Αθήνα, 23-10-2017
Την άνοιξη του 2015, με διάθεση συνεργασίας και ειλικρινή πρόθεση ένωσης αγωνιστικών συνδικαλιστικών δυνάμεων στον εργασιακό μας χώρο, συμβάλαμε ενεργά στην δημιουργία μιας νέας συλλογικότητας στο Υπουργείο Εργασίας. Μαζί με άλλους συναδέλφους, κάποιους με εμπειρία συμμετοχής στα κοινά και άλλους όχι, δημιουργήσαμε την Αυτόνομη Ριζοσπαστική Συνεργασία Υπαλλήλων. Χωρίς ηγεμονισμούς και αρχηγούς, στη βάση αρχών και αξιών, συνέπειας λόγων και έργων και ενάντια στον παραδοσιακό κρατικοδίαιτο και κομματικό συνδικαλισμό. Και πάνω από όλα, επιδιώκοντας την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή και ενεργοποίηση των συναδέλφων, με στόχο την αντίσταση στην μνημονιακή αντεργατική επέλαση και την αντεπίθεση για την ανάκτηση εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων που χάθηκαν αυτά τα τελευταία χρόνια.
Οι προοπτικές του εγχειρήματος ήταν ελπιδοφόρες, οι δυνάμεις που αφιερώσαμε σε αυτό πολλές και η αρχική αποδοχή του από τους συναδέλφους σημαντική. Τα αποτελέσματα αυτού του αρχικού δυναμικού ωστόσο αποδείχθηκαν δυστυχώς κατώτερα των δυνατοτήτων που υπήρχαν.
Μετά την συνθηκολόγηση της σημερινής κυβέρνησης στις 12 Ιουλίου 2015, δημιουργήθηκαν τα πρώτα ρήγματα στην παράταξη μεταξύ αυτών που υπερασπίζονται ένα αυτόνομο και μαχητικό συνδικαλιστικό κίνημα και αυτών που θέλησαν να λειάνουν τις αντιδράσεις για να μην «χτυπηθεί» η κυβέρνηση. Τα σημεία καμπής πολλά: Η ψήφιση του 3ου Μνημονίου, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, η ψήφιση των μέτρων για την εργασία (ομαδικές απολύσεις, συνδικαλιστικός νόμος κλπ). Χαρακτηριστική περίπτωση, η ανακοίνωση για τις «αυθαίρετες» μετακινήσεις συναδέλφων της ΚΥ από την πολιτική ηγεσία, η οποία υπογράφηκε μόνο από τους γράφοντες. Όλα τα παραπάνω αποτέλεσαν τα σημεία τριβής και εν τέλει ρήξης μέσα στην παράταξη.
Λόγω των συσχετισμών εντός της παράταξης (και εδώ “ευθύνονται” και όσοι θα μπορούσαν να συμμετέχουν κατά καιρούς, αλλάζοντας τους...) και παρά την μάχη που δώσαμε σε επίπεδο θέσεων και απόψεων εντός της, η επικρατούσα άποψη δυστυχώς κινήθηκε στη λογική της αποτελεσματικής “διαχείρισης” των αντιδράσεων των συναδέλφων ενάντια στα διαρκώς εντεινόμενα αντεργατικά μέτρα της Κυβέρνησης. Οι όποιες αντιδράσεις-ανακοινώσεις της παράταξης, συνήθως με πρωτοβουλία των υπογραφόντων, εξατμίζονταν τελικά σε ανώδυνη “επαναστατική φρασεολογία”, σε προσπάθειες συμψηφισμού και αλληλοεξόντωσης με τις προηγούμενες κυβερνητικές παρατάξεις (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ). Καμία ουσιαστική συμμετοχή, πολύ περισσότερο καμία πρωτοβουλία δυναμικής και ουσιαστικής κινητοποίησης και ενεργοποίησης των συναδέλφων κόντρα στην κυβερνητική πολιτική.
Παρά το γεγονός ότι επανειλημμένα εκλεγήκαμε από τους συναδέλφους για να τους εκπροσωπήσουμε στα συλλογικά μας Όργανα, σεβαστήκαμε το γεγονός ότι η ΑΡΣΥ ψηφίστηκε διακηρύσσοντας την εναλλαγή των μελών της στα ΔΣ και παραδώσαμε τις έδρες μας σε ΔΣ, πριν προβούμε στην σημερινή δήλωση αποχώρησης από την παράταξη.
Συνεχίζουμε δυναμικά την προσπάθεια, ελπίζουμε με την συμμετοχή και άλλων συναδέλφων, για να δημιουργήσουμε εστίες δημιουργικής αντίστασης εντός του Υπουργείου, με στόχο να ενώσουμε δυνάμεις, και να συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός πραγματικά αυτόνομου και μαχητικού συνδικαλιστικού κινήματος.
