Θερινοϊός ή «Μητσοτάκη, κάθαρμα» reloaded

Α. Ανάμεσα στις αρχικές εκτιμήσεις (για να μη γράψω, διαβεβαιώσεις) των ειδικών λοιμωξιολόγων για την πανδημία του νέου κορωνοϊού ήταν και εκείνη ότι ο ιός θα υποχωρούσε, τουλάχιστον στο Βόρειο Ημισφαίριο, μόλις έρχονταν οι θερινοί μήνες, εξαιτίας της αύξησης της θερμοκρασίας και της ηλιοφάνειας. Η γενική εικόνα από τις ΗΠΑ και τη Δυτική Ευρώπη, τους διαψεύδει πανηγυρικά. Ο ιός όχι μόνο δεν υποχωρεί και δεν «καταπολεμάται» με τις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά εξαπλώνεται ραγδαία. Η προσδοκώμενη «εποχικότητα» έχει ήδη πάει περίπατο – όχι στον Μεγάλο του Κώστα του Μπακογιάννη… Επομένως προμηνύονται δύο πολλοί δύσκολοι μήνες μέσα στο καλοκαίρι, που διανύουμε, από τη στιγμή, μάλιστα, που επικράτησε πρόσκαιρα, καιροσκοπικά και κερδοσκοπικά, κλίμα εφησυχασμού, επανεκκίνησης της οικονομίας, κατανάλωσης του πετρελαίου, που είχε βαρέσει διάλυση και… τουρισμού με το στανιό και χωρίς προληπτικά μέτρα υγειονομικής στόχευσης, για  τα αεροπλάνα της TUI ή τα πλοία της κρουαζιέρας.

Β. Στη Φλόριντα των ΗΠΑ (και των υψηλών θερμοκρασιών…), απέτυχε παταγωδώς η στρατηγική της πολιτειακής κυβέρνησης των Ρεπουμπλικάνων, που από τις αρχές του Μάη έδινε απόλυτη προτεραιότητα στην επανεκκίνηση της οικονομίας και του τουρισμού, επειδή τάχα η πολιτεία τα είχε πάει «περίφημα» στην αντιμετώπιση της πανδημίας και η κατάσταση ήταν «ελέγξιμη» (σχετική δήλωση του ρεπουμπλικάνου κυβερνήτη, Ρον ΝτεΣάντις στις 30 Απριλίου, στη πολιτειακή Βουλή των Αντιπροσώπων στο Ταλαχάσι).

Αυτή η στρατηγική βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό και σε αποσπασματικά και εικονικά, στατιστικά στοιχεία ως προς την πραγματική εξάπλωση του ιού μέσα στην πολιτεία, κατάσταση που είχε αποκαλύψει η εφημερίδα, Tampa Bay Times, στις 28-29 Απριλίου, όταν σε δημοσιογραφική έρευνα διαπιστωνόταν ότι 3.719 άνθρωποι είχαν πεθάνει από «πνευμονία» και «υψηλό πυρετό» μόνο στις τέσσερις κομητείες της Τάμπα, χωρίς να έχουν καταχωριστεί στα «επίσημα» θύματα της covid-19, καθώς δεν είχαν πραγματοποιηθεί τεστ διάγνωσης πριν τον θάνατο τους και δεν είχαν διακομιστεί «έγκαιρα» σε νοσοκομείο (οι επίσημοι νεκροί, τότε, στις 29 Απριλίου, ήταν σε όλη την πολιτεία, «μόλις» 1.240 και φυσικά, δύσκολα πιστεύει κανείς ότι υπήρχε κάποια «ξεχωριστή» επιδημία… πνευμονίας στην Τάμπα).

