πολιτική
-
Για το συσχετισμό δύναμης (ταξικό ισοζύγιο)
"…το μνημονιακό καθεστώς δεν έχει σταθεροποιηθεί και δεν εύκολο να σταθεροποιηθεί στο άμεσο μέλλον". (Πολιτικό Συμβούλιο Λαϊκής Ενότητας)
-
Η άποψη του Κ. Λαπαβίτσα για τη «μετάβαση σε εθνικό νόμισμα»
Μέσα σε ένα σαφές μεταβατικό πρόγραμμα, που μόνο μια μαζική δύναμη της ριζοσπαστικής Αριστεράς μπορεί να αναλάβει, η έξοδος από το ευρώ παραμένει αναγκαία συνθήκη. Αλλά όχι ικανή. Γιατί αν ο στόχος αυτός αποσπαστεί από το πλαίσιό του, αφήνει περιθώρια επικίνδυνων αυταπατών για έναν κάποιο απελευθερωτικό ρόλο του νομίσματος.
-
Ο σκληρός Οκτώβρης του 2015
Τα 127 μνημονιακά μέτρα της πρώτης αξιολόγησης κόβουν τον μετεκλογικό αέρα αυτοπεποίθησης της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
-
13 σημεία - συμβολή στην μετεκλογική συζήτηση
Οι εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη 2015 πέρασαν στην Ιστορία ως ένα ορόσημο που κλείνει έναν πολιτικό κύκλο και ανοίγει έναν καινούργιο. Επισφράγισαν την μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την «επιτυχία» του να εγκλωβίσει εκλογικά την κοινωνία εντός του «μνημονιακού κάδρου». Νίκησε η «μνημονιακή Αριστερά» την «μνημονιακή Δεξιά» σε μια προεκλογική περίοδο όπου η πολιτική συζήτηση αφορούσε σε οτιδήποτε εκτός του ….μνημονίου.
-
Η περίπτωση της Επιτροπής Αλήθειας για το Χρέος
Όταν ο εκμαυλισμός της ενημέρωσης, καταρρίπτει και τα όρια εξαχρείωσης.
-
Για το εκλογικό αποτέλεσμα
Η αποτυχία της Λαϊκής Ενότητας να μπει στη βουλή έχει δημιουργήσει έντονο προβληματισμό στα μέλη, τα στελέχη και τους οπαδούς της. Είναι πράγματι ένα σοβαρό γεγονός το οποίο χρήζει ερμηνείας με νηφάλια και ψύχραιμη σκέψη αλλά πάνω απ’ όλα με αίσθηση ισορροπίας, κοιτώντας μπροστά. Ούτως ώστε να βγάλουμε τα χρήσιμα εκείνα συμπεράσματα που στη βάση των οποίων θα χαράξουμε τη τακτική μας, τα συνθήματα, και το πρόγραμμά μας σε βάθος χρόνου για να παίξουμε το ρόλο που μας ανάθεσε η ιστορία στις επερχόμενες μάχες του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
-
Τι να μη κάνουμε και κυρίως τι να κάνουμε μετά από μια εκλογική ήττα
Το παρόν άρθρο είναι το τελευταίο, ελπίζω, μιας σειράς άρθρων με επίκεντρο την βίαιη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα αστικού τύπου με επίκεντρο πλέον το Μέγαρο Μαξίμου. Ουσιαστικά, είναι ένα redux του κειμένου Τι κάνουμε και κυρίως τι να μη κάνουμε, καθώς έτσι και αλλιώς ο δρόμος προς τις εκλογές καθορίζει εν πολλοίς και το δρόμο που θα ακολουθήσουμε και μετά.
-
Ανακοίνωση Λαϊκής Ενότητας για το εκλογικό αποτέλεσμα και την επόμενη μέρα
Ανακοίνωση του Πολιτικού Συμβουλίου της Λαϊκής Ενότητας για το εκλογικό αποτέλεσμα και την επόμενη μέρα
-
Το «μεγάλο παιχνίδι» της νέας ανακεφαλαίωσης των τραπεζών
Η «σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος» χάρη στη νέα ανακεφαλαίωση-«μαμούθ», δηλαδή τη νέα ενίσχυση των τραπεζών με δημόσιο χρήμα, είναι ένα από τα «θετικά» που βλέπει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στο τρίτο μνημόνιο. Ότι ο διακηρυγμένος στόχος είναι πλέον να σωθούν οι τράπεζες με δημόσιο χρήμα ώστε στη συνέχεια να ιδιωτικοποιηθούν, ότι οι ιδιώτες διοικητές τους που τις φαλίρισαν παραμένουν ακλόνητοι στη θέση τους, ότι 25 από τα 50 συνολικά δισ. ευρώ του Ταμείου «αξιοποίησης» (δηλαδή εκποίησης) της περιουσίας του Δημοσίου θα χρηματοδοτήσουν την ανακεφαλαίωση των τραπεζών, είναι για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ «λεπτομέρειες» ανάξιες λόγου… Ωστόσο, καθώς η επιχείρηση της νέας ανακεφαλαίωσης των τραπεζών είναι ένα από τα μεγάλα μνημονιακά πρότζεκτ των επόμενων μηνών, καιρός να μιλήσουμε και για κάποια άλλα κρυμμένα μυστικά της όλης υπόθεσης, που πολύ σύντομα μπορεί να σκάσουν με πάταγο: τις ανησυχίες των τραπεζιτών και των hedge funds και τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – που μεταξύ άλλων αφορούν και την τύχη των καταθέσεων, οι οποίες κατά τα άλλα «είναι εγγυημένες»…
-
Δεύτερη φορά, κάποτε αριστερά…
Σε κείμενο στις 6 του Σεπτέμβρη, σ’ αυτή τη στήλη γράφαμε ότι: «Μεγάλη λαϊκή αχαριστία θα είναι , το τρίτο και θανατερό μνημόνιο να μην το διαχειριστεί ο υπογράψας Τσίπρας και από δίπλα να του δίνει χέρι βοηθείας, ο πρόθυμος καρά δεξιός Μεϊμαράκης….» Η πρώτη ευχή μας επαληθεύτηκε και με το παραπάνω, η δεύτερη προς το παρόν μένει μετέωρη αφού οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Καμένου μπήκαν στη Βουλή συμπληρώνοντας 155 κυβερνητικούς βουλευτές… Βέβαια όλα αυτά είναι υπό αίρεση αφού οι εταίροι εξακολουθούν να στοχεύουν σε μια όσο το δυνατόν πιο «ισχυρή» πολυκομματική μνημονιακή κυβέρνηση! Πιστεύοντας πως όσους πιο πολλούς κομματικούς «βαστάζους» έχει η κυβέρνηση Τσίπρα τόσο πιο εύκολα θα περάσουν τα ισοπεδωτικά ανθρωποφάγα μέτρα του τρίτου «αριστερού» μνημονίου!