ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΛΥΦΑΔΑΣ

1.  Η αγω­νι­στι­κή δια­δρο­μή της πρό­σφα­της ιστο­ρί­ας της Αρι­στε­ράς στην Γλυ­φά­δα «έδεσε» με­τα­ξύ τους πολ­λές δε­κά­δες συ­ντρό­φους και συ­ντρό­φισ­σες σε μι­κρές και με­γά­λες μάχες: Οι αγώ­νες για το άρθρο 16, οι αγω­νι­στι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις για τις πα­ρα­λί­ες και την ελεύ­θε­ρη πρό­σβα­ση σ' αυτές, οι εξορ­μή­σεις για τις τρά­πε­ζες, ο Δε­κέμ­βρης  του 2008, το κί­νη­μα των πλα­τειών, οι μι­κρές και με­γά­λες κι­νη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στα μνη­μό­νια από το 2010, οι αγώ­νες για να μην ξε­που­λη­θεί η δη­μό­σια πε­ριου­σία και το πρώην αε­ρο­δρό­μιο του Ελ­λη­νι­κού, οι αγώ­νες μας για την κα­τάρ­γη­ση  του ΤΑΙ­ΠΕΔ, για κα­λύ­τε­ρη παι­δεία, η συ­μπα­ρά­στα­ση στον αγώνα των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Νο­σο­κο­μείο της Βού­λας και το ΙΚΑ υπήρ­ξαν οι με­γά­λοι σταθ­μοί αυτής της πο­ρεί­ας.

Απο­κο­ρύ­φω­μα των αγώ­νων που μας συν­δέ­ουν ήταν οι μάχες για την εκλο­γή της  Αντι­μνη­μο­νια­κής Κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς και για την επι­κρά­τη­ση του ΟΧΙ του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος.

2. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ από τις 13 Αυ­γού­στου με­τα­τρά­πη­κε και «επι­σή­μως» σε μνη­μο­νια­κό κυ­βερ­νη­τι­κό κόμμα, με την ψή­φι­ση του 3ου, και βάρ­βα­ρου για το λαό, μνη­μο­νί­ου.

Ήταν το απο­τέ­λε­σμα μιας πο­ρεί­ας η οποία ση­μα­το­δο­τή­θη­κε και κα­θο­ρί­στη­κε από τη συμ­φω­νία της 20ής Φλε­βά­ρη, όπου δε­χτή­κα­με την απο­πλη­ρω­μή του πα­ρά­νο­μου και επο­νεί­δι­στου χρέ­ους και την απόρ­ρι­ψη των «μο­νο­με­ρών» ενερ­γειών. Οποια­δή­πο­τε προ­σπά­θεια από τις πολ­λές που έγι­ναν για να αντι­στρα­φεί αυτή η πο­ρεία δεν καρ­πο­φό­ρη­σε.

Η ζωή απέ­δει­ξε με τον πλέον αδιά­ψευ­στο τρόπο πως η ευ­ρω­ζώ­νη δεν απο­δέ­χε­ται τί­πο­τα άλλο πέρα από τη σκλη­ρή λι­τό­τη­τα για τους λαούς και το μο­νό­δρο­μο των μνη­μο­νί­ων. Δεν απο­δέ­χε­ται μέτρα που θα στρέ­φο­νται κατά του ελ­λη­νι­κού και διε­θνούς κε­φα­λαί­ου. Το μόνο της πλαί­σιο είναι αντι­λαϊ­κές πο­λι­τι­κές και οι­κο­νο­μι­κή-κοι­νω­νι­κή κα­τα­στρο­φή, ενί­σχυ­ση των τρα­πε­ζών και του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου, εκ­χώ­ρη­ση της εθνι­κής και λαϊ­κής κυ­ριαρ­χί­ας.

