Η Ευρώπη πάει πόλεμο… και η Ελλάδα εξοπλίζεται

Μο­να­δι­κοί χα­μέ­νοι οι λαοί της ηπεί­ρου, με την κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη να βρί­σκε­ται στην εμπρο­σθο­φυ­λα­κή των πο­λε­μό­χα­ρων ηγε­σιών.

«Συμ­μα­χία των προ­θύ­μων»

Σε Σύ­νο­δο στο Πα­ρί­σι, στην οποία εκ­προ­σω­πή­θη­καν 29 χώρες, πα­ρου­σία και του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, ο Ε. Μα­κρόν, επι­ση­μο­ποί­η­σε τη βού­λη­ση της συμ­μα­χί­ας των «προ­θύ­μων» να στεί­λουν στρα­τό στην Ου­κρα­νία. Από­φα­ση που εκτι­μά­ται πως θα αυ­ξή­σει σε επι­κίν­δυ­να επί­πε­δα την έντα­ση ανά­με­σα στην Ευ­ρώ­πη και τη Ρωσία. Το αγλ­λο­γα­λι­κό σχέ­διο για πα­ρου­σία στρα­τευ­μά­των στην «δίπλα αυλή» του Πού­τιν, εύ­κο­λα θα μπο­ρού­σε να με­τα­τρέ­ψει ολό­κλη­ρη την ευ­ρω­παϊ­κή ήπει­ρο σε πυ­ρι­τι­δα­πο­θή­κη. 

Δι­πλω­μα­τι­κές πηγές θε­ω­ρούν δε­δο­μέ­νη την υλο­ποί­η­σή του σχε­δί­ου αυτού, παρά τις υπαρ­κτές αντι­θέ­σεις και τις «δεύ­τε­ρες σκέ­ψεις» αρ­κε­τών ευ­ρω­παϊ­κών χωρών. Ο πρό­ε­δρος της Γαλ­λί­ας επε­σή­μα­νε ότι εύ­χε­ται η ανά­πτυ­ξη αυτών των ευ­ρω­παϊ­κών στρα­τιω­τι­κών δυ­νά­με­ων να γίνει με αμε­ρι­κα­νι­κή υπο­στή­ρι­ξη, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας ωστό­σο ότι θα πρέ­πει να προ­βλε­φθεί και το σε­νά­ριο της ανά­πτυ­ξής τους χωρίς μια τέ­τοια υπο­στή­ρι­ξη. 

Ανα­λύ­σεις σε με­γά­λα διε­θνή ΜΜΕ υπο­στη­ρί­ζουν ότι η απο­στο­λή ευ­ρω­στρα­τού (μετά από μια εκε­χει­ρία Κιέ­βου-Μό­σχας) θα εστιά­ζει στην πα­ρο­χή αε­ρο­πο­ρι­κής κά­λυ­ψης στην Ου­κρα­νία, καθώς και ναυ­τι­κής πα­ρου­σί­ας στη Μαύρη Θά­λασ­σα. Η ανά­πτυ­ξη των απο­κα­λού­με­νων «μπο­τών στο έδα­φος (πε­ρί­που 20.000 στρα­τιω­τών)» από άποψη με­γέ­θους δεν θα ήταν αρ­κε­τά με­γά­λη για τη δια­τή­ρη­ση μιας εύ­θραυ­στης ει­ρή­νης. Αντί­θε­τα, τα στρα­τεύ­μα­τα του «συ­να­σπι­σμού των προ­θύ­μων», πι­θα­νό­τα­τα θα ανα­πτυ­χθούν για την προ­στα­σία πό­λε­ων, λι­μα­νιών και με­γά­λων ενερ­γεια­κών υπο­δο­μών.

Από την πλευ­ρά της, η ΕΕ, η οποία εκ­προ­σω­πή­θη­κε στη «Σύ­νο­δο για την Ει­ρή­νη(!)» από τον πρό­ε­δρο του Ευ­ρω­παϊ­κού Συμ­βου­λί­ου Αντ. Κόστα και την πρό­ε­δρο της Κο­μι­σιόν Ούρ­σου­λα φον ντερ Λάιεν, δε­σμεύ­τη­κε για άμεση πα­ρά­δο­ση 2 εκατ. βλη­μά­των πυ­ρο­βο­λι­κού στον ου­κρα­νι­κό στρα­τό, αξίας 5 δισ. ευρώ. Επι­πλέ­ον, η ΕΕ θα ενι­σχύ­σει στρα­τιω­τι­κά το Κίεβο μέσω εκτα­μιεύ­σε­ων του δα­νεί­ου G7/ERA (ύψους 18 δισ. ευρώ για την ΕΕ). Πα­ράλ­λη­λα, επι­ση­μαί­νε­ται ότι τα κράτη - μέλη έχουν δε­σμευ­τεί από την αρχή του 2025 να πα­ρά­σχουν στην Ου­κρα­νία πρό­σθε­τη στρα­τιω­τι­κή υπο­στή­ρι­ξη, ύψους 17 δισ. ευρώ.

