Γ. Καλομοίρης: Ευρύ κοινό εκλογικό σχήμα των δυνάμεων της Αριστεράς στο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ

Όπως αναφέρει, μεταξύ άλλων, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου και την επίθεσή του κατά της ΑΔΕΔΥ και του συλλογικού της προεδρείου, μέχρι το Γενάρη του ’15 ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύθηκε τους αγώνες της ΑΔΕΔΥ και τον εργαζομένων για να «κερδοσκοπήσει και να ανέβει στην εξουσία» και οι επιθέσεις «δείχνουν ότι μια κυβέρνηση που έχει πλήρως αποδεχθεί τις μνημονιακές πολιτικές, που έχει πλήρως υποταχθεί στους δανειστές και στους μηχανισμούς της, που λειτουργεί τελικά με πολιτικές, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρηματιών στη χώρα μας, για να περάσει τις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές της πρέπει να υπονομέψει το συνδικαλιστικό κίνημα, και κυρίως την πτέρυγα εκείνη του συνδικαλιστικού κινήματος που είναι η πιο ταξική, η πιο ριζοσπαστική, αυτή που εν τοις πράγμασι μπορεί και αντιστέκεται στην εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών».

ΜΕΤΩΠΟ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Σε ό,τι αφορά στο Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής (ΜΕΤΑ), και κυρίως στις δυνάμεις που δρουν στο δημόσιο τομέα, όπως τονίζει ο Γρ. Καλομοίρης, «έχουν μια σταθερή, συνεπή και ανυποχώρητη δράση υπέρ των εργαζομένων, υπέρ των κοινωνικών αγαθών, υπέρ της διασφάλισης εργασιακών – κοινωνικών δικαιωμάτων, και για τους εργαζομένους στο δημόσιο τομέα αλλά και για αυτούς του ιδιωτικού. Στη λογική μας ήταν πάντα και επιβεβαιώθηκε το τελευταίο διάστημα ότι η ανατροπή των μνημονίων, η ανατροπή των πολιτικών της λιτότητας, της ανεργίας, των ιδιωτικοποιήσεων, του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου δεν μπορούσε και δεν μπορεί να γίνει μόνον από τον αγώνα των εργαζομένων στο Δημόσιο. Παλέψαμε πάντα και συνεχίζουμε να παλεύουμε για να συμβάλλουμε και να δημιουργηθεί ένα ευρύτερο παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής. Σε κάποιες φάσεις πετύχαμε να γίνουν βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως, για παράδειγμα, στον αγώνα ενάντια στα μεσοπρόθεσμα προγράμματα και στα μνημόνια, στο ασφαλιστικό κ.λπ.».

Εκείνο που απαιτείται σήμερα και αυτό προβάλλει ως αναγκαιότητα το ΜΕΤΑ, ενόψει και του Συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ, όπως σημειώνει, «είναι να λειτουργήσουν τα συνδικάτα από τη βάση, οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων να “ζωντανέψουν” ξανά, να πάρουν οι εργαζόμενοι την υπόθεση στα χέρια τους, υπερβαίνοντας και αντιμετωπίζοντας και την αδράνεια συνδικαλιστικών ηγεσιών, και κυρίως αυτό που εκφράζεται στον ιδιωτικό τομέα από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Η σωστή τακτική της ΑΔΕΔΥ όλα τα προηγούμενα χρόνια, όπως και σήμερα -για αυτό άλλωστε και συγκεντρώνει τις επιθέσεις των κυβερνώντων-, θα πρέπει να συνδεθεί και να συνεχιστεί με το να στηρίζεται στον αγώνα και τη βούληση των ίδιων των εργαζομένων μέσα από συλλογικές διαδικασίες στα σωματεία, στις ομοσπονδίας…»

