ιδέες
-
Το δικαίωμα στο παραλήρημα
Τη Δευτέρα 13 Απρίλη, έφυγε από τη ζωή ο Ουρουγουανός Εδουάρντο Γκαλεάνο, ο άνθρωπος που αγάπησε και ύμνησε τόσο τους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Ο Γκαλεάνο μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ουρουγουάη το 1973, κατέφυγε στην Αργεντινή και στη συνέχεια στην Ισπανία όπου έζησε εξόριστος για πάνω από δέκα χρόνια, όπου και επέστρεψε το 1985.
-
«Στης σύγχρονης τέχνης την ολόμαυρη ράχη»*
Τι είναι η σύγχρονη τέχνη; Ένα συνονθύλευμα ανοησιών όπου ο καθένας μπορεί να προσθέσει το δικό του σκουπίδι μιας και κανένα κριτήριο δεν είναι πλέον ασφαλές ώστε να καταλάβουμε εάν όντως πρόκειται για τέχνη ή για σκουπίδια; Ή μήπως πρόκειται για ένα πεδίο εκτόνωσης όπου συγκεντρώνονται τα καλλιτεχνικά παραδείγματα όσων –από το Λάγος έως το Βελιγράδι, την Αθήνα και το Γκουανγκτζού– επιχειρούν εναγωνίως να αποδείξουν ότι συμμετέχουν στον παγκόσμιο στίβο του σύγχρονου πολιτισμού;
-
Το 1821 όπως δεν το δίδαξαν ποτέ στα σχολεία
Δύο από τους ήρωες του 1821 που τιμά η κρατική αφήγηση της επανάστασης είναι ο Ρήγας Φεραίος και ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄. Και οι δύο θεωρούνται μάρτυρες της ίδιας «εθνικής ιδέας».
-
Η εκκλησία και το κρυφό σχολειό
Ο μύθος του κρυφού σχολειού είναι τριπλός και διαμορφώθηκε οριστικά πολύ αργά, μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα. Όσον αφορά το πρώτο σημείο (τριπλός μύθος) αυτό σημαίνει ότι υπήρξε «σχολειό», ότι δηλ. υπήρξε μαθησιακή διαδικασία, δεύτερον ότι αυτή ήταν κρυφή και τρίτον ότι διοργανώθηκε από την εκκλησία (σε νάρθηκες ναών ή σε μοναστήρια). Παρακάτω προσπαθούμε να αποδομήσουμε τα τρία αυτά στοιχεία. Όσον αφορά το δεύτερο σημείο, θα εξηγήσουμε ότι είχε να κάνει με τις εκστρατείες του ελληνικού κράτους.
-
Σέλμα: Μια πορεία που συνεχίζεται
Στην πόλη της Σέλμα στην Αλαμπάμα διαδραματίστηκε το 1965 μια πολύ σημαντική μάχη του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων. Στην ταινία παρουσιάζεται μια περίοδος περίπου 3 μηνών, που ξεκινάει με την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και τελειώνει με την επιτυχημένη πορεία 50 μιλίων από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι και την ψήφιση του Δικαιώματος της Ψήφου (Voting Rights Act).
-
Πώς σερβίρεται η ανατροπή;
ΕΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ. ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΛΟΓΙΑ!
-
Τι είναι σήμερα η «Αριστερά»;
Ζούμε σε μια εποχή όπου οι έννοιες χρησιμοποιούνται με μια εξαιρετική ευκολία, χωρίς αυτοί που επικοινωνούν μεταξύ τους μέσα από έναν υποτιθέμενα κοινό γλωσσικό κώδικα να μπορούν πραγματικά να συνεννοηθούν. Η ασυνεννοησία αυτή ενέχει και μια σημειολογική πανουργία: οι άνθρωποι που επικοινωνούν μεταξύ τους πραγματοποιούν μέσω της διγλωσσίας και της σημειολογικής πολλαπλότητας έναν «αναβλητικό συμβιβασμό», κάτι δηλαδή που «φαίνεται» να μοιάζει (όπως κατά κάποιο τρόπο και η συμφωνία του Eurogroup της 20-2) με μια μετάθεση στο μέλλον της ακριβούς εξειδίκευσης του περιεχομένου, κατά τη στιγμή που η μια ή η άλλη πλευρά θα έχει τη δύναμη την επιβάλει τη δική της εκδοχή.
-
Βιβλιοπαρουσίαση-ΒΙΚΤΟΡ ΣΕΡΖ : ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ
Είναι γεγονός ότι όταν αναφέρεσαι σε κάποιο βιβλίο, είναι πάντα υπαρκτός ο κίνδυνος μιας υποκειμενικής τοποθέτησης απέναντι σε αυτό και τον συγγραφέα του. Έχοντας αυτό κατά νού, διαβάζοντας το βιβλίο του Βικτόρ Σέρζ και ειδικότερα τα κεφάλαια που αναφέρονται στην Οκτωβριανή Επανάσταση και την μετέπειτα εξέλιξή της, τολμώ να πω ότι βρέθηκα μπροστά σε μια από τις πιό αντικειμενικές, πιό ανοιχτόμυαλες και πιο διεισδυτικές τοποθετήσεις πάνω σε ένα από τα πιο καθοριστικά γεγονότα της σύγχρονης Ιστορίας.
-
Οι 50 αποχρώσεις της κατάμαυρης καταπίεσης
Κάθε χρόνο, πλησιάζοντας στις 8 Μάρτη –Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας– υπάρχουν πάντα αυτοί που διακηρύσσουν ότι έχει επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό η ισότητα των δύο φύλων. Η γυναίκα δεν θεωρείται κατώτερη, μπορεί να έχει λόγο και ρόλο όπου επιθυμεί και είναι ελεύθερη να εκφράσει τη σεξουαλικότητά της. Φαντάζομαι ότι κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι αυτή η άποψη ενισχύεται και από σειρές όπως το «Sex and the city», αλλά και από τις πολυδιαφημισμένες «50 αποχρώσεις του γκρι». Όπως έχει γραφεί, είναι μια ταινία που «σπάει τα ταμπού», «απενεχοποιεί διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις» και επιδιώκει «να εξερευνήσει τη γυναικεία σεξουαλικότητα». Ή μήπως όχι;
-
Τι ήταν το «Νιου Ντηλ» του Ρούσβελτ
Πριν από 82 χρόνια, στις 4 Μάρτη του 1933, το Νιου Ντηλ εξαγγέλθηκε για πρώτη φορά στις προγραμματικές δηλώσεις του Προέδρου Φράνκλιν Ρούσβελτ, που είχε κερδίσει τις εκλογές του 1932 στις ΗΠΑ. Ας δούμε από κοντά τι ήταν συγκεκριμένα το Νιου Ντηλ, τι πρόσφερε στον εργαζόμενο κόσμο και, κυρίως, αν είναι μια πολιτική χρήσιμη σήμερα στο εργατικό κίνημα και την Αριστερά, για να μπορέσει να προσφέρει εναλλακτικές λύσεις στην τωρινή κρίση…