Ο Στάρ­μερ με τη σειρά του, επι­βε­βαί­ω­σε τα σχέ­δια που πα­ρου­σί­α­σε ο Μα­κρόν, ενώ προ­α­νήγ­γει­λε μια νέα συ­νά­ντη­ση με­τα­ξύ των πο­λε­μο­κά­πη­λων προ­κει­μέ­νου να βρουν τρό­πους κι­νη­το­ποί­η­σης πε­ρισ­σό­τε­ρης στρα­τιω­τι­κής βο­ή­θειας. Ο βρε­τα­νός πρω­θυ­πουρ­γός, ανα­κοί­νω­σε τον πε­ρα­σμέ­νο μήνα στο κοι­νο­βού­λιο ότι η χώρα του θα αυ­ξή­σει τα κον­δύ­λια για τον στρα­τό στο 2,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2027 (η αύ­ξη­ση ση­μαί­νει επι­πλέ­ον 13,4 δισ. λίρες ετη­σί­ως). Πόροι που θα «εξοι­κο­νο­μη­θούν» από την μεί­ω­ση του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών. 

Η φι­λό­δο­ξη πρω­το­βου­λία Γαλ­λί­ας-Βρε­τα­νί­ας, για τον σχη­μα­τι­σμό ενός ευ­ρω­παϊ­κού στρα­τού στην Ου­κρα­νία, δεν θα είναι πά­ντως μια εύ­κο­λη υπό­θε­ση. Αρ­κε­τές χώρες έχουν δη­λώ­σει ότι δεν θα στεί­λουν στρα­τιω­τι­κές δυ­νά­μεις στα ανα­το­λι­κά σύ­νο­ρα της Ευ­ρώ­πης με τη Ρωσία. Μετά τη Με­λό­νι και τον Τουσκ, ο Μη­τσο­τά­κης δή­λω­σε από το Πα­ρί­σι πως «η Ελ­λά­δα δεν ανή­κει στις χώρες οι οποί­ες είναι έτοι­μες να απο­στεί­λουν στρα­τεύ­μα­τα στην Ου­κρα­νία». Το γε­γο­νός ότι η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση δη­λώ­νει προς το παρόν «ανέ­τοι­μη» σε καμία πε­ρί­πτω­ση δεν ση­μαί­νει ότι απορ­ρί­πτει την απο­στο­λή στρα­τευ­μά­των στην Ου­κρα­νία. Η έκ­φρα­ση του πρω­θυ­πουρ­γού («δεν είναι έτοι­μη», όχι δεν θα στεί­λει) ήταν προ­σε­κτι­κά δια­τυ­πω­μέ­νη. Άγνω­στη πα­ρα­μέ­νει η στάση της Γερ­μα­νί­ας και του νέου κα­γκε­λά­ριου Μερτς, σε ένα ρευ­στό τοπίο ανα­διά­τα­ξης πα­ρα­δο­σια­κών συμ­μα­χιών και όξυν­σης των αντα­γω­νι­σμών με­τα­ξύ ΗΠΑ -ΕΕ. 

«Λευκή Βί­βλος»

Στη Σύ­νο­δο στο Πα­ρί­σι υπήρ­ξε όμως και ομο­φω­νία σε κάτι: στην ανά­γκη να δοθεί ώθηση στον «επα­νε­ξο­πλι­σμό» της Ευ­ρώ­πης. Οι «προ­μή­θειες επι­βί­ω­σης» 72 ωρών, σε πε­ρί­πτω­ση πο­λέ­μου, κυ­βερ­νο­ε­πι­θέ­σε­ων και σα­μπο­τάζ σε ζω­τι­κής ση­μα­σί­ας υπο­δο­μές, που πα­ρου­σί­α­σε η Ευ­ρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή, ήταν το τε­λευ­ταίο επει­σό­διο μιας σει­ράς πρω­το­βου­λιών κλι­μά­κω­σης του πο­λε­μι­κού κλί­μα­τος στην Ευ­ρώ­πη. 

