πολιτική
-
Ευρωδραχμικά στα καλά καθούμενα;
Το Lexit και η δημόσια αντιπαράθεση με τον αστισμό πάνω σε ταξικά σημεία αναφοράς.
-
Καμία εμπιστοσύνη σε κυβερνήσεις και ιμπεριαλιστές
Οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό και οι εύθραστες ισορροπίες στα Ελληνοτουρκικά.
-
«Κίνημα ζωτικών λαϊκών αναγκών»
Το σημερινό αριστερό και εργατικό κίνημα δεν μπορεί να έχει ως πρωταρχική του αφετηρία παρά την εκκίνηση από το πεδίο της ικανοποίησης των ζωτικών κοινωνικών αναγκών.
-
«Το πολιτικό κενό και η ριζοσπαστική του κάλυψη»
Είναι πλέον κοινή διαπίστωση στις περισσότερες αναλύσεις, αλλά και σαφής ένδειξη των σφυγμομετρήσεων της κοινής γνώμης ότι έχει επέλθει, και συνεχίζει να πραγματοποιείται μια αποψίλωση της εκλογικής εμβέλειας του μνημονιακού κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, με εκτιμήσεις που κάνουν λόγο για υποδιπλασιασμό των επιδόσεων του 2015 (15% - 20%).
-
Ο φαύλος κύκλος του «εμπορίου» της εξαθλίωσης
Ένας εξαιρετικά σημαντικός νεωτερισμός διατρέχει όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων που έχουν ασκήσει μνημονιακές πολιτικές (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) μέχρι σήμερα: Όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις, είτε τοποθετούνται στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση, καταγγέλλουν την σημερινή κοινωνική κατάσταση «εξαθλίωσης» που πλήττει ένα σημαντικό μέρος του ελληνικού πληθυσμού.
-
Μια «ανόητη» και «αδιανόητη» χρονιά
Το 2017 απαιτεί εγρήγορση, οργάνωση και στοχοπροσήλωση ανατροπής από την ριζοσπαστική Αριστερά.
-
Μεσοβασιλεία
Το «τέλος εποχής» συζητιέται ή αναγγέλλεται χρόνια τώρα, με τις πιο διαφορετικές αφορμές, ήδη από την αρχή της κρίσης. Μέσα στη χρονιά που φεύγει, όμως, είναι φανερό ότι η συζήτηση δεν αφορά πλέον τους εσχατολόγους που πλήθυναν από το 2008. Δεξαμενές σκέψης και διανοούμενοι του κυρίαρχου ρεύματος υποχρεώνονται να παραδεχτούν ότι «κάτι αλλάζει» — και, την ίδια στιγμή, ως εκ της θέσης τους, να καθησυχάσουν ότι ως προς τα βασικά δεν αλλάζει κάτι στ’ αλήθεια.
-
Η γερμανική ακαμψία δεν είναι απλώς «προτεσταντικός ψυχαναγκασμός»
Γιατί η γερμανική ελίτ ρισκάρει την εκτεταμένη πολιτική αποσταθεροποίηση στην Ευρώπη και επενδύει στη «δημιουργική καταστροφή» της Ευρωζώνης;
-
Ο Τσίπρας σε κατάρρευση, ο Μητσοτάκης χωρίς δυναμική
Στη δύση του 2016 και την αυγή του 2017, ο κόσμος γίνεται πιο «σκοτεινός», ασταθής και επικίνδυνος.
-
Ιμπεριαλισμός, τζιχαντισμός και Αριστερά
Τις τελευταίες μέρες κι ο τελευταίος κατάλαβε ότι τα πράγματα είναι σοβαρά, ότι ο «ο κόσμος βυθίζεται στην τρέλα». Ισοπέδωση του Χαλεπίου, δολοφονία Ρώσου πρέσβη στην Τουρκία, νέο τρομοκρατικό χτύπημα στο Βερολίνο με 9 νεκρούς.