Για τη νομαρχιακή συνδιάσκεψη της Α΄ Αθήνας

Τη δια­δι­κα­σία στις το­πι­κές άνοι­ξε ένα ει­ση­γη­τι­κό κεί­με­νο το οποίο ήταν προ­ϊ­όν σύν­θε­σης και κο­πιώ­δους δου­λειάς μιας επι­τρο­πής συ­ντρό­φων από όλες τις το­πι­κές ορ­γα­νώ­σεις που αντι­προ­σώ­πευαν όλες τις από­ψεις και τά­σεις εντός του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Το ει­ση­γη­τι­κό κεί­με­νο ήταν ένα από τα πιο ολο­κλη­ρω­μέ­να και αρι­στε­ρό­στρο­φα κεί­με­να που έχουν κυ­κλο­φο­ρή­σει από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα.

Εν­δει­κτι­κά ανα­φέ­ρου­με τη σαφή ανα­φο­ρά σε μια κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς, το κα­θή­κον ανα­τρο­πής της κυ­βέρ­νη­σης, αλλά και απεύ­θυν­σης στην υπό­λοι­πη Αρι­στε­ρά, καθώς και μια λε­πτο­με­ρή ανά­λυ­ση των με­τώ­πων με τα οποία πρέ­πει να ασχο­λη­θεί ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, την πάλη ενά­ντια στο φα­σι­σμό, την υπε­ρά­σπι­ση των νο­σο­κο­μεί­ων, τη στή­ρι­ξη όλων των ερ­γα­τι­κών κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων κλπ.

Η ει­σή­γη­ση συ­ζη­τή­θη­κε σε όλες τις το­πι­κές, απο­σπώ­ντας θε­τι­κά σχό­λια από την πλειο­ψη­φία των μελών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Ταυ­τό­χρο­να κα­τα­τέ­θη­καν μαζί με την ει­σή­γη­ση και δύο τρο­πο­λο­γί­ες της Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας, που έθε­ταν το ζή­τη­μα μιας σα­φούς δέ­σμευ­σης για ρήξη με την Ευ­ρω­ζώ­νη ιδιαί­τε­ρα μετά τις τε­λευ­ταί­ες εξε­λί­ξεις στην Κύπρο.

Μετά την ολο­κλή­ρω­ση των εκλο­γών που ανέ­δει­ξαν 224 αντι­προ­σώ­πους στην Α΄ Αθή­νας πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε η νο­μαρ­χια­κή συν­διά­σκε­ψη στις 20 και 21 Απρί­λη, με φόντο το σύν­θη­μα «Μαζί ξα­να­χτί­ζου­με την Ελ­λά­δα» που σχο­λιά­στη­κε αρ­νη­τι­κά από αρ­κε­τούς συ­ντρό­φους.

Δυ­στυ­χώς στη συν­διά­σκε­ψη το καλό κλίμα, που επι­κρά­τη­σε στις το­πι­κές, ανα­τρά­πη­κε, αφού με πρω­το­βου­λία της πλειο­ψη­φί­ας της επι­τρο­πής κει­μέ­νου κα­τα­τέ­θη­κε δια­φο­ρε­τι­κό κεί­με­νο από το ει­ση­γη­τι­κό προς ψή­φι­ση. Ένα δια­φο­ρε­τι­κό κεί­με­νο που πο­λι­τι­κά δεν απα­ντού­σε με τον ίδιο ξε­κά­θα­ρο τρόπο στα καυτά ζη­τή­μα­τα που απα­σχο­λούν τον κόσμο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Κυ­ρί­ως όμως ήταν ένα κεί­με­νο που δεν είχε συ­ζη­τη­θεί που­θε­νά, ούτε καν στην ίδια τη νο­μαρ­χια­κή συν­διά­σκε­ψη.