Ο πο­λε­μι­κός πα­νι­κός που καλ­λιερ­γεί­ται στις ευ­ρω­παϊ­κές κοι­νω­νί­ες, επι­χει­ρεί­ται να απο­τε­λέ­σει ερ­γα­λείο απο­δο­χής των εξω­φρε­νι­κών εξο­πλι­στι­κών δα­πα­νών. Η ευ­ρεία συ­ναί­νε­ση στα σχέ­δια ένο­πλης υπε­ρά­σπι­σης των συμ­φε­ρό­ντων του ευ­ρω­παϊ­κού κε­φα­λαί­ου είναι βα­σι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για να προ­χω­ρή­σουν. Για να πε­ρι­κό­ψεις ζω­τι­κές κοι­νω­νι­κές δα­πά­νες, ώστε να αγο­ρά­σεις οπλι­κά συ­στή­μα­τα, χρειά­ζε­ται όλος ο πλη­θυ­σμός να μπει στη λο­γι­κή του «πάμε πό­λε­μο». Όπως ήδη κάνει η ΕΕ. Το ίδιο και για να κα­τα­στα­λεί κάθε φωνή αντίρ­ρη­σης στην πο­λε­μι­κή απει­λή και την πε­ρι­στο­λή κοι­νω­νι­κών και δη­μο­κρα­τι­κών δι­καιω­μά­των. 

Λίγες μέρες πριν τις «οδη­γί­ες ετοι­μό­τη­τας», η Κο­μι­σιόν πα­ρου­σί­α­σε την «Λευκή βίβλο για την Άμυνα», το σχέ­διο επα­νε­ξο­πλι­σμού της Ευ­ρώ­πης, που η Επι­τρο­πή ονο­μά­ζει «Ευ­ρω­παϊ­κή Αμυ­ντι­κή Ετοι­μό­τη­τα 2030». Με πυ­ρή­να το πρό­γραμ­μα «ReArm Europe», με τα 800 δισ. ευρώ για την πο­λε­μι­κή βιο­μη­χα­νία και λοι­πούς στρα­τιω­τι­κούς σκο­πούς, που θα πλη­ρώ­σουν οι λαοί με πε­ραι­τέ­ρω «μα­χαί­ρι» στα κον­δύ­λια για μι­σθούς, συ­ντά­ξεις, σχο­λεία και νο­σο­κο­μεία. «Η εποχή του με­ρί­σμα­τος της ει­ρή­νης έχει πα­ρέλ­θει προ πολ­λού», δή­λω­σε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά η Ούρ­σου­λα Φον Ντερ Λάιεν κατά την πα­ρου­σί­α­ση του σχε­δί­ου.

Το σχέ­διο του «επα­νε­ξο­πλι­σμού της Ευ­ρώ­πης» πε­ρι­λαμ­βά­νει ακόμα ένα νέο ερ­γα­λείο που ονο­μά­στη­κε «SAFE», το οποίο μπο­ρεί γρή­γο­ρα να πα­ρά­σχει στα κρά­τη-μέ­λη δά­νεια, ύψους 150 δισ. ευρώ, για αγορά στρα­τιω­τι­κών εξο­πλι­σμών. Η βα­θύ­τε­ρη επι­θυ­μία της πο­λι­τι­κής ηγε­σί­ας της Ε.Ε. είναι να φτιά­ξει το δικό της, ευ­ρω­παϊ­κό στρα­τιω­τι­κό-βιο­μη­χα­νι­κό σύ­μπλεγ­μα, για να μέ­νουν τα χρή­μα­τα στα τα­μεία των ευ­ρω­παϊ­κών εται­ρειών όπλων. Η Επι­τρο­πή αφή­νει ανοι­χτή την πόρτα σε συ­νερ­γα­σί­ες με τρί­τες χώρες, ανά­με­σα στις οποί­ες και η Τουρ­κία, η Μ. Βρε­τα­νία, η Νορ­βη­γία, η Ισλαν­δία και ο Κα­να­δάς. 

