Ο Βαλλιανάτος δηλώνει οροθετικός. Πέρα από τα όποια προσωπικά κίνητρα, ποιος ωφελείται ή μπορεί να ωφεληθεί απ' αυτό;

Με αφορμή την αποκάλυψη Βαλλιανάτου, να αναδείξουμε την ταξικότητα της οροθετικότητας, ειδικά σήμερα που πάρα πολλοί νεοδιαγνωσμένοι οροθετικοί είναι ανασφάλιστοι και αντιμετωπίζουν συχνά δυσκολίες στην πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία. Να απαιτήσουμε την απρόσκοπτη και δωρεάν παροχή των αντιρετροϊκών φαρμάκων σε όσους την έχουν ανάγκη, χωρίς προϋποθέσεις. Να συνεχίσουμε να ζητάμε να υπάρχει η δυνατότητα για δωρεάν και ανώνυμο τεστ HIV σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας και την ίδρυση άλλων δύο Μονάδων Ειδικών Λοιμώξεων στη Θεσσαλονίκη. Και πάνω απ’ όλα, να παλέψουμε για την κατάργηση των μνημονιακών πολιτικών που απειλούν να μετατρέψουν την υγεία σε υπηρεσία πολυτελείας, προσιτή σε λίγους…

Το ερώτημα του τίτλου είναι το πρώτο ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί, όταν κρίνουμε πράξεις, κινήσεις και δηλώσεις των πολιτικών. Αντιθέτως, από το πρώτο δευτερόλεπτο που ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος έγραψε στο facebook ότι είναι οροθετικός (δηλαδή φορέας του HIV), η κριτική που του ασκήθηκε βασίστηκε σε υποθέσεις (ή βεβαιότητες - δεν είναι σημαντικό) που επικεντρώθηκαν στα προσωπικά -και μόνο- κίνητρά του. Λίγοι ήταν αυτοί που εστίασαν στο αν και ποιες κοινωνικές ομάδες (οροθετικοί, ομοφυλόφιλοι κ.λπ.) ή/και ιδεολογικοί χώροι/κόμματα ωφελούνται ή μπορούν, αν παρέμβουν αναλόγως, να ωφεληθούν από το ζήτημα που άνοιξε με τη δήλωση αυτή. Σχεδόν κάθε κριτική περιστράφηκε γύρω από το παρελθόν του Γρ. Βαλλιανάτου και τα προσωπικά οφέλη που αρκετοί υποστηρίζουν ότι έχει αποκομίσει από τη δραστηριότητά του στο ΛΟΑΤ κίνημα. Δε θα ασχοληθούμε με αυτές τις φήμες στη συγκεκριμένη περίπτωση, γιατί μικρή σημασία έχουν, ακόμα και αν αληθεύουν.

Κάποιοι θεώρησαν ότι με το να δηλώσει οροθετικός προσδοκά σε προσωπικό όφελος, στο να πετύχει και άλλη δημοσιότητα και να κερδίσει για την υποψηφιότητά του στο Δήμο της Αθήνας τις ψήφους των προοδευτικών ψηφοφόρων και των… οροθετικών. «Γιατί το έκανε τώρα;», αναρωτιούνται. «Τι σημασία έχει αν είναι οροθετικός, και γιατί το διαφημίζει»; «Προφανώς θέλει να προκαλέσει, για να στραφεί η επικαιρότητα πάνω του».