Η υπο­γρα­φή της συμ­φω­νί­ας ενί­σχυ­σε τον πιο ακραίο, φι­λε­λεύ­θε­ρο και επι­θε­τι­κό κα­πι­τα­λι­σμό στην Ευ­ρώ­πη, με την απο­δο­χή από ένα κόμμα της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς της λο­γι­κής «δεν υπάρ­χει εναλ­λα­κτι­κή» (η πε­ρί­φη­μη, πια ΤΙΝΑ).

3. Για την υπο­γρα­φή του 3ου μνη­μο­νί­ου από την κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κα­τα­στρα­τη­γή­θη­κε κάθε έν­νοια δη­μο­κρα­τί­ας. Οι συ­νε­λεύ­σεις των Ορ­γα­νώ­σε­ων Μελών και τα όρ­γα­να, η Π.Γ. και η Κ.Ε. αντι­κα­τα­στά­θη­καν από το «Μα­ξί­μου». Αυτόν τον αντι­δη­μο­κρα­τι­κό δρόμο επέ­λε­ξε η ηγε­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ γυ­ρί­ζο­ντας την πλάτη της στην από­φα­ση του Συ­νε­δρί­ου, στο πρό­γραμ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης, στις προ­γραμ­μα­τι­κές δη­λώ­σεις της κυ­βέρ­νη­σης, στους μι­κρούς και με­γά­λους αγώ­νες που δό­θη­καν από το 2010 έως σή­με­ρα ενά­ντια στα μνη­μό­νια και στις πο­λι­τι­κές τους.

Τα επι­χει­ρή­μα­τα για την άσκη­ση αυτής της πο­λι­τι­κής με λύπη δια­πι­στώ­νου­με ότι θυ­μί­ζουν θλι­βε­ρά όσα χρη­σι­μο­ποιούν χρό­νια τώρα τα υπό­λοι­πα μνη­μο­νια­κά κόμ­μα­τα.

Η πα­ραί­τη­ση του πρω­θυ­πουρ­γού και της κυ­βέρ­νη­σης, η επι­λο­γή των πρό­ω­ρων εκλο­γών σπρώ­χνει τα πράγ­μα­τα σε μια κα­τά­στα­ση χωρίς επι­στρο­φή. Η ίδια από­φα­ση αλλά και το διάγ­γελ­μά του υπο­δη­λώ­νουν με τον πιο κα­θα­ρό τρόπο ότι το προ­ε­δρι­κό κέ­ντρο είναι απο­φα­σι­σμέ­νο να υλο­ποι­ή­σει το 3ο μνη­μό­νιο χωρίς την οποια­δή­πο­τε πα­ρέκ­κλι­ση. Η συ­ναί­νε­ση άλ­λω­στε των δα­νει­στών στην προ­κή­ρυ­ξη των εκλο­γών είναι η με­γα­λύ­τε­ρη επι­βε­βαί­ω­ση. Έτσι, γί­νε­ται αμε­τά­κλη­τη η ωμή πα­ρα­βί­α­ση και κα­τα­στρα­τή­γη­ση των ιδρυ­τι­κών δια­κη­ρύ­ξε­ων, των συ­νε­δρια­κών απο­φά­σε­ων. Έτσι, γί­νε­ται ακόμα πιο προ­κλη­τι­κή η πε­ρι­φρό­νη­ση της λαϊ­κής εντο­λής του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος της 5ης Ιούλη, του με­γα­λειώ­δους ΟΧΙ.

Ταυ­τό­χρο­να είναι η πιο ωμή πα­ρα­βί­α­ση του κα­τα­στα­τι­κού και ιδιαί­τε­ρα της από­φα­σης του τε­λευ­ταί­ου συλ­λο­γι­κού ορ­γά­νου που συ­γκλή­θη­κε, της ΚΕ της 30/7. Τότε πολ­λές συ­ντρό­φισ­σες και σύ­ντρο­φοι συ­ντά­χθη­καν με την άποψη του έκτα­κτου συ­νε­δρί­ου πριν από τις εκλο­γές αντί­θε­τα με μας τους άλ­λους που τα­χθή­κα­με υπέρ του διαρ­κούς, ελ­πί­ζο­ντας ότι έστω και την ύστα­τη στιγ­μή το κόμμα θα συ­ζη­τή­σει, θα αντι­πα­ρα­τε­θεί ει­λι­κρι­νά και συ­ντε­ταγ­μέ­να, θα επε­ξερ­γά­ζο­νταν κά­ποια λύση.