Επί­σης, η Κο­μι­σιόν προ­τεί­νει την ενερ­γο­ποί­η­ση της λε­γό­με­νης «Εθνι­κής Ρή­τρας Δια­φυ­γής» για να δώσει στα κρά­τη-μέ­λη με­γα­λύ­τε­ρη ευ­ε­λι­ξία ώστε να ξο­δεύ­ουν πε­ρισ­σό­τε­ρα στην άμυνα χωρίς να πα­ρα­βιά­ζουν τους δη­μο­σιο­νο­μι­κούς κα­νό­νες που πε­ριο­ρί­ζουν το όριο του ελ­λείμ­μα­τος στο 3% του ΑΕΠ, με τη δυ­να­τό­τη­τα κι­νη­το­ποί­η­σης πρό­σθε­των «αμυ­ντι­κών» δα­πα­νών έως και 1,5% του ΑΕΠ ανά χώρα, ή πε­ρί­που 650 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ τα επό­με­να τέσ­σε­ρα χρό­νια για τους 27. Χώρες όπως η Ελ­λά­δα όμως, που ήδη ξο­δεύ­ουν υψηλό ποσό για στρα­τιω­τι­κές δα­πά­νες, δεν είναι σί­γου­ρο ότι θα επω­φε­λη­θούν από την ενερ­γο­ποί­η­ση της ρή­τρας. Πά­ντως στο Μα­ξί­μου δεν έχουν πρό­βλη­μα με τη «δη­μο­σιο­νο­μι­κή ισορ­ρο­πία», όταν μι­λούν για εξο­πλι­σμούς. Διότι δεν είναι 13ος και 14ος μι­σθός να… επι­βα­ρύ­νει τα τα­μεία του κρά­τους!

Και επει­δή το «τζά­μπα πέ­θα­νε» εδώ και δε­κα­ε­τί­ες στις Βρυ­ξέλ­λες, η αύ­ξη­ση των στρα­τιω­τι­κών δα­πα­νών κάνει πιο ακρι­βή την εξυ­πη­ρέ­τη­ση του χρέ­ους, λόγω ακρι­βό­τε­ρου δα­νει­σμού. Η ρήτρα δια­φυ­γής δεν ση­μαί­νει ότι οι δα­πά­νες αυτές δεν θα είναι πραγ­μα­τι­κές (πα­ρό­λο που μπο­ρεί να κρύ­βο­νται «λο­γι­στι­κά») και ότι δεν θα αυ­ξά­νουν το πραγ­μα­τι­κό έλ­λειμ­μα. Επι­πλέ­ον, η ευ­ρω­λι­τό­τη­τα, μέσω της πε­ρι­κο­πής κοι­νω­νι­κών κον­δυ­λί­ων, στο όνομα της δη­μο­σιο­νο­μι­κής στα­θε­ρό­τη­τας και της «άμυ­νας της πα­τρί­δας», θα γο­να­τί­σει κι άλλο τα ευ­ρω­παϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά. 

«Στρα­τιω­τι­κός κεϊν­σια­νι­σμός»

Στα μέσα Μαρ­τί­ου, «πέ­ρα­σε» από την απερ­χό­με­νη Ομο­σπον­δια­κή Βουλή το σχέ­διο του νι­κη­τή των γερ­μα­νι­κών εκλο­γών, Φρί­ντριχ Μερτς, για χα­λά­ρω­ση του «φρέ­νου χρέ­ους» με στόχο την ενί­σχυ­ση της «άμυ­νας» και την ανα­ζω­ο­γό­νη­ση της οι­κο­νο­μί­ας. Το σχέ­διο προ­βλέ­πει τη δη­μιουρ­γία ενός τα­μεί­ου 500 δισ. ευρώ για επεν­δύ­σεις στις υπο­δο­μές, με έμ­φα­ση στους πο­λε­μι­κούς εξο­πλι­σμούς, μια κί­νη­ση που συ­νι­στά τομή στην με­τα­πο­λε­μι­κή ιστο­ρία της Γερ­μα­νί­ας. Η έν­νοια του στρα­τιω­τι­κού ή μι­λι­τα­ρι­στι­κού κεϊν­σια­νι­σμού επα­νέρ­χε­ται συ­νε­χώς στον δη­μό­σιο διά­λο­γο, όσο η Ευ­ρώ­πη βα­δί­ζει το δρόμο του εξο­πλι­στι­κού πυ­ρε­τού. Αν ο κεϊν­σια­νι­σμός υπο­στη­ρί­ζει ότι η αύ­ξη­ση των δη­μό­σιων δα­πα­νών μπο­ρεί να το­νώ­σει την οι­κο­νο­μία, η στρα­τιω­τι­κή εκ­δο­χή του δίνει έμ­φα­ση στις εξο­πλι­στι­κές δα­πά­νες, ένα­ντι των δα­πα­νών για υγεία, παι­δεία και κοι­νω­νι­κή πρό­νοια.