Σήμερα, δύο ολόκληρους μήνες μετά το πανηγυρικό «άνοιγμα του τουρισμού» από τον ρεπουμπλικάνο κυβερνήτη, Ρον ΝτεΣάντις, η Φλόριντα καταγράφει καθημερινά, αρνητικά ρεκόρ νέων κρουσμάτων (έφθασε τα 15.000 την Κυριακή 12 Ιουλίου) και νεκρών (35-40 ανά ημέρα και πολλαπλασιάζονται) σε σχέση πρώτα με τις υπόλοιπες ΗΠΑ, από όπου κάνει μεταξύ άλλων και «εισαγωγή» τουριστών και εν μέρει φορέων του ιού, και κατόπιν, με τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτά συντελούνται όταν οι κυβερνώντες δίνουν προτεραιότητα στην παραχαραγμένη και πλαστογραφημένη επικοινωνία των «επιτυχιών», την οικονομία του πετρελαίου και την κερδοφορία της τουριστικής επιχειρηματικότητας και όχι στη δημόσια υγεία και τη σωματική και ψυχολογική ακεραιότητα των πολιτών τους. [Αυτή τη στιγμή, και πάντα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (ή, «στοιχεία») στη Φλόριντα των 21.484.000 κατοίκων, και των περίπου 3.000.000 τουριστών, από τις 28 Φεβρουαρίου, έχουν πραγματοποιηθεί 2.639.574 τεστ, 278.667 μόνιμοι κάτοικοι έχουν βρεθεί θετικοί, 3.768 τουρίστες είναι ασθενείς (σχεδόν όλοι τις τελευταίες 15 μέρες) και έχουν καταγραφεί 4.277 θάνατοι από covid-19 – 189 τις τελευταίες πέντε μέρες συναγερμού].

Γ. Τα Βαλκάνια είναι το νέο, εξελισσόμενο επίκεντρο της πανδημίας στην Ευρώπη – στη Σερβία, το Μαυροβούνιο, τη Βόρεια Μακεδονία, την Κροατία και την Ελλάδα. Γιατί, είναι το εύλογο ερώτημα.

Αν δεχθούμε ότι οι γνωστές «υστερήσεις» του καπιταλισμού στην περιοχή ισχύουν εν πολλοίς «ομοιόμορφα», πχ στους αριθμούς απασχόλησης εργαζομένων στον ίδιο βιομηχανικό ή υπαλληλικό χώρο, όπως και οι αντίστοιχες αρνητικές επιδόσεις στην πραγματική και όχι στη «στα χαρτιά» κατάσταση των συστημάτων υγείας και περίθαλψης, και συνάμα αν διαπιστώσουμε ότι η εποχική «παγκοσμιοποίηση», που συνδυάζεται με την τουριστική κινητικότητα και επισκεψιμότητα, είτε από την Ευρώπη, είτε από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, φέτος, δεν έχει τους ίδιους ρυθμούς και αριθμούς, με τα προηγούμενα χρόνια, η αιτία αυτής της «έκρηξης» κρουσμάτων πρέπει να αναζητηθεί στις πλημμελείς, ελαττωματικές και αλλοπρόσαλλες κυβερνητικές αποφάσεις που πάρθηκαν και υλοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των λοκντάουν – όπως και όπου και αν αυτά εφαρμόστηκαν.

Με βασικότερη, την τακτική που τήρησε και η κυβέρνηση Μητσοτάκη να μην πραγματοποιηθούν έγκαιρα μαζικά, διαγνωστικά τεστ αποκάλυψης της πραγματικής διασποράς του ιού στον γενικό πληθυσμό, όπως και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας απαιτούσε, ώστε να απομονωθούν και να ιαθούν στοχευμένα, ειδικά οι ασυμπτωματικοί ασθενείς. Σήμερα, η Ελλάδα καταγράφει τη φαινομενική παραδοξότητα να έχει σχεδόν ίσο αριθμό νέων, καθημερινών κρουσμάτων πρώτα στον γενικό πληθυσμό, όπου υποτίθεται ότι η διασπορά είχε τιθασευτεί με το λοκντάουν, και κατόπιν, στις «δειγματοληπτικές» πύλες εισόδου  των τουριστών, από χώρες που υποτίθεται ότι τα πήγαν «χειρότερα» ή «άσχημα» σε σχέση με την Ψωροκώσταινα, στη διάρκεια των πρώτων μηνών της πανδημίας.

