Τους τελευταίους μήνες η Χρυσή Αυγή προσπαθεί μεθοδικά να αυξήσει την κοινωνική επιρροή της στο έδαφος της απογοήτευσης πολλών ανθρώπων από τη μνημονιακή λιτότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καθώς και του ρατσισμού της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας-Ελλάδας για την αποτροπή εισόδου προσφύγων στο Αιγαίο.

Μέχρι στιγ­μής στη Χίο και δευ­τε­ρευό­ντως στη Λέσβο και τη Σάμο οι νε­ο­να­ζί, με την ανοχή και στή­ρι­ξη το­πι­κών πα­ρα­γό­ντων της (ακρο)δε­ξιάς και της αστυ­νο­μί­ας, έχουν κα­τα­φέ­ρει να διευ­ρύ­νουν τις ομά­δες και την εκλο­γι­κή πε­λα­τεία τους στο έδα­φος ξε­νο­φο­βι­κών ρα­τσι­στι­κών το­πι­κών κι­νη­μά­των για πρώτη φορά μετά την πε­ρί­ο­δο απο­μό­νω­σής τους που ακο­λού­θη­σε τη δο­λο­φο­νία Φύσσα.

Οι δυ­σκο­λί­ες των φα­σι­στών

Ταυ­τό­χρο­να επι­χει­ρούν να εκ­με­ταλ­λευ­τούν τον ούριο άνεμο που πνέει γι’ αυ­τούς στο Αι­γαίο για να οι­κο­δο­μή­σουν ένα πα­νελ­λα­δι­κό φα­σι­στι­κό ρεύμα, σαν κι αυτό που τους έβαλε στη Βουλή στις εκλο­γές του 2012. Μέχρι στιγ­μής, πά­ντως, αυτό δεν φαί­νε­ται να καρ­πο­φο­ρεί. Παρά τις υπο­κι­νού­με­νες αντι­δρά­σεις από ακρο­δε­ξιούς συλ­λό­γους γο­νέ­ων σε μια σειρά από πε­ριο­χές αρχής γε­νο­μέ­νης από το Ωραιό­κα­στρο, ήδη­1500 προ­σφυ­γό­που­λα πη­γαί­νουν στο σχο­λείο και στην πλειο­ψη­φία τους αγκα­λιά­στη­καν από δα­σκά­λους, γο­νείς και το­πι­κές κοι­νω­νί­ες. Η από­πει­ρα διείσ­δυ­σης των νε­ο­να­ζί σε χώ­ρους δου­λειάς απο­δει­κνύ­ε­ται δύ­σκο­λη υπό­θε­ση, όπως έδει­ξε η αναι­μι­κή συ­γκέ­ντρω­ση 50 ηλι­κιω­μέ­νων χρυ­σαυ­γι­τών στη φιέ­στα των εγκαι­νί­ων των συν­δι­κα­λι­στι­κών φα­σι­στι­κών γρα­φεί­ων στο Πα­γκρά­τι με ομι­λη­τή το Μι­χα­λο­λιά­κο, ενώ ταυ­τό­χρο­να εκα­το­ντά­δες αντι­φα­σί­στες δια­δή­λω­ναν στους γύρω δρό­μους. Φα­σι­στι­κές προ­κλή­σεις σε γει­το­νιές αντι­με­τω­πί­στη­καν με αυ­ξη­μέ­να αντα­να­κλα­στι­κά από το αντι­φα­σι­στι­κό κί­νη­μα και την Αρι­στε­ρά που ορ­γά­νω­σαν κι­νη­το­ποι­ή­σεις (στο Νέο Ηρά­κλειο, στη Δάφνη, στο Ίλιον και αλλού). Στα σχο­λεία, όπου επί­σης επι­χει­ρούν διείσ­δυ­ση, αυτή δεν βρί­σκει τόσο ευ­ή­κοα ώτα στις μα­θη­τι­κές τά­ξεις όσο κατά το διά­στη­μα προ της δο­λο­φο­νί­ας Φύσσα. Το κί­νη­μα αλ­λη­λεγ­γύ­ης στους πρό­σφυ­γες, παρά την υπο­χώ­ρη­σή του και τη στο­χο­ποί­η­σή του από ΜΜΕ, κυ­βέρ­νη­ση και ακρο­δε­ξιά, εξα­κο­λου­θεί να είναι ισχυ­ρό και εκ­φρά­ζει με θε­τι­κό τρόπο τα αι­σθή­μα­τα αλ­λη­λεγ­γύ­ης με­γά­λων τμη­μά­των των το­πι­κών πλη­θυ­σμών κοντά στα προ­σφυ­γι­κά στρα­τό­πε­δα. Η δίκη της ΧΑ, παρά τις προ­κλή­σεις των νε­ο­να­ζί εντός του δι­κα­στη­ρί­ου ενά­ντια σε μάρ­τυ­ρες κα­τη­γο­ρί­ας και στα θύ­μα­τά τους, απο­τε­λεί ανα­σταλ­τι­κό πα­ρά­γο­ντα για τη φα­σι­στι­κή «δράση», παρά την έως τώρα υπο­το­νι­κή κά­λυ­ψή της από τα ΜΜΕ.

