Nα φορολογήσουμε τον πλούτο!

Με ένα μπα­ράζ νο­μο­θε­τι­κών ρυθ­μί­σε­ων η κυ­βέρ­νη­ση προ­σπα­θεί να γε­μί­σει τα άδεια τα­μεία του κρά­τους, ανα­ζη­τώ­ντας τρό­πους εί­σπρα­ξης των λη­ξι­πρό­θε­σμων χρεών σε εφο­ρί­ες, τε­λω­νεία και ασφα­λι­στι­κά τα­μεία. 
Την ίδια ώρα, διά­φο­ρες «έξυ­πνες» ιδέες περί «κα­λω­διω­μέ­νων» ελεγ­κτών-πε­λα­τών που θα κα­τα­γρά­φουν φο­ρο­λο­γι­κές πα­ρα­βά­σεις των ελεύ­θε­ρων επαγ­γελ­μα­τιών, εκτός από το γέλιο που προ­κα­λούν, βοη­θούν στην καλ­λιέρ­γεια ενός κλί­μα­τος «χα­φιε­δι­σμού» και «συλ­λο­γι­κής ενο­χής», υπο­νο­ώ­ντας ότι και πάλι τα συ­νή­θη υπο­ζύ­για θα κλη­θούν να ση­κώ­σουν τα φο­ρο­λο­γι­κά βάρη. 

Ψα­λί­δι­σμα

Πέρα από τις όποιες «τε­χνι­κές ρυθ­μί­σεις», το ζή­τη­μα της φο­ρο­λο­γι­κής δι­καιο­σύ­νης είναι βαθιά πο­λι­τι­κό και η λύση είναι μία: να φο­ρο­λο­γή­σου­με τον πλού­το. 

Παρά τα όσα θε­τι­κά πε­ρι­λαμ­βά­νουν οι «ευ­κο­λί­ες πλη­ρω­μής» που προ­βλέ­πο­νται για τους οφει­λέ­τες -απαλ­λα­γή από προ­σαυ­ξή­σεις σε πε­ρί­πτω­ση εφά­παξ κα­τα­βο­λής της αρ­χι­κής οφει­λής, κα­τάρ­γη­ση των ποι­νών για οφει­λέ­τες ατο­μι­κής ει­σφο­ράς στον ΟΑΕΕ και μια σειρά άλλες ευ­νοϊ­κές δια­τά­ξεις- οι προσ­δο­κί­ες που είχαν γεν­νη­θεί από τις προ­ε­κλο­γι­κές εξαγ­γε­λί­ες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εκ­πλη­ρώ­νο­νται «ψα­λι­δι­σμέ­νες». 

Τα ενιαία κρι­τή­ρια βά­ζουν στο ίδιο τσου­βά­λι τα λαϊκά νοι­κο­κυ­ριά με όσους έχουν υψηλά ει­σο­δή­μα­τα, ενώ σε κάθε πε­ρί­πτω­ση «κού­ρε­μα» κε­φα­λαί­ου, όπως είχε ανα­κοι­νω­θεί αρ­χι­κά, δεν προ­βλέ­πε­ται, μετά το βέτο των «θε­σμών». Για τον ίδιο λόγο, το ίδιο αμ­φί­βο­λη γί­νε­ται η επα­να­φο­ρά του αφο­ρο­λό­γη­του στα 12.000 ευρώ και η κα­τάρ­γη­ση του ΕΝΦΙΑ, της ει­σφο­ράς αλ­λη­λεγ­γύ­ης κ.λπ.