Τε­λι­κά προς ψή­φι­ση κα­τα­τέ­θη­κε ένα τρίτο κεί­με­νο με κα­λύ­τε­ρες εκ­φρά­σεις, αλλά επί­σης χωρίς αιχ­μές (όσον αφορά το ζή­τη­μα του ευρώ και της ευ­ρω­ζώ­νης η δια­τύ­πω­ση «Ο στό­χος μας είναι να σώ­σου­με τη χώρα μέσα στην ευ­ρω­ζώ­νη, χωρίς όμως να απο­δε­χό­μα­στε το ρε­α­λι­σμό του πάση θυσία στο ευρώ...» είναι πολύ πίσω από την πα­λιό­τε­ρη και πιο ξε­κά­θα­ρη θέση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ καμιά θυσία για το ευρώ) και κυ­ρί­ως χωρίς καμία νο­μι­μο­ποί­η­ση.

Τέ­τοιες κι­νή­σεις υπο­σκά­πτουν το κλίμα εμπι­στο­σύ­νης που με τόσο κόπο κτί­ζε­ται στις το­πι­κές συ­νε­λεύ­σεις και επι­πλέ­ον δεν απο­τε­λούν πα­ρά­δειγ­μα δη­μο­κρα­τι­κής λει­τουρ­γί­ας. Το ζή­τη­μα της δη­μο­κρα­τί­ας είναι κομ­βι­κό, αφού έχουν υπάρ­ξει κρού­σμα­τα και σε το­πι­κές συ­νε­λεύ­σεις, όταν γί­νε­ται προ­σπά­θεια απο­μό­νω­σης όσων δια­φω­νούν με την κε­ντρι­κή γραμ­μή ή εκ­φρά­ζουν δια­φο­ρε­τι­κή άποψη για επι­μέ­ρους θέ­μα­τα.

Θέ­λου­με το­πι­κές που μέσα από τις δικές τους δια­δι­κα­σί­ες θα ανα­δει­κνύ­ουν και­νού­ρια ζη­τή­μα­τα, θα ασκούν πίεση και θα διορ­θώ­νουν τη γραμ­μή όπου χρειά­ζε­ται. Θέ­λου­με εκλο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες όπου το κρι­τή­ριο θα είναι, πρώτο, να εκλέ­γο­νται οι δρα­στή­ριοι σύ­ντρο­φοι και, δεύ­τε­ρο, να εκ­φρά­ζο­νται όλες οι από­ψεις. Και όπου οι απο­φά­σεις δεν θα παίρ­νο­νται με το 51%.

Παρ’ όλες τις δυ­σκο­λί­ες, ως αρι­στε­ρή πλατ­φόρ­μα επι­λέ­ξα­με σε αυτή τη φάση να συμ­με­τέ­χου­με σε ενιαίο ψη­φο­δέλ­τιο με τους υπό­λοι­πους συ­ντρό­φους, με τον ίδιο τρόπο δη­λα­δή που εκλε­γή­κα­με και μέσα στις το­πι­κές μας συ­νε­λεύ­σεις. Στο τέλος της δια­δι­κα­σί­ας η Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα κα­τέ­γρα­ψε ένα 24%, εκλέ­γο­ντας 13 μέλη στη Νο­μαρ­χια­κή Επι­τρο­πή.

Η δια­δι­κα­σία ολο­κλη­ρώ­θη­κε στις 29 Απρί­λη με τη συ­γκρό­τη­ση της Νο­μαρ­χια­κής Επι­τρο­πής. Ο αριθ­μός της ορί­στη­κε στα 55 άτομα (παρά τους ισο­ψη­φί­σα­ντες) και της συ­ντο­νι­στι­κής γραμ­μα­τεί­ας στα 17 άτομα. Πρό­κει­ται για υπερ­βο­λι­κά με­γά­λα όρ­γα­να. Η πρό­τα­ση της Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας ήταν για πιο μικρά και ευ­έ­λι­κτα όρ­γα­να που θα απο­φα­σί­ζουν και θα συ­ντο­νί­ζουν όντως και δεν θα επι­κυ­ρώ­νουν απλά απο­φά­σεις.

