αριστερά
-
Το Αριστερό Κόμμα στη Γερμανία και το συνέδριό του για τις ευρωεκλογές
Είναι αλήθεια ότι το κόμμα Die Linke (Η Αριστερά) παραμένει το βασικό πολιτικό σημείο αναφοράς για όσους πολιτικοποιούνται και κινούνται προς τα αριστερά. Στο πρόγραμμά του δεν υπάρχουν μόνο πολλά αιτήματα και προτάσεις προς τα συμφέροντα των εργαζομένων, των γυναικών και των νέων καθώς και υπέρ μιας οικολογικά βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, αλλά υπάρχει και ο στόχος της αντικατάστασης του καπιταλισμού από ένα σχέδιο σοσιαλιστικής και δημοκρατικής κοινωνίας. Επιπλέον, το κόμμα δείχνει ότι ξεπέρασε την εκλογική κρίση της περιόδου 2011-2013. Στις δημοσκοπήσεις φτάνει στο 11% , αρχίζοντας να ξαναπιάνει το προηγούμενο υψηλότερό του αποτέλεσμα, των εθνικών εκλογών του 2009, όταν είχε κερδίσει το 11,9%.
-
Ελλάδα-Αίγυπτος: Το «εθνικό συμφέρον» ξεπλένει πραξικοπηματίες
Από όταν έγινε σαφές ότι ο αιγυπτιακός στρατός ανακτά την πρωτοβουλία κινήσεων στην Αίγυπτο, μετά την ανατροπή του Μόρσι, η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδειχθεί ο πιο πρόθυμος συνομιλητής του καθεστώτος, τη στιγμή που διεθνείς οργανισμοί, ακόμα και η αμερικανική κυβέρνηση ή η ύπατος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική φροντίζουν να κρατούν αποστάσεις και να εκφράζουν έστω «ανησυχίες» για τις άγριες διώξεις κατά αντιφρονούντων στην Αίγυπτο.
-
Γιατί το ενωτικό ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές, με την «Εργατική Πάλη» (LO) και το Μέτωπο της Αριστεράς, δεν έγινε εφικτό;
Το NPA επιδίωξε τη συγκρότηση ενωτικού ψηφοδελτίου με όλες τις πολιτικές δυνάμεις που επιμένουν να τοποθετούνται ως αντίπαλοι στην κυβέρνηση, στη Δεξιά και στην άκρα Δεξιά, και απορρίπτουν κάθε μορφή εθνικισμού. Απευθύνθηκε, λοιπόν, δημόσια στη LO και στα κόμματα του Μετώπου της Αριστεράς.
-
Ο «αδύναμος κρίκος» σπάει μόνο απ’ τ’ αριστερά ανοίγοντας διέξοδο με σοσιαλιστική προοπτική
Με την κοινωνία και τους εργαζόμενους στο προσκήνιο.
-
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στις ευρωεκλογές
Πλησιάζουμε επικίνδυνα στις ευρωεκλογές και η Αριστερά δεν έχει κατορθώσει να ανοίξει μια ουσιαστική και μαζική πολιτική συζήτηση για τις κρίσιμες επιλογές μπροστά στην ευρωκάλπη, επιλογές που αφορούν όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία.
-
Το πολυνομοσχέδιο-3o μνημόνιο και η στάση της Αριστεράς
Τρίτο μνημόνιο χαρακτηρίστηκε, σωστά, από πολλούς το πολυνομοσχέδιο που η κυβερνητική πλειοψηφία ψήφισε στις 30/3. Η δημόσια συζήτηση επικεντρώθηκε κυρίως στο άρθρο για τις τράπεζες, σκιάζοντας τα πολύ σοβαρά άρθρα που περιγράφουν το ξήλωμα των εργατικών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει.
-
Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι συμμαχίες και το «αριστερόμετρο»…
Για τη διακυβέρνηση, λένε πολλοί σύντροφοι, απαιτούνται ευρύτατες συμμαχίες. Ο συλλογισμός μοιάζει ακλόνητος, αλλά είναι παραπλανητικός.
-
Ιταλία: Ποια Αριστερά απέναντι στον Ρέντσι;
Εδώ και μερικές εβδομάδες η Ιταλία έχει μια νέα κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Ματέο Ρέντσι, γραμματέα του σοσιαλφιλελεύθερου PD, που ηγείται ενός ευρύτερου συνασπισμού, που συμπεριλαμβάνει επίσημα το PD, δυο μικρά αστικά κόμματα του Κέντρου (SC και UDC) ένα κόμμα της Δεξιάς (NCD), αλλά που στην πραγματικότητα υποστηρίζεται και από το κόμμα Φόρτσα Ιτάλια, το κόμμα του Μπερλουσκόνι.
-
Διεύρυνση με τους παράγοντες ή με τους πολίτες;
Ο απόηχος από τους άστοχους χειρισμούς στις περιπτώσεις των Βουδούρη και Καρυπίδη δεν έχει ακόμη κοπάσει και νέα αγκάθια ξεφυτρώνουν. Προχθές ναυάγησε για δεύτερη φορά το αίτημα της συντριπτικής πλειονότητας των μελών του ΣΥΡΙΖΑ Φθιώτιδας να μην είναι υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ για τη Φθιώτιδα ο νυν –εν ενεργεία– αντιπεριφερειάρχης του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Τιμπλαλέξης.
-
Είμαστε σε πόλεμο!
Ζητήματα τακτικής και στρατηγικής της συνδικαλιστικής Αριστεράς στις σημερινές συνθήκες (Συμβολή στο διάλογο για την ιδρυτική συνδιάσκεψη της νέας συνδικαλιστικής παράταξης, 15-16 Μαρτίου 2014)