Οι προσπάθειες γύρω από το Νοσοκομείο Αγρινίου , δεν είναι απλά επίκαιρες, είναι τμήμα ενός πανεθνικού κινήματος για τη διάσωση της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ. Από το Γενικό Πατησίων, τo Παναγία στη Θεσσαλονίκη, το Αγία Όλγα , μέχρι τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία . Κρατάμε δύο σημεία:
- Κρατήθηκε ένα κεκτημένο, η ιδέα του Συντονιστικού Σωματείων-Φορέων που προέκυψε στην προσπάθεια να δοθεί συνέχεια στο κίνημα των αγανακτισμένων , στην κατεύθυνση της εργατικής πολιτικής και της μαζικής κινητοποίησης. Οι επιτροπές αγώνα, τα συντονιστικά κτλ, έρχονται να αντιμετωπίσουν τη φυγομαχία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και τον «θεσμικό κρετινισμό» της Αριστεράς. Παρότι κάποιοι από αυτούς που τώρα ομνύουν στο συντονιστικό στην προηγούμενη φάση ήταν από την άλλη πλευρά , μη και θιχτεί ο θεσμικός τους ρόλος , όλοι έχουν δικαίωμα στη μεταστροφή
- ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
Όπως πάντα , μια καλή ιδέα , αυτή του Συντονιστικού , δεν αρκεί , αν δεν την νιώθεις κιόλας. Οι δυνάμεις του ΣΥ.ΡΙΖ. Α μπήκαν στην καμπάνια για το Νοσοκομείο σπασμωδικά, χωρίς κανένα σχέδιο , καμία διαδικασία μελών , χωρίς πραγματική πολιτική συμμαχιών.
Μια τέτοιας εμβέλειας καμπάνια το πρώτο που χρειάζεται για να καταλήξει στη μαζική κινητοποίηση είναι ένα μαζικό εργατικό-λαικό δίκτυο που θα κάνει με οργανωμένο τρόπο τις ζυμώσεις στη βάση των κλάδων και τη γειτονιά. Αυτός ήταν καταρχήν ο ρόλος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Να συγκροτήσει απευθυνόμενος στα μέλη της Ο.Μ, μια ομάδα πολιτικής κρούσης που θα δημιουργήσει κλίμα συμμετοχής των Φορέων και του κόσμου στη μαζική κινητοποίηση. Οι σύντροφοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, εκλεγμένα στελέχη μας, προτίμησαν σαν πολιτικό εταίρο το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ . Πρόκειται για μια μόνιμη συγκρότηση, για πολιτικές ομάδες και προσωπικές επιδιώξεις , καθόλα θεμιτές ,αλλά σίγουρα δεν πρόκειται για τα κινήματα της πόλης , όπως αυτοπροσδιορίζονται.
Με αυτές τις συμμαχίες επιτυγχάνεται η μαζικότητα της κινητοποίησης ή η πολιτική ανάπτυξη της Αριστεράς;
Οι εργαζόμενοι έχουν ακόμα τουλάχιστον , όργανα άμυνας και έκφρασης. Τα συνδικάτα και τα κόμματα της Αριστεράς έχουν βαθιές ρίζες στην κοινωνία και κανένας σύλλογος δεν μπορεί να τα υποκαταστήσει. Χρειάζονται τεκτονικές κοινωνικές αλλαγές για να είναι εφικτά και χρήσιμα όργανα παράλληλα προς το συνδικαλιστικό δίκτυο.
Το όποιο συνδικαλιστικό δίκτυο , η μαζική αριστερά και το κοινωνικό της ακροατήριο έπρεπε να είναι η κατεύθυνση των συντρόφων που μετείχαν από την πλευρά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Το κάλεσμα για συντονισμό θα έπρεπε να γίνει στο όνομα κάποιων σωματείων που ελέγχουμε και όχι στο όνομα ενός συλλόγου χωρίς κοινωνική γείωση. Και την ίδια στιγμή γκρινιάζουν τα στελέχη γιατί δεν κινητοποιούνται τα μέλη (που οι ίδιοι ενέταξαν). Πώς να δραστηριοποιηθούν όταν παίρνεται μια πρωτοβουλία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στην οποία δεν προβλέπεται καμία συμμετοχή για τους ίδιους;
ΚΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΚΡΠΟΣΩΠΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ.