Πριν ασχοληθούμε με αυτά τα ερωτήματα, ας εξετάσουμε την ουσία του θέματος, δηλαδή τον αντίκτυπο μιας τέτοιας δήλωσης στην κοινότητα των οροθετικών, αλλά και την κοινωνία γενικότερα. Όπως έχουμε τονίσει και σε προηγούμενο άρθρο, ο ιός του AIDS (δηλαδή ο HIV) και γενικότερα τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) αποτελούν το πιο μεγάλο ταμπού στην ελληνική κοινωνία. Εξαιτίας της ολιγωρίας του αστικού κράτους και της μειωμένης χρηματοδότησης, στην Ελλάδα δεν γίνονται συστηματικές καμπάνιες ενημέρωσης του πληθυσμού για τα ΣΜΝ. Επίσης, λόγω της προκλητικής επιρροής της ορθόδοξης θρησκείας στη δημόσια παιδεία, στην Ελλάδα δεν υπάρχει σεξουαλική αγωγή στα σχολεία. Συνεπώς τα κρούσματα του HIV και άλλων ΣΜΝ αυξάνονται ραγδαία… Ταυτόχρονα, μεγάλο μέρος της κοινωνίας στιγματίζει και απομονώνει τους φορείς του HIV, αγνοώντας ακόμα και τα στοιχειώδη, ότι δηλαδή ο ιός αυτός μεταδίδεται μόνο με απροφύλακτη πρωκτική ή κολπική σεξουαλική επαφή (πολύ σπανιότερα και στοματική) και ότι η κοινωνική επαφή με τους φορείς του HIV δεν είναι ΠΟΤΕ επικίνδυνη. Εάν ένας οροθετικός είναι γριπωμένος και φταρνίζεται, ΔΕΝ μεταδίδει τον HIV ποτέ, ακόμα και αν φταρνιστεί σε απόσταση λίγων εκατοστών από τον διπλανό του. Για την ακρίβεια, ο ιός ΔΕΝ μεταδίδεται ούτε με το φιλί στο στόμα1…

Εάν πάρα πολύς κόσμος δεν έχει πληροφορηθεί τα παραπάνω, πόσο μάλλον να γνωρίζει ότι με τα σύγχρονα αντιρετροϊκά φάρμακα οι φορείς του HIV είναι σχεδόν απίθανο να αναπτύξουν AIDS. Οι οροθετικοί που τηρούν πιστά την αντιρετροϊκή αγωγή, ουσιαστικά δε νοσούν ΠΟΤΕ από AIDS και δεν ξεχωρίζουν εμφανισιακά από τους οροαρνητικούς (δηλαδή όσους δεν έχουν τον HIV). Η εικόνα με τους κάτισχνους ασθενείς του AIDS να αργοπεθαίνουν στα νοσοκομεία από ευκαιριακές λοιμώξεις και καρκίνο ανήκει σε περασμένες δεκαετίες, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Μάλιστα, οι φορείς του HIV που παίρνουν τα σύγχρονα φάρμακα είναι πολύ συχνό να αντιμετωπίζουν τον ιό σε τέτοιο βαθμό, που να μην είναι πια ανιχνεύσιμος στο αίμα! Οι οροθετικοί με μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο στο αίμα τους είναι πρακτικά σχεδόν μη μεταδοτικοί (είναι ελάχιστες οι πιθανότητες μετάδοσης του ιού από οροθετικό με μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο). Εδώ ας προσθέσουμε μια ακόμα λεπτομέρεια, ελάχιστα γνωστή και αυτή: Οι λοιμωξιολόγοι συνιστούν στους οροθετικούς και στις οροθετικές να κάνουν έρωτα με προφυλακτικό ΚΑΙ για να προφυλαχθούν οι ίδιοι/-ες από το να κολλήσουν και άλλο (διαφορετικό) στέλεχος του HIV ή κάποιο άλλο ΣΜΝ (π.χ. ηπατίτιδα Β ή C ή τον ιό των κονδυλωμάτων), γιατί τότε πιθανώς θα αδρανοποιηθούν τα φάρμακα που παίρνουν…

Εάν συνυπολογίσουμε λοιπόν ότι ακόμα και οι οροθετικοί με μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο έχουν συμφέρον να κάνουν έρωτα με προφυλακτικό (ειδικά στις περιστασιακές ερωτικές επαφές τους), συμπεραίνουμε ότι οι πιθανότητες να κολλήσει κάποιος/α τον HIV από οροθετικό που παίρνει τα σύγχρονα φάρμακα, είναι σχεδόν ανύπαρκτες… Αυτό σημαίνει ότι ο πιθανότερος τρόπος μετάδοσης του HIV είναι από οροθετικούς που δεν γνωρίζουν ότι είναι οροθετικοί (γιατί δεν κάνουν ποτέ το τεστ) και δεν χρησιμοποιούν προφύλαξη. Ουσιαστικά, οι οροθετικοί που το γνωρίζουν και παίρνουν αντιρετροϊκά φάρμακα είναι πολύ λιγότερο (έως και καθόλου, στην πράξη) μεταδοτικοί συγκριτικά με εκείνους τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι ο HIV δεν τους αφορά, δεν κάνουν το τεστ και δεν βάζουν προφυλακτικό ούτε καν στις περιστασιακές επαφές τους.

