Πέφτουν κεφάλια, μπας και γλιτώσει ο Τσίπρας, το δικό του.
Σε μια από τις αριστουργηματικές σκηνές της τηλεοπτικής σειράς, The Wire, ο αγαπημένος ανιψιός και προστατευόμενος του βασιλιά των ναρκωτικών στις εργατικές συνοικίες της Βαλτιμόρης, εξηγεί στα βαποράκια του ποια είναι η κεντρική ιδέα και πως παίζεται το σκάκι, στην σκακιέρα και την πραγματική ζωή. Κρατάει τη φιγούρα του βασιλιά και πληροφορεί τους αδαείς περί το επιτραπέζιο παιχνίδι θεατές : «Όλα γίνονται για αυτόν και όλοι θυσιάζονται για αυτόν. Αν πέσει ο βασιλιάς, η παρτίδα χάθηκε. Ο βασιλιάς παραμένει πάντοτε ο βασιλιάς».
Στις κυβερνητικές συνοικίες της Ηρώδου Αττικού, έχουν εμπεδώσει τη σημασία της προστασίας πάση θυσία του Αλέξη Τσίπρα, από κάθε κακοτοπιά και απειλή, πραγματική και επικοινωνιακή. Για αυτόν τον λόγο, έπεσαν κεφάλια.
Τρεις στους τέσσερις που διεξήγαγαν και επιχειρηματολόγησαν στην περιβόητη συνέντευξη Τύπου, η οποία δήθεν θα έδινε τις αποστομωτικές και οριστικές απαντήσεις για τον πύρινο όλεθρο στο Μάτι, έχουν χάσει πλέον τη θέση τους : Ο αναπληρωτής υπουργός δημόσιας τάξης και προστασίας του πολίτη, Νίκος Τόσκας, ο αρχηγός της πυροσβεστικής, Σωτήρης Τερζούδης και ο αρχηγός της αστυνομίας, Κώστας Τσουβάλας. Μόνο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος παραμένει στη θέση του, έως ότου αναγκαστεί ενδεχομένως και αυτός να εγκαταλείψει το χαρτοφυλάκιο, την επόμενη φορά που θα πρέπει να προστατευτεί, παντί τρόπω, ο Αλέξης Τσίπρας.
Γιατί εντέλει οι αποπομπές και οι «παραιτήσεις» δεν έγιναν ως ελάχιστη, ειλικρινή ένδειξη απολογίας και ενσυναίσθησης του τι συνέβη στο Μάτι και χάθηκαν κοντά 100 άνθρωποι. Ούτε ως έμπρακτη αναγνώριση των επιχειρησιακών λαθών και παραλείψεων από πλευράς των κυβερνητικών και υπηρεσιακών παραγόντων.
Έγιναν σε χρόνο και πραγματοποιήθηκαν με τρόπο ώστε να αξιοποιηθούν επικοινωνιακά από το Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου το προφίλ του «βασιλιά» να μην τρωθεί περισσότερο και να διασωθεί μια πλαστή εικόνα «απόδοσης ευθυνών» και «γενναίων αποφάσεων». Ότι, με άλλα λόγια, η κυβέρνηση αφουγκράστηκε, δήθεν, την κοινή γνώμη, που κατά τα άλλα, πάει αυγουστιάτικα στα μπάνια όπου δεν υπάρχουν ειδήσεις.
Όμως οι φλόγες στην Ανατολική Αττική γλείφουν την πόρτα του πρωθυπουργικού γραφείου και μαζί με το τρύπιο κοστούμι και την σαρακοφαγωμένη γραβάτα της «καθαρής εξόδου από τα μνημόνια» συνθέτουν σκηνικό «τέλειας καταιγίδας» πάνω από την κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, το κυβερνητικό καράβι δεν σώζεται, όση «σαβούρα» και αν πετάξει ο Τσίπρας στην θάλασσα. Και δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι η αντιπυρική περίοδος ακόμη δεν έχει τελειώσει, αλλά κυβέρνηση, υπηρεσίες και τοπική αυτοδιοίκηση, δεν φαίνεται να επιταχύνουν ρυθμούς προκειμένου το νεκρικό πάθημα στο Μάτι να γίνει άμεσα, επιχειρησιακό και ανασταλτικό μάθημα.
Σε μερικά πράγματα, η ζωή ξεπερνά και προσπερνά το σκάκι. Στις αναμετρήσεις της πολιτικής δεν υπάρχει η ισοπαλία. Και ο βασιλιάς δεν παραμένει πάντοτε ο βασιλιάς, όσες θυσίες, εκούσιες ή ακούσιες, και αν γίνουν. Ειδικά αν αυτός έχει ξεγυμνωθεί ολοκληρωτικά σε πανελλήνια και πανευρωπαϊκή κλίμακα και επί δύο συνεχόμενες εβδομάδες.