Η γερ­μα­νι­κή οι­κο­νο­μία έχει κολ­λή­σει σε διετή ύφεση. Με την επι­βο­λή των αμε­ρι­κα­νι­κών δα­σμών, η προ­βλε­πό­με­νη ανά­πτυ­ξη 0,2% για το 2025, δύ­σκο­λα θα επι­τευ­χθεί. Υπό τη σκιά ενός τρί­του συ­νε­χό­με­νου έτους ύφε­σης, επι­χει­ρη­μα­τί­ες, σχο­λια­στές των μέσων ενη­μέ­ρω­σης, ακόμη και γρα­φειο­κρά­τες ηγέ­τες συν­δι­κά­των, υπο­στη­ρί­ζουν τώρα μια στρα­τη­γι­κή «ανά­πτυ­ξης μέσω των εξο­πλι­σμών», ως μοχλό επα­νεκ­κί­νη­σης της οι­κο­νο­μί­ας.

Και κάπως έτσι από την «Ευ­ρώ­πη της ει­ρή­νης», οι ευ­ρω­η­γε­σί­ες κα­θο­δη­γούν τη στρο­φή στην πο­λε­μι­κή οι­κο­νο­μία, που επι­διώ­κε­ται να απο­τε­λέ­σει την ανα­πτυ­ξια­κή διέ­ξο­δο που ανα­ζη­τά η ΕΕ (και τα υπό­λοι­πα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέ­ντρα), από το σπι­ράλ συ­νε­χό­με­νων κρί­σε­ων. Άλ­λω­στε, οι επεν­δύ­σεις μέσα από την στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση και η ανοι­κο­δό­μη­ση κα­τε­στραμ­μέ­νων χωρών, υπήρ­ξαν πά­ντο­τε πεδία κερ­δο­φο­ρί­ας για το κε­φά­λαιο. 

Η Volkswagen, για πα­ρά­δειγ­μα, ανα­κοί­νω­σε πρό­σφα­τα ότι είναι ανοι­χτή στο να επι­στρέ­ψει στην κα­τα­σκευή στρα­τιω­τι­κών οχη­μά­των, η οποία ήταν ένας από τους κύ­ριους κλά­δους πα­ρα­γω­γής της εται­ρεί­ας κατά τη διάρ­κεια του Τρί­του Ράιχ. Οι τιμές των με­το­χών των ευ­ρω­παϊ­κών εται­ρειών εξο­πλι­σμών, όπως η Rheinmetall και η Leonardo, εκτι­νά­χθη­καν μετά την ανα­κοί­νω­ση από την ΕΕ του σχε­δί­ου «ReArm Europe». Η Metlen του Μυ­τι­λη­ναί­ου δια­φη­μί­ζει τη μο­νά­δα της στον Βόλο, που πα­ρά­γει εξαρ­τή­μα­τα για τε­θω­ρα­κι­σμέ­να. 

Οι πα­ραγ­γε­λί­ες της πο­λε­μι­κής βιο­μη­χα­νί­ας για νέα οπλι­κά συ­στή­μα­τα, σφαί­ρες, τανκς, μα­χη­τι­κά αε­ρο­σκά­φη, drones και έξυ­πνους δο­λο­φό­νους τε­χνη­τής νοη­μο­σύ­νης, φέρ­νει ακόμα πιο κοντά το εν­δε­χό­με­νο ενός νέου γε­νι­κευ­μέ­νου πο­λέ­μου, σε έναν πλα­νή­τη που ήδη μαί­νο­νται σφο­δρές πο­λε­μι­κές συρ­ρά­ξεις. Η πο­λι­τι­κή βού­λη­ση να ανα­ζω­πυ­ρω­θεί ο Ψυ­χρός Πό­λε­μος με τη Ρωσία, σε βαθμό που το εν­δε­χό­με­νο να με­τα­τρα­πεί σε «θερμό» να κρέ­με­ται από τη λεπτή κλω­στή ενός αν­θρώ­πι­νου λά­θους ή μιας τυ­χο­διω­κτι­κής ενέρ­γειας κά­ποιας «στρι­μωγ­μέ­νης» ηγε­σί­ας, φέρ­νει κυ­ριο­λε­κτι­κά ανα­τρι­χί­λα. Είναι δυ­να­τόν να εί­μα­στε υπέρ της κα­τα­σκευ­σής όπλων κα­τα­στρο­φής της αν­θρω­πό­τη­τας για τη δη­μιουρ­γία θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας;

