11 Οκτώβρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ –ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

Ενάντια στην «Αξιολόγηση» και τις περικοπές των μνημονίων

Διεκδικούμε μαζικές προσλήψεις προσωπικού

Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους

Αυξήσεις στους μισθούς

Σύγχρονη Δημόσια Δωρεάν Υγεία για όλους

Η απόπειρα της κυβέρνησης  ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ να εκβιάσει και να διασπάσει τους εργαζόμενους με την «αξιολόγηση» της Γεροβασίλη έχει καταρρεύσει. Παρά τις διαρκείς αλλαγές στις καταληκτικές ημερομηνίες αξιολόγησης, παρά τους  εκβιασμούς  διοικήσεων και υπηρεσιακών παραγόντων και την προσπάθεια μαζί με τους  μνημονιακούς συνδικαλιστές για στήσιμο απεργοσπαστικού μηχανισμού, το μαζικό ρεύμα της ανυπακοής στην «αξιολόγηση» στα νοσοκομεία και σε όλο το Δημόσιο την έχει ανατρέψει στην πράξη.

Οι εργαζόμενοι συμμετείχαν μαζικά στην Απεργία – Αποχή που έχουν κηρύξει η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. μαζί όλες τις Ομοσπονδίες και τα Σωματεία του Δημόσιου Τομέα καταγράφοντας ποσοστά συμμετοχής της τάξης του 70, 80 και 90%! Στα νοσοκομεία τα ποσοστά της απεργίας-αποχής είναι τεράστια (Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθήνας: 99%, Ευαγγελισμός: 97%,Μεσολόγγι: 99,8%, Χίος: 89%,Λαϊκό: 99,9%,Παίδων Αγλαΐα Κυριακού: 80%, Δρομοκαΐτειο 100%, ΕΛΠΙΣ 79%, Ασκληπιείο: 75%, Μυτιλήνη 100%,Πανεπιστημιακό Ηρακλείου 85%, KAT 80% ) όπως και στις περισσότερες υπηρεσίες των υπουργείων ( υπ. Εργασίας 86%, υπ. Οικονομίας & Ανάπτυξης 69%, υπ. Πολιτισμού70%) και στους ΟΤΑ με ποσοστά 70% και 80%. Και αυτή τη φορά η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών στα νοσοκομεία (προϊστάμενοι, διευθυντές)  παρά τις απειλές, δίνουν μαζί με τους υφιστάμενούς τους τη μάχη ενάντια στην «αξιολόγηση» κυβέρνησης-τρόικας.

Η μνημονιακή κυβέρνηση Τσίπρα παρά την καθαρή ήττα προσπαθεί έντρομη να εμφανίσει στην τρόικα ότι δήθεν η αξιολόγηση περπατάει βάζοντας τους   διοικητές των Νοσοκομείων να δέχονται  φύλλα αξιολόγησης μετά την καταληκτική ημερομηνία δηλαδή με ανοιχτό πρωτόκολλο, εκπρόθεσμα και πρόδηλα παράνομα!

Τα νοσοκομεία δεν χρειάζονται την αξιολόγησή τους αλλά γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης και μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού: Μπορεί οι υπουργοί, και ακόμη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, από τον Απρίλη του 2015 να έχουν ανακοινώσει χιλιάδες προσλήψεις στη δημόσια υγεία αλλά η πραγματικότητα είναι ότι από τις 25 Γενάρη του 2015 μέχρι σήμερα το προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων έχει μειωθεί κατά 7.073 εργαζόμενους.

Οι κουτσουρεμένοι προϋπολογισμοί και οι απαιτήσεις του υπουργείου Υγείας για συνεχή μείωση των λειτουργικών εξόδων, οδηγούν υποχρεωτικά σε περιορισμό τις  θεραπείες και τις  χειρουργικές επεμβάσεις. Γι’ αυτό λείπουν αναλώσιμα υλικά, υλικά καθαριότητας, υγειονομικό υλικό, φάρμακα.  Με αυτές τις συνθήκες ακόμη και το προσωπικό που κρατάει ακόμα όρθια  τα νοσοκομεία κινδυνεύει: μετά από την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών έχουν αυξηθεί κατακόρυφα  τα ατυχήματα αλλά και οι αναρρωτικές άδειες, όσο έχουν αυξηθεί και τα χιλιάδες οφειλόμενα ρεπό.

Η κυβέρνηση  επιχειρεί να καλύψει επικοινωνιακά τα δραματικά προβλήματα  μετονομάζοντας την ΑΕΜΥ ΑΕ σε ΚΕΤΕΚΝΥ ΑΕ και να προχωράει στη λειτουργία ιδιωτικών νοσοκομείων όπως αυτό της Σαντορίνης.  Η πρωτοβάθμια φροντίδα παραδίνεται ολοκληρωτικά στα μεγάλα ιδιωτικά κέντρα αφού οι Τοπικές Μοναδες Υγείας (ΤΟΜΥ) θα λειτουργούν σαν κόφτες πρόσβασης σε ιατρικές ειδικότητες και θα στελεχωθούν με γιατρούς, νοσηλευτές και εργαζόμενους που θα απολυθούν μόλις λήξουν τα ΕΣΠΑ.

