Με αιχμή το ασφαλιστικό

Εντείνονται, κλιμακώνονται και γιγαντώνονται οι αγώνες των εργαζομένων, των μικρομεσαίων αγροτών, των επαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων, των ανέργων και της νεολαίας.

Προμήνυμα του μεγάλου εργατικού και παλλαϊκού ξεσηκωμού που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη σε όλη την χώρα και θα κορυφωθεί στις 4/2/2016 αποτελούν οι μαχητικές κλαδικές και τοπικές απεργιακές κινητοποιήσεις, τα μεγάλα και μαζικά μπλόκα της μικρομεσαίας αγροτιάς που αυξάνονται, μαζικοποιούνται και αποκτούν μαχητικά γνωρίσματα και χαρακτηριστικά αλλά και οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις με πολύμορφους αγώνες των επαγγελματιών και άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Αιχμή αυτού του μεγάλου λαϊκού και εργατικού ξεσηκωμού είναι το αντιασφαλιστικό τερατούργημα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ το οποίο προωθείται με σχέδιο νόμου στα πλαίσια της συμφωνίας του τρίτου μνημονίου που ψήφισαν από κοινού το παλιό πολιτικό μνημονιακό κατεστημένο μαζί με τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος ακολουθεί πιστά τις εντολές και τις κατευθύνσεις των οικονομικών τοκογλυφικών κέντρων αλλά και των πολιτικών δυνάμεων του νεοφιλελευθερισμού της Ε.Ε, της ζώνης του ευρώ και του Δ.Ν.Τ.

Η κυβέρνηση μετεξελίσσεται σε μια νεοαποικιακή διοίκηση υποταγμένη να υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου εγχώριου και ξένου που έχουν μετατρέψει την χώρα σε αποικία χρέους και τον λαό σε πειραματόζωο των πιο σκληρών πολιτικών στην Ευρώπη και η γερμανοκρατούμενη Ε.Ε και ευρωζώνη πορεύεται σταθερά στην όξυνση και στο βάθεμα της οικονομικής κρίσης, εντείνει την επεκτατική και πολεμική ανάμειξή της για την διεύρυνση και επέκταση της οικονομικής πολιτικής γεωστρατηγικής επιρροής της σε μια σειρά χώρες, σηκώνει τα τείχη και μετατρέπεται σε φρούριο, ενισχύει την ξενοφοβία και τον ρατσισμό.

Στο πλαίσιο αυτών των εξελίξεων αποκτά ξεχωριστή σημασία η κρίσιμη και αποφασιστική μάχη που δίνει σύσσωμο το εργατικό και λαϊκό κίνημα της χώρας μας ενάντια στις βάρβαρες και καταστροφικές πολιτικές που προωθούν ο θεσμοθετημένος νεοφιλελευθερισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων υπερεθνικών ιμπεριαλιστικών οικονομικών και πολιτικών κέντρων.

Η μάχη για το ταξικό αγωνιστικό κίνημα της χώρας μας δεν περιορίζεται στο κεντρικό πρόβλημα αιχμής (που εξελίσσεται σε παλλαϊκή απαίτηση) για την απόσυρση του αντιασφαλιστικού τερατουργήματος.

Συνδέεται άρρηκτα με το σύνολο των παλιών και νέων μνημονιακών πολιτικών που πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης το αίτημα για την κατάργησή τους.  

Ακριβώς αυτήν την περίοδο που διανύουμε το εργατικό κίνημα βρίσκεται και θα βρεθεί ακόμη περισσότερο τις επόμενες ημέρες σε μια μεγάλης κλίμακας αναμέτρηση με τις πολιτικές και οικονομικές εγχώριες δυνάμεις που έχουν αναλάβει τον θλιβερό και άθλιο ρόλο να υλοποιούν τους αντιδραστικούς σχεδιασμούς και τις πολιτικές του μεγάλου κεφαλαίου και των τοκογλύφων δανειστών.

Δείγματα αυτής της πολιτικής τα έχει βιώσει ο λαός και οι εργαζόμενοι με την εκτίναξη της ανεργίας σε επίπεδα ρεκόρ για την χώρα και την Ευρώπη με τον εκδιωγμό χιλιάδων νέων που παίρνουν τον δρόμο της μετανάστευσης, με την υπονόμευση των εργασιακών σχέσεων, με την κατάργηση των ΣΣΕ και της εθνικής ΣΣΕ, με την κατακόρυφη άνοδο της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας, την κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων και των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων (κύρια και επικουρική σύνταξη, εφάπαξ παροχές) με την αποδιοργάνωση του δημόσιου συστήματος υγείας, παιδείας, πρόνοιας, με την περικοπή κοινωνικών, δημοκρατικών κατακτήσεων, με τα χιλιάδες λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με την σκληρή και πολύχρονη λιτότητα, με την φορολογική και ασφαλιστική εξόντωση της μικρομεσαίας αγροτιάς, με τα πρωτόγνωρα σφαγιαστικά χαράτσια (ΕΝΦΙΑ κ.λπ), με την αρπαγή και τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας αλλά και την βίαιη αδυσώπητη υποτίμηση και την αντίστοιχη συρρίκνωση του ΑΕΠ, με το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας και την ιδιωτικοποίηση του παραγωγικού πλούτου της χώρας μας.

