to top

ιδέες

  • Περί «γενοκτονίας»

    Τις τελευταίες μέρες με τις δηλώσεις Φίλη περί εθνοκάθαρσης των Ποντίων (ξανά)άνοιξε μία έντονη συζήτηση για το αν η καταστροφή των Ποντίων ήταν εθνοκάθαρση ή γενοκτονία.

  • Κυκλοφορεί το 2ο τεύχος του περιοδικού ΚΟΚΚΙΝΟ

    Στο παρόν τεύχος υπάρχει «αφιέρωμα» στη συζήτηση σχετικά με τα «πλατιά κόμματα», τα ενωτικά εγχειρήματα στη ριζοσπαστική Αριστερά. Πιστεύουμε ότι μια εμβάθυνση της συζήτησης για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι απαραίτητη και μπορεί να υποβοηθηθεί από τη συγκριτική παρουσίαση της εμπειρίας στο Podemos, αλλά και την ιστορία της Κομουνιστικής Επανίδρυσης στην Ιταλία και του PT στη Βραζιλία. Θα επανέλθουμε σχετικά με το Bloco στην Πορτογαλία και το Die Linke στη Γερμανία.

  • «Είναι κι αυτή η Κυριακή που πάντα αργοπεθαίνω…»

    Αυτή την Κυριακή, 1η Νοεμβρη, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) καλεί σε 24ωρη Πανελλαδική Απεργία στο Εμπόριο, «ενάντια στη συνέχιση της εφαρμογής του μνημονιακού – αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου, που επιτρέπει την ελεύθερη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές και καταργεί την Κυριακή Αργία για τους εργαζόμενους». Είναι μια απεργία με ευρύτερη σημασία.

  • Ο Αστακός ή «Τι είναι αυτό που το λένε Αγάπη;»

    Πρόκειται για την πολυσυζητημένη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, με τίτλο, «Ο Αστακός» και με πρωταγωνιστές τους Κόλιν Φάρελ, Ρέιτσελ Βάις.

  • 28η Οκτωβρίου 1940: Το «Όχι» του λαού και το καθεστώς του Μεταξά

    Με αφορμή την αυριανή επέτειο, αναδημοσιεύουμε ένα παλαιότερο άρθρο του Π. Λίλλη, από την "Εργατική Αριστερά" (22/10/2013).

  • Το σύντομο καλοκαίρι του "Όχι"...

    και η επίμονη ανακατασκευή του εμείς της ρήξης. (Βίντεο + Φωτο από την εκδήλωση στις 2 του Οκτώβρη)

  • Δωσιλογισμός: η υπέρβαση ενός ταμπού

    Είμεθα ελεύθεροι να διοικήσωμεν τα εσωτερικά μας κατά την ιδίαν ημών θέλησιν” Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, κατοχικός πρωθυπουργός (διάγγελμα για την ανάληψη των καθηκόντων του, 2.12.1942)

  • Το ‘κρισιακό’ κράτος. Μία μεθοδολογία ανάλυσης

    ‘Αμοραλισμός. Η ιδεολογία του μέλλοντος. Όσοι την σπούδασαν τρώνε ήδη με χρυσά πιρούνια σε παραλίες που δεν τους πρέπουν. Με παρέες τρυφηλές, Μανώλη, σε τόπους χλοερούς, σε τόπους αναψύξεως, ένθα απέδρα πάσα θλίψη και οδύνη. Υπάρχει δε και η αντίληψη ότι αυξάνουν –α, ρε Λαυρέντηδες!- το προσδόκιμο ζωής τους κατά τουλάχιστον δέκα χρόνια απ’ το κανονικό. Εννοείται φυσικά ότι δε δίνουν δεκάρα για το αν εμείς του σχολιάζουμε αποκλεισμένοι εδώ, στην εμπύρετη ενδοχώρα’. (Δημήτρης Παπαστεργίου, ‘Μια ιδεολογία’).

  • ΑΠΕΡΙΦΡΑΣΤΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΣΤΙΣ ΒΟΜΒΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ

    Η Λαϊκή Ενότητα καταδικάζει με τον πιο έντονο τρόπο την βάρβαρη βομβιστική επίθεση ενάντια στην πορεία ειρήνης για το Κουρδικό στην Άγκυρα, που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους.

  • Χριστός, ο «πρώτος αριστερός»;

    Σε πολλές συζητήσεις για το ζήτημα του διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας, όταν αυτό τίθεται από αριστερή σκοπιά, ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιείται συχνά από τους αντιπάλους του διαχωρισμού, είναι η άποψη ότι ο χριστιανισμός ως διδασκαλία και κοσμοθεωρία μοιράζεται κοινές βασικές αξίες με την Αριστερά, κυρίως την ισότητα και την κοινωνική αλληλεγγύη, και κατά συνέπεια υποστηρίζεται ότι είναι το πρώτο αριστερό κίνημα στην παγκόσμια Ιστορία, αφού αυτά που τον ενώνουν με το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό είναι πολύ σημαντικότερα από όσα τον χωρίζουν. Αυτό το επιχείρημα είναι διάτρητο από άποψη ιστορική, φιλοσοφική-λογική και πολιτική, και καταρρίπτεται πολλαπλώς, για λόγους που θα αναλυθούν αμέσως παρακάτω.

Σελίδες