Η κατάρρευση του συνδικαλιστικού κινήματος καθιστά απαραίτητη την αναζήτηση συμμαχιών με άλλους κλάδους , με την τοπική κοινωνία , τη διευκόλυνση με κάθε τρόπο της έκφρασης της λαϊκής οργής. Χωρίς να υποτιμούμε την αξία του υπαρκτού συνδικαλιστικού δικτύου, κύρια στη μαζική κινητοποίηση, τα συνδικάτα ανθούν την εποχή της απασχόλησης και όχι της μαζικής ανεργίας. Ιδίως την εποχή της οικονομικής κρίσης οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές δεν μπορούν να πατούν πλέον και στη βάρκα της εργοδοσίας και σε αυτή των εργατικών συμφερόντων. Οι καπιταλιστές δεν διαπραγματεύονται, οπότε οι γραφειοκράτες λίγα έχουν να προσφέρουν πέραν του πυροσβεστικού τους ρόλου. Η εργατική τάξη είναι βέβαια παντού , διαβρώνει κάθε κοινωνική εκδήλωση , προωθεί το πρόγραμμά της με κάθε δυνατό τρόπο. Οι ίδιες οι πλατείες κατέδειξαν την ύπαρξη ενός συλλογικού εγκεφάλου του κινήματος που σχεδίασε μάλιστα σε ανώτερο επίπεδο από τα κομματικά επιτελεία. Όσο σημαντικός είναι ο ρόλος του αυθόρμητου ( το ίδιο το Συντονιστικό σαν ιδέα προήλθε από τη συνεννόηση αγωνιστών και μελών του Δ.Σ του Συλλόγου Αγρινίου –Θέρμου στα πλαίσια των Αγανακτισμένων) , άλλο τόσο απαραίτητη είναι η πολιτική και το σχέδιο. Και τα δύο πρέπει να είναι οργανικά δεμένα με το συνολικότερο σχέδιο «για την πολιτική νίκη-για την Κυβέρνηση της Αριστεράς»!!
ΚΙΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ : Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ
Ο κινηματισμός που δεν παίρνει θέση στα κεντρικά επίδικα της κοινωνίας , τα πολιτικά επίδικα ,καλύπτει πλέον ένα φάσμα από αντιεξουσιαστές έως και την καμουφλαρισμένη ακροδεξιά ή τμήματα της κρατικής γραφειοκρατίας που αναζητούν ρόλους σπεκουλάροντας στα μνημονιακά δεινά, χωρίς συνέπεια λόγων και έργων. Είναι ένας δεξιός κινηματισμός , ανθεί όσο αδύναμο είναι το Ενιαίο Μέτωπο των εργατολαικών κομμάτων. Όσο η ΣΥΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ δεν γίνεται πολιτικό σχέδιο ικανών δυνάμεων , τόσο θα ενισχύονται οι πολιτικές της αποσύνθεσης . Από την ίδια μας την εμπειρία από όσες κινητοποιήσεις έχουμε μετάσχει είναι ότι χρειάζεται οργανωμένη , με επιχειρήματα , δυναμική αντινεοφιλελεύθερη συζήτηση με τον κόσμο. Η σύνδεση της διάλυσης της Δημόσιας Υγείας που βιώνει ο κόσμος με το Μνημονιακό καθεστώς, τις πολιτικές δυνάμεις που το στηρίζουν και την καπιταλιστική κρίση είναι κρισιμότατη παράμετρος . Το πραγματικό δίλλημα της εποχής μας προκύπτει σε κάθε κοινωνική αντιπαράθεση : Η ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού που δεν είναι άλλος από τον καπιταλισμό της εποχής μας ή η συντριπτικότερη ήττα του κινήματος από τη Χούντα και μετά. Δεν έπεσε στην αντίληψή μας καμία σοβαρή εκλαϊκευμένη προσέγγιση προς τους Αγρινιώτες από τους διοργανωτές.