Οι οροθετικοί που βρίσκονται υπό αγωγή θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται από το κράτος και την κοινωνία ως οι πλέον ακίνδυνοι για τη μετάδοση του ιού. Ταυτόχρονα είναι κρίσιμο να ενθαρρύνονται οι σεξουαλικά ενεργοί άνδρες και γυναίκες (ιδιαίτερα στις ευκαιριακές ερωτικές επαφές) να χρησιμοποιούν πάντα προφυλακτικό και να κάνουν το τεστ για HIV κάθε 6 μήνες. Αντιθέτως, οι μνημονιακές κυβερνήσεις του σημερινού κράτους έκτακτης ανάγκης, αδιαφορούν για το ζήτημα του HIV και στιγματίζουν τους οροθετικούς, με αποκορύφωμα βέβαια την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, που επί υπουργίας Α. Λοβέρδου στοχοποίησε και διαπόμπευσε δεκάδες οροθετικές γυναίκες, την άνοιξη του 2012. Από την άνοιξη του ’12 και μετά γυρίσαμε μερικές… δεκαετίες πίσω, καθώς η κοινωνία ενθαρρύνθηκε από το ίδιο το κράτος να στιγματίζει τους οροθετικούς!

Λόγω του απάνθρωπου και ταυτόχρονα παράλογου στιγματισμού, οι περισσότεροι οροθετικοί και οροθετικές δεν αποκαλύπτουν την οροθετικότητά τους δημόσια. Το αποκρύπτουν από τη γειτονιά, τη δουλειά, κάποιοι το λένε σε μερικούς φίλους ή/και συγγενείς, κάποιοι δεν το λένε πουθενά. Κατά τη γνώμη μας, η απόκρυψη της οροθετικότητας είναι μια απολύτως θεμιτή άμυνα των φορέων του HIV απέναντι στο στιγματισμό, δεδομένου μάλιστα ότι οι περισσότεροι οροθετικοί ανήκουν στον κόσμο της εργασίας ή είναι φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι, άρα δε διαθέτουν τα υλικά μέσα να αντιμετωπίσουν μια ενδεχόμενη απόλυση ή απόρριψη από την οικογένεια και τον στενό κοινωνικό τους περίγυρο… Ο στιγματισμός λοιπόν των οροθετικών έχει και μια εμφανέστατη ταξική διάσταση, καθώς είναι ευκολότερο για κάποιον ευκατάστατο καπιταλιστή να αποκαλύψει την οροθετικότητά του, συγκριτικά με κάποιον π.χ. ανασφάλιστο «πακετά» σε πιτσαρία. Ο καπιταλιστής, ακόμα και αν χάσει πελατεία, δε θα αντιμετωπίσει πρόβλημα επιβίωσης, ενώ ο «πακετάς» πιθανά θα απολυθεί, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη ζωή και την υγεία του, κυρίως στην περίπτωση που δεν παίρνει το επίδομα που παλιά δινόταν χωρίς κριτήρια στους οροθετικούς. Το ότι ΚΑΙ ο στιγματισμός της οροθετικότητας εντάσσεται στο πλαίσιο της ταξικής διαίρεσης της κοινωνίας, αποδεικνύεται και από το πογκρόμ εναντίον των οροθετικών γυναικών την άνοιξη του 2012, το οποίο οργανώθηκε από το υπουργείο υγείας και την αστυνομία σε συγκεκριμένα σημεία του κέντρου της Αθήνας, όπου συχνάζουν χρήστες και χρήστριες ενδοφλέβιων ουσιών, όπως και μετανάστριες θύματα του trafficking…