Όσες και όσοι υπο­γρά­φου­με αυτή την επι­στο­λή θε­ω­ρού­με ότι εξα­ντλή­σα­με όλα τα πε­ρι­θώ­ρια σε­βα­σμού των εσω­κομ­μα­τι­κών δια­δι­κα­σιών.

Θα θέ­λα­με να εί­χα­με το χρόνο και το χώρο να συ­ζη­τή­σου­με διά ζώσης μαζί σας. Αφαι­ρέ­θη­κε και από εμάς κι από σας αυτή η δυ­να­τό­τη­τα.

Συ­ντρό­φισ­σες και σύ­ντρο­φοι, όλες και όλοι που δου­λέ­ψα­με σκλη­ρά για τη δη­μιουρ­γία, τη συ­γκρό­τη­ση, την ανά­πτυ­ξη του εγ­χει­ρή­μα­τος της ενω­τι­κής και της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς, όσοι και όσες δου­λέ­ψα­με σκλη­ρά και πι­στέ­ψα­με στις προ­ο­πτι­κές που άνοι­ξε η κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς, όλοι εμείς που μοι­ρα­στή­κα­με αυτή τη δια­δρο­μή, δεν πρέ­πει και δεν μπο­ρού­με να δε­χτού­με τη με­τάλ­λα­ξη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, σε κόμμα του μνη­μο­νί­ου, της λι­τό­τη­τας και της συ­ναί­νε­σης με την ντό­πια και διε­θνή κυ­ρί­αρ­χη τάξη.

4. Όλοι εμείς που υπο­γρά­φου­με δεν εί­μα­στε υπέρ της πο­λι­τι­κής απο­στρά­τευ­σης. Κα­λού­με τους συ­ντρό­φους και τις συ­ντρό­φισ­σες που αγω­νι­στή­κα­με μαζί να συ­νε­χί­σου­με την τι­τά­νια προ­σπά­θεια για αντι­στρο­φή της λι­τό­τη­τας και την κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων, για την υπε­ρά­σπι­ση των ερ­γα­τι­κών και λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων με συλ­λο­γι­κό κι ενω­τι­κό τρόπο σε πο­λι­τι­κό και κοι­νω­νι­κό-κι­νη­μα­τι­κό επί­πε­δο. O αγώ­νας συ­νε­χί­ζε­ται.

