Την Πέμπτη 19/6 στο Επιμελητήριο του Αγρινίου, το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, με πρωτοβουλία στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, διοργάνωσε συζήτηση με θέμα “Διαθεσιμότητες – Απολύσεις και η κατάσταση του Δημοσιουπαλληλικού κινήματος”. Εισηγήθηκαν εκ μέρους του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ: 1. Η Βίκυ Αναγνώστη, εκπαιδευτικός και αγωνίστρια της Αριστεράς. 2. Ο Αντώνης Καραβάς, γιατρός ΕΣΥ και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ (Δ.Ε.Α.).
Πρίν βάλουμε κάποια σημεία για την πολιτική διάσταση της εκδήλωσής μας, πρέπει να επισημάνουμε οτι είχε χρόνια να οργανωθεί ακόμα και μια σοβαρή και ευμεγέθης εκδήλωση απο το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ. Επρόκειτο πραγματικά για έναν πολιτικό βάλτο ακινησίας, πολιτικής διάψευσης και εκωφαντικής άρνησης να οργανωθεί οτιδήποτε με μια συνέχεια στο τοπικό δημοσιουπαλληλικό κίνημα. Η ανατροπή του συσχετισμού προς τα αριστερά, μας κάνει αισιόδοξους για μια συνέχεια συντροφικότητας, συναδελφικότητας και ανοικτής πολιτικής συζήτησης, με στόχο την ανατροπή κυβέρνησης, Μνημονίων και Εφαρμοστικών νόμων. Η εκδήλωση ηταν το πρώτο βήμα συγκρότησης του ΜΕΤΑ και της ευρύτερης αριστερής εργατικής αντιπολίτευσης.
Καταρχήν εκπροσωπήθηκαν μια σειρά απο πρωτοβάθμια σωματεία, απο αγωνιστές με εκπροσώπηση στα όργανα των κλάδων τους, στους οποίους δόθηκε κατα προτεραιότητα ο λόγος. Ακολούθησε βέβαια ανοικτή συζήτηση, που αποτύπωσε όλες τις δυσκολίες , τις παθογένειες , αλλα και τον αγώνα δεκάδων αγωνιστών του Συ.ριζ.α , αλλα και άλλων αγωνιστών , απο το χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ , των ανένταχτων αριστερών και του ΠΑΜΕ που μας τίμησαν με την παρουσία τους. Υγειονομικοί , εκπαιδευτικοί , παραϊατρικό προσωπικό, εργαζόμενοι στους Δήμους, εφοριακοί υπάλληλοι, έβγαλαν την αγωνία, τους προβληματισμούς και τις εμπειρίες τους. Η κοινή συνισταμένη ήταν η ανάγκη των εργαζομένων για πολιτική συζήτηση , οργάνωση και σοβαρές μαζικές πρωτοβουλίες εκ μέρους των συνδικάτων και της πολιτικής Αριστεράς.
1. Η ανάγκη του συντονισμού των αντιστάσεων ηταν παράμετρος που μπήκε απο όλους . Ο Συντονισμός στην πραγματικότητα υπηρετείται απο λίγες δυνάμεις, ο κύριος κορμός των δυνάμεων της πολιτικής Αριστεράς δεν τον υπηρετεί. Δυνάμεις απο τα κάτω, δουλεύουν προς αυτη την κατεύθυνση και πιστεύουμε πως και το πρώτο μας βήμα, η εκδήλωση της 19/6, υπηρέτησε αυτη την ανάγκη του συντονισμού που προυποθέτει προφανώς και πολιτικές συμμαχίες. Και πάνω απο όλα κεντρικό πολιτικό σχέδιο. Δεν έχουμε την αυταπάτη οτι το Συντονιστικό Σωματείων –Φορέων Αγρινίου μπορεί να ανατρέψει την κυβέρνηση. Στην απεργία των καθηγητών φάνηκε με εκκωφαντικό τρόπο το κενό της ανοικτής κομματικής υποστήριξης του αγώνα τους, γεγονός που οδήγησε στη υποχώρηση της απεργιακής δυναμικής. Η ανατροπή της Κυβέρνησης πρέπει να γίνει και κομματικό σχέδιο, πέραν της μόνιμα ελοχεύουσας κοινωνικής δυναμικής αντίστασης και ανατροπής.
2. Η κατεύθυνση δεν πρέπει να είναι το Συντονιστικό Σωματείων –Φορέων που οργάνωσε πολυ μεγαλύτερες μαζικές κινητοποιήσεις απο την ΑΔΕΔΥ, να συρρικνωθεί σε δημοσιουπαλληλική οργάνωση. Και στις προηγούμενες κινητοποιήσεις το Νομαρχιακό Τμήμα μετείχε με την υπογραφή του Μπαιρακτάρη ( ΠΑΣΟΚ ) και την προσωπική του εμφάνιση, τυπικά δηλαδή και πιο πολύ σαν βαρίδι.
Το Συντονιστικό όμως έκανε την 2η κινητοποποίηση του μαζί με τον Εμπορικό Σύλλογο ( μετείχε επίσης το ΣΕΝΑ και οι Δάσκαλοι ενάντια στο φόρο επιτηδεύματος ). Εκεί συναντηθήκαμε και με μέλη και στελέχη του ΠΑΜΕ κύρια μέσα απο τον Ε.Σ.Α.
