­κρα­τί­ας, μια κα­τεύ­θυν­ση αυ­ταρ­χι­σμού. Γι’ αυτό σε όλες, σχε­δόν, τις χώ­ρες-μέ­λη της ΕΕ, τα κα­θε­στώ­τα ενι­σχύ­ουν  τις ακρο­δε­ξιές – νε­ο­να­ζι­στι­κές «μά­χι­μες» φά­λαγ­γες, ως δυ­νά­μεις κρού­σης ενά­ντια στο ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα, ενά­ντια στα συν­δι­κά­τα, ενά­ντια σε κάθε ιδέα ή πρα­κτι­κή απε­λευ­θέ­ρω­σης, ενά­ντια στην Αρι­στε­ρά με την πιο πλα­τιά έν­νοια. Γι’ αυτό στην Ευ­ρώ­πη της, τάχα, «Ισό­τη­τας – Αδελ­φό­τη­τας – Δι­καιο­σύ­νης» πλη­θαί­νουν οι τρα­γι­κές απο­δεί­ξεις του ρα­τσι­σμού, όπως στη Λα­μπε­ντού­ζα, όπως στο Φαρ­μα­κο­νή­σι, όπως στη Σάμο.

Έναν αιώνα μετά το 1914, έναν αιώνα μετά το σφα­γείο του 1ου Πα­γκο­σμί­ου Πο­λέ­μου, η ΕΕ στη Ου­κρα­νία στη­ρί­ζει και χρη­μα­το­δο­τεί μια κυ­βέρ­νη­ση με τη συμ­με­το­χή των να­ζι­στών, φέρ­νο­ντας τον πα­ρα­λο­γι­σμό ενός ανε­λέ­η­του πο­λέ­μου όλο και πιο κοντά…

Απέ­να­ντι σε αυτήν την υπαρ­κτή Ευ­ρώ­πη των τρα­πε­ζι­τών και του κε­φα­λαί­ου, η Αρι­στε­ρά έχει στην ιστο­ρία της ανα­δεί­ξει ως εναλ­λα­κτι­κή λύση τη διεκ­δί­κη­ση μιας άλλης «Ευ­ρώ­πης», της Ευ­ρώ­πης των ερ­γα­ζο­μέ­νων, τη διεκ­δί­κη­ση των Ενω­μέ­νων Σο­σια­λι­στι­κών Δη­μο­κρα­τιών της Ευ­ρώ­πης.

Όμως σή­με­ρα πε­ρισ­σό­τε­ρο από ποτέ είναι φα­νε­ρό ότι αυτή η προ­ο­πτι­κή περ­νά­ει μέσα από τη σύ­γκρου­ση – ανα­τρο­πή με τη υπαρ­κτή ΕΕ και όχι μέσα από τις αυ­τα­πά­τες για αυ­το­με­ταρ­ρύθ­μι­ση της Ευ­ρώ­πης των τρα­πε­ζι­τών. 

Η Αρι­στε­ρά στην Ελ­λά­δα παίρ­νο­ντας τη δέ­σμευ­ση για ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας, οφεί­λει να διευ­κρι­νί­σει   ότι θα υπη­ρε­τή­σει αυτήν την πο­λι­τι­κή «με κάθε ανα­γκαίο μέσο». Και μετά την εμπει­ρία της Κύ­πρου είναι κα­θα­ρό ότι στα πι­θα­νά «ανα­γκαία μέτρα» συ­μπε­ρι­λαμ­βά­νε­ται πλέον η απο­φα­σι­στι­κή σύ­γκρου­ση και ρήξη με την Ευ­ρω­ζώ­νη. 

Μια τέ­τοια πο­λι­τι­κή θα είναι κάθε άλλο παρά απο­μο­νω­μέ­νη και απο­μο­νω­τι­κή μέσα στις ση­με­ρι­νές συν­θή­κες της Ευ­ρώ­πης. Κάθε νίκη της Αρι­στε­ράς, κάθε σο­βα­ρή από­πει­ρα ανα­τρο­πής της λι­τό­τη­τας θα προ­κα­λέ­σει φαι­νό­με­να «ντό­μι­νο», φαι­νό­με­να εξά­πλω­σης σε ευ­ρω­παϊ­κή κλί­μα­κα. Ο σύγ­χρο­νος διε­θνι­σμός είναι η προ­σή­λω­ση σε αυτήν την αλ­λη­λεγ­γύη και συ­νερ­γα­σία και όχι η προ­σαρ­μο­γή στις νόρ­μες και στους θε­σμούς του διε­θνο­ποι­η­μέ­νου κα­πι­τα­λι­σμού.

• Ενά­ντια στην ΕΕ του κε­φα­λαί­ου, του ρα­τσι­σμού και του πο­λέ­μου.
• Ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­σμό, το μι­λι­τα­ρι­σμό και τον πό­λε­μο.
• Αλ­λη­λεγ­γύη και συ­νερ­γα­σία του κι­νή­μα­τος και της Αρι­στε­ράς για την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας σε όλη την Ευ­ρώ­πη

Κόκ­κι­νο Δί­κτυο στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - Rproject.gr