Δεν μπορούμε πάντως να μην τονίσουμε ότι όσοι φορείς του HIV παίρνουν το ρίσκο να μιλήσουν δημόσια, συμβάλλουν κατά πολύ στην αλλαγή της αντίληψης της κοινωνίας για τους οροθετικούς. Αυτοί οι λίγοι οροθετικοί που εμφανίζονται δημόσια ως τέτοιοι, καταρρίπτουν με μιας τους μύθους που τους θέλουν να είναι βαριά άρρωστοι σε κάποιο κρεβάτι νοσοκομείου, υπερβολικά αδύνατοι και με το δέρμα τους διάσπαρτο με καρκινώματα. Με τη δημόσια παρουσία τους επιτρέπουν στο κοινό να διαπιστώσει πως οι φορείς του HIV δε διαφέρουν εμφανισιακά από τους υπόλοιπους ανθρώπους και (προφανώς) δε μεταδίδουν τον ιό, όταν απλά βρίσκονται δίπλα σε κάποιον οροαρνητικό και του μιλάνε ή τον αγγίζουν. Δείχνουν υγιείς και ΕΙΝΑΙ υγιείς, αφού όπως είπαμε και πριν, οι οροθετικοί που τηρούν πιστά την αντιρετροϊκή αγωγή δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα υγείας, πέρα από τις (διαρκώς μειούμενες με τα σύγχρονα φάρμακα) παρενέργειες της αντιρετροϊκής αγωγής. Με την αυτοπεποίθηση που τους δίνει η αποκάλυψη της οροθετικότητας, επηρεάζουν τη λεγόμενη κοινή γνώμη και βοηθούν να αλλάξει πια η στρεβλή άποψη της πλειοψηφίας για τον HIV, το AIDS και τα ΣΜΝ.

Όπως συμβαίνει και με κάθε άλλο θέμα, η κοινωνία ευαισθητοποιείται περισσότερο όταν διάσημα (αναγνωρίσιμα) πρόσωπα ασχολούνται με κάποιο θεωρούμενο κοινωνικό ταμπού ή πολύ περισσότερο όταν πλήττονται από αυτό το ταμπού. Ο Γρ. Βαλλιανάτος μιλώντας για τον εαυτό του ως οροθετικό «επέβαλε» στην ατζέντα της επικαιρότητας το θέμα του HIV, με θετικό τρόπο. Μάλιστα, διευκρίνισε ότι είχε αποκαλύψει για πρώτη φορά ότι είναι οροθετικός το 2002. Αμέσως-αμέσως, μεγάλο μέρος της κοινωνίας που πίστευε ότι όταν έχεις HIV, μεταδίδεις τον ιό λες και είναι γρίπη και σύντομα πεθαίνεις, συνειδητοποίησε πως ένα γνωστό πρόσωπο ήταν φορέας εδώ και πάρα πολλά χρόνια και εξακολουθεί να ζει και να είναι και υποψήφιος δήμαρχος στη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας! Οι εικόνες με τους σκελετωμένους ασθενείς του AIDS που είχαν στο μυαλό τους οι περισσότεροι αντικαταστάθηκαν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα από την παρουσία ενός ώριμου άνδρα, που δε διαφέρει σε τίποτα από οποιονδήποτε συνομήλικό του και είναι σε θέση να διεκδικήσει την εκλογή του ως δήμαρχος Αθήνας. Και αυτή είναι μόλις η πρώτη εντύπωση! Είναι πολύ πιθανό ότι το πρώτο «σοκ» της κοινωνίας, θα ακολουθηθεί από συζητήσεις για την ουσία του θέματος, για τον HIV και τα υπόλοιπα ΣΜΝ, αυτή τη φορά όχι με όρους στιγματισμού όπως την άνοιξη του ‘12, αλλά με πραγματική διάθεση για ενημέρωση και προφύλαξη. Η αποκάλυψη του Βαλλιανάτου συμβάλλει στην άμβλυνση του στίγματος εναντίον των οροθετικών. Επομένως, πρώτα και κύρια ωφελούνται οι οροθετικοί!

Είναι βέβαια αυταπόδεικτο ότι για τον Γρ. Βαλλιανάτο ήταν πολύ πιο εύκολο να εκτεθεί δημόσια ως οροθετικός, συγκριτικά με κάποιον χαμιλόμισθο επισφαλή εργαζόμενο ή κάποιον άνεργο. Αλλά η αποκάλυψη του Βαλλιανάτου δεν στερείται και ρίσκων… Ήδη πολλοί τον κατηγόρησαν για ανευθυνότητα, γιατί -λένε- «αν δεν είσαι υπεύθυνος στην ερωτική σου ζωή και κολλάς HIV, πώς θα είσαι υπεύθυνος ως δήμαρχος;» Επίσης, δεν αποκλείεται να δεχτεί «λάσπη» και επιθέσεις από το φασισμό και το νεοσυντηρητισμό - έχουμε άλλους 3 μήνες μέχρι τις εκλογές. Ακόμα και δημοσιογράφοι του προοδευτικού χώρου έσπευσαν να του επιτεθούν (δηλώσεις Βαξεβάνη ότι ο Βαλλιανάτος κάποτε είπε πως το επάγγελμά του είναι «συνοδός ανδρών»)!

