Η διαδήλωση αλληλεγγύης στη Βίλα Αμαλίας, την Σκαραμαγκά και συνολικά τις καταλήψεις ξεπέρασε τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις.

Ένα ποτάμι αλληλεγγύης πλημμύρισε τους δρόμους του κέντρου της Αθήνας. Ένας όγκος διαδηλωτών που εκτιμάται από 8.000 ως 10.000 πορεύτηκε με παλμό και συνθήματα από τα Προπύλαια μέχρι τα δικαστήρια, όπου παρέμεινε για αρκετή ώρα (ενώ αποφυλακίζονταν οι πρώτοι συλληφθέντες) προτού αποχωρήσει με πορεία προς την Αλεξάνδρας.

Με πανώ συμμετείχαν όλο το φάσμα του αντιεξουσιαστικού χώρου, καταλήψεις και λαϊκές συνελεύσεις, η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ η ΔΕΑ, το Κόκκινο και η Νεολαία ΣΥΝ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΕΕΚ. Τη διαδήλωση πλαισίωσαν «χύμα» κόσμος του κινήματος, ριζοσπαστικοποιημένη νεολαία, αγωνιστές της Αριστεράς.

Οι αστυνομικές προκλήσεις δεν έλειψαν. Τα ΜΑΤ ακολουθούσαν με «κορδόνια» δεξιά και αριστερά την πορεία στη μεγαλύτερή της διάρκεια, ενώ σε 2-3 περιστατικά επιχείρησαν να προκαλέσουν τους διαδηλωτές (σε μία περίπτωση με «φυσουνιές»). Η οργανωμένη περιφρούρηση, η ωριμότητα και η ψυχραιμία που έδειξαν τα μπλοκ, αλλά και το επιβλητικό μέγεθος της διαδήλωσης ακύρωσαν τον όποιο πιθανό σχεδιασμό χτυπήματος της κινητοποίησης.

Οι χιλιάδες αλληλέγγυοι αψήφισαν την τρομοκρατία και την υστερική ακροδεξιά προπαγάνδα που στοχοποιεί την αλληλεγγύη στις καταλήψεις και την αντίσταση στην καταστολή. Ήταν μια επίδειξη δύναμης του κινήματος, ένα σαφές μήνυμα στον Δένδια και το Σαμαρά ότι έχουν αντίπαλο και δεν θα μπορέσουν με την καταστολή και την τρομοκρατία να επιβάλουν στην κοινωνία «σιγή νεκροταφείου».

Ξέρουμε καλά ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν τις επιθέσεις. Ο αγώνας ενάντια στην καταστολή συνεχίζεται, αλλά η σημερινή μέρα ήταν μια βαθιά ανάσα αυτοπεποίθησης που μας κάνει πολύ πιο αισιόδοξους για τη συνέχεια.

Η συνέχεια μπορεί να είναι ακόμα πιο μαζική, ακόμα πιο αποτελεσματική, αλλά χρειάζεται να τη στηρίξει με σοβαρότητα και καθαρότητα όλο το φάσμα κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων του «δικού μας στρατοπέδου». Σήμερα ήμασταν πολλοί, αλλά δεν ήμασταν όλοι όσοι θα μπορούσαμε. Στις ηγεσίες των κομμάτων της Αριστεράς, στα συνδικάτα, σε κάθε συλλογικότητα πρέπει να γίνει σαφές ότι η καταστολή στρέφεται (και αν δεν απαντήσουμε τώρα, θα στραφεί ακόμα πιο επιθετικά) ενάντια σε όλους όσους αντιστεκόμαστε. Η ρήση-σύνθημα του αντιφασιστικού αγώνα -«όταν ήρθαν να πάρουν… δεν αντέδρασα»- αφορά και την πάλη ενάντια στην κρατική καταστολή.

Σήμερα με την αλληλεγγύη στη Βίλα Αμαλίας και τη Σκαραμαγκά, αύριο με την υπεράσπιση του ασύλου και τη στήριξη κάθε μαχητικής κινητοποίησης που θα ξεσπάσει («παράνομες» απεργίες, καταλήψεις εργασιακών χώρων ή πανεπιστημίων κλπ) χωρίς «ναι μεν, αλλά».

Κανένας μόνος του απέναντι στην καταστολή. Στην άθλια «νομιμότητά» τους, να αντιπαρατάξουμε την δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και τον αγώνα.

Μικρό φωτορεπορτάζ του Rp εδώ: Αντικατασταλτική Διαδήλωση 12 Γενάρη

Ετικέτες