ιδέες
-
Ιστορική ήττα και ανάταξη της Αριστεράς
Σε ολόκληρη την τελευταία περίοδο του τέλους του 20ου αιώνα και των αρχών του 21ου, αναδείχθηκαν στο προσκήνιο οι τρεις σημαντικές περιπτώσεις ήττας και χρεοκοπίας των πολιτικών και στρατηγικών που είχαν κυριαρχήσει στο ελληνικό και ευρωπαϊκό αριστερό κίνημα:
-
Το κονστρουξιονιστικό παράδοξο ή η αντίφαση του κατά Λακλάου «προοδευτικού λαϊκισμού»
Η κρίση και η κατάρρευση τόσο του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όσο και του κευνσιανού κράτους πρόνοιας, υπό την καταλυτική επίδραση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, συμπαρέσυρε σε σχετική περιθωριοποίηση και παρακμή, σε ακαδημαϊκό και πολιτικό επίπεδο, την κλασσική μαρξιστική επικέντρωση στην ταξική πάλη και τον αντικαπιταλιστικό αγώνα ως κινητήριο μοχλό της ιστορίας και στην εργατική τάξη, ως προνομιακό φορέα υλοποίησης της κοινωνικής απελευθέρωσης. Στη θέση τους αναδύθηκε σταδιακά η «Νέα Αριστερά», ή τα «νέα κοινωνικά κινήματα», τα οποία θέτουν ως κεντρικές μη ταξικές-οικονομικές διεκδικήσεις και δικαιώματα, κυρίως δικαιώματα ταυτοτικού-πολιτισμικού αυτοκαθορισμού (ομοφυλοφύλων, μεταναστών, αλλόθρησκων κα).
-
Ο μεταμοντέρνος μύθος περί του «κοινωνικού κράτους» της 4ης Αυγούστου
Οι μύθοι οι σχετικοί με την καταγραφή του παρελθόντος είναι βολικοί και εύχρηστοι. Τα συμβάντα του χτες πλάθονται καταπώς εξυπηρετούν πολιτικές ανάγκες του σήμερα. Και οι ιστορικοί και πολιτικοί, που θέλουν να πατήσουν φρένο στην πορεία της Ιστορίας, να κρατήσουν στη ζωή το εκμεταλλευτικό σύστημα που έχει φάει τα ψωμιά του, αγαπούν να βρίσκουν καταφύγιο σε κατασκευασμένους μύθους.
-
Ελαστική εργασία και ελαστική συνείδηση(;)-Μέρος Ι&ΙΙ
«…ένας από τους λόγους της αποτυχίας του επαναστατικού κινήματος βρίσκεται ακριβώς στο ότι η πραγματική ζωή των ατόμων διαδραματίζεται σε επίπεδο διαφορετικό από αυτό που πιστεύουν οι πρωτεργάτες της κοινωνικής επανάστασης που βασίζονται σε μια βαθύτερη γνώση του κοινωνικού είναι». Αυτό, μεταξύ άλλων, ισχυριζόταν ο Βίλχελμ Ράιχ. Και, κατά πώς φαίνεται, δεν έχει άδικο.
-
Δεκαπέντε χρόνια από τη Γένοβα: Όταν το παλιό σαπίζει και το καινούργιο αργεί να γεννηθεί...
Δεκαπέντε χρόνια πριν, στις 20-21 Ιούλη 2001, ζήσαμε μια μεγάλη «στιγμή» του κινήματος. Τη διεθνή διαδήλωση στη Γένοβα ενάντια στη Σύνοδο των G8.
-
Η αμερικανική μαρξιστική εμπειρία του ΛΟΑΤΚΙΑ+ κινήματος
Αναδημοσιεύουμε τη συνέντευξη της Κικής Σταματόγιαννη, μεταφράστριας του βιβλίου "Σεξουαλικότητα και Σοσιαλισμός" της Αμερικανίδας ακτιβίστριας Sherry Wolf, στο fylosykis.gr. Το βιβλίο παρουσιάστηκε ήδη στην Αθήνα, την Πάτρα και την Πτολεμαΐδα. Την Παρασκευή 1 Ιουλίου στις 19:30 θα γίνει η βιβλιοπαρουσίασή του και στη Θεσσαλονίκη, στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Σταυρούπολη, στα πλαίσια του 19ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ. Πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα βιβλία στη ελληνική γλώσσα που πραγματεύονται ΛΟΑΤΚΙ* ζητήματα από τη σκοπιά του επαναστατικού μαρξισμού. Το βιβλίο θα παρουσιάσουν η μεταφράστριά του, Κική Σταματόγιαννη, και η πρώην βουλευτίνα της Λαϊκής Ενότητας, Γιάννα Γαϊτάνη.
-
«Αγάπα με αν τολμάς»
Γαλλική δραματική κομεντί, 2003, του Γιάν Σαμιέλ, με τους Γκιγιόμ Κανέ, Μαριόν Κοτιγιάρ.
-
Δεύτερο μέρος της σειράς "Ελλάδα και χρέος: δυο αιώνες έξωθεν παρεμβάσεων των πιστωτών": η διαιώνιση της υποτέλειας δια του χρέους από τα τέλη του 19ου αιώνα έως το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
Συνεχίζουμε την παρουσίαση της σειράς «Ελλάδα και χρέος: Δύο αιώνες ανάμειξης των πιστωτών», μια σημαντική δουλειά του Ερίκ Τουσέν για την ιστορία του ελληνικού δημόσιου χρέους. Το πρώτο μέρος, «Η ανεξάρτητη Ελλάδα γεννήθηκε με ένα απεχθές χρέος», δημοσιεύτηκε εδώ σε μετάφραση του Σωτήρη Σιαμανδούρα. Ακολουθεί το δεύτερο μέρος, που δημοσιεύτηκε στο contra-xreos.gr σε μετάφραση του Πάνου Αγγελόπουλου.
-
Η εξέγερση στο Στόουνγουολ
Οι ρίζες του κινήματος απελευθέρωσης των ομοφυλόφιλων.
-
Οικουμενισμός, ρατσισμός, σεξισμός. Οι ιδεολογικές εντάσεις του καπιταλισμού
Η καπιταλιστική κοσμοοικονομία είναι ένα σύστημα θεμελιωμένο στην αέναη συσσώρευση κεφαλαίου. Ένας από τους κύριους μηχανισμούς που την καθιστούν δυνατή είναι η εμπορευματοποίηση των πάντων. Τα εμπορεύματα διοχετεύονται σε αυτό που ονομάζουμε παγκόσμια αγορά με την μορφή προϊόντων, κεφαλαίων και εργατικής δύναμης. Υποτίθεται ότι όσο περισσότερο ελεύθερη είναι η διακίνηση, τόσο αυξάνεται ο βαθμός εμπορευματοποίησης. Κατά συνέπεια, οτιδήποτε εμποδίζει τη διακίνηση υποθετικά, αντενδείκνυται.