Έχο­ντας τε­λειώ­σει από ένα μπα­ράζ εσω­τε­ρι­κών δια­δι­κα­σιών, ψη­φο­φο­ριών κλπ και πη­γαί­νο­ντας σε νέες δια­δι­κα­σί­ες εν όψει συ­νε­δρί­ου, είναι απα­ραί­τη­το να επι­κε­ντρω­θού­με στο πώς θα ορ­γα­νώ­σου­με απο­τε­λε­σμα­τι­κές και εν­δια­φέ­ρου­σες το­πι­κές συ­νε­λεύ­σεις. Στη νο­μαρ­χια­κή συν­διά­σκε­ψη υπήρ­ξαν πολ­λές το­πο­θε­τή­σεις και προ­βλη­μα­τι­σμοί που αξί­ζει να λά­βου­με υπόψη.

Αρ­κε­τοί σύ­ντρο­φοι ανα­φέρ­θη­καν στη ση­μα­σία που έχει η ενα­σχό­λη­ση με τους ερ­γα­σια­κούς χώ­ρους στις γει­το­νιές, η στή­ρι­ξη των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων, η σχέση με τα σω­μα­τεία κλπ. Ιδιαί­τε­ρα για το θέμα της υπε­ρά­σπι­σης της δη­μό­σιας υγεί­ας, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ 7ου Δια­με­ρί­σμα­τος, μέσα από το δί­κτυο αντί­στα­σης και αλ­λη­λεγ­γύ­ης, έχει ανοί­ξει μια ολό­κλη­ρη κα­μπά­νια, αλλά και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πα­τη­σί­ων με την κα­μπά­νια ενά­ντια στο κλεί­σι­μο του Γε­νι­κού Νο­σο­κο­μεί­ου Πα­τη­σί­ων.

Στη συν­διά­σκε­ψη επί­σης το­νί­στη­κε η ανά­γκη για εξω­στρε­φείς το­πι­κές ορ­γα­νώ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, όπου τα μέλη τους θα είναι ορατά στη γει­το­νιά, θα συ­ζη­τά­νε με τον κόσμο, θα παίρ­νουν πρω­το­βου­λί­ες. Άλλοι σύ­ντρο­φοι και συ­ντρό­φισ­σες ζή­τη­σαν πε­ρισ­σό­τε­ρη δου­λειά στα σχο­λεία, συμ­με­το­χή της νε­ο­λαί­ας στις το­πι­κές και άλλοι επε­σή­μα­ναν ότι η Μα­νω­λά­δα πρέ­πει να μας ανα­γκά­σει επι­τέ­λους να ασχο­λη­θού­με πιο σο­βα­ρά με το θέμα του φα­σι­σμού και όχι να φο­βό­μα­στε να μι­λή­σου­με.

Αρ­κε­τοί στά­θη­καν στο ζή­τη­μα τι μορφή πρέ­πει να έχει η αλ­λη­λεγ­γύη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, κά­νο­ντας κρι­τι­κή σε κι­νή­σεις φι­λαν­θρω­πί­ας που δεν κα­τα­φέρ­νουν τε­λι­κά να βγά­λουν τον κόσμο και ιδιαί­τε­ρα τους ανέρ­γους στο δρόμο.

Το επό­με­νο διά­στη­μα ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα δο­κι­μα­στεί σε δύ­σκο­λες συν­θή­κες και η απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τά του δεν θα κρι­θεί σε κλει­στά γρα­φεία, αλλά στις γει­το­νιές και τους ερ­γα­σια­κούς χώ­ρους, εκεί όπου ο κό­σμος υπο­φέ­ρει και απαι­τεί να γί­νου­με κα­λύ­τε­ροι.

Ταυ­τό­χρο­να όμως χρειά­ζε­ται να βρού­με τους τρό­πους να συ­ζη­τά­με με ζω­ντά­νια και δη­μο­κρα­τία στο εσω­τε­ρι­κό μας, δια­φυ­λάσ­σο­ντας την πο­λυ­φω­νία και τη δια­φο­ρε­τι­κό­τη­τα σαν κόρη οφθαλ­μού.