Λαϊκή Ενότητα
-
Ριζοσπαστική Αριστερά: η ώρα της επανίδρυσης
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ήταν φυσική απόρροια της ατιμωτικής συνθηκολόγησης του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιμετώπισε την άμεση κατακραυγή που γνώρισαν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Αλλά το Τρίτο Μνημόνιο συνοδεύτηκε από κοινωνική παθητικότητα που τελικά έφερε στροφή προς τη Δεξιά, και μάλιστα σε σκληρή νεοφιλελεύθερη εκδοχή της, οδηγώντας ολόκληρη την Αριστερά σε δύσβατα μονοπάτια.
-
Κείμενο συμβολής και τροπολογίες στο Π.Σ. της ΛΑΕ
Στο πλαίσιο της συνεδρίασης του ΠΣ της ΛΑΕ, η οποία διεξήχθη την Κυριακή, 2 Δεκεμβρίου, κατατέθηκε από 12 μέλη του ΠΣ κείμενο συμβολής, συμπληρωματικό προς την εισήγηση της ΠΓ.
-
Το επικοινωνιακό έλλειμμα της Λαϊκής Ενότητας
Μια συνέντευξη Τύπου είναι σαν το τανγκό (ή, τάγκο, όπως είναι το ορθότερο). Απαιτεί δύο συμμετέχοντες. Εκείνον που ρωτάει και εκείνον που απαντάει.
-
Μέτωπο της αντιμνημονιακής ριζοσπαστικής Αριστεράς
Μπροστά στην Πανελλαδική Σύσκεψη της ΛΑΕ.
-
Για την ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική Αριστερά που χρειαζόμαστε σήμερα
(7 σημεία - συμβολή στην συζήτηση της Πανελλαδικής Σύσκεψης της ΛΑΕ)
-
Με τη Λαϊκή Ενότητα: Για να τα βγάλουμε πέρα σε έναν πόλεμο που όχι μόνο δεν έχει κριθεί, αλλά μόλις αρχίζει
Η συζήτηση για τον προσανατολισμό της ριζοσπαστικής Αριστεράς βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής. Το καθορίζουν το ξεκίνημα της τρίτης μνημονιακής επίθεσης υπό την πολιτική καθοδήγηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το ζήτημα της δυνατότητας-πιθανότητας μαζικής εργατικής και λαϊκής αντίστασης σε αυτή, το ζήτημα της πολιτικής έκφρασης αυτής της κοινωνικής αντίστασης στη μετα-ΣΥΡΙΖΑ εποχή.
-
Μεγάλη και μαχητική η συγκέντρωση της ΛΑΕ στον Κεραμεικό
Πλημμύρισαν από χιλιάδες κόσμο και από αγωνιστικό παλμό η Αίθουσα του Κεραμεικού και οι γύρω δρόμοι στη συγκέντρωση που διοργάνωσε τη Δευτέρα (19/10) η Λαϊκή Ενότητα.
-
Άσπροι-μαύροι γάτοι: να κοιτάξουν πώς θα πιάσουν όλα τα ποντίκια!
Η έντιμη συζήτηση που υπάρχει μέσα στη ριζοσπαστική Αριστερά και ιδιαίτερα στον μαζικότερο μετωπικό σχηματισμό της, τη Λαϊκή Ενότητα, πιστεύω ότι βαθαίνει με τα «διά ταύτα». Για να καταλαβαίνουμε και οι «κοινοί θνητοί» περί τίνος πρόκειται, για να μπορεί να πάρει κάποια στιγμή θέση και η «μάζα» των αγωνιστών/αγωνιστριών του κινήματος και της Αριστεράς. Με αφορμή την πρόσφατη αρθρογραφία των σ. Λαπαβίτσα - Μάρταλη - Μπελαντή, περί του πολιτικού προγράμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, λοιπόν, το κείμενο αυτό.
-
Βαδίζουμε ξεχωριστά, χτυπάμε μαζί
Βρισκόμαστε τώρα αντιμέτωποι με τη σκληρή αλήθεια ότι οι εργαζόμενες τάξεις γύρισαν την πλάτη στη Λαϊκή Ενότητα, και για να είμαστε ακριβείς θεώρησαν κυριολεκτικά ανύπαρκτη την εναλλακτική λύση που παρουσίασε το κόμμα που στηρίξαμε. Θα έπρεπε να είναι προφανές, σε όλους όσοι νιώθουν ότι μπορούν να συνεχίσουν, ότι μετά από μια τέτοια συντριπτική ήττα δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουμε όπως πρώτα, και ότι πρέπει να ανοίξει αμέσως μια μεγάλη συζήτηση για τη νέα πολιτική οργάνωση που πρέπει να συγκροτήσουμε, και μάλιστα από μηδενική βάση, ανοίγοντας εξ’ υπαρχής όλα τα ζητήματα, από τις ιδεολογικές και θεωρητικές μας αναφορές, το στρατηγικό μας στόχο και πώς να τον πετύχουμε, το πολιτικό μας πρόγραμμα το άμεσο και το μεταβατικό, έως τη μορφή της οργάνωσης που πρέπει να υιοθετήσουμε και την εσωκομματική δημοκρατία.
-
«ΛΕΥΚΟΠΛΑΣΤΗΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ»* ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Στην έρημο της κυρίαρχης πολιτικής, η οποία διαρκώς αποκαλύπτεται ως τεχνική της εξουσίας, οι μειοψηφίες που επιμένουν ότι η ιστορία δεν ανήκει στους ισχυρούς «σκαρφαλώνουν», όπως θα έλεγε ο Σαββόπουλος της νιότης μας, «σε σκοτάδια απόλυτα». Το «νέο» που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ξέροντας πολύ καλά πώς να μεταμορφώνεται για να παραμένει ισχυρός πόλος στο διπολισμό της ενιαίας σκέψης των μνημονίων, είναι μια μετωνυμία του «παλιού».