Με τη συμ­φω­νία της 20ής Φε­βρουα­ρί­ου, που ρητά ορί­ζει ότι η κυ­βέρ­νη­ση δε­σμεύ­ε­ται «να από­σχει από την ακύ­ρω­ση μέ­τρων και από μο­νο­με­ρείς αλ­λα­γές των πο­λι­τι­κών και των διαρ­θρω­τι­κών με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων που θα επη­ρέ­α­ζαν αρ­νη­τι­κά τους δη­μο­σιο­νο­μι­κούς στό­χους», (γί­νε­ται απο­δε­κτή δη­λα­δή η λο­γι­κή των πλε­ο­να­σμα­τι­κών προ­ϋ­πο­λο­γι­σμών) ανα­γνω­ρί­ζο­νται όλα τα ποσά που βε­βαιώ­θη­καν στα χρό­νια της μνη­μο­νια­κής λε­η­λα­σί­ας. Ποσά που χι­λιά­δες ερ­γα­ζό­με­νοι και άνερ­γοι δεν κα­τέ­βα­λαν. Κυ­ρί­ως από αδυ­να­μία πλη­ρω­μής, αλλά και ως πράξη ανυ­πα­κο­ής στην άδικη υπερ­φο­ρο­λό­γη­ση των λαϊ­κών στρω­μά­των. 

Με την ίδια συμ­φω­νία, η έγκαι­ρη και στο ακέ­ραιο πλη­ρω­μή των δό­σε­ων προς τους δα­νει­στές δεν αφή­νει πε­ρι­θώ­ρια για κα­νε­νός εί­δους «σει­σά­χθεια» για τα ασθε­νέ­στε­ρα τμή­μα­τα του πλη­θυ­σμού (6,13 δισ. ευρώ θα πρέ­πει να κα­τα­βλη­θούν μόνο μέσα στο Μάρτη). Εφό­σον τα δη­μό­σια έσοδα από τους φό­ρους κα­τευ­θύ­νο­νται στην εξυ­πη­ρέ­τη­ση του χρέ­ους, πώς θα χρη­μα­το­δο­τη­θούν τα όποια μέτρα κοι­νω­νι­κής ανα­δια­νο­μής που πε­ριέ­χο­νται στο Πρό­γραμ­μα της ΔΕΘ; 

Και όχι μόνο αυτό, αλλά με τρο­πο­λο­γία που κα­τα­τέ­θη­κε στο ν/σ για την αν­θρω­πι­στι­κή κρίση, με στόχο να αντι­με­τω­πι­στεί το πρό­βλη­μα ρευ­στό­τη­τας, προ­βλέ­πε­ται η δυ­να­τό­τη­τα επέν­δυ­σης των δια­θε­σί­μων ασφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων και άλλων φο­ρέ­ων του Δη­μο­σί­ου σε ρέπος και άλλα «σύν­θε­τα» χρη­μα­το­οι­κο­νο­μι­κά προ­ϊ­ό­ντα, από την Τρά­πε­ζα της Ελ­λά­δος! Πρα­κτι­κή που στο πρό­σφα­το πα­ρελ­θόν είχε τα γνω­στά κα­τα­στρο­φι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα. 

Ποιοι πλή­ρω­σαν

Οι δια­κη­ρύ­ξεις, διά στό­μα­τος Γ. Βα­ρου­φά­κη και άλλων στε­λε­χών της κυ­βέρ­νη­σης, ότι οι «έχο­ντες» θα κλη­θούν να πλη­ρώ­σουν, για την ώρα πα­ρα­μέ­νουν γε­νι­κό­λο­γες και χωρίς κά­ποια συ­γκε­κρι­μέ­νη πα­ρέμ­βα­ση, που θα υλο­ποιού­σε μια τέ­τοια κα­τεύ­θυν­ση. Και εκεί βρί­σκε­ται όλη η ουσία για την ανα­ζή­τη­ση των απα­ραί­τη­των πόρων, που θα μπο­ρού­σαν να στη­ρί­ξουν μια πο­λι­τι­κή αντι-λι­τό­τη­τας. 