Παράλληλα, «η γνώμη μας είναι ότι το συνδικαλιστικό κίνημα στο Δημόσιο θα πρέπει να συνδέσει τον αγώνα του για την υπεράσπιση των μισθών, των συντάξεων, τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, την απόκρουση των απολύσεων, της κινητικότητας, της αξιολόγησης, νέες προσλήψεις με πλήρη δικαιώματα στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Αυτοδιοίκηση, τις κοινωνικές δομές κ.λπ., με γενικότερους στόχους, όπως: τη διαγραφή του χρέους, η εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, η επαναφορά στο Δημόσιο των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν, και βεβαίως η στήριξη παραγωγικών τομέων και των κοινωνικών αγαθών, που θα πρέπει να υπάρχει από μια κυβέρνηση που θα έχει ως προτεραιότητα τις ανάγκες των πολιτών και της κοινωνίας, και όχι την εξυπηρέτηση του χρέους και των δανειστών. Και όλα αυτά, σε σύγκρουση και ρήξη με την πολιτική που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η ευρωζώνη».

Το ΜΕΤΑ, υπογραμμίζει ο Γρ. Καλομοίρης, «διεκδικεί την ψήφο των εργαζομένων, μέσα σε δύσκολες συνθήκες, όπου ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, παλιός (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ) και νέος (παράταξη ΣΥΡΙΖΑ), συνεχίζει να χρησιμοποιεί όλες τις γνωστές βρόμικες μεθόδους εκβιασμού και εξαγοράς συνειδήσεων. Ωστόσο, εμείς θεωρούμε πως ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες, σε αυτές τις παρατάξεις, υπάρχουν στη βάση υγιείς δυνάμεις, με αγωνιστικές διαθέσεις και βούληση, με τις οποίες εμείς θέλουμε να συνεννοηθούμε, θέλουμε να συνεργαστούμε και θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα ευρύτερο μέτωπο».

Ωστόσο, συνεχίζει, «η πρότασή μας, η πολιτική – συνδικαλιστική, απευθύνεται στις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς (ΠΑΜΕ παρά τις διαφορές μας στην τακτική του, Συσπειρώσεις – Παρεμβάσεις με τις οποίες βρήκαμε “γλώσσα συνεννόησης” τα προηγούμενα χρόνια, ανένταχτους, ριζοσπάστες αριστερούς, κινηματικούς συνδικαλιστές, ανεξάρτητους), ώστε να υπάρξει ένα ευρύτερο μέτωπο συνεννόησης, κοινής παρουσίας και κοινών θέσεων, και να βγουν προωθημένες αποφάσεις από το Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, για το πρόγραμμα δράσης και τους στόχους που θα παλέψει το επόμενο διάστημα. Η συμπόρευση – συνεννόηση μπορεί να πάρει και τη μορφή καταγραφής και στις εκλογικές διαδικασίες μέσα από ένα ευρύ κοινό εκλογικό σχήμα, που θα διεκδικήσει την πρώτη θέση».

Οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ «διαχωρίστηκαν από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ -που σε ηγετικό επίπεδο ανέλαβαν ρόλο κυβερνητικού συνδικαλισμού, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο-, υπερασπιζόμενες αρχές και αξίες για τις οποίες παλεύουμε δεκαετίες, παρά το γεγονός ότι εάν το έβλεπε κανείς στενά παραταξιακά ο χώρος αυτός, εάν παρέμενε ενιαίος (που δεν υπήρχε περίπτωση) έχει την πρώτη θέση στο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ». Αυτό είναι απόδειξη, συμπληρώνει, «ότι δε μας ενδιαφέρουν οι θέσεις. Μας ενδιαφέρει η δράση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που έγινε πριν από τρία χρόνια: διεκδικήσαμε την προεδρία, δεν την κερδίσαμε, αλλά αυτός δεν ήταν λόγος για να μη δώσουμε τη μάχη ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές και στην οργάνωση του κινήματος μέσα στην ΑΔΕΔΥ. Πρωτοστατήσαμε σε όλα τα ζητήματα λειτουργίας και δράσης της, όπως έγινε στην απεργία – αποχή από την “αξιολόγηση Μητσοτάκη”, για την οποία αγωνιστήκαμε για να πείσουμε τις άλλες δυνάμεις, και τελικά δικαιωθήκαμε με το να ακυρωθεί στην πράξη».

Παρακολουθήστε το βίντεο…