Συνεργαστήκαμε, με παρέμβαση μέλους του Δ.Σ των Δασκάλων και του υπογράφοντος, στη φοιτητική συνέλευση του Πανεπιστημίου Αγρνίου και εξασφαλίσαμε τη συμμετοχή του Συλλόγου φοιτητών στη Γενική 48ωρη απεργία, καθώς και την εκπροσώπηση τους στο Συντονιστικό. Το Νομαρχιακό Τμήμα πρέπει να είναι το αγκωνάρι πάνω στο οποίο θα ακουμπήσει ο παλλαικός συντονισμός ακόμα και σε επίπεδο Περιφέρειας.
Εμείς πρέπει να λειτουργήσουμε στην πλατύτερη δυνατή συνεργασία σωματείων, επαγγελματικών Συλλόγων και κάποια στιγμή να θυμηθούμε και την αγροτιά. Οσα ριζοσπαστικά κινήματα αγνόησαν τη φτωχολογιά, τα δυναμικά της τμήματα και τα άμεσα υλικά συμφεροντα της πλειοψηφίας των αγροτών και των μικρομεσαίων , συνετρίβησαν. Το εργατικό κίνημα πρέπει να παρουσιάσει στην αγροτιά, με εξισωτική αντίληψη και οχι με τακίμια με «λαδέμπορους», ενα πρόγραμμα συγκεκριμένο και άμεσο που να αφορά στα άμεσα συμφέροντά τους, στις τιμές των καυσίμων, των λιπασμάτων κ.α.( βλ. το άρθρο του σ. Τάκη Καλαμπόκα στο Rproject είναι πολύ διφωτιστικό και εξοπλίζει με άμεσα επιχειρήματα : «Αγροτική Ανάπτυξη και Κυβέρνηση της Αριστεράς».) Αν δεν το κάνει παρέχει πολύτιμες εφεδρείες στον αντίπαλο , ενδεχομένως και εναν φασιστικό ισχυρό βραχίονα. Ιστορικό παράδειγμα χαρακτηριστικό αυτής της πολιτικής , ηταν η συντριβή της Ουγγρικής Επανάστασης του 1918, όπου ο Μπέλα Κούν (κομμουνιστής ηγέτης , πολέμησε στη Σοβιετική Ενωση ενάντια στους ιμπεριαλιστές και δολοφονήθηκε απο τη Σταλινική Φράξια ) λειτουργεί αριστερίστικα και παρείχε στην αντίδραση κοινωνική βάση .
3. Η εμπειρία της δράσης μας στο Αγρίνιο , απο την εμπλοκή μας στα απεργιακά Συντονιστικά , αλλα και σε άλλες πρωτοβουλίες , εχει καταδείξει οτι οποιοδήποτε θεσμικό ή κινηματικό όργανο εχει συγκροτηθεί, εχει πετύχει να συσπειρώσει και να υλοποιήσει πράγματα, βασιζόμενο πάνω σε δυο προυποθέσεις.
1. Η πρώτη είναι προφανώς η εξάντληση όλων των καλεσμάτων σε πρωτοβάθμια σωματεία και στα Δ.Σ και στη βάση των κλάδων. Είναι απαραίτητη μια ομάδα πολιτικής κρούσης που να επαρκεί σε αριθμό και ποιότητα, ώστε να μπορεί σε 48 ώρες να κινητοποιεί την κοινωνική και πολιτική αριστερά της πόλης. Η νέα ηγεσία του Νομαρχιακού Τμήματος αν επιθυμεί όντως , με τη βοήθεια όλων μας , να ανασυντάξει δυο πράγματα , πρέπει να ακολουθήσει αντίστροφη πορεία απο αυτη που εχει φραστικά διατυπώσει εως τώρα.
2. Τα καλέσματα σε Δ.Σ είναι απαραίτητα, αλλα αν δεν λειτουργεί στο χώρο η ομάδα των συναδέλφων , το δίκτυο των αγωνιστών , να βάλει τις πιέσεις , να διανείμει απεργιακό υλικό , να επιχειρηματολογήσει αποδομώντας την προπαγάνδα της αλλης πλευράς , να οργανώσει και να συντονίσει στην πράξη, η επιστολή του Νομαρχιακού Οργάνου στο Δ.Σ , απευθύνεται κύρια σε ώτα μή ακουόντων. Πρώτα να βρούμε τους αγωνιστές της βάσης, τους πρόθυμους να υπηρετήσουν μια πολιτική κλιμάκωσης και συντονισμού. Αυτη θα είναι και η βάση της δυνατότητάς μας για σοβαρή μαζική κινητοπίηση στο μέλλον, ικανή να πετύχει συσπείρωση πλατιά, όπως στη 48ωρη στις 18/19, όπου στην απεργιακή αφίσα , αλλα και στην πράξη , συντάχτηκαν πίσω απο το πανό του Συντονιστικού Σωματείων-Φορέων- Επιτροπής Αγώνα , απο τους ταξιτζήδες και τους δημόσιους υπάλληλους, μέχρι τα ασθενοφόρα που κατέβηκαν στη συγκέντρωση και βέβαια πλήθος κόσμου.
*μέλος Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Αγρινίου
