πολιτική
-
Ο νομισματικός πόλεμος, η Ευρωζώνη και η ελληνική «ανταρσία»
Πρέπει να στηριχτούμε στους πραγματικούς μας συμμάχους: τις εκατοντάδες χιλιάδες της Πουέρτα ντελ Σολ που διαδήλωσαν με ελληνικές σημαίες και σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ, τα κινήματα και την Αριστερά της Ευρώπης, που έχουν ήδη κινητοποιηθεί για να μας προσφέρουν την αλληλεγγύη που χρειαζόμαστε.
-
Επισπεύδεται η προετοιμασία του «έντιμου συμβιβασμού»;
Αν η αποδέσμευση από το μνημόνιο και η έξωση της τρόικας εξελιχθούν σε «αντικατάστασή» τους από θεσμούς και μηχανισμούς που δεν αμφισβητούν τον πυρήνα του δημοσιονομικού ζουρλομανδύα της Ευρωζώνης αυτό θα προκαλέσει ιδεολογικοπολιτική δοκιμασία για τον ΣΥΡΙΖΑ.
-
ΥΠΕΞ: Αδεξιότητα ή υποταγή;
Ο νέος υπουργός Εξωτερικών έχει καταφέρει μέσα σε 5 μόλις ημέρες από την ανάληψη των καθηκόντων του να εκδώσει τρεις ανακοινώσεις με τις οποίες καταδικάζει βίαιες ενέργειες τζιχαντιστών στη Μ. Ανατολή.
-
Μετά τις εκλογές: κράτος, κόμμα, κίνημα
Αν δεν υπάρξει κινητοποίηση των «κινημάτων βάσης» και ιδίως του εργατικού κινήματος, η φυσιολογική και εμμενής ροπή είναι η προσαρμογή προς την κυρίαρχη αστική γραμμή. Συνεπώς, χρειάζεται μια πολιτική γραμμή ανεξαρτησίας του αριστερού κυβερνητικού κόμματος από το αστικό κράτος.
-
Φυλακές Δομοκού: Κρατούμενοι πεθαίνουν γιατί δεν υπάρχει γιατρός!
Στις 4 τα ξημερώματα σήμερα, Τρίτη 3 Φλεβάρη, στη Δ2 πτέρυγα των φυλακών Δομοκού, ο 52χρονος κρατούμενος Αλκιβιάδης Μέξης πέθανε αβοήθητος στο κελί του. Από τις 12 το μεσημέρι της Δευτέρας ζητούσε γιατρό, αλλά γιατρός δεν τον επισκέφθηκε! Πέθανε αβοήθητος, σαν το σκυλί στ’ αμπέλι.
-
To τυρί και η φάκα
ΠΕΡΙ ΔΙΗΝΕΚΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ, ΕΞΥΠΝΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ.
-
Όχι Πρόεδρο της Δεξιάς ή της κεντροδεξιάς
Οι φήμες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Δ. Αβραμόπουλο (ή και τον…Κ. Καραμανλή!) πρέπει να σταματήσουν αμέσως. Ενισχύουν τις αμφιβολίες που δημιούργησε στις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις η επιλογή της συγκυβέρνησης με τους ΑΝ.ΕΛ. και αποδυναμώνουν την πολιτική δυναμική του εγχειρήματος της ριζοσπαστικής αριστεράς.
-
«Κι όμως πρέπει να λογαριάσουμε κατά πως προχωράμε»
Μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι προσδοκίες και οι αγωνίες των μελών του κόμματος, ευρύτερα της κοινωνίας, συγκεντρώνονται στην ανοικτή διαπραγμάτευση με τους θεσμούς της Ε.Ε και στα πρώτα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης στο εσωτερικό. Η παρακολούθηση/αποτίμηση των εξελίξεων γίνεται ατομικά και εκφράζεται αποσπασματικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν λειτουργούν συλλογικές διαδικασίες στο κόμμα, τα μέλη και ο κόσμος που το επέλεξε εκλογικά δεν έχουν τρόπο να εκφράσουν δημόσια ούτε καν την στήριξή τους στην πολιτική της διαπραγμάτευσης. Η ανάθεση δεν είναι καλός σύμβουλος. Το συλλογικό κείμενο που ακολουθεί είναι μια ελάχιστη παρέμβαση σε ένα από τα θέματα που απασχολούν πολλούς συντρόφους/ισες:
-
Μια βδομάδα ΣΥΡΙΖΑ
Εδώ θα πει κανείς «μα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποσχέθηκε επανάσταση, δεν υποσχέθηκε κομμουνισμό, μια πιο ανθρώπινη ζωή υποσχέθηκε». Σωστά. Και τώρα θα κριθεί για το αν μπορεί, τελικά, να υπάρξει αυτή η πιο ανθρώπινη ζωή στο σύστημα της απανθρωπιάς χωρίς την αντίθεση και την ολική ρήξη με τα αίτια που γεννούν την απανθρωπιά. Για την ακρίβεια θα κριθούμε όλοι για το τι εννοούμε όταν λέμε «ανθρώπινη ζωή».
-
Αβραμόπουλο για Πρόεδρο; Όχι, ευχαριστούμε!
Ο συζητούμενος κ. Αβραμόπουλος είναι από "άλλο χωριό". Από εκείνο που εκτρέφει καριερίστες της πολιτικής και όχι πολιτικούς της προσφοράς και της ανιδιοτέλειας. Ο κ. Αβραμόπουλος δεν μας ταιριάζει ούτε σε ιστορία, ούτε σε κουλτούρα, ούτε σε νοοτροπία.