Δυσκολεύομαι πολύ να καταλάβω εδώ και 6 χρόνια το πως οι πολίτες αντιλαμβάνονται αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας. Πιστεύουν ότι μπόρα είναι και θα περάσει; Πιστεύουν ότι η «αριστερή» κυβέρνηση του Τσίπρα κάποια στιγμή θα ανατρέψει την κατάσταση; Πιστεύουν ότι οι Ευρωπαίοι θα λυπηθούν τον λαό μας; Πιστεύουν ότι τα μέτρα που ψηφίζουν σχεδόν καθημερινά είναι προσωρινά μέχρι να αποπληρώσουμε το χρέος; Τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει.

Η αποπληρωμή του χρέους δεν είναι ο αυτοσκοπός. Αυτοσκοπός είναι μέσω της απειλής του χρέους να αποδυναμωθούν η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα εργασιακά κεκτημένα. Ότι δεν κατάφεραν να κάνουν υπό φυσιολογικές συνθήκες (το πόσο φυσιολογικές ήταν είναι μια άλλη συζήτηση) θέλουν να το καταφέρουν τώρα με τον φόβο της απόλυσης, με τον φόβο των πλειστηριασμών και με την κατηγορία που μας εκτόξευσαν ντόπιοι και ξένοι ότι τάχα είμαστε τεμπέληδες και τρώγαμε περισσότερα από όσα παράγαμε.

Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική αν κανείς αναλογιστεί καταρχάς το καθεστώς ασυδοσίας υπό το οποίο λειτουργούσαν οι τράπεζες(μας έστελναν πιστωτικές με το τσουβάλι και μας παρακαλούσαν να πάρουμε δάνεια χωρίς κανέναν κανόνα από πλευράς κράτους και τράπεζα της Ελλάδας), αν αναλογιστούμε την διαχείριση κρατικών κονδυλίων και κρατικών οργανισμών που γινόταν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αν αναλογιστούμε την κατασπατάληση δημόσιου χρήματος μέσω σκανδάλων και από τις μίζες.

Ένα καλό παράδειγμα είναι τα πιράνχας της δημόσιας υγείας. Αυτά τα πιράνχας με ποιον συνδιαλέγονταν; Τα νοσοκομεία δεν είχαν διοικήσεις; Τις διοικήσεις ποιος τις διόριζε; Κακοδιαχειρίστηκαν, κατασπατάλησαν δημόσιο χρήμα, συνδιαλέχτηκαν με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και τώρα φταίει και την πληρώνει ο πολίτης. Ο πολίτης δεν διαπλέχτηκε με κανέναν, ο πολίτης δεν τα έφαγε μαζί με αυτούς που μας κυβερνούσαν. Το δημόσιο χρήμα εξανεμίστηκε μεταξύ οικογενειών και φίλων του πολιτικού συστήματος. Και όμως η «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδίδει δικαιοσύνη και συνεχίζει να χτυπά τους πολίτες. Αυτή είναι η αλήθεια για την διακυβέρνηση 41 ετών μέχρι και σήμερα. Και εμείς, όλοι εμείς σιχαθήκαμε τάχα το πολιτικό σύστημα που το ψηφίζαμε επί σειρά 41 ετών και παρατάμε τα πάντα σε αυτούς που συνεχίζουν τα έργα των προηγούμενων; Απογοητευτήκαμε από τις κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ; Δικαίως θα πω εγώ αλλά θα προσθέσω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε αριστερό κόμμα είναι πλέον και σε καμία περίπτωση ριζοσπαστικό. Ένα αριστερό ριζοσπαστικό κόμμα δεν θα σκότωνε ποτέ έμμεσα ή άμεσα τον εργάτη, τον εργαζόμενο, τον αγρότη και τον συνταξιούχο.

Και είναι ένα ψέμα μεγάλο αυτό που προωθεί το πολιτικό σύστημα ενάντια σε εμάς που δεν ακολουθήσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ στην μετάλλαξή του. Κάποιοι άφησαν τις κυβερνητικές θέσεις τους στα υπουργεία και τις βουλευτικές έδρες και είπαν ότι ο λαός είπε ΟΧΙ και εμείς αυτό θα το υπερασπιστούμε. Δεν ψήφισαν ούτε μνημόνια ούτε νομοσχέδια. Κάποιοι πολίτες πιστεύουν επίσης ότι εμείς ξέραμε τις κωλοτούμπες που θα γίνουν. Σύμφωνα με τα ίδια τα γεγονότα που δεν μπορούν να μας διαψεύσουν όσο προδόθηκε ο λαός άλλο τόσο προδοθήκαμε και εμείς. Εμείς τα μέλη τότε που τον καλούσαμε να δώσει ένα ηχηρό όχι στο δημοψήφισμα.

Πηγαίνω σε εκδηλώσεις πρωτοβουλιών ενάντια σε πλειστηριασμούς, ενάντια σε διακοπές ρεύματος, ενάντια σε απολύσεις και εκεί βλέπω ανθρώπους που βλέπω συνέχεια και που πολλοί από αυτούς μπορούν να ζουν ακόμα με νύχια και με δόντια αξιοπρεπώς γιατί ακόμα εργάζονται. Δεν βλέπω όμως τους πιο άμεσα ενδιαφερόμενους που είναι οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι που τους πετσόκοψαν την σύνταξη, αυτούς που έχουν κόκκινα δάνεια. Γιατί; Πιστεύουν ότι επειδή ο Τσίπρας τους κορόιδεψε του κάνουν κακό με το να απέχουν από τα κινήματα που προσπαθούν μαζικά να υπερασπιστούν τους αδύνατους κρίκους αυτής της τραγωδίας που διαδραματίζεται; Το θέμα της ανάθεσης σε άλλους να υπερασπιστούν το δικό μας συμφέρον τελείωσε γιατί τελείωσε και σαν πρακτική. Το να αναθέτεις σε κάποιους άλλους το δικό σου αύριο από ότι φάνηκε μέχρι τώρα δεν βγήκε σε καλό. Πρέπει όλοι εμείς να κατεβούμε στον δρόμο και τις συνελεύσεις όπου μας δίνουν την δυνατότητα και μπορούμε να συνδιαμορφώσουμε τις αποφάσεις που θα παίρνονται από εμάς για εμάς. Δεν υπάρχει έστω ένας πολιτικός φορέας αυτή την στιγμή μέσα στην βουλή που να διαμορφώνει την πολιτική του από την βάση του, δηλαδή από τα μέλη του. Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες.

Αυτή την στιγμή το μεγάλο μας όπλο θα είναι σε κάθε πλειστηριασμό, σε μαζικές απολύσεις, σε νομοσχέδια που ψηφίζονται η κυβέρνηση, η κατά τα 4/5 μνημονιακή βουλή να βρει όσους πιο πολλούς γίνεται απέναντί της. Δύναμή μας είναι η αλληλεγγύη, η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα. Η αποχή από τα πάντα δεν τιμωρεί το πολιτικό σύστημα αλλά του επιτρέπει να δρα ανενόχλητο. Προσωπικά εύχομαι καλές γιορτές και το καινούριο έτος να μας βρει δυνατούς και στους δρόμους του αγώνα γιατί σε αντίθετη περίπτωση η ήττα στις ζωές μας θα είναι κάτι παραπάνω από σίγουρη.

*Μέλος της γραμματείας της πολιτικής επιτροπής Λαϊκής Ενότητας Χαλκίδας