Όταν n Αριστερά καλωσορίζει το ΝΑΤΟ...

Με την ανα­νέ­ω­ση της θη­τεί­ας της το Σε­πτέμ­βρη η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ΑΝΕΛ υιο­θέ­τη­σε ανοι­κτά την μνη­μο­νια­κή πο­λι­τι­κή σαν μόνη ρε­α­λι­στι­κή «λύση» για τη «στα­θε­ρο­ποί­η­ση της οι­κο­νο­μί­ας και τη διέ­ξο­δο από την κρίση». Μια επι­λο­γή που -όπως έλε­γε- είχε να κάνει μόνο με την οι­κο­νο­μία, γιατί σε όλα τα άλλα (δη­μο­κρα­τία, αντι­με­τώ­πι­ση προ­σφυ­γι­κής κρί­σης) υπήρ­χε πε­ρι­θώ­ριο ανε­ξάρ­τη­της κυ­βερ­νη­τι­κής πα­ρέμ­βα­σης. Οι επό­με­νοι πέντε μήνες έχουν δια­ψεύ­σει πλή­ρως αυτό τον ισχυ­ρι­σμό. Η κυ­βέρ­νη­ση έχει πια πάρει την κα­τεύ­θυν­ση όλων των σα­μα­ρι­κών επι­λο­γών για το με­τα­να­στευ­τι­κό. Η δια­τή­ρη­ση του φρά­κτη του Έβρου, η κα­τα­σκευή στρα­το­πέ­δων συ­γκέ­ντρω­σης, η φυ­λά­κι­ση με­τα­να­στών χωρίς χαρ­τιά, οι προ­σα­γω­γές αλ­λη­λέγ­γυων στους πρό­σφυ­γες και το κα­λω­σό­ρι­σμα του ΝΑΤΟ σε ρόλο δύ­να­μης «απώθησης» των προ­σφύ­γων, απο­δει­κνύ­ουν ότι η υπο­τα­γή στα μνη­μό­νια είναι υπο­τα­γή σε όλες τις απαι­τή­σεις των ελίτ, είτε ξένων είτε ελ­λη­νι­κών.

Σή­με­ρα σχε­δόν όλοι κα­τα­λα­βαί­νουν ότι αν δεν στα­μα­τή­σει ο πό­λε­μος στη Συρία και σε άλλες χώρες, δεν μπο­ρού­με να εμπο­δί­σου­με την ύπαρ­ξη με­γά­λων προ­σφυ­γι­κών ροών. Όσοι ελ­πί­ζουν να το κά­νουν, στέλ­νουν τους αν­θρώ­πους στον πνιγ­μό ή πίσω στις βόμ­βες. Η πα­ρου­σία του Να­τοϊ­κού στό­λου στο Αι­γαίο μόνο δύο κα­τα­στρο­φι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα μπο­ρεί να έχει. Πρώ­τον, να ωθή­σει τους πρό­σφυ­γες να μπαί­νουν σε βάρ­κες χωρίς τους έμπει­ρους «δια­κι­νη­τές» και να τα­ξι­δεύ­ουν μόνοι τους, με απο­τέ­λε­σμα ακόμα πε­ρισ­σο­τέ­ρους πνιγ­μούς. Δεύ­τε­ρον, να πα­ρα­τα­χθεί μια αρ­μά­δα πολύ κοντά στην καυτή πε­ριο­χή της Συ­ρί­ας, αλλά και τις αντί­πα­λες των αμε­ρι­κα­νών ρω­σι­κές δυ­νά­μεις. Με την υπο­γρα­φή της κυ­βέρ­νη­σης της τάχα «Αρι­στε­ράς», η χώρα μας διευ­κο­λύ­νει τις συ­γκρού­σεις στη Μ. Ανα­το­λή και φέρ­νει τον πό­λε­μο πιο κοντά.

Τι συμ­φέ­ρον έχου­με αλή­θεια από την πο­λι­τι­κή των μνη­μο­νί­ων και των κλει­στών συ­νό­ρων «όλοι εμείς οι τα­πει­νοί της Γης»; Νέα φτω­χο­ποί­η­ση με την κα­τάρ­γη­ση της κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης και της ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κής πε­ρί­θαλ­ψης, την αρ­πα­γή της πρώ­της κα­τοι­κί­ας από τις τρά­πε­ζες, την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση κρα­τι­κής πε­ριου­σί­ας και δομών του κοι­νω­νι­κού κρά­τους, την πε­ρι­στο­λή των ελα­χί­στων δι­καιω­μά­των προ­στα­σί­ας των ερ­γα­ζο­μέ­νων και τη στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση στο όνομα της εθνι­κής ασφά­λειας. Η μα­ζι­κή συμ­με­το­χή στη γε­νι­κή απερ­γία δεί­χνει το δρόμο. Τέ­τοιες κι­νη­το­ποι­ή­σεις είναι που ανα­γκά­ζουν την κυ­βέρ­νη­ση σε ελιγ­μούς όπως οι «εκ­πτώ­σεις» του Κα­τρού­γκα­λου και απο­στα­θε­ρο­ποιούν την εφαρ­μο­γή του μvnμoviou. Είτε με αυτήν τη κυ­βέρ­νη­ση είτε με όποιο κυ­βερ­νη­τι­κό σχήμα επι­λε­γεί με ή χωρίς εκλο­γές από τους υπη­ρέ­τες του.

Αυτόν το δρόμο του αγώνα έχου­με να ακο­λου­θή­σου­με ως το τέλος. Μέχρι ν' απο­συρ­θεί το νο­μο­σχέ­διο του ασφα­λι­στι­κού, να πάψει κάθε εμπλο­κή της Ελ­λά­δας στις αντι­με­τα­να­στευ­τι­κές πο­λι­τι­κές και το διευ­ρυ­νό­με­νο πό­λε­μο στη Μέση Ανα­το­λή. Για να μην βρε­θού­με όλοι μαζί εγκλω­βι­σμέ­νοι στα συρ­μα­το­πλέγ­μα­τα της βαρ­βα­ρό­τη­τας.

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την «Καρ­φί­τσα»

*Η Γιάν­να Γαϊ­τά­νη είναι πρώην βου­λευ­τής της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας Α’ Θεσ­σα­λο­νί­κης