Όλο αυτό το διάστημα οι πολιτικές που εκπορεύονται από τα διεθνή οικονομικά τοκογλυφικά κέντρα είχαν, έχουν και θα έχουν  ως μοναδικό στόχο τον λαό, τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα τα οποία για πολλοστή φορά καλούνται να σηκώσουν τα βάρη και να πληρώσουν τις συνέπειες μιας βαθύτατα αντιλαϊκής πολιτικής που διαμόρφωσαν οι δικές τους στρατηγικές για να υπηρετήσουν τα συμφέροντα του μεγάλου εγχώριου και ξένου κεφαλαίου.

Σε αυτό το πλαίσιο κινείται, αυτήν την πολιτική υπηρετεί πιστά και η λεγόμενη Αριστερά των Τσίπρα – Δραγασάκη κ.λπ οι οποίοι σε χρόνο ρεκόρ προσαρμόσθηκαν και ενσωματώθηκαν στο νέο τους καπιταλιστικό περιβάλλον, συμμάχησαν και συμπορεύονται με την αστική τάξη υπηρετώντας το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης και αποτελούν πειθήνια όργανα στα χέρια και τις πολιτικές των τοκογλύφων Γερμανών – Αμερικανών – Γάλλων κ.λπ.

Το αναπτυσσόμενο και συνεχώς αγωνιστικά ανερχόμενο λαϊκό και εργατικό κίνημα έχει δημιουργήσει πανικό στις τάξεις όχι μόνο της ανήμπορης συγκυβέρνησης (που βλέπει καθημερινά να χάνει τα όποια λαϊκά και κοινωνικά ερείσματα διατηρούσε) αλλά και γενικότερα στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο το οποίο έδωσε μάχη μέχρι εσχάτων για να μην αμφισβητηθεί και ακυρωθεί ο λεγόμενος ευρωπαϊκός μονόδρομος.

Τα περιθώρια των ελιγμών για την κυβέρνηση στενεύουν απελπιστικά αφού το κουαρτέτο ζητάει και επιδιώκει ακόμη περισσότερο αίμα στο ασφαλιστικό, το φορολογικό, τα κόκκινα δάνεια, πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας για να προχωρήσει θετικά στην αξιολόγηση.

Στις συνθήκες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις της κομμουνιστικής ανατρεπτικής και ριζοσπαστικής αναφοράς και κατεύθυνσης πρέπει και οφείλουν όχι μόνο να πρωτοστατήσουν στην ανάπτυξη και κλιμάκωση των αγώνων, στον σωστό ταξικό προσανατολισμό τους αλλά και να συντονίσουν την δράση τους σε ένα κοινό συμφωνημένο πλαίσιο το οποίο θα αποτελεί την εναλλακτική πρόταση – διέξοδο από τον ευρωμονόδρομο και τα τραγικά αδιέξοδα που την έχουν οδηγήσει οι δυνάμεις των μνημονιακών πολιτικών.

Το αγωνιστικό ταξικό κίνημα στα συνδικάτα πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες μεγάλης και πανελλαδικής εμβέλειας, οι αγώνες να συνεχισθούν, να ενταθούν και να κλιμακωθούν το αμέσως επόμενο διάστημα με πολύμορφες κινητοποιήσεις σε καθημερινή βάση τοπικά, περιφερειακά, κλαδικά και κορύφωση με την κύρηξη νέας απεργιακής κινητοποίησης τις αμέσως επόμενες μέρες.

Οι δυνάμεις αυτές πρέπει να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο έτσι ώστε να αποφευχθεί κάθε δυνατότητα, προσπάθεια ή ελιγμός από την χρεοκοπημένη εργοδοτικο-κυβερνητική πλειοψηφία να οδηγήσει σε εκτόνωση το μεγάλο αυτό κίνημα, αλλά πρέπει να αποτραπεί η ανάδειξη σε πρωταγωνιστικό ρόλο προσώπων των μικρομεσαίων και των διαφόρων επαγγελματιών που ο ρόλος τους είναι γνωστός στο Πανελλήνιο σχετικά με την συμπόρευση τους με το παλιό πολιτικό κατεστημένο με αποκορύφωμα τον ρόλο τους στο δημοψήφισμα υπέρ του ΝΑΙ, οι δυνάμεις αυτές πρέπει να αποκαλυφθούν, να καταγγελθούν και να απομονωθούν διότι η συμμετοχή τους στο κίνημα θα είναι πεμπτοφαλαγγίτικη, υπονομευτική, διασπαστική.

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, η μικρομεσαία αγροτιά, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία καλούνται να δώσουν αποφασιστικά αγώνα για να μην περάσουν τα νέα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα για να σταματήσει ο κατήφορος της χώρας.

Οι μαζικοί ενωτικοί αγώνες μπορούν να βάλουν την σφραγίδα τους για μια νέα πορεία της χώρας έξω από τις υπερεθνικές πολιτικές και τους οικονομικούς οργανισμούς, να την απαλλάξουν από τα δεσμά της εξάρτησης, της κηδεμονίας, της επιτροπείας αλλά και από τις πολιτικές της λιτότητας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

*Ο Αντώνης Νταλακογεώργος είναι Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ, Γ.Γ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