Επομένως, το λοκντάουν στα Βαλκάνια και την Ελλάδα, που επιβλήθηκε  χωρίς την ταυτόχρονη, μαζική και σύντομη διεξαγωγή τεστ, απέτυχε. Παταγωδώς και διαμορφώνοντας μια απολύτως πλαστή εικόνα ως προς την πραγματική διασπορά του ιού στην κοινότητα, με τη σύμπραξη και της πανηγυριτζίδικης ατμόσφαιρας, η οποία επικράτησε, στα χρηματοδοτούμενα από τον Κούλη και τον Πέτσα ΜΜΕ του εφησυχασμού και των «επιτυχιών» των διαφόρων «Μένουμε» (Σπίτι και Ασφαλείς), μέχρι να έρθει η ώρα των «Υπομένουμε» (την επικίνδυνη κυβερνητική πολιτική, την πείνα, την τηλεργασία, την αφραγκία, την ασθένεια, την ανεργία κτλ). Ή η στιγμή της αλήθειας για τις απίθανες κυβερνητικές αποφάσεις, με τις οποίες, ξεκινούν ξανά, πχ, οι τουριστικές και εμπορικές πτήσεις από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία ή τη Σουηδία με τα γνωστά, επιδημιολογικά δεδομένα αυτών των χωρών, ενώ απαγορεύονται ταυτόχρονα δημόσιες συναθροίσεις όπως τα υπαίθρια πανηγύρια ή άλλες αντίστοιχες εκδηλώσεις, τάχα για να περιοριστεί η εξάπλωση του ιού στην κοινότητα.

Δ. Στον κατάλογο συστάσεων και οδηγιών («βέλτιστων πρακτικών»), που επικαιροποίησε το Σαββατοκύριακο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, για την καλύτερη αντιμετώπιση της πανδημίας, έως ότου εμφανιστεί εμβόλιο ή βρεθεί αποτελεσματικό φάρμακο, η χρήση υφασμάτινης μάσκας σε δημόσιο χώρο από αξιολογική άποψη, βρίσκεται στην τρίτη θέση και πρόταση.

Στις δύο πρώτες θέσεις, πάντα αξιολογικά, τοποθετούνται η μαζικότητα και η ταχύτητα των διαγνωστικών τεστ στον γενικό πληθυσμό, με τη συνδυασμένη επιβολή «εξατομικευμένης» απομόνωσης στους ασθενείς (βαριούς, ήπιους, ασυμπτωματικούς) και η σύντομη και εκτεταμένη ιχνηλάτηση των επαφών στα «επιβεβαιωμένα» κρούσματα.

Οι δυτικές κυβερνήσεις της εξάρτησης από την οικονομία του πετρελαίου και την «εκ του σύνεγγυς»  εργασία στη βιομηχανία και την αγροτική παραγωγή έχουν μετατρέψει την υπ’ αριθμόν 3 οδηγία του ΠΟΥ, στην απόλυτη «πανάκεια» αντιμετώπισης του ιού και μετάθεσης των υγειονομικών και πολιτικών ευθυνών τους στις πλάτες των εργαζομένων, των καταναλωτών και των εποχούμενων της… ατομικής ευθύνης και της δημόσιας μετακίνησης και σφαίρας!