Τα τε­λευ­ταία χρό­νια έχει δια­μορ­φω­θεί μια συ­γκε­κρι­μέ­νη φο­ρο­λο­γι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που μι­λά­ει από μόνη της: αύ­ξη­ση των έμ­με­σων φόρων στα είδη ευ­ρεί­ας κα­τα­νά­λω­σης, αύ­ξη­ση φο­ρο­λο­γί­ας για τα φυ­σι­κά πρό­σω­πα, επι­βο­λή μιας σει­ράς «χα­ρα­τσιών» που γο­νά­τι­σαν τα νοι­κο­κυ­ριά. Από την άλλη, προ­ω­θή­θη­κε συ­στη­μα­τι­κά η μεί­ω­ση της φο­ρο­λο­γί­ας για τις επι­χει­ρή­σεις (όταν μέχρι πριν από λίγα χρό­νια τα κέρδη τους φο­ρο­λο­γού­νταν με 45%), η ενί­σχυ­ση των φο­ρο­α­παλ­λα­γών και της δυ­να­τό­τη­τας φο­ρο­κλο­πής μέσω «πα­ρα­δεί­σων» για το κε­φά­λαιο. 

Το Ιν­στι­τού­το Ερ­γα­σί­ας της ΓΣΕΕ υπο­λο­γί­ζει σε 37 δισ. ευρώ την απώ­λεια που υπέ­στη­σαν οι μι­σθω­τοί από μειώ­σεις των απο­δο­χών τους και από τις φο­ρο­λο­γι­κές επι­βα­ρύν­σεις στο όνομα της «διά­σω­σης της χώρας». Η αγο­ρα­στι­κή δύ­να­μη των απο­δο­χών τους την πε­ρί­ο­δο 2010-2013 μειώ­θη­κε κατά 37,2%, επι­στρέ­φο­ντας στα επί­πε­δα του έτους 2000. 

Η αντι­στρο­φή αυτής της κα­τά­στα­σης είναι επι­βε­βλη­μέ­νη. Σωστά ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ είχε υιο­θε­τή­σει στα ντο­κου­μέ­ντα του ιδρυ­τι­κού Συ­νε­δρί­ου του ότι «τα δη­μό­σια έσοδα θα προ­έλ­θουν από τη φο­ρο­λό­γη­ση του πλού­του, των κα­θα­ρών κερ­δών, των υψη­λών ει­σο­δη­μά­των, της με­γά­λης ακί­νη­της και εκ­κλη­σια­στι­κής πε­ριου­σί­ας, από την ακύ­ρω­ση των προ­νο­μί­ων της ολι­γαρ­χί­ας». Αυτές είναι οι πηγές από τις οποί­ες θα αντλη­θεί η χρη­μα­το­δό­τη­ση των κοι­νω­νι­κών πα­ρο­χών, των δη­μό­σιων δομών της παι­δεί­ας και της υγεί­ας, του συ­στή­μα­τος κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης. 

Η ανα­γκαία -αλλά όχι ικανή από μόνη της- πά­τα­ξη του λα­θρε­μπο­ρί­ου καυ­σί­μων, η άμεση κα­τα­βο­λή της «εθε­λο­ντι­κής ει­σφο­ράς» των εφο­πλι­στών (μόλις 400 εκατ. ευρώ για 3 χρό­νια...) και του φόρου για τις συ­χνό­τη­τες στα ιδιω­τι­κά κα­νά­λια ή ανά­λο­γα μέτρα που θα υπο­χρε­ώ­νουν την οι­κο­νο­μι­κή ελίτ να βάλει το χέρι στην τσέπη, μπο­ρούν να αυ­ξή­σουν τα έσοδα για το Δη­μό­σιο χωρίς να «μα­τώ­νουν» τα λαϊκά ει­σο­δή­μα­τα. Αντί για τη στο­χο­ποί­η­ση του απλού κό­σμου για φο­ρο­δια­φυ­γή, επεί­γει να υπο­δει­χθούν -και να υπο­χρε­ω­θούν να πλη­ρώ­σουν- οι κύ­ριοι υπαί­τιοι της κα­τάρ­ρευ­σης των δη­μό­σιων εσό­δων και της εκτί­να­ξης του δη­μό­σιου χρέ­ους μέσα από μίζες και κρα­τι­κές επι­δο­τή­σεις, μέσα από τον πα­κτω­λό δισ. ευρώ στους τρα­πε­ζί­τες. 

