ΚAI ψωμί ΚΑΙ μαργαρίτες!

Το φθινόπωρο του 2012 ιδρύθηκε η «ομάδα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου» στο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα που διαχρονικά στεκόταν πλάι στις διεκδικήσεις του ΛΟΑΤ και φεμινιστικού κινήματος. Η ομάδα ιδρύθηκε με πρωτοβουλία νέων και παλαιότερων μελών του ΣΥΡΙΖΑ, που με ενθουσιασμό ξεκινήσαμε να επεξεργαζόμαστε θέσεις και προτάσεις προς τα όργανα του κόμματος. Με τη συμβολή και της «ομάδας σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου», το κόμμα τότε υιοθετούσε ολόκληρη την ατζέντα των διεκδικήσεων του γκέι και τρανς κινήματος. Μάλιστα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το 2013, ενσωματώθηκε στις θέσεις του κόμματος η θέσμιση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών με πλήρη και ίσα δικαιώματα και η πλήρης νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου (σημείο 13.21).

Την ίδια περίοδο, ωστόσο, παρουσιάστηκαν και τα πρώτα «αγκάθια»: Κορυφαία στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (πχ Τατσόπουλος και Σκουρλέτης) άρθρωναν ομοφοβικό ή/και τρανσφοβικό λόγο. Κάπου εκεί ξεκίνησαν και οι “αντιφατικές” δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα. Σε συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ «διευκρίνισε» ότι ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών θα θεσπιστεί από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μόνο «αφού σταθεροποιηθεί η πολιτική και κοινωνική ζωή». Παράλληλα, πριν τις εκλογές του Γενάρη φέτος τόνισε ότι δε μπορεί να δοθεί δικαίωμα παιδοθεσίας στα ομόφυλα ζευγάρια, γιατί «υπάρχει διχογνωμία στην επιστημονική κοινότητα για το θέμα αυτό», κάτι βέβαια που προφανώς και δεν ισχύει. Αυτές οι δηλώσεις αποκάλυψαν πόσο επιδερμική είναι η σχέση της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με τα ΛΟΑΤ ζητήματα...

Ακόμα πιο απογοητευτική ήταν η στάση της κυβέρνησης Τσίπρα, ύστερα από τη μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Γενάρη. Αν και στις προγραμματικές δηλώσεις ειπώθηκε καθαρά ότι θα θεσπιστεί έστω το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, τελικά η εξαγγελία έμεινε στα λόγια, αφού πρώτα «διέρρευσε» το επιχείρημα ότι δε γίνεται να δοθούν ασφαλιστικά και φορολογικά δικαιώματα στα ομόφυλα ζευγάρια, γιατί θα θεωρηθεί... μονομερής ενέργεια της κυβέρνησης απέναντι στην τρόικα! Άλλη μία κυβέρνηση, λοιπόν, «δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί με τα ΛΟΑΤ ζητήματα», είχε όμως το χρόνο να ψηφίσει μνημόνια των χιλιάδων σελίδων ενάντια στην κοινωνική πλειοψηφία. Ούτε λόγος φυσικά για το γάμο ομόφυλο ζευγαριών – αν και θα μπορούσε για αρχή να κατατεθεί απλώς μια τροπολογία στον νόμο του 1982 που θα αναφέρει «ανεξαρτήτως του φύλου των νυμφευθέντων». Και στη συνέχεια βέβαια, όταν «θα είχε το χρόνο» η κυβέρνηση, να επεξεργαζόταν ένα καινούριο νόμο από την αρχή, πιο προωθημένο. Αλλά “μάλλον” το θέμα δεν ήταν ο χρόνος... Παράλληλα, στα λόγια έμειναν και οι εξαγγελίες για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, παρόλο που ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης ήταν αυτός που, μόλις δυο μήνες πριν αναλάβει το κυβερνητικό πόστο του, είχε μιλήσει ως εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στη διημερίδα του ΣΥΔ για την ημέρα μνήμης των τρανς θυμάτων και είχε υποσχεθεί... λάιβ ότι αν κυβερνήσει το κόμμα του, η ταυτότητα φύλου θα τύχει πλήρους νομικής αναγνώρισης.

Κατά τη γνώμη μου, η ανυπαρξία νομοθετικού ή άλλου έργου της κυβέρνησης Τσίπρα για τα ΛΟΑΤ ζητήματα συνιστά εμπαιγμό της ΛΟΑΤ κοινότητας, που στήριξε μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Γενάρη. Αποχωρώ λοιπόν απο την «ομάδα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου» του ΣΥΡΙΖΑ και από το ίδιο το κόμμα.

Δε θα μιλήσω άλλο για τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα αυτό είναι πια ανάξιο λόγου για τις/τους ΛΟΑΤ και τον κόσμο της εργασίας. Τώρα συγκροτείται η Λαϊκή Ενότητα, το νέο μαζικό μέτωπο των εργαζόμενων και των καταπιεσμένων κοινωνικών ομάδων, στο οποίο έχει μεγάλη σημασία να ιδρυθεί άμεσα ΛΟΑΤ ομάδα.

Ας μην επαναληφτούν όμως οι αλλοπρόσαλλες «τακτικές» του παρελθόντος, όταν αριστεροί ΛΟΑΤ ακτιβιστές ορκίζονταν πόλεμο ενάντια στην ΕΕ και παράλληλα αποδέχονταν τη χρηματοδότηση της (τότε) κινηματικής ΛΟΑΤ ομάδας τους με πακέτα της... ΕΕ για το 3ο Thessaloniki Pride. Και δεν είδαμε μόνο αυτή την «τακτική» τα τελευταία δύο χρόνια. Είδαμε αριστερές ΛΟΑΤ ακτιβίστριες να ανέχονται -έως και να υποστηρίζουν- τη διοργάνωση εκδήλωσης από τη ΛΟΑΤ ομάδα τους, που στην πράξη έκλεινε τα μάτια μπροστά στην εγκληματική δράση του κράτους του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων, επειδή το κράτος αυτό φέρεται να στηρίζει τα ΛΟΑΤ δικαιώματα (φαίνεται για κάποιους αριστερούς ο αντιιμπεριαλισμός δεν έχει σημασία, όταν πρόκειται να καλέσουν κάποιον δεξιο-απολιτίκ ισραηλινό “ακτιβιστή” τηλεαστέρα να μιλήσει σε εκδήλωση της ΛΟΑΤ ομάδα τους, για να ωραιοποιήσει τη διεθνή εικόνα αυτού του ακραία ιμπεριαλιστικού κράτους). Είδαμε αριστερούς ΛΟΑΤ ακτιβιστές να μη διαχωρίζονται δημόσια, όταν η ομάδα τους τήρησε σιγή ιχθύος στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη, αρνούμενη να συνταχτεί ανοιχτά με το μεγαλειώδες ΟΧΙ του λαού μας. Είδαμε αριστερούς ακτιβιστές να θεωρούν περιττή πολυτέλεια και δάχτυλο των... αμερικάνων τον ομόφυλο γάμο, όταν κάποιες από εμάς θελήσαμε στα πλαίσια της ομάδας σεξουαλικού προσανατολισμού του ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσουμε ψήφισμα προς υπογραφή από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ  για την ανοιχτή υποστήριξη στον ομόφυλο γάμο. Είδαμε αριστερές ακτιβίστριες να μη διστάζουν να καταργήσουν την ανοιχτή συνέλευση της ΛΟΑΤ ομάδας τους, προκειμένου να αποκλείσουν από αυτήν αντικαπιταλίστριες αγωνίστριες και αγωνιστές. Είδαμε αριστερό ακτιβιστή να χαρακτηρίζει σε σύσκεψη «τρικολόρε πουστάρα» έναν άλλον ακτιβιστή, επειδή δεν ταίριαζε με τα δικά του πρότυπα ματσο-αρρενωπής συμπεριφοράς. Είδαμε αριστερούς ακτιβιστές να κράζουν μανιωδώς και δημοσίως μία drag queen που κατέθεσε στέφανο προς τιμήν των θυμάτων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί, επειδή δεν τις άρεσε το ντύσιμό της! Είδαμε, τέλος, σημαντικό στρέιτ στέλεχος της ριζοσπαστικής πτέρυγας του κόμματος να υποτιμά με κραυγαλέο τρόπο τις δράσεις στο ΛΟΑΤ κίνημα, λέγοντας μπροστά σε 200 άτομα την... επική φράση «εδώ ο κόσμος καίγεται και κάποιοι επιμένουν να βγαίνουν στα λιβάδια να μαζεύουν μαργαρίτες»!

Ειδικά αυτό το τελευταίο είναι πολύ σοβαρό περιστατικό και απολύτως ανεπίτρεπτο να επαναληφτεί και στη Λαϊκή Ενότητα, το νέο μαζικό μέτωπο της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ο φεμινισμός και το ΛΟΑΤ κίνημα όχι μόνο δε θα πρέπει να θεωρούνται φιοριτούρες και μαργαρίτες, αλλά να αποτελούν ένα δεδομένο πεδίο παρέμβασης για τη Λαϊκή Ενότητα. Αυτά τα ζητήματα ας μην αποτελούν μια απλή γαρνιτούρα σ’ ένα -κατά τα άλλα- ριζοσπαστικό πρόγραμμα. Ο φεμινισμός και το ΛΟΑΤ κίνημα δεν είναι μια «πολυτέλεια σε εποχές οικονομικής κρίσης». Είναι μια κρίσιμη αναγκαιότητα για την πλειονότητα του πληθυσμού (γυναίκες και ΛΟΑΤ κοινότητα). Η οικονομική και ταξική απελευθέρωση δεν είναι αρκετή. Απαραίτητη, αλλά όχι αρκετή. Ριζοσπαστισμός σημαίνει να πλαισιώνεις τις οικονομικές διεκδικήσεις με τις κοινωνικές. Σημαίνει να δίνεις χώρο στις καταπιεσμένες κοινωνικές ομάδες να εκφράζουν τα αιτήματά τους, να τα υιοθετείς και να παλεύεις κι εσύ γι’ αυτά. Σημαίνει να αναγνωρίζεις ότι τα κοινωνικά κινήματα μπορούν να αναπτυχτούν και να πετύχουν μόνο όταν έχουν μια σχετική αυτονομία από το εργατικό κίνημα. Η σύνδεση με το εργατικό κίνημα είναι βέβαια απαραίτητη. Δε γίνεται όμως να αναβάλουμε τις διεκδικήσεις των γυναικών και των ΛΟΑΤ για το ακαθόριστο μέλλον της εργατικής χειραφέτησης. Ακόμα χειρότερα, ας μη θεωρούμε ότι η εργατική χειράφετηση θα φέρει αυτόματα και τη χειραφέτηση των γυναικών και των ΛΟΑΤ. Αυτές οι εργατίστικες αντιλήψεις για τα κοινωνικά κινήματα δε θα πρέπει ποτέ να βρουν θέση στη Λαϊκή Ενότητα, πόσο μάλλον να κυριαρχήσουν. Οι νίκες στα εργατικά ζητήματα βοηθούν τους ΛΟΑΤ και τις γυναίκες να σταθούν στα πόδια τους, ανεξάρτητες/οι οικονομικά. Αλλά δε φτάνουν βέβαια μόνο αυτές. Ο σεξισμός και η ομοφοβία έχουν ριζωθεί εδώ και αιώνες μέσα στην κοινωνία και χρειάζεται να οργανωθούν και ξεχωριστοί επίμονοι αγώνες και δράσεις για την εξάλειψή τους. Γι’ αυτό, αντί να στοχοποιούνται οι ΛΟΑΤ αγωνιστές και οι φεμινίστριες ως «μονοθεματικές» και «συλλέκτριες μαργαριτών», θα πρέπει στο νέο αυτό μέτωπο της Αριστεράς να επιμείνουμε στην ακριβώς αντίστροφη στοχοποίηση: Να μη γίνει ανεκτή καμιά περιφρόνηση του φεμινισμού και του ΛΟΑΤ κινήματος. Και φυσικά να μη δίνεται καμιά ανοχή σε σεξιστικές ή ομοφοβικές συμπεριφορές και εκφράσεις εντός του μετώπου μας! Δεν είναι οι φεμινίστριες και οι ΛΟΑΤ αγωνιστές «υπερβολικοί». Είναι σεξιστές και ομοφοβικοί όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι το να εκφραζόμαστε υποτιμητικά για όσες και όσους δεν εκπληρώνουν τα κυριάρχα πρότυπα συμπεριφοράς και ντυσίματος για το «φύλο τους» δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την αριστερά...

Υπό αυτό το πρίσμα είναι ενθαρρυντικό που ανακοινώθηκαν ήδη αρκετές υποψηφιότητες στη Λαϊκή Ενότητα από το χώρο του ΛΟΑΤ και φεμινιστικού κινήματος. Είναι ένα πρώτο βασικό βήμα, με την προσδοκία ο αντισεξισμός να φτάσει σύντομα να γίνει βασικό στοιχείο της Λαϊκής Ενότητας. Αν μη τι άλλο, οι γυναίκες και οι ΛΟΑΤ συνέβαλαν καθοριστικά στο μεγάλο ΟΧΙ του λαού μας!