Ξέ­πλυ­μα

Παρ’ όλα αυτά, οι χρυ­σαυ­γί­τες φαί­νε­ται να βρί­σκουν τον τε­λευ­ταίο καιρό απροσ­δό­κη­το σύμ­μα­χο την κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα, που έχει βαλ­θεί συ­στη­μα­τι­κά να τους ξε­πλέ­νει: Πρώτα η επί­σκε­ψη Καμ­μέ­νου – Βίτσα στο Κα­στελ­λό­ρι­ζο χέρι χέρι με τους Κα­σι­διά­ρη – Παππά και αμέ­σως μετά οι δη­λώ­σεις του πρώην υπουρ­γού Δι­καιο­σύ­νης Πα­ρα­σκευό­που­λου περί βο­ή­θειας που πρέ­πει να προ­σφέ­ρει το πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα σε μια σο­βα­ρό­τε­ρη Χρυσή Αυγή, άνοι­ξαν την όρεξη των φα­σι­στών, που απο­φά­σι­σαν να κά­νουν επι­δρο­μή τζά­μπα μα­γκιάς σε εκ­δή­λω­ση για τις μειο­νό­τη­τες στην ΕΣΗΕΑ. Μπο­ρεί οι κι­νή­σεις εντυ­πω­σια­σμού της ΧΑ να μην εμπε­ριέ­χουν προς το παρόν τη σω­μα­τι­κή βία, τα ρό­πα­λα και τα μα­χαί­ρια, όμως απο­τε­λούν ανα­βάθ­μι­ση της δη­μό­σιας ει­κό­νας τους στα μάτια των έως τώρα συ­γκρα­τη­μέ­νων οπα­δών τους που ακόμα δεν τολ­μούν στην πλειο­ψη­φία τους να εκ­φρα­στούν δη­μό­σια υπέρ των μα­χαι­ρο­βγαλ­τών του Μι­χα­λο­λιά­κου. Η στιγ­μή είναι εξαι­ρε­τι­κά κρί­σι­μη, όπως δεί­χνουν τα τσι­μπη­μέ­να πο­σο­στά (έως και 8,5%) που δί­νουν στους νε­ο­να­ζί οι δη­μο­σκο­πή­σεις. Φαί­νε­ται ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (που κατά τα άλλα ιδρώ­νει για να πεί­σει τους δα­νει­στές να τον αφή­σουν να δώσει 300 ευρώ χρι­στου­γεν­νιά­τι­κο μπο­να­μά στους χα­μη­λο­συ­ντα­ξιού­χους) να ακο­λου­θεί την πε­πα­τη­μέ­νη της «πλα­γιο­κό­πη­σης» της εκλο­γι­κής πε­λα­τεί­ας της ΝΔ από τα (ακρο)δεξιά, που πρώτο δί­δα­ξε το ΠΑΣΟΚ κά­νο­ντας μάγκα αρ­χι­κά τον Κα­ρα­τζα­φέ­ρη και στη συ­νέ­χεια το Μι­χα­λο­λιά­κο. Η ΕΡΤ προ­βάλ­λει συ­στη­μα­τι­κά ομι­λί­ες νε­ο­να­ζί βου­λευ­τών, ενώ δεν πάει πολύς και­ρός που ο πρό­ε­δρος της Βου­λής Βού­τσης δεν θε­ω­ρού­σε ανε­πι­θύ­μη­τες τις ψή­φους της ΧΑ προ­κει­μέ­νου να ψη­φι­στεί από τη Βουλή ο νέος εκλο­γι­κός νόμος. Αν αυτή η τα­κτι­κή συ­νε­χι­στεί, στο ξέ­πλυ­μα που επι­χει­ρεί­ται από γρα­φι­κές «προ­σω­πι­κό­τη­τες» όπως οι Για­τζό­γλου και Σφα­κια­νά­κης θα προ­στε­θούν και άλλοι πρό­θυ­μοι των κα­να­λιών στις ζώνες της ακρο­δε­ξιάς lifestyle υπο­κουλ­τού­ρας.