Μο­νο­μέ­ρεια

Σε συν­θή­κες οι­κο­νο­μι­κού στραγ­γα­λι­σμού, η κυ­βέρ­νη­ση οφεί­λει να κι­νη­θεί με από­λυ­τη τα­ξι­κή με­ρο­λη­ψία. Να μεί­νει πιστή στην εφαρ­μο­γή του προ­γράμ­μα­τός της, πε­ριο­ρί­ζο­ντας τη φο­ρο­λο­γι­κή επι­βά­ρυν­ση μι­σθω­τών και συ­ντα­ξιού­χων και θε­σπί­ζο­ντας έκτα­κτα μέτρα δρα­στι­κής φο­ρο­λό­γη­σης της κερ­δο­φο­ρί­ας των επι­χει­ρή­σε­ων και ακύ­ρω­σης όλων των προ­κλη­τι­κών προ­νο­μί­ων που απο­λάμ­βα­ναν από το μνη­μο­νια­κό κα­θε­στώς. Η εξαγ­γε­λία για τον έλεγ­χο στις εν­δο­ο­μι­λι­κές και «τρι­γω­νι­κές» συ­ναλ­λα­γές μέσω offshore εται­ρειών που έχουν ως στόχο τη φο­ρο­α­πο­φυ­γή έπρε­πε ήδη να είχε γίνει πράξη. 

Μια τέ­τοια ρι­ζο­σπα­στι­κή φο­ρο­λο­γι­κή πο­λι­τι­κή, ενταγ­μέ­νη σε ένα συ­νο­λι­κό πο­λι­τι­κό σχέ­διο ανα­δια­νο­μής ει­σο­δή­μα­τος και ισχύ­ος προς όφε­λος των «από κάτω», συ­νε­πά­γε­ται ατα­λά­ντευ­τη πο­λι­τι­κή βού­λη­ση. Προ­ϋ­πο­θέ­τει συ­γκρού­σεις με τα ευ­ρω­ε­πι­τε­λεία και την ντό­πια αστι­κή τάξη και ένα μα­χη­τι­κό-διεκ­δι­κη­τι­κό κί­νη­μα που θα βάζει ως αί­τη­μα το «να πλη­ρώ­σουν οι πλού­σιοι». Αυτή είναι η μόνη ρε­α­λι­στι­κή απά­ντη­ση για τα συμ­φέ­ρο­ντα της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας. 

Δια­φο­ρε­τι­κά, θα παί­ζου­με στη «λο­τα­ρία» τις απο­δεί­ξεις από το τυ­ρο­πι­τά­δι­κο της γει­το­νιάς, ενώ κά­ποιοι κροί­σοι, που μέσα στην κρίση συ­νε­χί­ζουν να κερ­δί­ζουν, θα βγά­ζουν τα λεφτά τους στο εξω­τε­ρι­κό ανε­νό­χλη­τοι και θα πα­ρα­μέ­νουν στο φο­ρο­λο­γι­κό απυ­ρό­βλη­το. Σύμ­φω­να με πρό­σφα­το δη­μο­σί­ευ­μα της γερ­μα­νι­κής εφη­με­ρί­δας «Die Welt», το ελ­λη­νι­κής προ­έ­λευ­σης «μαύρο χρήμα» στην Ελ­βε­τία στα τέλη του 2013 ανερ­χό­ταν σε 800 δισ. ευρώ, χωρίς να υπάρ­χουν πιο πρό­σφα­τα στοι­χεία. Θα το φο­ρο­λο­γή­σει κα­νείς;