Η κατάσταση όμως που αποκαλύφθηκε εν προκειμένω στις βιοτεχνικές, αγροτικές περιοχές της Καταλονίας (Λέριδα), όπου υποτίθεται ότι τα μέτρα αυτο-και ετεροπροστασίας τηρούνταν «σχολαστικά», προκειμένου να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στη συγκομιδή φρούτων και λαχανικών, δείχνει ότι και η χρήση μάσκας χωρίς τεστ αποκάλυψης των πραγματικών κρουσμάτων, έχει περιορισμένα και εξαιρετικά «χαμηλά» επίπεδα επιτυχίας, στον περιορισμό εξάπλωσης του ιού και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια και αναπόδραστα σε καθεστώς επαναφοράς, εντέλει, ενός γενικού λοκντάουν. Μέσα σε όλα τα άλλα, το λοκντάουν στις αγροτικές περιοχές, εν προκειμένω, στην Καταλονία, ανατρέπει και επιβραδύνει τους ρυθμούς συγκομιδής και τυποποίησης των τροφίμων, όπως συμβαίνει και σε περιοχές της Γερμανίας και της Ολλανδίας, όπου «ανοιγοκλείνουν» μονάδες επεξεργασίας κρέατος και οπωροκηπευτικών, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται άμεσα για τα είδη διατροφής που (δεν) θα βρίσκονται στα σουπερμάρκετ και τα καταστήματα τροφίμων των ευρωπαϊκών πόλεων, το αμέσως επόμενο, χρονικό διάστημα.

Ε. Σύμφωνα με τα τοπικά, διαδικτυακά δημοσιεύματα, η πολιτική προστασία και ο ΕΟΔΥ κατ’ εντολή Χαρδαλιά και προφανώς Μητσοτάκη, τηρούν «διπλά βιβλία» και στοιχεία σε ό, τι αφορά τα πραγματικά κρούσματα, που διαπιστώνονται στους τουριστικούς προορισμούς και προέρχονται από το εξωτερικό – χαρακτηριστικό παράδειγμα η γενική σύγχυση ως προς τον αριθμό των κρουσμάτων στην Κρήτη, όπου επικρατεί κυβερνητική, ενοχική σιωπή σχετικά με το πόσοι τουρίστες είτε είναι ασθενείς του κορωνοϊού είτε βρίσκονται σε καραντίνα – αν και εφόσον αυτή έχει επιβληθεί, ούτε αυτό είναι ξεκάθαρο ενημερωτικά.

Αυτή η είδηση, από μόνη της, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση της ΝΔ και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Κωνσταντίνου Μητσοτάκης λένε και διαδίδουν ψέματα σχετικά με το τι πραγματικά συμβαίνει με την πανδημία στην Ελλάδα ανεξάρτητα από τους ελέγχους, τα τεστ και τις δειγματοληψίες, που πραγματοποιούνται, είτε στους τουρίστες είτε στον γενικό πληθυσμό.

Τα ψέματα, ως γνωστόν, έχουν κοντά ποδάρια.

Και το από κάθε ταξική άποψη, τρύπιο σωσίβιο στον τουρισμό μπορεί να αποδειχθεί και φονική παγίδα είτε για τους τουρίστες είτε για την ελλαδική κοινωνία, όσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραχαράσσει την πραγματικότητα της πανδημίας και πλαστογραφεί τους αριθμούς των ασθενών. Ήδη διαβάσατε τι έχει συντελεστεί στη Φλόριντα των ΗΠΑ, όταν και εκεί δόθηκε από τον περασμένο Μάιο, προτεραιότητα στην τουριστική επιχειρηματικότητα και όχι στην υγεία των πολιτών. Σήμερα, η αλήθεια και η πανδημία εκδικούνται τους «βιαστικούς» και τους «πετυχημένους» της ρεπουμπλικανικής κυβέρνησης στην «ηλιόλουστη» πολιτεία των ΗΠΑ, που επαναφέρουν το λοκντάουν όπου λάχει και όπως τύχει – σε παραλίες, μαζικούς χώρους διασκέδασης κτλ. Κάτι αντίστοιχο, σε πρώτη φάση, φαίνεται να ανατέλλει και στον ορίζοντα της Καλντέρας του κοινωνικού ηφαιστείου που σιγοβράζει κάτω από τα πήλινα πόδια της κυβέρνησης και των συνενόχων απολογητών της, στον ΣΕΒ, τα ΜΜΕ, τους «θεσμικούς» παράγοντες του τουρισμού.