Οι κίν­δυ­νοι για τη ζωή, τα όποια στοι­χεία κοι­νω­νι­κού κρά­τους πα­ρα­μέ­νουν, το ει­σό­δη­μα και τις ελευ­θε­ρί­ες των ευ­ρω­παϊ­κών λαών, πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται. Οι ισχυ­ρές δό­σεις μι­λι­τα­ρι­σμού, τα κα­θε­στω­τι­κά κα­λέ­σμα­τα στοί­χι­σης  πίσω από «εθνι­κούς στό­χους» και πο­λε­μι­κές πε­ρι­πέ­τειες, χρειά­ζε­ται να βρουν την κά­θε­τη άρ­νη­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων και της νε­ο­λαί­ας. Απέ­να­ντι στους εξο­πλι­σμούς της φρί­κης και την πο­λε­μι­κή εμπλο­κή, το κί­νη­μα και η Αρι­στε­ρά να αντι­τά­ξουν μα­χη­τι­κά και μα­ζι­κά τα αι­τή­μα­τα για ει­ρή­νη, φιλία των λαών, αυ­ξή­σεις στους μι­σθούς και τις συ­ντά­ξεις, λεφτά για υγεία και παι­δεία, φο­ρο­λό­γη­ση του πλού­του. Σε σύ­γκρου­ση με τη δική μας κυ­ρί­αρ­χη τάξη και το ευ­ρω-διευ­θυ­ντή­ριο του πο­λέ­μου, της φτώ­χειας και του ρα­τσι­σμού.  

Η Ελ­λά­δα εξο­πλί­ζε­ται

Σε σύ­μπνοια με το πο­λε­μι­κό αμόκ στην ΕΕ, η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση θα πα­ρου­σί­α­ζε στο κοι­νο­βού­λιο (2/4) τον σχε­δια­σμό του νέου δω­δε­κα­ε­τούς εξο­πλι­στι­κού προ­γράμ­μα­τος.

Πρό­κει­ται για ένα πρό­γραμ­μα-μα­μούθ με εξο­πλι­στι­κές δα­πά­νες του­λά­χι­στον 28 δι­σε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευρώ για την πε­ρί­ο­δο από το 2025-2037, δη­λα­δή πε­ρί­που 2 με 2,5 δισ. ευρώ ανά έτος. Μέ­γε­θος άκρως προ­κλη­τι­κό για την κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία που τα φέρ­νει δύ­σκο­λα πέρα. Ει­δι­κά όταν τα κυ­βερ­νη­τι­κά φε­ρέ­φω­να πε­τούν ανοη­σί­ες για…λε­φτό­δε­ντρα, κάθε φορά που κά­ποιος/α θα μι­λή­σει για την ανά­γκη ενί­σχυ­σης των μι­σθών, των με­τα­φο­ρών, της παι­δεί­ας και της υγεί­ας. 

Η κυ­βέρ­νη­ση της ΝΔ (με τη συ­ναί­νε­ση των κομ­μά­των της κε­ντρο­α­ρι­στε­ράς και της ακρο­δε­ξιάς) προ­σα­να­το­λί­ζε­ται στην από­κτη­ση νέων ισ­ραη­λι­νών συ­στη­μά­των αντια­ε­ρο­πο­ρι­κής και αντι­πυ­ραυ­λι­κής άμυ­νας, μη επαν­δρω­μέ­νων αε­ρο­σκα­φών (UAV), βαλ­λι­στι­κών πυ­ραύ­λων, στην προ­μή­θεια των αμε­ρι­κα­νι­κών αε­ρο­σκα­φών 5ης γε­νιάς F-35 και στον εκ­συγ­χρο­νι­σμό των μα­χη­τι­κών F-16 Block 50, προ­γράμ­μα­τα τα οποία αφο­ρούν ση­μα­ντι­κό πο­σο­στό του συ­νο­λι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού. Μόνο ο πε­ρί­φη­μος «σι­δε­ρέ­νιος θόλος» του Αι­γαί­ου, μέσω απευ­θεί­ας ανά­θε­σης σε ισ­ραη­λι­νές εται­ρεί­ες του θα­νά­του, ανα­μέ­νε­ται να κο­στί­σει 3,5 δισ. ευρώ. 