Για όλους αυ­τούς τους λό­γους, τα αντι­φα­σι­στι­κά-δη­μο­κρα­τι­κά αντα­να­κλα­στι­κά μας οφεί­λουν να είναι αυ­ξη­μέ­να. Πρώ­τον, η απα­γό­ρευ­ση χρή­σης των δη­μό­σιων χώρων από τους νε­ο­να­ζί στις γει­το­νιές, τα σχο­λεία και τους χώ­ρους δου­λειάς με την κι­νη­το­ποί­η­ση του αντι­φα­σι­στι­κού κι­νή­μα­τος απο­τε­λεί στοι­χειώ­δη υπο­χρέ­ω­ση κάθε δη­μο­κρα­τι­κής και αρι­στε­ρής δύ­να­μης, ώστε να μην απο­θρα­συν­θούν οι ορ­γα­νω­μέ­νοι φα­σί­στες και να μην ξε­θαρ­ρέ­ψουν οι χα­λα­ροί υπο­στη­ρι­κτές τους. Δεύ­τε­ρον, η απο­φα­σι­στι­κή απά­ντη­ση του κι­νή­μα­τος και της Αρι­στε­ράς στα ρα­τσι­στι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα της συμ­φω­νί­ας ΕΕ-Τουρ­κί­ας στο πλευ­ρό των προ­σφύ­γων και των με­τα­να­στών απο­τε­λεί μο­νό­δρο­μο. Τέλος, μόνο μια ισχυ­ρή Αρι­στε­ρά κι ένα ανα­συ­γκρο­τη­μέ­νο κί­νη­μα ενά­ντια στα μνη­μό­νια και τη λι­τό­τη­τα μπο­ρούν να απα­ντή­σουν απο­τε­λε­σμα­τι­κά και συ­νο­λι­κά στις προ­κλή­σεις των φα­σι­στών και την επι­χεί­ρη­ση ξε­πλύ­μα­τός τους, δί­νο­ντας διέ­ξο­δο στην οργή και την απο­γο­ή­τευ­ση που πα­ρά­γει η νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη δια­κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα. Την ώρα που ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κα­τα­βα­ρα­θρώ­νε­ται δη­μο­σκο­πι­κά και η ΝΔ αδυ­να­τεί να καρ­πω­θεί τη φθορά του, η δυ­να­τό­τη­τα ορα­τής ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ρής διε­ξό­δου απο­τε­λεί προ­ϋ­πό­θε­ση για να φρά­ξου­με το δρόμο στην επι­στρο­φή των βρι­κο­λά­κων του να­ζι­σμού, παρά και ενά­ντια στην τάση ενί­σχυ­σης της ρα­τσι­στι­κής εθνι­κι­στι­κής ακρο­δε­ξιάς διε­θνώς.

*Δη­μο­σιεύ­τη­κε στην "Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά" φ. 374 (21/12/16)

Ετικέτες