Με άλλα λόγια, και επειδή μέσα στα άλλα, έφτασε και η μαύρη επέτειος της ιουλιανής αποστασίας του 1965, ο Κυριάκος Κωνσταντίνου Μητσοτάκης μπορεί βάσιμα να υπολογίζει πως η διαχείριση της πανδημίας και η εξάπλωση του κορωνοϊού και της οικονομικής καταστροφής επί των ημερών του, θα επαναφέρει στα χείλη των άνεργων διαμαρτυρομένων και των πεινασμένων και οργισμένων διαδηλωτών ένα πανεπίκαιρο και ιστορικό σύνθημα, όσες απαγορεύσεις και αν επιβάλει περί του αντιθέτου, ο υπουργός Προστασίας του Ασφαλίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

«Μητσοτάκη, κάθαρμα!».

(ΥΓ. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ξημερώματα 15ης Ιουλίου, το ειδησεογραφικό διαδίκτυο έχει γεμίσει από πληροφορίες και ανακοινώσεις για νέα λοκντάουν στη μισή υφήλιο, από την Καλιφόρνια των ΗΠΑ έως την Αυστραλία και από την Ινδία έως τη Νότια Αφρική και την Κολομβία. Με μία σημαντική διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα λοκντάουν – προτεραιότητα, τώρα, δίνεται στην ολοκληρωτική περιστολή ή απαγόρευση του ελεύθερου χρόνου σε ανοιχτό ή κλειστό δημόσιο χώρο. Οι εργασιακοί χώροι προσώρας θα συνεχίσουν να… λειτουργούν -ειδικά όσοι σχετίζονται με τη διατροφή και τον επισιτισμό ή τις μεταφορές! Είχαμε προβλέψει αυτό το αδιέξοδο, αυτοκτονικό και παντελώς ακατάλληλο εκκρεμές «αντιμετώπισης» της πανδημίας ανάμεσα στα λοκντάουν και τις άρσεις τους ή τις «ανοσίες της αγέλης», εκκρεμές που απέχει έτη φωτός αποτελεσματικότητας και εγκυρότητας, από τη μαζικοποίηση των διαγνωστικών τεστ, τη στοχευμένη, εξατομικευμένη και νοσηλευτική απομόνωση των ασθενών, σε συνδυασμό με την κεφαλαιακή, στελεχιακή και εξοπλιστική ενίσχυση των δημόσιων συστημάτων υγείας όπου γης. Πόροι, τεστ, προσωπικό, νέα νοσηλευτικά ιδρύματα, κλινικές και ΜΕΘ, τεστ και ξανά πόροι και άνθρωποι χρειάζονται – τα λοκντάουν απλώς θα επιβραδύνουν μια κατάσταση, για λίγες μέρες, μερικές εβδομάδες, κατάσταση, που αργότερα, ξανά θα «αρθεί» για να «επανέλθει», ατέρμονα και παράλογα. Όπως είχε συμβεί τα πρώτα εικοσιτετράωρα της πανδημίας και τον περασμένο Μάρτιο στην Ολλανδία, που μάς είχε δώσει την αφορμή για την πρόβλεψη του ανεδαφικού και αναποτελεσματικού εκκρεμούς ανάμεσα στις γενικές απαγορεύσεις και τα «κάθετα» και γενικά λουκέτα και τις επικίνδυνες και αστόχαστες «επαναφορές» στην «κανονικότητα» ή τον πρόσκαιρο και απάνθρωπο στοιχηματισμό στην «ανοσία της αγέλης»).