Το Μα­ξί­μου πο­ντά­ρει πολλά στην ενερ­γο­ποί­η­ση της ρή­τρας δια­φυ­γής, της εξαί­ρε­σης των επι­πλέ­ον πο­λε­μι­κών δα­πα­νών από τους αυ­στη­ρούς κα­νό­νες του δη­μο­σιο­νο­μι­κού συμ­φώ­νου, πα­ρό­λο που οι λε­πτο­μέ­ρειες εφαρ­μο­γής δεν έχουν ορι­στι­κο­ποι­η­θεί. Υπεν­θυ­μί­ζε­ται ότι φέτος οι πλη­ρω­μές για τα εξο­πλι­στι­κά προ­γράμ­μα­τα είναι αυ­ξη­μέ­νες κατά 856 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ σε σχέση με την περ­σι­νή χρο­νιά. 

Και φυ­σι­κά, να φάει και λίγο «ψω­μά­κι» και η εγ­χώ­ρια πο­λε­μι­κή βιο­μη­χα­νία. Ο Δέν­διας με έγ­γρα­φη επι­στο­λή του στη Γε­νι­κή Διεύ­θυν­ση Αμυ­ντι­κών Εξο­πλι­σμών και Επεν­δύ­σε­ων ζητά από εδώ και στο εξής σε όποια σύμ­βα­ση εξο­πλι­στι­κών προ­γραμ­μά­των συ­νά­πτε­ται με το εξω­τε­ρι­κό να προ­βλέ­πε­ται και 25% ελ­λη­νι­κή συμ­με­το­χή.

Συγ­χρό­νως, είναι εμ­φα­νές ότι η στρο­φή στον μι­λι­τα­ρι­σμό εξυ­πη­ρε­τεί και  εκλο­γι­κούς σκο­πούς, στο πλαί­σιο της προ­σπά­θειας της ΝΔ να κρα­τή­σει τους δε­σμούς με τις πα­ρα­δο­σια­κές δε­ξα­με­νές των ενό­πλων δυ­νά­με­ων (νέο μι­σθο­λό­γιο) και να ικα­νο­ποι­ή­σει ευ­ρύ­τε­ρα ακρο­δε­ξιά ακρο­α­τή­ρια. 

Στο δια­χρο­νι­κό ερώ­τη­μα «βού­τυ­ρο ή κα­νό­νια;» η κυ­βέρ­νη­ση δια­λέ­γει εύ­κο­λα τα κα­νό­νια, ιε­ραρ­χώ­ντας την πο­λε­μι­κή προ­ε­τοι­μα­σία πάνω από τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες. Το µόνο βέ­βαιο είναι ότι οι ερ­γα­ζό­με­νοι θα πλη­ρώ­σου­με για πολ­λές δε­κα­ε­τί­ες το όργιο εξο­πλι­σμών της ΝΔ, όπως είχε συμ­βεί και µε τις προη­γού­με­νες «αγο­ρές του αιώνα», µε τις μίζες να κά­νουν πάρτι και το κρα­τι­κό χρέος να θε­ριεύ­ει.

Και μα­κά­ρι αυτό να «πε­ριο­ρι­στεί» στα χρή­μα­τα και στην «αι­μορ­ρα­γία» του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού. Γιατί μπο­ρεί να επε­κτα­θεί και σε αν­θρώ­πι­νες ζωές. Το εξο­πλι­στι­κό πρό­γραμ­μα του Μη­τσο­τά­κη, αφορά πρώτα και κύρια την πρω­το­κα­θε­δρία στον ελ­λη­νο­τουρ­κι­κό αντα­γω­νι­σμό. Οι πο­λε­μι­κοί εξο­πλι­σμοί στα χέρια δυο αντι­δρα­στι­κών αστι­κών τά­ξε­ων είναι η τέ­λεια συ­ντα­γή για αι­μα­το­κύ­λι­σμα στη ΝΑ Με­σό­γειο των ΑΟΖ και των αγω­γών, των ανοι­χτών πο­λε­μι­κών με­τώ­πων και των βρώ­μι­κων συ­ναλ­λα­γών με τους δο­λο­φό­νους του Ισ­ρα­ήλ και του ΝΑΤΟ. 

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά