Το ΜΕΤΑ σχετικά με τη συνάντηση των αποκαλούμενων «κοινωνικών εταίρων», της ΓΣΕΕ δηλ. και όλων των εργοδοτικών οργανώσεων (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ) στο Υπουργείο Εργασίας και της χάραξης κοινής «εθνικής γραμμής» ενόψει της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με τους δανειστές το Σεπτέμβρη, δηλώνει πως:
1. Δεν μπορεί να υπάρξει «εθνική γραμμή» σε καμιά περίπτωση μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, αφού τα συμφέροντά τους είναι διαμετρικά αντίθετα. Η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ δεν έχει εξουσιοδοτηθεί με κανέναν τρόπο από την εργατική τάξη ώστε να διαπραγματεύεται για το πώς θα γίνει καλύτερα ο σφαγιασμός των δικαιωμάτων της.
2. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τον «κοινωνικό διάλογο» ως άλλοθι και ως εργαλείο, από τη μια για να βρει συνενόχους στην παγίωση των μνημονιακών ανατροπών των εργασιακών δικαιωμάτων και συμμάχους στην υλοποίηση των νέων αντεργατικών αλλαγών στα εργασιακά που έχει συνομολογήσει στο 3ο μνημόνιο, και από την άλλη για να προβάλει μια υποτιθέμενη σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας – λες και έχουν όλοι οι «εταίροι» στην Ελλάδα τα ίδια συμφέροντα - και δανειστών. Είναι χαρακτηριστικό ότι συμφώνησαν και «...θεωρούν ότι δεν υφίσταται θέμα μείωσης του κατώτατου μισθού ή κατάργησης του 13ου και 14ου μισθού...» όταν μέχρι χθες έλεγαν ότι θα επαναφέρουν τον κατώτατο μισθό στα προ μνημονίου επίπεδα (751€) και όταν ακόμα και η διατήρηση του 13ου και 14ου μισθού θα συνοδευτεί με την κατάργηση επιδομάτων που προσαυξάνουν σήμερα το βασικό μισθό.
3. Οι εργαζόμενοι θα αντισταθούν στο χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία, όπως κωδικοποιήθηκε στη συμφωνία των «εταίρων» πως ο συνδικαλιστικός νόμος (1264/1982) «…πρέπει να εκσυγχρονιστεί, κυρίως ως προς την αντιμετώπιση πρακτικών κακής εφαρμογής του…» όταν όλοι γνωρίζουμε ότι ως κακή πρακτική θεωρείται η «ευκολία» στην προκήρυξη της απεργίας πράγμα για το οποίο ενδιαφέρονται οι δανειστές, με στόχο να ευνουχίσουν αυτό το δικαίωμα των εργαζομένων.
Το ΜΕΤΑ καλεί τους εργαζόμενους, τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα της ΓΣΕΕ και τα Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ να μην νομιμοποιήσουν κανέναν “κοινωνικό” διάλογο και να μη συναινέσουν στην πλήρη ανατροπή των δικαιωμάτων τους, γιατί το αντεργατικό “μενού” του Φθινοπώρου για τα εργασιακά προβλέπει, εκτός από τα παραπάνω, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και την πλήρη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις.
Η αντιμετώπιση της νέας αντεργατικής επίθεσης της κυβέρνησης και των δανειστών απαιτεί τον συντονισμό της εργατικής πλευράς με τα άλλα πληττόμενα, από τα μνημόνια κοινωνικά στρώματα, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες, που καταστρέφονται βίαια και προλεταριοποιούνται, τη νεολαία που μεταναστεύει και η οικοδόμηση ενός ευρύτερου κοινωνικού μετώπου για την κατάργηση των μνημονίων και όσων τα υποστηρίζουν και τα υλοποιούν και τη σύγκρουση και ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως προϋπόθεση για την εφαρμογή ενός φιλολαϊκού προγράμματος για την έξοδο της χώρας μας από την κρίση και την οικονομική της ανάπτυξη σε όφελος του λαού και του τόπου.
Οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των συνδικάτων, με αφορμή τη ΔΕΘ στις 10 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη, πρέπει να αποτελέσουν την αφετηρία των αγώνων για να μην περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα και για να ακυρωθεί η εφαρμογή αυτών που πέρασαν πρόσφατα και πετσοκόβουν τις συντάξεις και τα εισοδήματα των εργαζομένων.
Ιούλης 2016