ΑΝΑΓΚΗ ΑΝΑΓΈΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ Σ.Ε.Ν.Α
Η σημαντικότερη παθογένεια η συγκρότηση στο ίδιο το Νοσοκομείο. Στον τομέα Υγείας δηλώθηκε ότι μετέχουμε στη αρχική μοτοπορεία επειδή μετέχει μάλλον ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α… και τέλος... Η επιτροπή Υγείας θα μπορούσε να παίξει ηγετικό ρόλο στην καμπάνια. Ακόμα και αν ο συσχετισμός στο Δ.Σ είναι αρνητικός , οι σύντροφοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α μαζί με ανένταχτους έπρεπε να συστήσουν επιτροπή βάσης. Τα τελευταία αποτελέσματα στον Ιατρικό Σύλλογο δείχνουν ότι μια κουταλιά πίσσα , καταστρέφει ένα τόνο μέλι. Η μη λειτουργία παράταξης , αλλά μια πρωτοφανής διαδικασία αυτοδιορισμού, η έλλειψη δημοκρατίας και συλλογικότητας μπορούν να βλάψουν μια ολόκληρη δυναμική ανατροπής και να οδηγούν σε αποστασιοποίηση πολύτιμους συντρόφους .
Η καμπάνια για το Νοσοκομείο μπορούσε να ομογενοποιήσει τα μέλη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στο χώρο δουλειάς με στόχο την ανατροπή των συσχετισμών στο Σωματείο και μια ισχυρή παράταξη του Μ.Ε.Τ.Α στο Νοσοκομείο Αγρινίου. Η παράταξη χρειάζεται συγκρότηση, συστηματική διακίνηση των υλικών του ΜΕΤΑ Υγειονομικών , τη σταδιακή ανάδειξη στελεχών.
Οι σύντροφοι όμως που έσπευσαν να εκπροσωπήσουν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α στην ΕΛΜΕ, στο ‘ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ» , με γραμμή «άρες –μάρες –κουκουνάρες», προσανατολίστηκαν σε μια συστηματική συνεργασία με αφερέγγυες ομάδες, με ανταγωνιστικό προς τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α πολιτικό σχέδιο. Έκλεισαν τις πραγματικές δυνατότητες που έχουμε πλέον να ηγηθεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α της πολιτικής και κοινωνικής αντιπολίτευσης.
Οι βάσεις επιτυχημένων κινητοποιήσεων στο μέλλον , με πραγματικό τον παλλαϊκό χαρακτήρα και με πολιτικό αποτέλεσμα την συμπαράταξη της αριστεράς, είναι η συγκρότηση των δυνάμεων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και η ξεκάθαρη απόφαση να τους ανατρέψουμε …τα υπόλοιπα βρίσκονται. Η ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ που βρίσκεται μπροστά μας (27/11) μπορεί να είναι μια ευκαιρία για συσπείρωση της οργανωμένης αριστεράς και πραγματικό, μαζικό και με συμμετοχή συντονισμό σωματείων.
ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ΑΓΡΙΝΙΟΥ
ΥΓ.
Χαιρετίζουμε τις κινητοποιήσεις στο χώρο των μαθητών και της νεολαίας, είναι θετικά τα μηνύματα από τις πρώτες μαθητικές καταλήψεις.
Οι μαθητές πρέπει να βγουν επειγόντως στους δρόμους!!
Να ανοίξει η νεολαία το δρόμο της ανατροπής !!
Κάτω τα χέρια από τους διωκόμενους μαθητές!!
Έξω οι ασφαλίτες από Α.Ε.Ι-Τ.Ε.Ι-Σχολεία!!