Και για να απαντήσουμε στα ερωτήματα όσων τον κατηγορούν για αλίευση ψήφων (βλ τη 2η παράγραφο του άρθρου), ας τονίσουμε ότι η σημερινή ελληνική κοινωνία δεν είναι τόσο προοδευτική και φιλική στους οροθετικούς και τους ομοφυλόφιλους, ώστε οι υποψήφιοι δήμαρχοι να… ανταγωνίζονται στην υπεράσπιση των μειονοτήτων. Μην τρέφουμε αυταπάτες. Με αυτή την ατζέντα σε πρώτο πλάνο, ο Βαλλιανάτος απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένο και (μάλλον) μειοψηφικό ακροατήριο. Το πολύ-πολύ να κερδίσει κάποιους που θα ψήφιζαν Καμίνη. Ίσως όμως να χάσει κάποιους άλλους, ακόμα και από το χώρο του (νέο)φιλελευθερισμού. Μην ξεχνάμε ότι στις εκλογές του Ιούνη του 2012, ο Τζήμερος απαίτησε οι υποψήφιοι της Φιλελεύθερης Συμμαχίας (ΦΣ) να μην τοποθετηθούν σε εκλόγιμες θέσεις της Δημιουργίας Ξανά, λόγω της ομοφυλοφιλίας του Βαλλιανάτου, που από τότε ήταν πρόεδρος αυτού του κόμματος.

Ασφαλώς ο Βαλλιανάτος αποβλέπει και στην ενίσχυση του κόμματός του μέσα στην κοινότητα των οροθετικών. Πόσοι όμως είναι οι οροθετικοί της Ελλάδας; Περίπου 13.000… Από αυτούς, ψηφίζουν στο Δήμο της Αθήνας, ας πούμε οι 3.000. Τα σχόλια περιττεύουν, ειδικά εάν συνυπολογίσουμε ότι οι οροθετικοί δεν έχουν συμφέρον να στηρίξουν το νεοφιλελεύθερο κόμμα του Βαλλιανάτου, το οποίο για τα ζητήματα υγείας προωθεί τη λεγόμενη «ανταποδοτικότητα», δηλαδή να απολαμβάνει ο κάθε εργαζόμενος τέτοια ασφάλιση όση αντιστοιχεί στις εισφορές του. Είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι νεοδιαγνωσμένοι οροθετικοί είναι άνεργοι και φυσικά ανασφάλιστοι…

Όσο για το αν ήταν κίνηση εντυπωσιασμού εκ μέρους του Βαλλιανάτου, ασφαλώς και ήταν. Αλλά αυτό δεν αποτελεί απαραίτητα πρόβλημα. Αν ο εντυπωσιασμός αποβαίνει τελικά υπέρ των οροθετικών, τότε είναι πλεονέκτημα – όχι πρόβλημα. Μάλιστα η αποκάλυψη έγινε 3 μήνες πριν τις εκλογές. Αν γινόταν μια βδομάδα πριν τις εκλογές, πράγματι θα ήταν ανευθυνότητα, γιατί τότε δε θα υπήρχε ο χρόνος να τεθεί το θέμα στη σωστή του βάση. Δε θα υπήρχε καμιά πιθανότητα να δοθεί έμφαση στην ενημέρωση, την προφύλαξη και την καταπολέμηση του κοινωνικού στιγματισμού των οροθετικών. Τώρα όμως οι δυνατότητες αυτές είναι ανοιχτές. Και, από αυτή την άποψη, είναι στο χέρι κυρίως της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ ποιου θα γείρει η κίνηση Βαλλιανάτου: Θα κερδίσουν πράγματι οι οροθετικοί ή η υπόθεση θα εκφυλιστεί σε κουτσομπολίστικου χαρακτήρα υποτιθέμενο «σκανδαλάκι»;