ΑΘΑ­ΝΑ­ΣΙΑ­ΔΗΣ

ΠΑ­ΝΑ­ΓΙΩ­ΤΗΣ

ΑΝ­ΔΡΙΑ­ΝΑ­ΚΗ

ΑΓ­ΓΕ­ΛΙ­ΚΗ

ΑΡ­ΓΕ­ΝΑΣ

ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΗΣ

ΑΡ­ΓΥ­ΡΗΣ

ΝΙ­ΚΟ­ΛΑ­ΟΣ

ΒΑΓ­ΓΕ­ΛΑ­ΤΟΣ

ΜΙΛ­ΤΟΣ

ΒΑΓ­ΓΕ­ΛΑ­ΤΟΥ

ΕΙ­ΡΗ­ΝΗ

ΒΑΓ­ΓΕ­ΛΗ

ΒΑ­ΣΙ­ΛΙ­ΚΗ

ΒΑΓ­ΓΕ­ΛΗΣ

ΤΑΚΗΣ

ΓΕ­ΩΡ­ΓΙΑ­ΔΟΥ

ΦΥΛΛΗ

ΓΙΑΝ­ΝΟΥ­ΛΙΑ

ΚΑ­ΤΕ­ΡΙ­ΝΑ

ΔΟΥ­ΚΑΣ

ΣΤΑΥ­ΡΟΣ

ΔΡΟ­ΣΟΣ

ΤΑΚΗΣ

ΚΑ­ΛΙ­ΝΤΕ­ΡΑ­ΚΗΣ

ΑΧΙΛ­ΛΕ­ΑΣ

ΚΑ­ΛΙ­ΝΤΕ­ΡΑ­ΚΗΣ

ΓΙΑΝ­ΝΗΣ

ΚΑΛ­ΤΣΟΥ­ΝΗΣ

ΑΝΤΩ­ΝΗΣ

ΚΑ­ΤΣΑ­ΓΩ­ΝΗΣ

ΕΝ­ΡΙ­ΚΟΣ

ΚΟ­ΚΟ­ΡΑΣ

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ

ΚΟΛ­ΛΑ­ΤΟΣ

ΘΟ­ΔΩ­ΡΗΣ

ΚΟΥ­ΚΟΥ­ΛΑ­ΚΗ

ΜΑΙΡΗ

ΚΩ­ΤΣΟ­ΒΟ­ΛΟΣ

ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΗΣ

ΚΩ­ΤΣΟ­ΒΟ­ΛΟΣ

ΠΑ­ΝΑ­ΓΙΩ­ΤΗΣ

ΛΑ­ΜΠΡΟ­ΠΟΥ­ΛΟΣ

ΒΑ­ΣΙ­ΛΗΣ

ΛΟ­ΡΕΝ­ΤΖΟΣ

ΓΙΩΡ­ΓΟΣ

ΛΟΥ­ΚΑΣ

ΝΙΚΟΣ

ΜΑ­ΛΙ­ΚΟΥ­ΤΗΣ

ΓΙΩΡ­ΓΟΣ

ΜΟΥ­ΖΑ­ΚΙ­ΤΗΣ

ΤΑΣΟΣ

ΜΟΥ­ΣΜΟΥ­ΛΑ

ΣΤΕΛ­ΛΑ

ΜΠΟΥΡ­ΝΑ­ΖΟΥ

ΜΑΡΙΑ

ΜΠΡΙ­ΣΚΟΣ

ΓΙΑΝ­ΝΗΣ

ΝΙ­ΚΟ­ΛΟ­ΠΟΥ­ΛΟΣ

ΘΕ­Ο­ΔΩ­ΡΟΣ

ΝΙ­ΚΟ­ΛΟ­ΠΟΥ­ΛΟΥ

ΙΩ­ΑΝ­ΝΑ

ΠΑ­ΝΑ­ΓΙΩ­ΤΟ­ΠΟΥ­ΛΟΥ

ΕΛΕΝΗ

ΠΑ­ΝΑ­ΓΙΩ­ΤΟ­ΠΟΥ­ΛΟΥ

ΖΩΗ

ΠΑ­ΠΑ­ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΙΟΥ

ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΑ

ΠΑ­ΠΑ­ΜΙ­ΧΑ­ΛΗΣ

ΚΩ­ΣΤΑΣ

ΡΕΣΤΗ

ΒΗ­ΘΛΕ­ΕΜ

ΤΣΑ­ΓΚΑ­ΡΗΣ

ΠΕ­ΤΡΟΣ

ΦΡΑ­ΓΚΟΣ

ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΗΣ

ΧΑ­ΤΖΗ­ΝΙ­ΚΟ­ΛΑ­ΟΥ

ΒΑ­ΛΙ­ΝΑ

ΠΑ­ΝΑ­ΓΙΩ­ΤΙ­ΔΟΥ

ΧΡΙ­ΣΤΙ­ΝΑ 

(Διπλή Έντα­ξη)