Παράλληλα  η κυβέρνηση προχωράει σε περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων (εργολαβικοί, συμβασιούχοι, επικουρικοί, μπλοκάκια, ΚΕΕΛΠΝΟ, προγράμματα ΟΑΕΔ) κλιμακώνοντας τη νεοφιλελευθερη επίθεση,  που στόχο έχει τη διάλυση της όποιας εργασιακής σχέσης έχει απομείνει και  την απόσυρση του κράτους από κάθε κοινωνική υπηρεσία και την αντικατάστασή του από ΕΣΠΑ, ιδιώτες, εργολάβους, κοινοπραξίες, ΚΟΙΝΣΕΠ, ΜΚΟ κ.λπ.

Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, τη σίτιση και τη φύλαξη βρίσκονται για πολλούς μήνες απλήρωτοι ανάμεσα στην Σκύλα των εργολάβων και την Χάρυβδη των συμβάσεων «ανεργίας» που λήγουν σε ένα χρόνο. Οι επικουρικοί παραμένουν  καθηλωμένοι στο μαρτύριο της αγωνίας για την παράταση των συμβάσεών τους. Οι εργαζόμενοι με τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, που λήγουν σύντομα, δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει...

Η μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους δεν είναι ένα απλό σύνθημα. Είναι η ασφαλής και αξιοπρεπής ζωή των εργαζομένων. Οι συμβασιούχοι των δήμων κατάφεραν με τους αγώνες τους να σταματήσουν τις μαζικές απολύσεις. Τώρα οφείλουμε να οργανωθούμε όλοι μαζί, συμβασιούχοι και μόνιμοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί, όσον αφορά το εργασιακό επίπεδο, εργαζόμενοι κι όσοι χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες, στο κοινωνικό επίπεδο και όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς και όσες αντιμνημονιακές δυνάμεις λογοδοτούν στην εργατική τάξη κι όχι στα αφεντικά, το συνδικαλιστικό/εργατικό κίνημα, ώστε να μην απολυθεί κανείς, να μετατραπουν όλες οι συμβάσεις σε αορίστου χρόνου, να  προκηρυχτούν οι χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις και να καλυφτούν όλες οι υπηρεσίες με μόνιμο προσωπικό.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ

Η μάχη κατά της «αξιολόγησης» στο Δημόσιο είναι μία μάχη ενάντια στη διαδικασία οικοδόμησης του επιτελικού κράτους, ενός μικρού για τον εργαζόμενο λαό και τις ανάγκες του, αλλά πολύ μεγάλου και γενναιόδωρου για τα ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα και τα καπιταλιστικά κέρδη.

Γι’ αυτό θα τη δώσουμε αποφασισμένοι και στο Δημόσιο και στην κοινωνία, γι’ αυτό και η υπόλοιπη εργατική τάξη, που στενάζει στα κάτεργα του ιδιωτικού τομέα, είναι απαραίτητο να μην ενδώσει στη μαύρη προπαγάνδα των συστημικών ΜΜΕ, της κυβέρνησης και της συνοδοιπόρου της, Νέας Δημοκρατίας (που ψήφισε μαζί με την κυβέρνηση την απεργοσπαστική τροπολογία Γεροβασίλη).

Για την απεργία στις 11/10 χρειάζεται να οργανώσουμε γενικές συνελεύσεις και περιοδείες, τα σωματεία να προχωρήσουν στην Αττική σε επέκταση της στάσης εργασίας  (7πμ έως 3μμ), όπως έχουν ήδη αποφασίσει σε πολλά νοσοκομεία . Όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να διευκολυνθούν να συμμετέχουν μαζικά στο πανελλαδικό συλλαλητήριο που θα ξεκινήσει από τα νοσοκομεία Παίδων, στις 8 το πρωί, με τα πούλμαν και τα πανό των σωματείων τους. Η πορεία θα περάσει από μια σειρά νοσοκομεία που βρίσκονται στη διαδρομή προς το Μέγαρο Μαξίμου, όπου θα ζητηθεί συνάντηση με τον πρωθυπουργό και θα καταλήξει στο Υπουργείο Υγείας.

Ο αγώνας για τη σωτηρία της δημόσιας υγείας δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία. Μπορεί να κερδηθεί αν δίνεται μια καθημερινή μάχη στις γειτονιές, με κάθε τρόπο που μπορεί να κινητοποιήσει τον κόσμο. Με ενωτική δράση και προχώρημα σε  κινητοποιήσεις σε κάθε γειτονιά που υπάρχει νοσοκομείο και όχι μόνο. Αναδεικνύοντας τα προβλήματα σε δημοτικά και διαμερισματικά συμβούλια. Παίρνοντας επάνω της την ευθύνη να χτιστεί «από τα κάτω» ο αγώνας για τη σωτηρία της δημόσιας υγείας.