Ειδικά σε αυτό το θέμα, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο υποψήφιός του στο Δήμο της Αθήνας, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, είναι αυτονόητο πως θα σταθούν ανυποχώρητα αλληλέγγυοι σε όποια επίθεση δεχτεί ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος επειδή είναι οροθετικός και γκέι. Υπάρχουν δεκάδες άλλα θέματα, για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Σακελλαρίδης θα συγκρουστεί σκληρά με το ακραία νεοφιλελεύθερο κόμμα του Βαλλιανάτου, τη Φιλελεύθερη Συμμαχία, όπως π.χ. τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τα συνδικαλιστικά και εργατικά δικαιώματα, τον περιορισμό της ελευθερίας διακίνησης κεφαλαίων κ.λπ. Όμως για τη δημόσια έκφραση της οροθετικότητας, είμαστε δίπλα στον Γρηγόρη Βαλλιανάτο και θεωρούμε πως η κίνησή του είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για το ΣΥΡΙΖΑ και το Κόκκινο Δίκτυο μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ να πιέσουμε το αστικό κράτος για μαζικές και επιστημονικά προετοιμασμένες καμπάνιες προς την κοινωνική πλειοψηφία για το φλέγον θέμα του HIV και γενικά των ΣΜΝ.

Ιδιαίτερα η Αριστερά (σε αντίθεση με την ΦΣ) έχει την ευκαιρία να συνδέσει την οροθετικότητα με τη γενικότερη κατάσταση στο χώρο της υγείας, το αιφνιδιαστικό κλείσιμο όλων των ιατρείων του ΕΟΠΠΥ, την πρωτοφανή μείωση της χρηματοδότησης προς τα νοσοκομεία που μεταξύ άλλων επιφέρει διαρκείς ελλείψεις σε αντιρετροϊκά και αντικαρκινικά φάρμακα κ.λπ. Με αφορμή την αποκάλυψη Βαλλιανάτου, να αναδείξουμε την ταξικότητα της οροθετικότητας, ειδικά σήμερα που πάρα πολλοί νεοδιαγνωσμένοι οροθετικοί είναι ανασφάλιστοι και αντιμετωπίζουν συχνά δυσκολίες στην πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία. Να απαιτήσουμε την απρόσκοπτη και δωρεάν παροχή των αντιρετροϊκών φαρμάκων σε όσους την έχουν ανάγκη, χωρίς προϋποθέσεις. Να συνεχίσουμε να ζητάμε να υπάρχει η δυνατότητα για δωρεάν και ανώνυμο τεστ HIV σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας και την ίδρυση άλλων δύο Μονάδων Ειδικών Λοιμώξεων στη Θεσσαλονίκη. Και πάνω απ’ όλα, να παλέψουμε για την κατάργηση των μνημονιακών πολιτικών που απειλούν να μετατρέψουν την υγεία σε υπηρεσία πολυτελείας, προσιτή σε λίγους…

Με αυτό τον τρόπο η Αριστερά μπορεί να αξιοποιήσει τη δήλωση του Βαλλιανάτου για να "σηκώσει" την αντισεξιστική - αντιρατσιστική ατζέντα, για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των οροθετικών, να υπερασπιστεί τη δημόσια υγεία και τη δωρεάν πρόσβαση σε αυτήν. Και κάνοντας αυτό, να αντιπαρατεθεί σκληρά με τον Βαλλιανάτο στο πεδίο που αντιστοιχεί στις αξίες της και στο πρόγραμμά της: στις ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές του θέσεις, στο χυδαίο αντιαριστερό του λόγο, στην ελιτίστικη - αστική αντίληψη για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και οροθετικών που αποσυνδέει το "δικαιωματικό" από το κοινωνικό και ταξικό.

1 Ο HIV περιέχεται στο σάλιο, αλλά σε ποσότητες που δεν επαρκούν για τη μετάδοσή του σε άλλο άτομο. Αντίθετα, η ποσότητα του ιού στο σάλιο είναι αρκετή για το τεστ σάλιου για την ανίχνευση του HIV, που στην Ελλάδα γίνεται δωρεάν στα πολυϊατρεία της PRAKSIS και στο Athens Checkpoint.